Vikings Logo
Το Ιανουάριο του 1960, έπειτα από την πίεση που δέχθηκαν από το National Football League και παρότι είχαν ήδη έρθει σε συμφωνία με το American Football League, οι επιχειρηματίες Bill Boyer, H. P. Skoglund και Max Winter έγιναν οι ιδιοκτήτες της 14ης ομάδας της λίγκας. Μερικούς μήνες αργότερα, στις 27 Σεπτεμβρίου του 1960, η ομάδα ονομάστηκε επίσημα Minnesota Vikings, ένα όνομα που συμβολίζει εν μέρει την εικόνα της Minnesota ως κέντρο της Σκανδιναβο-Αμερικανικής κληρονομιάς και ένα χρόνο μετά, τη σεζόν του 1961, οι Vikings θα έπαιρναν μέρος στο παρθενικό τους πρωτάθλημα.
Παρότι το πρώτο παιχνίδι στην ιστορία του νέου franchise συνοδεύτηκε από μεγάλη νίκη απέναντι στους Chicago Bears με 37-13, οι όποιες προσδοκίες γρήγορα συρρικνώθηκαν αφού η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη. Ακολούθησαν επτά συνεχόμενες ήττες και η πρώτη σεζόν έληξε τελικά με ρεκόρ 3-11. Οι αποτυχίες συνεχίστηκαν για αρκετά χρόνια με τους Vikings να καταλήγουν μετά από τις 7 πρώτες σεζόν τους στο πρωτάθλημα να έχουν 32 νίκες, 59 ήττες και 7 ισοπαλίες και μόνο μία σεζόν, εκείνη του 1964, με θετικό ρεκόρ (8-5-1). Παρ’ όλα αυτά, έχοντας ήδη αρχίσει να χτίζει σιγά-σιγά μία πολύ δυνατή άμυνα που κέρδισε το προσωνύμιο Purple People Eaters, το 1968, η ομάδα της Minnesota κατάφερε να κατακτήσει τη Central Division και να κερδίσει την πρώτη της πρόκριση στα playoff. Την επόμενη χρονιά οι Vikings τερμάτισαν με το καλύτερο ρεκόρ στο NFL, 12-2 και έπειτα από τη νίκη τους απέναντι στους Cleveland Browns στο τελευταίο NFL Championship Game, προκρίθηκαν στο Super Bowl IV όπου όμως ηττήθηκαν από τους Kansas City Chiefs με 23-7 αν και ήταν το φαβορί για τη νίκη.
Με οδηγό την άμυνά της, η ομάδα συνέχισε τις καλές εμφανίσεις τα επόμενα δύο χρόνια χωρίς όμως να καταφέρει να φτάσει σε κάποια σημαντική κατάκτηση ενώ το 1971 ο defensive tackle Alan Page κέρδισε τον τίτλο του MVP και έγινε ο πρώτος αμυντικός παίκτης που κατάφερνε κάτι τέτοιο. Το 1973, με την επίθεσή της να παρουσιάζει αστάθειες στο running game, η Minnesota επέλεξε στον πρώτο γύρο τον running back Chuck Foreman ο οποίος, μαζί με τον quarterback Fran Tarkenton τη βοήθησε να φτάσει στο Super Bowl τις τρείς από τις επόμενες τέσσερις σεζόν, 1973, 1974 (Super Bowl VIII, IX) και 1976 (Super Bowl XI), όπου όμως οι Vikings δεν κατάφεραν να γευτούν τη νίκη ούτε μία φορά. Το 1977 έφτασαν για 4η φορά σε 5 χρόνια στο NFC Championship Game όπου όμως ηττήθηκαν από τους μετέπειτα νικητές του Super Bowl, Dallas Cowboys. Ο Tarkenton αποσύρθηκε με την ολοκλήρωση της σεζόν του 1978 έχοντας στην κατοχή τους σημαντικά passing records, ενώ τον Δεκέμβριο του 1979 ξεκίνησαν οι εργασίες για την ανέγερση του Metrodome, που αποτελεί μέχρι και σήμερα την έδρα των Vikings.
Τον Ιανουάριο του 1984 ο head coach των Vikings, Bud Grant αποσύρθηκε έπειτα από 17 χρόνια με την ομάδα, όμως μετά την καταστροφική σεζόν που ακολούθησε, όπου οι Vikings είχαν 13 ήττες, επέστρεψε στη sideline για μία ακόμη χρονιά και αποσύρθηκε οριστικά μετά το τέλος αυτής έχοντας σε 18 χρονιές με τους Vikings, ρεκόρ κανονικής σεζόν 158-96-5, 12 προκρίσεις στα playoffs, 11 τίτλους division και 4 εμφανίσεις στο Super Bowl όντας 6ος στη λίστα των προπονητών με τις περισσότερες νίκες με 168, συμπεριλαμβανομένων των playoffs. Τη σεζόν του 1986, με οδηγό τον quarterback Tommy Kramer, ο οποίος κέρδισε τον τίτλο του Comeback Player of the Year, οι Vikings τερμάτισαν με θετικό ρεκόρ 9-7, το πρώτο τους στις 4 τελευταίες σεζόν. Την επόμενη χρονιά, έπειτα από δύο απροσδόκητες νίκες απέναντι στους New Orleans Saints και San Francisco 49ers στο wild card game και στο divisional round αντίστοιχα, οι Vikings κατάφεραν να φτάσουν μέχρι τον τελικό της NFC όπου ηττήθηκαν από τους Washington Redskins με 17-10 σε ένα παιχνίδι με εντυπωσιακό φινάλε, όπου οι Redskins σταμάτησαν τη Minnesota στις 6 γιάρδες στο τελευταίο λεπτό της αναμέτρησης διατηρώντας το προβάδισμα.
