NFL Draft 2020: Βαθμολογίες AFC

Αν και το Draft πέρασε, η περίοδος μέχρι να ξεκινήσει η καινούργια σεζόν (ελπίζοντας ότι δεν διακοπεί όπως οι άλλες) που ακολουθεί είναι περίοδος αξιολόγησης, ανασυγκρότησης και πρόβλεψης. Όλα αυτά παίρνουν μέρος γύρω από τους παίκτες που επιλέχθηκαν, την κατάσταση των ομάδων, και την πορεία που θα πάρουν από εδώ και πέρα. Ήδη ανεβάσαμε τις πρώτες μας αντιδράσεις με το πέρας της πρώτης μέρας, και τώρα, δύο συντάκτες μας βαθμολόγησαν τις επιλογές των ομάδων με το πέρας όλης της διαδικασίας.

Η αξιολόγηση, κατά κόρον, γίνεται σε κλίμακα του ενός μέχρι πέντε αστέρια, και με βάση τα παρακάτω κριτήρια:

  • Τις ανάγκες της κάθε ομάδας.
  • Το αν έκαναν reach σε κάποιο trade.
  • Σε λιγότερη κλίμακα, αν υπήρχαν κάποιοι καλύτεροι παίκτες τη στιγμή της επιλογής. Αυτό θα επικεντρώνεται πιο πολύ στον πρώτο γύρο.

Σημειώνουμε ότι οι απόψεις παρακάτω είναι της συγγραφέως. Οι βαθμολογίες χωρίστηκαν σε δύο μέρη, ανά conference. Πάμε να δούμε την AFC, η οποία πέρσι εκπροσωπήθηκε από τους Kansas City Chiefs, στο Super Bowl. Αν δεν προλάβατε το άρθρο με την ΝFC, μπορείτε να το διαβάσετε εδώ.

Baltimore Ravens

Παίκτες: Patrick Queen, LB (1ος), J.K. Dobbins, RB (2ος), Justin Madubuike, DT (3ος), Devin Duvernay, WR (3ος), Malik Harrison, LB (3ος), Tyre Phillips, OG (3ος), Ben Bredeson, OG (4ος), Broderick Washington Jr., DT (5ος), James Proche, WR (6ος), Geno Stone, S (7ος).

Οι Baltimore Ravens μπήκαν στο Draft με ανάγκη για ενίσχυση σε τέσσερεις θέσεις, με σειρά προτεραιότητας: linebacker, wide receiver, offensive linemen και defensive tackles. Προσωπικά, θα έβαζα και τη θέση του safety, με την απώλεια του Tony Jefferson και την απογοητευτική απόδοση του Earl Thomas πέρσι. Τα Κοράκια όχι μόνο κατάφεραν να καλύψουν όλες τις θέσεις ανάγκης, αλλά το έκαναν και σε τιμή ευκαιρίας. Κομμάτι ευσεβής πόθος, κομμάτι πραγματικότητα, είχα πει στο προσωπικό μου mock draft ότι οι Ravens θα έπαιρναν τον Patrick Queen, αν και πολλοί τον είχαν να φεύγει νωρίτερα, από το 15 εώς και το 20. Χάρη στην… αστοχία άλλων ομάδων, έπεσε λουκούμι στους Ravens, οι οποίοι πρέπει να είναι πολύ ευχαριστημένοι. Στον Queen βρίσκουν έναν εκρηκτικό, τρομερά αθλητικό παίκτη, που δεν χάνει τη μπάλα από τα μάτια του κι έχει την ικανότητα να ελιχθεί απρόσκοπτα από τη μία άκρη στην άλλη, που πολλοί θεωρούν ως τον δεύτερο καλύτερο της θέσης του μετά τον Isaiah Simmons. Του λείπει το στοιχειώδες μέγεθος για τη θέση, κι ίσως κι η εμπειρία (είναι μόλις 20 ετών), αλλά τα ίδια έλεγαν και για τον Ray Lewis. Στους Ravens, έχει τα φόντα να εξελιχθεί σε πολύ καλό παίκτη.

Πολυλογώ. Από τα επόμενα picks, δεν μπορώ να πω ότι υπήρξε απογοήτευση. Ο J.K. Dobbins πάρθηκε ως ο διάδοχος του Mark Ingram, που οδεύει κοντά στο τέλος του συμβολαίου του, και μιλάμε για έναν παίκτη που έχει απίστευτη σπιρτάδα. Λες κι η Βαλτιμόρη χρειαζόταν κι άλλη ταχύτητα. Οι Justin Madubuike και Malik Harrison αποτελούν ογκόλιθους στις θέσεις τους, με τον δεύτερο ίσως να γεμίζει το κενό του πιο μικρόσωμου Queen. Σε συνδυασμό με την εξαιρετική off season, όπου οι Ravens απέκτησαν τους DT Calais Campbell και Derek Wolfe, μιλάμε για μία front seven στην οποία δύσκολα βρίσκεις κενά. Οι Tyre Phillips και Ben Bredeson αναμένονται να αγωνιστούν για να γεμίσουν τα τεράστια παπούτσια που άφησε ο future Hall of Famer (χωρίς αμφιβολία) Marshal Yanda, κι οι Proche (δείτε highlights με τα catches του) και Duvernay θα σταθούν πλησίον του Hollywood Brown ως στόχοι του Lamar Jackson. Κρατήστε μάτι στον safety Geno Stone, έναν projected 5th rounder που οι Ravens έκλεψαν στον έβδομο γύρο, ο οποίος μπορεί να αποβεί κρυφός άσος για την secondary των Ravens.

Ανάγκες καλύφθηκαν, παίκτες πάρθηκαν σε πολύ καλές θέσεις χωρίς κανένα trade up, και η ομάδα κάπως κατάφερε να γίνει γρηγορότερη. Κάποιοι θα πουν ότι δεν ήταν πολύ εντυπωσιακό draft, αλλά πόσο εντυπωσιακό draft κάνει μία ομάδα που πέρσι ήταν στο 14 – 2; Ο GM Eric DeCosta επάξια κερδίζει τα συγχαρητήρια για άλλη μία χρονιά, με ένα draft που θεωρώ από τα καλύτερα φέτος.

Βαθμολογία: ⋆⋆⋆⋆½

Buffalo Bills

Παίκτες: A.J. Epenesa, DE (2ος), Zack Moss, RB (3ος), Gabriel Davis, WR (4ος), Jake Fromm, QB (5ος), Tyler Bass, K (6ος), Isaiah Hodgins, WR (6ος), Dane Jackson, CB (7ος).

Αν κάτι ήταν σίγουρο από την εικόνα των περσινών Buffalo Bills, ήταν ότι χρειάζοταν οπωσδήποτε receivers. Οι δύο βασικοί WRs ήταν ο John Brown κι ο Cole Beasley, που φέτος μπαίνουν κι οι δύο στα -άντα, και μόνο ένας από αυτούς ίσα που έσπασε το φράγμα των 1.000 γιάρδων πέρσι. Η κατάσταση ήταν τέτοια, που ο Josh Allen αναγκαζόταν να κάνει τέτοια πράγματα για να κινήσει τη μπάλα.

