Η φετινή σεζόν του NFL ενδέχεται να είναι μία χωρίς προηγούμενο. Χάρη στην μείωση των επικαλούμενων πέναλτι σε holding καταστάσεις, οι επιθέσεις σκοράρουν με έναν ακατάπαυστο ρυθμό, που απειλεί να σαρώσει κάθε προηγούμενο ρεκόρ. Ο μέσος όρος πόντων, σε εννέα εβδομάδες, είναι 25. Τα passing στατιστικά, παρά την εξάπλωση της μόδας του “κινητικού quarterback”, παραμένουν σε αρκετά υψηλά επίπεδα, με το μέσο όρο προσπαθειών να στέκεται στις 35 ανά αγώνα. Όλες οι επιθετικές θέσεις έχουν δει μία έκρηξη στην απόδοση, το οποίο έχει έρθει σε βάρος πολλών αμυνών, αλλά και special teams. Παρόλα αυτά, δεν ξεγράφουμε καμία άμυνα, καθώς έχει αποδειχτεί πολλές φορές πόσο σημαντική είναι, στα τελευταία ματς της σεζόν, αλλά και τα νοκ άουτ των playoffs.

Φτάνοντας στην δέκατη αγωνιστική, ζητήσαμε από τους Έλληνες φιλάθλους, μέσω του Discord του NFLGreece (η πλατφόρμα μας είναι ανοιχτή όλο το χρόνο, και μπορείτε να μπείτε στη διαδικτυακή παρέα μας, ακολουθώντας αυτό το σύνδεσμο) να ψηφίσουν για τα βραβεία του… μισού της σεζόν, κι οι ίδιοι απάντησαν! Οι παρακάτω αθλητές (κι όχι μόνο) είναι οι νικητές των φετινών βραβείων, και στο τέλος κάθε κατηγορίας θα μπορείτε να δείτε και το ποσοστό με το οποίο βγήκε ο κάθε υποψήφιος.

Μην ξεχνάτε ότι οι επιλογές παίρνουν υπόψιν μόνο το πρώτο μισό της σεζόν.

Τα αρχικά του βραβείου MVP σημαίνουν, ολογράφως, ο πολυτιμότερος παίκτης. Αυτές οι τρεις λέξεις περιγράφουν πλήρως τον Russell Wilson φέτος, καθώς οι Seattle Seahawks στέκονται στο 6 – 2 σχεδόν εξ’ ολοκλήρου από δικές του ενέργειες. Η πρόσφατη ήττα από τους Buffalo Bills ουσιαστικά τόνισε ότι δεν γίνεται να είναι ο μόνιμος ήρωας του Σιάτλ, αλλά έως τώρα o Wilson δεν έχει υπάρξει τίποτα λιγότερο. Ηγείται της λίγκας με 28 touchdowns, είναι τέταρτος σε passing γιάρδες με 2.541, ενώ οι passing προσπάθειές του είναι στη δέκατη θέση, με 297. Ουσιαστικά, σχεδόν σε κάθε δέκα προσπάθειες, η μία καταλήγει σε touchdown. Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, που η επίθεσή του είναι πρώτη στη λίγκα σε ενεργητικούς πόντους, 34,3 μέσο όρο.

This throw from @dangerusswilson 😯

📺: #SEAvsBUF on FOX
📱: NFL app // Yahoo Sports app: https://t.co/MXkgo0fhcN pic.twitter.com/PEHxDFdk59
— NFL (@NFL) November 8, 2020

To εντυπωσιακό της υπόθεσης δεν είναι πώς τα καταφέρνει, αλλά τι πρέπει να προσπεράσει για να το κάνει. Από τη μία, η running μονάδα των Seahawks είναι ένα καρουζέλ από μόνο του, γεμάτο τραυματισμούς κι ολοένα διαφορετικούς πρωταγωνιστές. Οι Chris Carson και Carlos Hyde είτε ξεκίνησαν θετικά και τραυματίστηκαν, είτε είχαν θέμα εξαρχής, και τη θέση τους γέμισαν είτε rookies, όπως ο Deejay Dallas, είτε μέλη της practice squad, όπως ο Alex Collins.

Από την άλλη, κι εδώ είναι το μεγαλύτερο κατόρθωμα του Wilson, έχει να ξεπεράσει μία από τις χειρότερες άμυνες του πρωταθλήματος. Το Σιάτλ είναι τριακοστό σε παθητικούς πόντους, με 30,4 μέσο όρο/αγώνα, μόλις πάνω από τους New York Jets και Dallas Cowboys, κι οι 362 passing γιάρδες/αγώνα είναι ο χειρότερος μέσος όρος από τότε που ξεκίνησε η στατιστική καταγραφή! Παρόλο που είναι πέμπτοι σε takeaways, είναι επίσης πρώτοι σε παθητικά first down, επιτρέποντας σχεδόν 28 ανά αγώνα. Παρά αυτές τις δυσκολίες, οι Seattle Seahawks στέκονται στην κορυφή της NFC West, μίας πολύ κλειστής division, με τους Tyler Lockett και D.K. Metcalf να βοηθούν το έργο του Wilson, που μόνο εύκολο δεν μπορεί να χαρακτηριστεί.

