New York, New York

[Μην ξεχάσετε να εγγραφείτε στο Discord μας, όπου κάνουμε καθημερινά συζήτηση για θέματα γύρω από το αμερικάνικο ποδόσφαιρο, προβλέπουμε τους νικητές της εβδομάδας κι είναι ο κύριος πυρήνας πρόσβασης στο ετήσιο fantasy τουρνουά αλλά και στις ψηφοφορίες των βραβείων!]

Έπειτα από το παρθενικό livestream μας, κάναμε ένα μικρό διάλειμμα ελέω υποχρεώσεων (μεταξύ μας, δεν έγινε και κάτι το συνταρακτικό την πέμπτη αγωνιστική… σωστά, Green Bay Packers?) Ωστόσο, η έκτη εβδομάδα ήρθε να μας υπενθυμίσει ότι το χάος της φετινής σεζόν δεν έχει σταματήσει, ούτε στο ελάχιστο. Εννέα ομάδες βρίσκονται στο 3 – 3, εκ των οποίων έξι ήταν συμμετέχοντες στα περσινά playoffs, και δύο φιναλίστ στο Super Bowl. To άθλημα ανθίζει στην Νέα Υόρκη. Οι Indianapolis Colts του Matt Ryan, που είχε δέκα turnovers σε πέντε αγώνες κι έμοιαζε χαμένος στη νέα του ομάδα, πηγαίνουν καλύτερα από τους Denver Broncos του Russell Wilson. Αυτά κι άλλα πολλά σχηματίζουν την εικόνα του φετινού NFL, που πέρα τριών με τεσσάρων ομάδων, όλα τα άλλα είναι στον αέρα. Ας περάσουμε μία βόλτα από την εντύπωση που μας άφησε η περασμένη αγωνιστική.

Οι καρποί του… Μεγάλου Μήλου

Σημειώστε το παρακάτω: η τελευταία φορά που κι οι τρείς ομάδες της Νέας Υόρκης είχαν θετικά ρεκόρ μετά από έξι αγωνιστικές ήταν το 1929. Ενενήντα τρία χρόνια πριν! Γενικώς, αυτά που κάνουν οι Jets και Giants φέτος είναι ανήκουστα. Οι πρώτοι είναι μόλις η δεύτερη ομάδα στην ιστορία που έχει θετικό ρεκόρ, παρόλο που ήταν το στοιχηματικό αουτσάιντερ σε κάθε αγώνα. Οι Giants έχουν ισοφαρίσει το franchise ρεκόρ τους για comebacks, ενώ ήταν κάτω με τουλάχιστον 10 πόντους. Στην περίπτωση του Μπάφαλο, η μεγαλειώδης νίκη τους απέναντι στο Κάνσας τούς έχει ορίσει το μεγαλύτερο φαβορί για Super Bowl και για MVP.

Οι δύο ομάδες του Νιού Τζέρσεϊ τα καταφέρνουν έχοντας δύο κοινούς παρονομαστές, που αλληλο-εξουδετερώνονται: ένα πολυτραυματισμένο ρόστερ και ένα πολύ ικανό προπονητικό επιτελείο. Δεν είναι υπερβολή να πούμε πως οι New York Giants, αυτή τη στιγμή, αγωνίζονται με εσάς κι εμένα στη θέση των wide receivers. Οι Kadarius Toney, Kenny Golladay και Sterling Shepard είναι όλοι τους τραυματίες, και σαν να μην έφτανε αυτό, έχουν απώλειες και στην άμυνα. Ο cornerback Aaron Robinson βγήκε εκτός στις αρχές του μήνα, ενώ ο δευτεροετής Azeez Ojulari αντιμετωπίζει ενοχλήσεις με το πόδι του. Ακόμα και μέσα στους αγώνες δεν ήταν λίγες οι φορές που οι βασικοί Daniel Jones και Saquon Barkley είχαν τραυματιστεί οι ίδιοι, κάνοντας απαραίτητο ροτέισον για να βγει το ματς. Στην περίπτωση των New York Jets, ξεκίνησαν την σεζόν χωρίς τον quarterback Zach Wilson, ενώ έπρεπε να αντιμετωπίσουν σημαντικές απώλειες στην offensive line, με τους Mekhi Becton και George Fant να μπαίνουν στο injury reserve από νωρίς.