Οι Bills το κατάλαβαν, κι οι Bills έπραξαν. Θυσιάζοντας ένα pick πρώτου γύρου, απέκτησαν τον απειλητικό και γεμάτο εμπειρία Stefon Diggs από τους Minnesota Vikings, που σίγουρα θα αποτελέσει τον πρώτο στόχο του Allen φέτος. Για την ενίσχυση του receiving corps, επιλέχθηκαν οι Gabriel Davis και Isaiah Hodgins, δύο receivers που δεν έχουν την ταχύτητα ή την εκρηκτικότητα του Diggs, αλλά είναι μεγαλόσωμοι και θα είναι στόχος στα ζόρικα third downs ή red zone plays, όπου ο Allen θα ζητά μικρές γιάρδες, αλλά σίγουρα και δυνατά χέρια.

Πάμε και στον Α.J. Epenesa, που είμαι σίγουρη ότι οι περισσότεροι Bills ρωτάνε για αυτόν. Eρχόμενος από οικογένεια με τρομερό αθλητικό background, ήταν από τους πιο περιζήτητους παίκτες όταν έφυγε από το λύκειο. Στο κολλέγιο της Iowa, ο Epenesa επέδειξε στοιχεία ξαφνικής έκρηξης, σταθερών χεριών και ικανοποιητικής απόδοσης ενάντια στο rushing. Γιατί έπεσε στο δεύτερο γύρο, στο 54, ένα pick που πολλοί προόριζαν για πρώτο; Του λείπει η ταχύτητα, πρωτίστως, και πολλές φορές “πνίγεται” στα tackles, χάνοντας την ισορροπία του. Ήταν ένας πολύ καλός defensive end στο κολλέγιο, αλλά η απορία μένει αν μπορεί να μεταφραστεί κι αυτό στο επαγγελματικό επίπεδο. Το καλό είναι ότι πηγαίνει σε μία ομάδα που ήδη είναι αμυντικό δυναμό από πέρσι.

To αγαπημένο μου pick πρέπει να είναι ο Zack Moss, ένας αίλουρος στο rushing που θα γεμίσει μία χαρά το κενό που άφησε πίσω του ο Frank Gore πριν λίγες μέρες. Eίχε σταδιακή ανοδική πορεία στο κολλέγιο, και παρόλο που αποφοίτησε από διαφορετική σχολή από την οποία ξεκίνησε, τελείωσε τις σπουδές του κι είναι γεμάτος εμπειρία σε μία από τις πιο ανταγωνιστικές divisions. Αν προσέξει λίγο τα θέματα που έχει με τραυματισμούς, θα ταιριάξει πολύ ωραία με τον Devin Singletary, ο οποίος έχει την ταχύτητα που λείπει σημαντικά από τον Moss.

Είναι καλοί παίκτες, αν και λίγο αμφίβολοι ως την επαγγελματική τους κατάρτιση. Δεν μου άρεσε που πήραν kicker στον έκτο γύρο· επιλογή kicker σε οποιοδήποτε pick πριν τον έβδομο γύρο είναι χαμένο pick. Με τους Patriots να στέκονται αποδυναμωμένοι μετά από σχεδόν δύο δεκαετίες, μπορούν οι Bills να πάρουν τα ηνία μίας καρουζελικής AFC East;

Βαθμολογία: ⋆⋆⋆½

Cincinnati Bengals

Παίκτες: Joe Burrow, QB (1ος), Tee Higgins, WR (2ος), Logan Wilson, LB (3ος), Akeem Davis-Gaither, LB (4ος), Khalid Kareem, DE (5ος), Hakeem Adeniji, G (6ος), Markus Bailey, LB (7ος).

Αυτό που οι Bengals διάλεγαν πρώτοι σχεδόν σε κάθε γύρο (μπορεί και να ήταν σε όλους τους γύρους) μόνο στο fantasy το έχω δει.

Κι άξια ονείρωξης κάθε fantasy παίκτη μπορεί να χαρακτηριστεί η περσινή σεζόν του Joe Burrow στο κολλέγιο της Λουιζιάνα, όπου τίναξε στον αέρα passing ρεκόρ και στατιστικά που κρατούσαν πάνω από δεκαετία. 5.671 γιάρδες και 60 touchdowns σε μία από τις πιο επιβλητικές σεζόν που έχουμε δει ποτέ από ομάδα. Ο καθολικά ψηφισμένος αποδέκτης του Heisman βραβείου ήταν συνδεδεμένος με τους Bengals μήνες πριν τη λήξη της σεζόν του 2019, κι όπως το έφεραν οι συγκυρίες με το Μαϊάμι, οι Bengals κατάφεραν να τον πάρουν πρώτο πρώτο, με ελπίδα να αλλάξει τη ροή ενός franchise που φαίνεται να έχει παγώσει στο πέρας του χρόνου. Στον Burrow βρίσκουν έναν ανταγωνιστικό χαρακτήρα, που τέλεσε χρέη αρχηγού για δύο χρόνια στο LSU, με τρομερή όραση κι οξυδέρκεια. Κάποιοι θα σχολιάσουν την έλλειψη δύναμης, άλλοι την άνεσή του σε μία επίθεση που ήταν άρτια. Βρείτε μου quarterback που τα κατάφερε με μέτριους παίκτες γύρω του. Αν οι Bengals μπορούν να γεμίσουν την ομάδα με αθλητές που παίζουν στο RPO σύστημα που προτιμά ο Burrow, θα είναι μία τεράστια ευκαιρία να βγουν από την αφάνεια των τελευταίων ετών.

Ομάδα που επιλέγει πρώτη δεν έχει τρύπες μόνο στη θέση του quarterback, κι οι Bengals έχουν αρκετές και στις δύο πλευρές του γηπέδου. Η επιλογή του Tee Higgins ήταν σοφή, καθώς ο A.J. Green πλέον μεγάλωσε κι η υγεία των υπόλοιπων receivers είναι για εβδομαδιαίο τζόκερ.

Βαθμολογία: ⋆⋆⋆⋆

Cleveland Browns

Παίκτες: Jedrick Wills, OT (1ος), Grant Delpit, S (2ος), Jordan Elliott, DT (3ος), Jacob Phillips, LB (3ος), Harrison Bryant, ΤΕ (4ος), Nick Harris, C (5ος), Donovan Peoples-Jones, WR (6ος).

Πέρσι, μέσα στο χάος της ασυνεννοησίας που ήταν η ομάδα των Browns, το σίγουρο ήταν ότι, εντός γηπέδου, η offensive line τους είχε μεγάλο θέμα. Ο Baker Mayfield υπέστη 40 sacks (7ος στην κατάταξη) κι ο συγχρονισμός με τους receivers του δεν φάνηκε ποτέ. Έτσι, υψίστης σημασίας κρίθηκε η αναβάθμιση της προστασίας του Mayfield, κι εδώ μπαίνει ο Jedrick Wills που, για μερικούς αναλυτές, ήταν πρώτος στη λίστα με τους καλύτερους offensive linemen του φετινού draft. Υπαίτιος για την κάλυψη του Tua Tagovailoa στην Αλαμπάμα, ο Wills επέτρεψε μόλις ένα sack στα τρία χρόνια που φοίτησε, και βοήθησε σημαντικά στην ανάπτυξη του rushing game της ομάδας. Aν μπορέσει να εμπλουτίσει και τις δυνατότητές του στο pass protection, τότε οι Browns ίσως να πουν ότι βρήκαν τον αντικαταστάτη του Joe Thomas.