Ο Jerry Burns που διαδέχθηκε τον Bud Grant ως head coach, αποσύρθηκε μετά τη σεζόν του 1991 έπειτα από 6 σεζόν με την ομάδα και τη θέση του πήρε ο Dennis Green ο οποίος σε 10 σεζόν με τους Vikings τους οδήγησε σε 4 κατακτήσεις της NFC Central, 8 προκρίσεις στα playoffs και δύο εμφανίσεις στο NFC Championship Game με συνολικό ρεκόρ 97-62. Το 1998, με οδηγό την εντυπωσιακή τους επίθεση την οποία αποτελούσαν μεταξύ άλλων ο quarterback Randall Cunningham, ο running back Robert Smith και οι wide receivers Cris Carter και Randy Moss, οι Vikings έσπασαν το ρεκόρ πόντων στην κανονική σεζόν με 556, σκοράροντας τουλάχιστον 24 σε κάθε παιχνίδι και τερματίζοντας με ρεκόρ 15-1. Στα playoffs, αφού κέρδισαν εύκολα τους Arizona Cardinals με 41-21 στο divisional round, θα έρχονταν αντιμέτωποι με τους Atlanta Falcons στο Metrodome για τον τίτλο της NFC. Σε ένα εντυπωσιακό παιχνίδι που οδηγήθηκε στην παράταση, έπειτα από την ισοφάριση των Falcons στο τελευταίο τους drive, οι Vikings ηττήθηκαν τελικά με σκορ 30-27.
Η νέα χιλιετία ξεκίνησε καλά για τους Vikings που έφτασαν ξανά στον τελικό της NFC το 2000 όπου όμως γνώρισαν βαριά ήττα από τους New York Giants στη Νέα Υόρκη παρότι ήταν το φαβορί για τη νίκη. Έπειτα από τρείς αποτυχημένες σεζόν, οι Vikings προκρίθηκαν ξανά στα playoffs το 2004 με τον quarterback Daunte Culpepper να συγκεντρώνει εντυπωσιακά νούμερα έχοντας 4717 passing yards, 39 passing touchdowns και 5123 συνολικές γιάρδες που ήταν τότε νέο ρεκόρ για το NFL. Παρ’ ‘όλα αυτά οι Vikings τελείωσαν την κανονική σεζόν με ρεκόρ 8-8 και αφού ξεπέρασαν το εμπόδιο των Green Bay Packers στο wild card game, ηττήθηκαν τελικά στο divisional round από τους μετέπειτα πρωταθλητές της NFC, Philadelphia Eagles. Στο draft του 2006, με το 7ο pick, η Minnesota επέλεξε τον running back Adrian Peterson o οποίος θα γινόταν και ο ηγέτης της επίθεσής της για τα επόμενα χρόνια. Την ίδια περίοδο, οι Vikings κατάφεραν να χτίσουν μια πολύ δυνατή run defense και το 2008 έφτασαν μέχρι τον τελικό της NFC όπου όμως ηττήθηκαν από τους Arizona Cardinals.
Τον Αύγουστο του 2009, έπειτα από πολύμηνες διαπραγματεύσεις, οι Vikings απέκτησαν τον μελλοντικό Hall of Famer quarterback Brett Favre, ο οποίος είχε προηγουμένως διανύσει 16 σεζόν στους divisional rivals Green Bay Packers και είχε ήδη αποσυρθεί δύο φορές. Τη σεζόν εκείνη οι Vikings τερμάτισαν με ρεκόρ 12-4, που ήταν και το καλύτερό τους από το 2000 και έφτασαν τις 11 νίκες για πρώτη φορά μετά το 1998. Στα playoffs, αφού νίκησαν τους Dallas Cowboys στο divisional round, ηττήθηκαν στην παράταση στον τελικό της NFC από τους New Orleans Saints με 31-28 σε ένα παιχνίδι που σημαδεύτηκε από τα πέντε turnovers της ομάδας της Minnesota. Μετά το τέλος της επόμενης χρονιάς, η οποία τελείωσε με το απογοητευτικό ρεκόρ 6-10, ο Brett Favre αποσύρθηκε οριστικά από το παιχνίδι και οι Vikings άρχισαν να αναζητούν τον αντικαταστάτη του. Αυτός ήταν τελικά ο Christian Ponder, ο οποίος αποτέλεσε το first round pick της ομάδας στο draft του 2011. Έπειτα από μία ακόμη απογοητευτική χρονιά, οι Vikings επέστρεψαν στα playoffs το 2012, με τον Adrian Peterson να αναδεικνύεται MVP της κανονικής σεζόν, αλλά ηττήθηκαν στο wild card round από τους Green Bay Packers με σκορ 24-10.