Πώς ξεπερνάς τέτοια τροχοπέδη; Δίνοντας τις ελπίδες σου στο καλύτερο μέρος της ομάδας σου και προσκαλώντας το χάος. Οι Jets βλέπουν, επιτέλους, ότι οι επιλογές των τελευταίων Draft τους αποδίδουν, έστω κι αν πρέπει να αναλάβουν ευθύνες βασικού τόσο νωρίς στην καριέρα τους. Το νεανικό σύνολο των Breece Hall, Sauce Gardner, Garrett Wilson και Quinnen Williams έχουν φορτώσει στις πλάτες τους την επίθεση κι άμυνα της ομάδας, κι έχουν παραστεί αξιοπρεπέστατα. Με τις εμφανείς αδυναμίες της εξέλιξης του Wilson, ο Hall τραβάει το… κουπί της επίθεσης, ενώ η άμυνα έχει κρατήσει τους τελευταίους τρεις αντιπάλους της σε λιγότερο ή ίσα από είκοσι πόντους.

Παρομοίως, οι Giants έδωσαν έμφαση στα κομμάτια που τους έχουν απομείνει. Έχοντας δεχτεί ότι το μονοπάτι προς την αλλαγή της ομάδας θα απαιτήσει κάποιο καιρό αποτυχιών, οι Giants αγωνίζονται χωρίς σταθερό σύστημα, κι ενάντια στην κυρίαρχη, επιθετική μόδα. Το μεγαλύτερό τους όπλο στην επίθεση είναι ο running back Saquon Barkley, που διανύει καιρό αναγέννησης κάτω από τους σχηματισμούς του προπονητή Brian Daboll. Μαζί του, ο Daniel Jones έχει μπει και σε ρόλο running quarterback, για να διατηρήσει τις φάσεις ζωντανές για την ομάδα του. Κι ακριβώς επειδή οι Giants παίζουν τόσο αντισυμβατικό football, παρατάσσουν κι αντισυμβατικούς σχηματισμούς. Wildcats, διατάξεις χωρίς receivers, σχηματισμούς χωρίς running backs ή καθόλου tight ends, ο Daboll τα δοκιμάζει όλα και κρατάει τις άμυνες στο να μαντεύουν διαρκώς.

Σαφώς, κι οι δύο ομάδες δεν γίνεται να διατηρήσουν το σερί τους επ’ αορίστον. Κάποια στιγμή, η κλεψύδρα θα γυρίσει, κι οι σημαντικές τους αδυναμίες θα τους προλάβουν. Ωστόσο, παραμένουν ως ένα λαμπρό παράδειγμα ομάδων που, με επιμελημένους προπονητές, μπορούν να κοιτάξουν κατάματα τον οποιονδήποτε και, γιατί όχι, να επιβληθούν.

Ποιος θα σταματήσει τους Buffalo Bills;

Θα μπορούσα να βάλω την ομάδα των Bills μαζί με τις υπόλοιπες της Νέας Υόρκης, αλλά θα συμφωνήσετε ότι το επίπεδό τους είναι αρκετά σκαλοπάτια πιο πάνω για να μπουν μαζί. Πράγματι, η ομάδα του Sean McDermott κέρδισε τους Kansas City Chiefs την περασμένη Κυριακή, παίρνοντας μία πολύτιμη νίκη επί της περιφέρειας, κι εξόρκισε δαίμονες που τους στοίχειωναν από τα περσινά playoffs.