Η άλλη τεράστια ανάγκη του Κλίβελαντ ήταν η άμυνα, που πέρσι είχε τεράστιο πρόβλημα ενάντια στο rushing, αλλά και στη secondary. Δεν είναι τυχαίο που στη free agency οι Browns κυνήγησαν αρκετούς αμυντικούς παίκτες, όπως τον S Karl Joseph και τον DE Adrian Clayborn. Σε αυτούς, προστέθηκαν οι Grant Delpit, Jordan Elliott και Jacob Phillips, με τον Delpit να θεωρείται ως ένας από τους τοπ πέντε safeties φέτος.

Αρκετοί τον είχαν να φεύγει έως και στα τέλη του πρώτου γύρου, οπότε μπορεί να θεωρηθεί και steal, ως ένα σημείο. Ο Delpit είναι αρκετά οξυδερκής, κι αθλητικά προικισμένος, για να κάνει τις μέρες των receivers αρκετά δύσκολες, καθώς πέφτει με τα μούτρα στο tackle. Δύο πράγματα είναι κάπως ανησυχητικά· ο τραυματισμός του στην κλείδα πέρσι, και το ότι δυσκολεύεται να μαρκάρει παίκτες που τρέχουν καταπάνω του. Προφανώς, αυτά είναι πράγματα που μπορεί να διορθώσει, αλλά μένει να δούμε αν οι Browns έπραξαν σωστά από το να πάρουν τον Delpit κι όχι τον Antoine Winfield, που έφυγε ένα pick μετά.

Για τους Phillips κι Elliott, τα πράγματα είναι λίγο πιο θολά, καθώς κι οι δύο έχουν θέματα με τα covers που ίσως φανούν έντονα. Από τους δύο, ο Elliott έχει μεγαλύτερο ταβάνι, αν μπορεί να ελέγξει λίγο τα θέματα χαρακτήρα που έχει. Αυτό το Κλίβελαντ γουστάρει τους αντιρρησίες, έτσι;

Bαθμολογία: ★★★

Denver Broncos

Παίκτες: Jerry Jeudy, WR (1ος), KJ Hamler, WR (2ος), Michael Ojemudia, CB (3ος), Lloyd Cushenberry III, C (3ος), McTelvin Agim, DT (3ος), Albert Okwuegbunam, TE (4ος), Justin Strnad, LB (5ος), Netane Muti, G (6ος), Tyrie Cleveland, WR (7ος), Derrek Tuszka, DE (7ος).

Είδατε τι ωραίο draft μπορεί να κάνει αυτός ο John Elway όταν δεν παθαίνει παροξυσμό ψάχνοντας quarterback; Έπειτα από τη σχετικά επιτυχημένη πορεία του νεαρού Drew Lock πέρσι (με ρεκόρ 4 – 1, 1.020 γιάρδες και 7 touchdowns), οι Broncos αποφάσισαν να δώσουν τα κλειδιά στον quarterback κι αυτοί να φτιάξουν τη Φερράρι (που έχει και σήμα ένα άλογο). Το ότι πήραν τον Jerry Jeudy χωρίς να αλλάξουν θέση είναι επιτυχία από μόνη της. Μιλάμε για έναν receiver που έχει απίστευτη γνώση στο να τρέχει πολλαπλά routes, κι η απόδοσή του δεν σταματά μέχρι το τελευταίο τάκλιν. Κέρδισε το βραβείο Biletnikoff που δίνεται στους καλύτερους κολλεγιακούς receivers, και για πολλούς θεωρείται ένα από τα πιο ταλαντούχα prospects της γενιάς του. Του λείπει η στοιχειώδη σωματική διάπλαση, αλλά αυτό είναι κάτι που φτιάχνει κι, εξάλλου, αν δεν μπορείς να τον πιάσεις πώς θα τον ρίξεις;

Σαν να μην έφτανε αυτό, οι Broncos πήραν και τον KJ Hamler, έναν διάολο της Ταζμανίας όσον αφορά την ταχύτητα, που θα αποτελέσει ημικρανία ως slot receiver στην επίθεση. Ό,τι του λείπει σε μέγεθος (είναι μόλις 1.72 και στα 80 κιλά) το έχει σε σπιρτάδα, αν κι υπάρχει ανησυχία για την αντοχή του (ρήξη χιαστού στο λύκειο και διάστρεμμα λίγο πριν το Combine). Στον center Lloyd Cushenberry (ονοματάρα), που το Ντένβερ ορθώς επέλεξε να προστατεύσει τον Lock, αλλά και στον Netane Muti, η offensive line αναβαθμίζεται αλλά κι έχει επιλογές για να καλύψει θέσεις που είναι μεγάλης σημασίας.

Ταχύτητα και εκρηκτικότητα. Σε αυτά τα δύο ποντάρει η ομάδα του Ντένβερ φέτος, για να κοντράρει το φαβορί των Kansas City Chiefs, κι οι επιλογές τους είναι αξιοπρεπέστατες. Jeudy, Hamler, μαζί με τον Pro Bowler Courtland Sutton, αλλά και τον προσφάτως εισακτέο Melvin Gordon, προσφέρουν μία επιθετική πανδαισία που θα λίγωνε οποιονδήποτε νεαρό quarterback. Υπάρχει το ρίσκο των αρκετών τραυματισμών στους παίκτες, αλλά η έμφαση στο upside είναι αδιαμφησβήτητη. Μπράβο, Denver Broncos.

Bαθμολογία: ★★★★★

Houston Texans

Παίκτες: Ross Blacklock, DT (2ος), Jonathan Greenard, LB (3ος), Charlie Heck, OT (4ος), John Reid, CB (4ος), Isaiah Coulter, WR (5ος).

Mε τόσα λίγα picks, δύσκολα καταφέρνεις να μπαλώσεις τόσες τρύπες, αλλά οι Texans ξεκίνησαν με το να φτιάξουν μία pass rush που, πέρα από τον J.J. Watt, δεν βλεπόταν ούτε με κιάλι (29η σε παθητικές γιάρδες, 27η σε touchdowns, 26η σε sacks). O συντοπίτης Ross Blacklock έχει τον απαιτούμενο αθλητισμό για να τραβήξει τα βλέμματα και να παίξει σε πολλαπλές θέσεις πάνω στην γραμμή της άμυνας, αλλά έχει αρκετά θέματα στην τεχνική που θα πρέπει να διορθώσει στο επαγγελματικό επίπεδο. Δώστε βάση στον John Reid, έναν cornerback που μπορεί να μην γεμίζει το μάτι με το μέγεθός του, αλλά έχει το μυαλό και το πείσμα για να ανταπεξέλθει σε οποιοδήποτε man – to – man μαρκάρισμα.

Τα υπόλοιπα picks δεν ενθουσιάζουν τόσο, και για να είμαι ειλικρινής, σε μία ομάδα που έχει τόσο ζωτικές ανάγκες σε offensive line κι άμυνα, η επιλογή του Isaiah Coulter μου κάθεται πολύ άσχημα. Έδωσαν ένα τεράστιο ποσό στον Laremy Tunsil φέτος ενώ, κατά τη γνώμη μου, δεν αξίζει να είναι ο πιο ακριβοπληρωμένος tackle. Ο Deshaun Watson έτρεχε για τη ζωή του για άλλη μία σεζόν, και το καλύτερο που του δίνεις είναι έναν offensive tackle που ήταν projected για αργότερους γύρους; Κι ο Coulter είναι ένα έξτρα συγνώμη που άφησαν τον DeAndre Hopkins να πάει στους Cardinals φέτος; Τι να πω. Καλή τύχη, Texans, και καλή δύναμη, Deshaun.