Από την ίδρυσή τους, οι Vikings διατηρούν ένα από τα καλύτερα ποσοστά νικών στο NFL ενώ αποτελούν μία από τις έξι ομάδες που έχουν καταφέρει να κερδίσουν τουλάχιστον 15 παιχνίδια σε μία regular season. Επιπλέον, από την ένωση του NFL με το AFL, το 1970, έως σήμερα, έχουν προκριθεί στα playoffs 25 φορές, κάτι που αποτελεί την τρίτη καλύτερη αντίστοιχη επίδοση. Παρ’ όλα αυτά, παραμένουν μία από τις ομάδες που δεν έχουν κατακτήσει το Super Bowl αφού ηττήθηκαν και τις τέσσερις φορές που έφτασαν μέχρι εκεί, ενώ από το 1978, έχουν ηττηθεί και τις 5 τελευταίες φορές που κατάφεραν να φτάσουν στο NFC Championship Game.
Την προηγούμενη χρονιά ολοκληρωσαν την κανονική διάρκεια με ρεκόρ 7-9 αλλά η παραμονή του Adrian Peterson και η λήξη της τιμωρίας του, σε συνδυασμό με τους Teddy Bridgewater, Mike Wallace, Charles Johnson κάνουν ένα πολύ δυνατό επιθετικό τομέα και ελπίζουν στην πρόκρισή τους στα playoffs. Στο φετινό draft αποκτήθηκαν οι Trae Waynes, Eric Kendricks, Daniele Hunter και T.J Clemmings.
Τον Αύγουστο του 2009, έπειτα από πολύμηνες διαπραγματεύσεις, οι Vikings απέκτησαν τον μελλοντικό Hall of Famer quarterback Brett Favre, ο οποίος είχε προηγουμένως διανύσει 16 σεζόν στους divisional rivals Green Bay Packers και είχε ήδη αποσυρθεί δύο φορές. Τη σεζόν εκείνη οι Vikings τερμάτισαν με ρεκόρ 12-4, που ήταν και το καλύτερό τους από το 2000 και έφτασαν τις 11 νίκες για πρώτη φορά μετά το 1998. Στα playoffs, αφού νίκησαν τους Dallas Cowboys στο divisional round, ηττήθηκαν στην παράταση στον τελικό της NFC από τους New Orleans Saints με 31-28 σε ένα παιχνίδι που σημαδεύτηκε από τα πέντε turnovers της ομάδας της Minnesota. Μετά το τέλος της επόμενης χρονιάς, η οποία τελείωσε με το απογοητευτικό ρεκόρ 6-10, ο Brett Favre αποσύρθηκε οριστικά από το παιχνίδι και οι Vikings άρχισαν να αναζητούν τον αντικαταστάτη του. Αυτός ήταν τελικά ο Christian Ponder, ο οποίος αποτέλεσε το first round pick της ομάδας στο draft του 2011. Έπειτα από μία ακόμη απογοητευτική χρονιά, οι Vikings επέστρεψαν στα playoffs το 2012, με τον Adrian Peterson να αναδεικνύεται MVP της κανονικής σεζόν, αλλά ηττήθηκαν στο wild card round από τους Green Bay Packers με σκορ 24-10.
Από την ίδρυσή τους, οι Vikings διατηρούν ένα από τα καλύτερα ποσοστά νικών στο NFL ενώ αποτελούν μία από τις έξι ομάδες που έχουν καταφέρει να κερδίσουν τουλάχιστον 15 παιχνίδια σε μία regular season. Επιπλέον, από την ένωση του NFL με το AFL, το 1970, έως σήμερα, έχουν προκριθεί στα playoffs 25 φορές, κάτι που αποτελεί την τρίτη καλύτερη αντίστοιχη επίδοση. Παρ’ όλα αυτά, παραμένουν μία από τις ομάδες που δεν έχουν κατακτήσει το Super Bowl αφού ηττήθηκαν και τις τέσσερις φορές που έφτασαν μέχρι εκεί, ενώ από το 1978, έχουν ηττηθεί και τις 5 τελευταίες φορές που κατάφεραν να φτάσουν στο NFC Championship Game.
Την προηγούμενη χρονιά ολοκληρωσαν την κανονική διάρκεια με ρεκόρ 7-9 αλλά η παραμονή του Adrian Peterson και η λήξη της τιμωρίας του, σε συνδυασμό με τους Teddy Bridgewater, Mike Wallace, Charles Johnson κάνουν ένα πολύ δυνατό επιθετικό τομέα και ελπίζουν στην πρόκρισή τους στα playoffs. Στο φετινό draft αποκτήθηκαν οι Trae Waynes, Eric Kendricks, Daniele Hunter και T.J Clemmings.