Οι φετινοί Bills δεν είναι απλώς καλύτεροι, έχουν συντρίψει εντελώς τον ανταγωνισμό. Έχουν +95 σε διαφορά πόντων, 65 περισσότερους από το Κάνσας κι 29 παραπάνω από τους αήττητους Philadelphia Eagles. Με την προσθήκη του Von Miller σε μία ήδη τρανή άμυνα, κράτησαν τους Chiefs σε μόλις είκοσι πόντους, ακόμα κι όταν η επίθεση των γηπεδούχων έπαιζε χωρίς λάθη. Σαν ομάδα, είναι πρώτη σε πολλά advanced analytics νούμερα, αλλά το βέβαιο είναι ότι η επίθεσή της στηρίζεται στους ώμους του, σχεδόν, δίμετρου quarterback της.

Ο Josh Allen, φέτος, φαίνεται να έχει φτάσει στο ζενίθ της εξέλιξής του. Σε μία ομάδα που, ξανά, δεν δίνει την πρέπουσα σημασία στο rushing game, ο Allen έχει αναλάβει κι αυτό το κομμάτι. Στατιστικά, είναι πρώτος σε passing touchdowns (μαζί με τον Patrick Mahomes), πρώτος στα adjusted net yards per attempt με 8,43 (ένα απίστευτο νούμερο), ενώ έχει ίδια rushing touchdowns με άτομα όπως ο Christian McCaffrey κι ο Ezekiel Elliott. Στον αγώνα με τους Chiefs, o Allen βοήθησε την ομάδα του να πάρει τη νίκη με τα χέρια του…

… αλλά και τα πόδια του, πηδώντας και μένοντας όρθιος σε μία από τις πιο εντυπωσιακές φάσεις φέτος.

https://twitter.com/NFL/status/1582388223405428742

Όπως ανέφερα πριν, η προσθήκη του Von Miller στην άμυνα αποδεικνύεται καθοριστική, με τον ίδιο να έχει εγκλιματιστεί πλήρως στη νέα ομάδα. Μαζί με τον εξαιρετικό, φέτος, Matt Milano, o Miller αποδεικνύεται κομβικός στην πίεση των αντίπαλων quarterbacks, όπως έκανε και στο Λος Άντζελες. Ενάντια στο Κάνσας, σημείωσε δύο sacks και τέσσερα tackles, κι ουσιαστικά σφράγισε τον αγώνα, όταν πίεσε τον Mahomes ασφυκτικά στο τελευταίο drive των γηπεδούχων, που κατέληξε σε interception. Kι αν θέλετε, ας βάλουμε σε συγκριτικό πίνακα την αποτελεσματικότητα του Μπάφαλο σε αυτόν τον αγώνα και σε εκείνον από τα περσινά playoffs.

Αγώνας/Στατιστικά 1st down/pass play Ποσοστό κακών ρίψεων Πιέσεις ανά προσπάθεια Γιάρδες/φάση EPA/φάση
AFC Divisional 45,7% 14,3% 9,4% 9,1 0,67
Αγώνας Week 6 37,2% 21,6% 19,1% 5,2 0,01

Προσωπικά, δύο πράγματα θα μπορέσουν να σταματήσουν μία τόσο αποτελεσματική ομάδα: η αντίπαλη άμυνα κι η ίδια η επίθεση του Μπάφαλο. Όπως είδαμε με το Μαϊάμι, μία άμυνα που μπορεί να εκνευρίσει τον Allen, να τον μπερδέψει και να τον οδηγήσει σε λάθη σε κομβικά σημεία του αγώνα. Για το δεύτερο κομμάτι, είναι κάτι που ο McDermott θα πρέπει να καταλάβει σύντομα: το rushing στοιχείο είναι εξίσου σημαντικό. Αυτή τη στιγμή, οι Bills είναι στους bottom πέντε στα rushing στατιστικά, κι αυτό μπορεί να τους κοστίσει στο μέλλον. Όπως ξέρουμε, ένας running back δε θα αφαιρέσει μόνο το βάρος και το άγχος από τον Allen, αλλά θα ξεκουράσει και την άμυνα αρκετά πριν κατέβει πάλι στο γήπεδο.