Bαθμολογία: ★½

Indianapolis Colts

Παίκτες: Michael Pittman Jr., WR (2ος), Jonathan Taylor, RB (2ος), Julian Blackmon, S (3ος), Jacob Eason, QB (4ος), Danny Pinter, G (5ος), Robert Windsor, DT (6ος), Isaiah Rodgers, CB (6ος), Dezmon Patmon, WR (6ος), Jordan Glasgow, LB (6ος).

Η πρώτη μου σκέψη με το Draft των Indianapolis Colts είναι ότι λυπάμαι τον Andrew Luck. Έπρεπε να υποφέρει κάτω από τον Ryan Grigson και την άθλια off season του επί τέσσερα χρόνια, και δεν πρόλαβε τον Chris Ballard και τον Frank Reich, των οποίων τα picks κι η free agency είναι μελετημένα και σοβαρά. Σαν τους Tampa Bay Buccaneers, οι Colts αποφάσισαν να αξιοποιήσουν το μονοετές συμβόλαιο του Philip Rivers, και να του δώσουν όσα περισσότερα κομμάτια γίνεται για την ομαλότερη λειτουργία της επίθεσης.

Michael Pittman, Jonathan Taylor και Jacob Eason. O Pittman αποτελεί μία ταιριαστή λύση δίπλα στον T.Y. Hilton για τον Rivers, καθώς διαθέτει τρομερά χέρια που του επέτρεψαν να έχει μόνο 2 drops στο τελευταίο έτος του στο κολλέγιο, όπου ήταν βασικός σε όλη τη θητεία του. Ο λόγος που έπεσε στο δεύτερο γύρο είναι γιατί του λείπει η ταχύτητα, και δύσκολα ξεφεύγει από αμυντικούς μετά την κατοχή. Εκεί έρχεται και συμπληρώνει ο Taylor, τον οποίο οι Colts έκαναν trade up για να τον πάρουν. Αν κι ήταν διπλός receiver και runner, εκεί που πραγματικά έχει ταλέντο είναι στο rushing. Σημείωσε σχεδόν 6.200 γιάρδες σε 926 κατοχές, με εξαιρετικά χέρια κι εκρηκτικότητα, τραβώντας το ενδιαφέρον του Frank Reich, ο οποίος λειτουργεί καλύτερα με τέτοιους running backs, όπως έδειξε στη θητεία του στη Φιλαδέλφεια. Αν πάρουμε υπόψιν κι ότι ο Marlon Mack μπορεί να μην τα βρει με την ομάδα στις ρήτρες του χρόνου, είναι και μία καλή εξασφάλιση για το μέλλον. Τέλος, ο Eason μπορεί να μην είναι απαραίτητα το μέλλον της Ινδιανάπολης, αλλά δεν θα είναι κακό να μάθει πίσω από έναν βετεράνο όπως ο Rivers, μέχρι οι Colts να χρειαστούν να ψάξουν σοβαρά για έναν franchise quarterback.

Ο Julian Blackmon ήταν λίγο κίνηση άγχους, καθώς οι Colts είχαν μεγαλύτερες ανάγκες από safety, και θα μπορούσαν να είχαν πάρει καλύτερο παίκτη σε αυτό το pick. Αν τους κάτσει η απόκτηση των CB Xavier Rhodes και DT DeForest Buckner (ο οποίος τους κόστισε ένα pick πρώτου γύρου), οι Colts θα κοντράρουν ανοιχτά για την AFC South… αν τους το επιτρέψει κι ο kicker τους.

Bαθμολογία: ★★★½

Jacksonville Jaguars

Παίκτες: CJ Henderson, CB (1ος), K’Lavon Chaisson, LB (1ος), Laviska Shenault, WR (2ος), DaVon Hamilton, DT (3ος), Ben Bartch, OT (4ος), Josiah Scott, CB (4ος), Shaquille Quarterman, LB (4ος), Daniel Thomas, S (5ος), Collin Johnson, WR (5ος), Jake Luton. QB (6ος), Tyler Davis, TE (6ος), Chris Claybrooks, CB (7ος).

Mε τη δεύτερη μεγαλύτερη συγκομιδή picks φέτος (πρώτοι ήταν οι Minnesota Vikings με 15 picks), oι Jaguars δηλώνουν ευθύς δύο πράγματα: ότι είναι σε rebuild mode, κι ότι το έχουν πάρει σοβαρά. Καταρχάς, η επιλογή του CJ Henderson ήταν και λογική κι αναγκαία. Οι Jalen Ramsey κι A.J. Bouye ανταλλάχθηκαν πέρσι, αφήνοντας μία secondary χωρίς ουσιαστικό cornerback, θέση την οποία καλείται να γεμίσει όχι μόνο ο αθλητικός Henderson αλλά κι ο Josiah Scott, που θα αναλάβει περισσότερο τους slot receivers. Αν σκεφτούμε ότι οι Colts, Texans και Titans διαθέτουν ικανοποιητικούς κι αρκετά γρήγορους receivers, η επιλογή τέτοιων παικτών ήταν μονόδρομος.

Tα υπόλοιπα picks έχουν τη δυνατότητα να αλλάξουν σημαντικά την εικόνα των ασταθών Ιαγουάρων, αλλά θα το πραγματοποιήσουν μετά τη φετινή σεζόν. Οι Chaisson, Shenault, Hamilton και Bartch είναι ονόματα που έχουν δείξει αρκετά θετικά σημάδια στις θέσεις τους, αλλά υστερούν σε πολλά σημεία που μόνο η εμπειρία κι η εντατική προπόνηση πίσω από βετεράνους θα τους δώσει. Δώστε βάση στον Shenault, που πιθανότατα να δει χρόνο δίπλα στον D.J Chark και να λειτουργήσει ως WR2 για τον Gardner Minshew. Δεν υπάρχει βιασύνη για τους προαναφερθέντες· όπως είπα, οι Jaguars χτίζουν από το μηδέν, ξεφορτώνοντας τα παχυλά συμβόλαια και παίζουν το μέλλον τους στα νέα παιδιά… κι ίσως σε έναν μακρυμάλλη ξανθό quarterback το 2021.

Bαθμολογία: ★★★

Kansas City Chiefs

Παίκτες: Clyde Edwards – Helaire, RB (1ος), Willie Gay Jr., LB (2ος), Lucas Niang, OT (3ος), L’Jarius Sneed, S (4ος), Mike Danna, DE (5ος), Thakarius Keyes, CB (7ος).

Μην περιμένετε τίποτα το φαντασμαγορικό από τους Chiefs στο φετινό Draft. Η περσινή πρωταθλήτρια ομάδα δεν έχασε σχεδόν κανένα σημαντικό μέλος του κορμού της, παραμένοντας ακόμα και μετά την κατάκτηση ως το φαβορί που θα εκπροσωπήσει την AFC και του χρόνου. Οπότε, σχεδόν όλα τα picks είναι επιλογές πολυτέλειας. Σαν τους νέους Patriots, ένα πράγμα.

Η απόκτηση του Clyde Edwards – Helaire είναι μαχαίρι για κάποιους, ευχή για άλλους και σπαζοκεφαλιά για τους υπόλοιπους. Σε μία ομάδα η οποία έχει γίνει ξακουστή για τον εξαιρετικό της quarterback, Patrick Mahomes, η προσθήκη ενός μελλοντικά βασικού running back ενδέχεται να αλλάξει τη ροή της επίθεσης. Chiefs αντιγράφουν τους Ravens, ή ανάποδα τελικά; Ο Helaire είναι εξαιρετικά γοργός, κι ελίσσεται εύκολα στα τάκλιν, αλλά δεν ήταν ο καλύτερος RB της τάξης του, κι η εμπειρία του ως βασικού είναι ελάχιστη. Οκ, είπαμε πολυτέλεια, αλλά δεν χρειαζόταν τόσος τζόγος. Μπορούσαν να τον βρουν και πιο κάτω, και να πάρουν αμυντικό, που το Κάνσας φαίνεται να χρειάζεται κάθε χρόνο.

Τα υπόλοιπα picks πάρθηκαν καθαρά για λόγους depth και προστασίας. Αν ήταν να εστιάσω σε μία επιλογή, θα ήταν αυτή του William Gay, ενός μεγαλόσωμου κι αρκετά γοργού linebacker, μοιάζει σαν φθηνότερη απομίμηση του Patrick Queen. Έχει πολλά πράγματα στην τεχνική που πρέπει να φτιάξει, καθώς οι ‘’μηχανές’’ του ανάβουν και σβήνουν από τη μία στην άλλη, αλλά με σωστή καθοδήγηση, μπορεί να αλλάξει την εικόνα μίας διηνεκούς αδύναμης μονάδας.

Bαθμολογία: ⋆½

Las Vegas Raiders

Παίκτες: Henry Ruggs III, WR (1ος), Damon Arnette, CB (1ος), Lynn Bowden, RB (3ος), Bryan Edwards, WR (3ος), Tanner Muse, S (3ος), John Simpson, OL (4ος), Amik Robertson, CB (4ος).

Δεν γίνεται να κάνουν ένα draft οι Raiders, σε όποια πόλη και να πάνε, που να μην μου σπάσει τα νεύρα. Όσο μου άρεσε το pick του Ruggs, τόσο μου χαλάσανε τη διάθεση με την επιλογή του Arnette. Πήραν δύο παίκτες που είναι mixed σε θέσεις, χαλάνε το τελευταίο pick του τρίτου γύρου σε αχρείαστο receiver, και καταφέρνουν να κλείσουν το draft με ίσως ένα από τα καλύτερα picks. Η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά.

Ο Henry Ruggs έχει κάτι που δε διδάσκεται πουθενά: ταχύτητα. Σημείωσε μόλις 4,27 δευτερόλεπτα στο 40 yard dash, και στο κολλέγιο είχε μέσο όρο 30 γιάρδες στα touchdown του. Είναι ένα παλικάρι που διαθέτει εξαιρετικό αθλητισμό, αλλά κατέχει και το σημαντικό στοιχείο του ball safety. Πολλοί θα πείτε ότι ο CeeDee Lamb ή ο Jerry Jeudy ήταν πιο ολοκληρωμένα πακέτα, αλλά ο Ruggs αναβαθμίζει πολλά σημεία μίας κορεσμένης επίθεσης με το που παίξει το πρώτο του down. Aν μάθει και λίγο να τρέχει σωστά τα routes, θα αποτελέσει τη μεγαλύτερη πρόκληση του Derek Carr. Ναι, του Carr. Αν δεν μπορέσει ο 29χρονος quarterback να ανεβάσει το επίπεδό του με τέτοια βοήθεια, μην απορήσετε αν βρεθεί άλλος στη θέση του σύντομα.

Κι εκεί που κοντεύεις να ανοίξεις τη σαμπάνια, έρχεται το pick του Damon Arnette. Δεν είναι κακός cornerback, και πολλοί θαύμασαν το πόσο εξελίχθηκε ως αθλητής και χαρακτήρας στο τελευταίο του έτος. Αλλά δεν είναι first round επιλογή, με καμία μα καμία δύναμη. Ήταν ο ένατος καλύτερος cornerback σύμφωνα με τα mock drafts, κι η πιο πιθανή του επιλογή ήταν στον τρίτο γύρο. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί πανικοβλήθηκαν έτσι οι Raiders. Yπήρχαν τόσοι και τόσοι παίκτες που μπορούσαν αν διαλέξουν στο νούμερο 19, από linebackers, μέχρι safeties κι άλλους cornerbacks. Η ρετσινιά του reach μάλλον δεν ξεπλένεται εύκολα.

Ίσως να επέλεγα αυτό ως το χειρότερο draft από ομάδα της AFC (οι Texans κρατούν δυναμικά τον τίτλο ακόμα), αλλά η ομάδα του Λας Βέγκας είπε να ταράξει πάλι τα νερά και πήρε τον CB Amik Robertson με το 139ο pick. O Robertson είναι το άκρο άωτο του Arnette, και θεωρώ ότι οι Raiders έκλεισαν με ένα από τα μεγαλύτερα steals της ημέρας. Ό,τι δεν έχει στο μέγεθός του (είναι μόλις 1.72 σε ύψος) το έχει σε ταχύτητα και στο κυνήγι των receivers. Είναι κολλιτσίδα με κάθε έννοια, κι αν καταφέρει να φτιάξει τα γνωστά θέματα τεχνικής και μετάβασης στο NFL, μπορεί και να θυμίσει Tyrann Mathieu στα νιάτα του. Κάτι τέτοια picks δεν γίνεται να παίρνουν σε όλο το Draft;

Με δύο καλά picks δεν κάνεις τραπέζι, όμως, κι η αλήθεια είναι ότι οι Raiders σπατάλησαν καλά picks σε αχρείαστες θέσεις και σε μέτριους παίκτες. Χτυπάει ιδιαίτερα άσχημα, όταν το pick του Arnette είναι ένα από εκείνα που έδωσε τον Khalil Mack στους Chicago Bears.

Βαθμολογία: ⋆½

https://twitter.com/SportsCenter/status/1233172511912800258

Los Angeles Chargers

Παίκτες: Justin Herbert, QB (1ος), Kenneth Murray, LB (1ος), Joshua Kelley, RB (4ος), Joe Reed, WR (5ος), Alohi Gilman, S (6ος), K.J. Hill, WR (7ος).

Σαν τους δύο quarterbacks που έφυγαν πριν από τον Justin Herbert, όλοι υποψιαζόμασταν πού θα κατέληγε ο τρίτος καλύτερος QB των mock drafts· στην ομάδα που σίγουρα χρειαζόταν κάποιον στη θέση περισσότερο από όλους στην τοπ δεκάδα. Ο Philip Rivers αποχώρησε από την ομάδα που εκπροσωπούσε για μία δεκαπενταετία, κι οι Chargers έμειναν χωρίς καπετάνιο να δαμάσει τα νερά. Ο Herbert είναι πράγματι ο τρίτος καλύτερος QB από τους φετινούς υποψήφιους, κι έχει σωματικά χαρακτηριστικά που είναι ό,τι πρέπει για το σημερινό NFL.