Κυνήγι… ζεβρών

Η συζήτηση γύρω από το φλέγον ζήτημα των υπερβολικών roughing the passer πέναλτι ξεκίνησε την περασμένη αγωνιστική, στην οποία ίσως να μπορούσα να συγχωρήσω (δεν το έκανα) την υπερπροστασία των quarterbacks ως αποτέλεσμα της λίγκας να καλύψει τον εαυτό της από το συμβάν του Tua Tagovailoa. Ο επίσημος κανονισμός του πέναλτι αυτού δηλώνει ότι, στην κρίση των διαιτητών, θα δίνεται ποινή για χρήση υπερβολικής βίας σε έναν quarterback του οποίου η μπάλα έχει ήδη φύγει από τα χέρια του κι ότι απαγορεύεται να πέσει πάνω του εφόσον έχει πετάξει την πάσα. Σημειώστε το τελευταίο, προς υπεράσπιση του Grady Jarrett, αμυντικού του Falcons, αργότερα.

Προφανώς, οι παραπάνω κανονισμοί είναι τρομερά ευάλωτοι σε παραποιήσεις. Ο κάθε διαιτητής έχει διαφορετική αντίληψη ενός «βίαιου» τάκλιν, και το δεύτερο σκέλος βγάζει μικρό νόημα όταν μπλέκεται η φυσική. Παρόλα αυτά, σε δύο εβδομάδες, είδαμε τραγελαφικές αποφάσεις που όχι μόνο προσβάλλουν το άθλημα κάθε αυτό, αλλά κόστισαν και ματς στις ομάδες, όπως στην περίπτωση των Falcons και, παραλίγο, των Chargers. Στο παρακάτω βίντεο, ο Grady Jarrett πήρε πέναλτι για αυτό το sack, για υπερβολική χρήση βίας.

Στην υπεράσπιση του Jarrett, και της φυσικής που ανέφερα πριν, ο ίδιος είπε:

Είμαι 147 κιλά. Τρέχω με πλήρη ταχύτητα, προσπαθώντας να προλάβω να ρίξω τον quarterback. Χτύπησα τη μπάλα. Τράβηξα τα χέρια. Τι άλλο θέλετε να κάνω;

Αυτό το αστείο πέναλτι (καλά καταλάβετε, εδώ μπαίνει κι η προσωπική άποψη) δεν ήταν το μόνο από εκείνη την εβδομάδα. Στο Κλίβελαντ, ένα σπρώξιμο στον Jacoby Brissett, που προηγήθηκε μίας προσποίησης… ποδοσφαιρικής ηθοποιίας τράβηξε το ίδιο πέναλτι

Το ρεσιτάλ συνεχίστηκε στο Κάνσας, όταν ένα πεντακάθαρο sack στον Derek Carr από τον Chris Jones διαγράφηκε ως πέναλτι γιατί ο Jones έπεσε με όλο του το σώμα πάνω στον πασαδόρο.

Κι έκλεισε με εκκωφαντικό τρόπο στον Δευτεριάτικο αγώνα μεταξύ των Denver Broncos και των Los Angeles Chargers. Όχι ένα, αλλά δύο καθαρά sacks σφυρίχτηκαν ως roughing the passer, στην περίπτωση του Morgan Fox, που έριξε τον Russell Wilson

… και στον Bradley Chubb, που άγγιξε πλαγίως τον Justin Herbert.