Σε αντίθεση με τον προκάτοχό του, ωστόσο, ο Herbert υστερεί αρκετά στο ψυχολογικό επίπεδο, καθώς πανικοβάλλεται εύκολα, κι έχει αρκετά θέματα με την ακρίβεια στις πάσες του. Αν υπήρχε κάποιος έμπειρος μπροστά του να αναλάβει την ομάδα, το pick θα ήταν ό,τι έπρεπε για να τον σπρώξουν να γίνει βασικός σε ένα με δύο, το πολύ, χρόνια. Έτσι όπως είναι οι Chargers, όμως, αυτή τη στιγμή, κινδυνεύει να καεί πριν καν δείξει τις ικανότητές του. Είναι πολύ τυχερός που το σύνολο γύρω του είναι από ικανότατους βετεράνους, που θα κάνουν τη μετάβαση αρκετά πιο ανώδυνη. Δεν μπορώ να κακολογήσω πολύ τους Chargers για την επιλογή τους εδώ. Απλά, υπάρχει ρίσκο σε τόσο υψηλό pick.

Οι ανταλλαγές των picks 31 & 71 για τον Kenneth Murray θα κριθούν εκ των υστέρων, αλλά εκ πρώτης όψεως, η κίνηση ήταν απαραίτητη κι έφερε ένα δυνατό αποτέλεσμα. Ο Murray προσφέρει αστείρευτη ενέργεια και ταχύτητα σε μία θέση που είχε μεγάλη έλλειψη στην ομάδα, και το ταλέντο του μπορεί να ξεκουράσει μία γραμμή που είχε πολλά θέματα ενάντια στο rushing πέρσι. Για τα ελαττώματά του, κι έχει, μένει να δούμε αν οι Chargers έκαναν καλά που επέλεξαν τον Murray αντί του Patrick Queen, που για πολλούς προσέφερε καλύτερο πακέτο στη θέση.

Δώστε βάση στον K.J. Hill, που πάρθηκε πολύ αργότερα από όσο προσδοκούσαν πολλοί αναλυτές. Εμφανισιακά δεν γεμίζει το μάτι, αλλά έκανε πολύ καλή τελευταία σεζόν στο Ohio, καθώς ήταν πρώτος σε receptions. Θα βρεθεί εκεί που θα τον χρειαστεί ο quarterback του.

Υψηλό ρίσκο… υψηλό αποτέλεσμα; Ο χρόνος θα το δείξει, αλλά οι Chargers κάλυψαν τις βασικές τους ανάγκες με τις επιλογές τους, κι αυτό είναι υπέρ τους. Είναι κρίμα, μόνο, που ήδη φαίνονται να μένουν πίσω στην κούρσα της AFC West, έστω κι αν έχουν πολύ καλούς παίκτες σε αρκετά σημεία.

Βαθμολογία: ⋆⋆⋆

Miami Dolphins

Παίκτες: Tua Tagovailoa, QB (1ος), Austin Jackson, OL (1ος), Noah Ighinoghene, CB (1ος), Robert Hunt, OT (2ος), Raekwon Davis, DT (2ος), Brandon Jones, S (3ος), Solomon Kindley, OG (4ος), Jason Strowbridge, DE (5ος), Curtis Weaver, DE (5ος), Blake Ferguson, C (6ος), Malcolm Perry, WR (7ος).

Το πλάνο των Dolphins το ξέραμε πριν καν τελειώσει η περσινή σεζόν, κι όχι μόνο δεν έκαναν tanking (ως ένα σημείο), αλλά τους έπεσε κι ο quarterback που ήθελαν εξαρχής χωρίς να ιδρώσουν. Το πόσο καλά ο Tua Tagovailoa μπορεί να ανταπεξέλθει μετά από τον άσχημο τραυματισμό του μένει να το δούμε, αλλά οι Dolphins προτίμησαν να μην πάρουν παραπάνω ρίσκα· τέσσερα από τα έντεκα picks τους πήγαν σε άτομα που θα ενισχύσουν μία offensive line που, πέρσι, ήταν απερίγραπτα κακή. O Tagovailoa είναι σίγουρα τζογαδόρικο pick, αλλά θα ήταν σχεδόν αδύνατο για τους Dolphins να αλλάξουν ρότα μετά από τέτοια ευδαιμονία του να τους πέσει ο QB που ήθελαν χωρίς να δώσουν τίποτα. Υγιής, ο Tagovailoa είναι σχεδόν steal στο πέμπτο pick, διαθέτοντας ένστικτα, ταχύτητα κι έναν ανταγωνισμό που θυμίζει λίγο τον Patrick Mahomes. Σε αυτό τον εαυτό ποντάρουν οι Dolphins, και δεν τους κατηγορώ.

Οι Austin Jackson και Robert Hunt θα αποτελέσουν τις λύσεις στις θέσεις των tackle και guard αντίστοιχα, αν και μένει να δούμε τι σκοπεύουν να κάνουν με τον Ereck Flowers, τον tackle που υπέγραψαν για έναν διόλου ευκαταφρόνητο ποσό στην off season. Σε κλασική, Μπελιτσικ-ική τακτική των πρώην προπονητών των Patriots, o Brian Flores ξόδεψε τα υπόλοιπα picks σε αμυντικούς παίκτες που ακόμα χρειάζονται γαλουχία για να ανταπεξέλθουν στο δυνατότερό τους επίπεδο. Ο Noah Ighinoghene (ονοματάρα, μέρος δεύτερο) έχει αρκετά θέματα ψυχολογίας, καθώς πανικοβάλλεται εύκολα και χάνει τα covers, αλλά είναι τυχερός που δεν χρειάζεται να συμβάλλει άμεσα. Η απόκτηση των Xavier Rhodes και Byron Jones θα κάνει τη μετάβαση ευκολότερη.

Στον απόηχο της ολοκληρωτικής σάρωσης της ομάδας, οι Dolphins γυρίζουν σελίδα και ξεκινάνε εκ νέου, και φαίνεται ότι, επιτέλους, το κάνουν σωστά. Η αναβάθμιση της offensive line είναι πρώτο μέλημα κάθε ομάδας με σοβαρές βλέψεις. Το draft τους έπεσε όσο καλύτερα μπορούσε σε μία ομάδα που ξεκινάει από το μηδέν. Το θέμα είναι να της βγει σε καλό το χαρτί που έπαιξε.

Βαθμολογία: ⋆⋆⋆⋆

New England Patriots

Παίκτες: Kyle Dugger, S (2ος), Josh Uche, EDGE (2ος), Anfernee Jennings, EDGE (3ος), Devin Asiasi, TE (3ος), Dalton Keene, TE (3ος), Justin Rohrwasser, K (5ος), Michael Onwenu, OL (6ος), Justin Herron, OT (6ος), Cassh Maluia, LB (6ος), Dustin Woodard, OL (7ος).

Μία ζωή στους Patriots βάζω από 3 αστέρια και κάτω στα drafts, και μία ζωή είναι στα playoffs και στο Super Bowl. Έχει κάτι να πει αυτό για την αξία των βαθμών (κι ίσως μίας χρόνια κακής division), αλλά πότε πήγε ο Bill Belichick με τα ρεύματα για να το κάνει τώρα;

Πολλοί υπέθεταν πως οι Patriots θα έκαναν κίνηση για να αρπάξουν κάποιον από τους υποσχόμενους στη θέση του quarterback, μίας κι ο Tom Brady λιποτάκτησε στους Tampa Bay Buccaneers, αλλά εγώ δεν ήμουν μέσα σε αυτούς. Ο Belichick ποτέ του δε θυσίασε σημαντικές επιλογές για αυτή τη θέση, και δεν πίστευα ότι θα το έκανε και φέτος. Η έμφασή του, όπως πάντα, ήταν στο να φτιάξει τις θέσεις γύρω από τον quarterback. Oι Kyle Dugger και John Uche είναι παίκτες που ταιριάζουν πολύ στο σύστημα του Belichick: είναι προπονητικά εύπλαστοι, με δυνατά αθλητικά χαρακτηριστικά και μπορούν να παίξουν σε πολλές θέσεις. Μου αρέσει περισσότερο η επιλογή του Uche από του Dugger, καθώς πιστεύω ότι μπορούσαν να επιλέξουν κάποια πιο σημαντική θέση από του safety, στην οποία έχουν μπόλικο ταλέντο.

Πέρσι, φάνηκε τρομακτικά η έλλειψη ενός μεγαλόσωμου κι αξιόπιστου tight end στο σύστημα του Belichick, που πάντα είχε τον Rob Gronkowski ως τη δικλείδα ασφαλείας σε περιπτώσεις που η επίθεση ήταν με την πλάτη στον τοίχο. Στους Devin Asiasi και Dalton Keene, οι Patriots διάλεξαν δύο παίκτες που κάνουν και τις δύο δουλειές ενός tight end: το μπλοκάρισμα (Asiasi) και το πιάσιμο της μπάλας (Keene). Το πώς θα χρησιμοποιηθούν θα κριθεί στο μέλλον, καθώς κι οι δύο είναι ακόμα στο επίπεδο του project.

Παρένθεση. Το ξέρω πως οι Patriots αντάλλαζαν τους kickers πέρσι σαν φακελάκια ζάχαρης, αλλά να πάρουν έναν στον πέμπτο γύρο φαντάζει ως τρολάρισμα στις υπόλοιπες ομάδες. Ας έπαιρναν κι άλλον έναν offensive lineman σε εκείνο το γύρο, ένας Θεός ξέρει πόσο τους χρειάζονται.

Ουσιαστικά, με αυτό το draft οι Patriots έδειξαν πως κοιτάνε το μέλλον. Ό,τι κάνουν φέτος, θα το κάνουν με τα κομμάτια που τους έμειναν στον απόηχο μιας τεράστιας μεταβατικής περιόδου με τους παίκτες που έφυγαν. Ίσως να είναι κι η πρώτη φορά μετά το 2008 που θα χάσουν την κορυφή της division, ίσως πάνε και στα ημιτελικά. Ποτέ δε ξέρεις με αυτή την ομάδα. Το draft δεν είναι κακό, έστω κι αν πιστεύω πως μπορούσαν να βρουν περισσότερους παίκτες που θα ήταν βασικοί βραχυπρόθεσμα.

Βαθμολογία: ⋆⋆½

New York Jets

Παίκτες: Mekhi Becton, OL (1ος), Denzel Mims, WR (2ος), Ashtyn Davis, S (3ος), Jabari Zuniga, EDGE (3ος), La’Mical Perine, RB (4ος), James Morgan, QB (4ος), Cameron Clark, OT (4ος), Bryce Hall, CB, (5ος), Braden Mann, P (6ος).

Ουφ. Αν οι Jets έψαχναν τον δικό τους ομόχρωμο Hulk, τον βρήκαν στον Mekhi Becton, τον offensive tackle από το κολλέγιο του Λούιβιλ. Ο δίμετρος τιτάνας των 165 κιλών αποτελεί έναν από τους πιο μεγαλόσωμους αθλητές που έχουμε δει σε draft, κι η θέση του αποτελούσε άμεσης αναβάθμισης, αν σκεφτούμε ότι η ομάδα έπαιζε με τέσσερις αναπληρωματικούς πέρσι. Η φυσική του κατάσταση κι η ικανότητά του είναι σίγουρα της τάξης του πρώτου γύρου, έστω κι αν είναι ανησυχητικό ότι έχει θέματα με τις ουσίες. Θα είναι ενδιαφέρον να δούμε αν μπορεί να συνηθίσει την επίθεση εκ του αέρος της Νέας Υόρκης, καθώς έρχεται από κολλέγιο που είχε παράδοση στο rushing κομμάτι (εκεί ήταν κι ο Lamar Jackson). Υψηλό ρίσκο, αλλά υψηλό ταβάνι, αν βρει το κολάι στη θέση.

Μιλώντας για passing offence, οι Jets χρειάζονταν απεγνωσμένα βοήθεια στο κομμάτι των receivers, ακόμα κι όταν ο Roddy Anderson ήταν μέλος της ομάδας. Ο Denzel Mims προσφέρει ένα πολύ ικανοποιητικό πακέτο φυσικής κατάστασης, σωστής υπεκφυγής στο μαρκάρισμα αλλά κι εκρηκτικότητας. Ο λόγος που έπεσε κάτω από όσους έφυγαν στον πρώτο γύρο είναι ότι έχει θέματα με τα routes, χάνοντας συχνά την αυτοσυγκέντρωσή του, αλλά και την μπάλα. Είναι στοιχεία που θα κληθεί να φτιάξει στο επαγγελματικό επίπεδο, αλλά δεν μπορεί να αμφισβητηθεί ότι οι Jets έκαναν πολύ καλή επιλογή στο συγκεκριμένο pick.

Στις επόμενες δύο επιλογές, oι Jets έδωσαν σημασία σε μία άμυνα που είχε λίγους αστέρες, με το μεγαλύτερό της να έχει ζητήσει ανταλλαγή πρόσφατα, όταν η ομάδα δεν μπόρεσε να βρει συμφωνία στο συμβόλαιο του S Jamal Adams. O Ashtyn Davis ίσως να μην διαθέτει το φυσικό ταλέντο του Adams, και να θέλει να φτιάξει τα τάκλιν του, αλλά η «μαγεία» του βρίσκεται σε άλλα πράγματα. Είναι έξυπνος, ταχύς, και διαθέτει έναν χαρακτήρα που δύσκολα τα παρατάει, ως αποτέλεσμα μίας περιπετειώδους ζωής. Ακόμα μεγαλύτερο project αποτελεί ο Jabari Zuniga, που προσφέρει αναγκαίο depth, αλλά χρειάζεται σίγουρα βελτίωση στην τεχνική του.

Οι Jets μπήκαν στο φετινό draft με σκοπό να βελτιώσουν συγκεκριμένες θέσεις που έχρηζαν αναβάθμισης, και το έκαναν με αρκετά καλές επιλογές, καθώς δεν υπήρξε έλξη από τα τρανταχτά ονόματα, αλλά από αυτά που θα βοηθήσουν την ομάδα. Διαφωνώ, όπως πάντα, με την επιλογή punter σε οποιοδήποτε γύρο πριν τον έβδομο, αλλά ίσως σώζεται με την επιλογή του Bryce Hall, που μπορεί να αποδειχτεί σημαντική. Οι Jets μπήκαν σε καλό δρόμο για να εξελιχθούν, έστω κι αν είναι βέβαιο ότι ακόμα τους λείπουν κομμάτια από το παζλ που θα τους βάλει σε καθαρό προβάδισμα για την κορυφή της AFC East.