Oι αποφάσεις αυτές δεν τράβηξαν μόνο την οργή του φίλαθλου κοινού, αλλά και πολλών προπονητών και πρώην παικτών. «Τι συνέβη στο football; Ας τους βάλουν να παίξουν με σημαίες, εδώ που φτάσαμε,» είπε ο παλαίμαχος quarterback των Cincinnati Bengals, Boomer Esiason, ενώ ο τωρινός σταρ των Dallas Cowboys, Micah Parsons, αναφώνησε πως μοιάζει όλο και περισσότερο με το Pro Bowl η κατάσταση, τονίζοντας ότι πρέπει να αλλάξουν οι κανονισμοί.

Προς απάντηση στις κατηγορίες, η λίγκα αρνήθηκε να παραδεχτεί τα σφάλματα των διαιτητών, στηρίζοντας μάλιστα τις αποφάσεις τους με αστείες δικαιολογίες. Δυστυχώς, η κακομεταχείριση του Tua Tagovailoa δεν συνέβαλλε στην αναζήτηση καλύτερης προστασίας των παικτών από τους ιατρούς, αλλά τείνει να κάνει το άθλημα που αγαπάμε τρομερά άνισο στους αμυντικούς κι, εν τέλει, ένα θέαμα χωρίς ουσία.

Μικρές παρατηρήσεις

  • Οι Arizona Cardinals επικράτησαν των New Orleans Saints στο Thursday Night Football, με σκορ 42 – 34. Ήταν η πρώτη φορά που οι Cardinals σκοράρουν 40 πόντους κάτω από τον Kliff Kingsbury, με την τελευταία φορά να ήταν την δεύτερη αγωνιστική του 2016. Το ματς σφραγίστηκε, επί της ουσίας, από τα δύο pick six που πέτυχε η άμυνα της Αριζόνα επί του μοιραίου quarterback Andy Dalton. Το ματς αυτό ήταν, επίσης, η πρώτη παρουσία του DeAndre Hopkins στον αγωνιστικό χώρο, μετά την διαθεσιμότητά του.
  • Το τέλος του προηγούμενου αγώνα μπήκε σε δεύτερη μοίρα, όταν εκείνη την ώρα ανακοινώθηκε η ανταλλαγή του running back Christian McCaffrey στους San Francisco 49ers από τους Carolina Panthers, για συγκομιδή τεσσάρων, high draft picks. Το backfield των 49ers φαντάζει ως πολύ απειλητικό, αυξάνοντας τις πιθανότητές τους για την κατάκτηση της NFC West. Εμφανώς, οι Panthers ξεπουλάνε… το σπίτι τους πλέον, ξεκινώντας από το μηδέν. Κρατήστε στο ραντάρ σας τον DJ Moore.

  • Σε συνέχεια του προηγούμενου: βραδινό (23:25) main event της Κυριακής ο αγώνας Kansas City Chiefs στους San Francisco 49ers. Τι ωραίο που βάζουν τέτοια ματς σε ώρες που μας βολεύουν.

Κλείνοντας, να σας πω ότι το NFLGreece έκλεισε δέκα χρόνια! Χρόνια μας πολλά! Πιείτε στην υγειά μας και κρατήστε μας συντροφιά για άλλα τόσα! Σας ευχαριστούμε αμέριστα για την στήριξη και την συντροφιά σας όλο αυτόν τον καιρό.

About The Author: Στεφανία Λ.

Οπαδός των St. Louis Rams από το 2004 και του αθλήματος, έπειτα από τυχαίο συμβάν. Με τα χρόνια, βρήκε λιμάνι στη Βαλτιμόρη και στους Ravens, αλλά θα θυμάται πάντα το 1999. Λάτρης των underdogs, των nail biting αγώνων, και παικτών που της γεμίζουν το μάτι. Μιλάει πολύ, λατρεύει την έρευνα και το ιδανικό της βράδυ πλαισιώνεται από ζεστή σοκολάτα και έναν καλό αγώνα ή mixtapes από το Κασετόφωνο. H αντικειμενικότητά της πηγαινοέρχεται ανά βδομάδα.