Βαθμολογία: ⋆⋆⋆½

Pittsburgh Steelers

Παίκτες: Chase Claypool, WR (2ος), Alex Highsmith, EDGE (3ος), Anthony McFarland Jr , RB (4ος), Kenny Dotson, OL (4ος), Antoine Brooks, S (6ος), Carlos Davis, DT (7ος).

Oι Steelers βρέθηκαν χωρίς ένα pick πρώτου γύρου για πρώτη φορά μετά από 53 χρόνια, αλλά δεν νομίζω να το μετανιώνουν κι ιδιαίτερα. Η ανταλλαγή του pick που έγινε για τις υπηρεσίες του νεαρού Minkah Fitzpatrick άλλαξε τις πορείες και των δύο, καθώς ο Fitzpatrick έκανε μπαμ στη θέση του safety, και κόντεψε να βάλει μία ασταθή ομάδα μέσα στα playoffs. Ουσιαστικά, με το νεαρό της ηλικίας του Fitzpatrick, είναι σαν να τον επέλεξαν φέτος, κι ειλικρινά, υπάρχει η πιθανότητα να είναι ο πιο επιτυχημένος από όλα τα άλλα picks.

Θάνατος, φόροι κι οι Steelers να επιλέγουν wide receiver. Κάποια πράγματα δεν αλλάζουν ποτέ. Η επίθεση έχει μείνει ουσιαστικά ελλιπής από τότε που έφυγε ο Antonio Brown, κι ένας Juju Smith – Schuster δεν μπορεί μόνος του να φέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα, όταν στη θέση του quarterback θα επιστρέψει ο χιλιο – τραυματισμένος, 38χρονος Ben Roethlisberger. O Chase Claypool καλύπτει τον ρόλο του WR2, με μία σωματική διάπλαση του 1,92 και των 130 κιλών που θα δυσκολέψει αρκετά όσους τον μαρκάρουν. Αν μπορέσουν να τον ρίξουν κάτω, τότε θα τα βρει δύσκολα αν δεν εξελίξει την τεχνική του, αλλά για αυτό έφυγε και στο δεύτερο γύρο.

Οι επόμενες επιλογές πάρθηκαν περισσότερο για depth κι ως project, το οποίο είναι λογικό με τόσες λίγες επιλογές. Ενδιαφέρουσα θα αποδειχτεί η επιλογή του Alex Highsmith, που αναμένεται να εξελιχθεί πίσω από τον T.J. Watt. Συνολικά, οι Steelers πέρασαν πολλές φουρτούνες φέτος, που άφησαν την ομάδα με αρκετές τρύπες, μεγάλους σε ηλικία βετεράνους, και πολλούς απροετοίμαστους νεαρούς. Με την εξέλιξη που πέρασε σε αυτό το διάστημα η AFC North, θα χρειαστούν μεγάλες εμφανίσεις από τους playmakers τους για να έχουν ελπίδες για playoffs.

Βαθμολογία: ⋆⋆

Tennessee Titans

Παίκτες: Isaiah Wilson, OT (1ος), Kristian Fulton, CB (2ος), Darrynton Evans, RB (3ος), Larrell Murchison, DT (5ος), Cole McDonald, QB (7ος), Chris Jackson, S (7ος).

Oι Titans φαίνεται να προτιμούν τα… μεγαλόσωμα παιδιά. Ποντάροντας στο μοτίβο του περσινού τρένου ονόματι Derrick Henry, η επιλογή του τεράστιου Ιsaiah Wilson ήταν λογική, καθώς ο αποτελεσματικός Jack Conklin έφυγε για την βόρεια πλευρά της AFC. Ο Wilson είναι αρκετά μεγαλόσωμος (160 κιλά) αλλά κι αθλητικός για να εμποδίσει αρκετούς rushers, αλλά δεν παύει να είναι ακόμα αρκετά ωμός. Το γεγονός ότι μπήκε στο Draft μετά από δύο μόλις χρόνια φοίτησης δεν τον άφησε να αναπτύξει αρκετά την τεχνική του, κι αν οι αμυντικοί τον μαρκάρουν σωστά, κουράζεται πολύ εύκολα. Έχει την ευχέρεια να εξελιχθεί, και μάλιστα σε πολύ καλό επίπεδο, αλλά θεωρώ ότι οι Titans θα μπορούσαν να είχαν πάρει άλλον παίκτη σε τέτοια θέση.

O Kristian Fulton μπορεί να χαρακτηριστεί ως αίνιγμα, κι ένα ρισκαδόρικο pick για τους Titans. Η επιμονή του μπορεί να παρομοιαστεί με αυτή της βδέλλας, καθώς δεν άφηνε σε ησυχία τους receivers που είχε σε κάλυψη, καταφέρνοντας να σημειώσει το μεγαλύτερο incompletion rate στα outside routes το περασμένο έτος. Αφοσιωμένος στο coverage, έχει πράγματα να φτιάξει στην τεχνική του, αλλά σπάνια χάνει την αυτοσυγκέντρωσή του. Το πρόβλημα είναι στα σωματικά αλλά και ψυχικά του αποθέματα. Στα τέσσερα χρόνια στο κολλέγιο, υπέστη δύο σοβαρότατους τραυματισμούς, αλλά έχασε κι ένα ολόκληρο έτος επειδή προσπάθησε να αλλοιώσει τα αποτελέσματα σε τεστ για ουσίες. Αυτά τα στοιχεία δεν συνάδουν με την αθλητική του ικανότητα, αλλά θα πρέπει να παραμείνουν ως υποσημειώσεις σε ένα τόσο υψηλό pick.

Ο Darrynton Evans, αν και προσέφερε αναγκαίο depth στη θέση με την αναχώρηση του Dion Lewis, δεν είναι ο δεύτερος Derrick Henry. Αν και τρομερά γρήγορος, έχει ανησυχητικά μικρό μέγεθος ακόμα και για running back (μόλις 1,78 και 92 κιλά) και δεν τα καταφέρνει να ανταπεξέλθει σε κλειστά coverages. Θα χρειαστεί γερή offensive line για να επιδείξει τα ταλέντα του.

Γενικά, οι Titans ίσως να ρίσκαραν περισσότερο από όσο ήταν ανάγκη στα φετινά τους picks, καθώς είναι εύκολο να βάλεις την ταμπέλα του “reach” στις τρεις πρώτες τους επιλογές. Η αλήθεια είναι ότι πέρσι υπερέβησαν τις προσδοκίες όλων, οπότε ίσως η βουτιά στον τζόγο με καλό upside είναι η λύση που ψάχνουν; Δεν το πιστεύω, αλλά δεν τους ξεγράφω.

Βαθμολογία: ⋆⋆

About The Author: Στεφανία Λ.

Οπαδός των St. Louis Rams από το 2004 και του αθλήματος, έπειτα από τυχαίο συμβάν. Με τα χρόνια, βρήκε λιμάνι στη Βαλτιμόρη και στους Ravens, αλλά θα θυμάται πάντα το 1999. Λάτρης των underdogs, των nail biting αγώνων, και παικτών που της γεμίζουν το μάτι. Μιλάει πολύ, λατρεύει την έρευνα και το ιδανικό της βράδυ πλαισιώνεται από ζεστή σοκολάτα και έναν καλό αγώνα ή mixtapes από το Κασετόφωνο. H αντικειμενικότητά της πηγαινοέρχεται ανά βδομάδα.