Τι κι αν έχασε δύο αγωνιστικές, κι η ομάδα του είχε μόλις μία νίκη μέχρι την έβδομη εβδομάδα; O Dalvin Cook απέδειξε πόσο σημαντικός είναι για μία επίθεση που θα έχει να πάρει σοβαρές αποφάσεις για τον quarterback της, Kirk Cousins, στο σύντομο μέλλον. Μέσα σε εφτά αγωνιστικές είναι δεύτερος σε γιάρδες (858, 270 περισσότερες από τον τρίτο, και μόλις 88 λιγότερες από τον πρωτοπόρο Derrick Henry), πρώτος σε touchdowns (12), πρώτος σε γιάρδες/αγώνα (122,1) και παρά τα 48 first downs (πρώτος στη λίγκα, μαζί με τον Henry) του δεν έχει κάνει κανένα fumble. Τα παραπάνω στατιστικά δείχνουν την μεγάλη έμφαση που έχει δώσει η Μινεσότα στο rushing φέτος, αλλά τα μηδενικά fumble σε συνδυασμό με τα 2 υπολειπόμενα ματς δείχνουν πόσο επικίνδυνος έχει αποδειχτεί ένας υγιής Dalvin Cook.

O Cook δεν έχει αποδειχτεί επικίνδυνος μέσω του εδάφους, αλλά κι ως receiver. Μπορεί να μην φτάνει τα επίπεδα του Alvin Kamara των Saints, αλλά οι 173 receiving γιάρδες του είναι τέταρτες στην ομάδα των Vikings, μόλις 2 πίσω από τον tight end Kyle Rudolph, σε μία ομολογουμένως αρκετά ταλαντούχα μονάδα receivers. Τα μεγαλύτερα ατού που έχει ο Cook, ωστόσο, είναι η αντοχή κι η ισορροπία του. Όχι μόνο είναι πρώτος στα broken tackles, με δεκαεννέα, αλλά έχει 456 γιάρδες μετά από οποιαδήποτε επαφή με αμυντικό, που είναι οι δεύτερες περισσότερες στη λίγκα. Oι Vikings στέκονται στο 3 – 5 αυτή τη στιγμή, με μόλις 17% πιθανότητες να μπουν στα playoffs, αλλά ο Cook είναι, χωρίς αμφιβολία, το πιο σίγουρο εισιτήριο.

O Myles Garrett συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε πέρσι, λίγο πριν δεχτεί μία μεγάλη ποινή που του στέρησε έξι αγωνιστικές, και την ευκαιρία να χτυπήσει στα ίσα το βραβείο του Αμυντικού της Χρονιάς. Σε οχτώ αγωνιστικές, φέτος, έχει σημειώσει 9 sacks, που τον τοποθετεί στην κορυφή μαζί με τον Aaron Donald των Los Angeles Rams, 4 forced fumbles (πρώτος μαζί με τον Marlon Humphrey των Baltimore Ravens), 19 τάκλιν και 13 quarterback hits, παρότι είναι μόλις 25 ετών.

Myles Garrett, the exclusive interview with @minakimes pic.twitter.com/FLPbG6Rwon
— Outside the Lines (@OTLonESPN) February 15, 2020

Αν υπάρχει ένας λόγος που οι Cleveland Browns είναι στο 5 – 3, και μέσα στο παιχνίδι της πρόκρισης, αυτός είναι σίγουρα ο Garrett, που έχει συμβάλλει πολλές φορές στο να διορθώσει τα σπασμένα μίας ασταθούς επίθεσης. Ένας κούκος δε φέρνει την άνοιξη, αλλά το Κλίβελαντ φαίνεται να έχει στρώσει τα θεμέλια για μία σοβαρή άμυνα, που θα αποτελέσει κομβικό σημείο για την αντιμετώπιση των κλασικών AFC North αντιπάλων, αλλά και των ανερχόμενων Cincinnati Bengals.

Αν υπάρχει ένας παίκτης από τον οποίο δεν περιμέναμε με τίποτα να έχει τόση γοργή εξέλιξη, αλλά κι αντίκτυπο, αυτός ήταν σίγουρα ο Justin Herbert. Ο απόφοιτος του πανεπιστημίου του Oregon είχε έρθει με θετικές κριτικές για τα σωματικά του χαρακτηριστικά, αλλά με πολλές αμφιβολίες στην ψυχολογία του και την ικανότητα να διαβάζει τις αντίπαλες ομάδες.

Με κάθε ειλικρίνεια, ο 22χρονος quarterback ήταν αρκετά τυχερός που ήρθε σε μία ομάδα που έχει επιθετικούς όπως ο Keenan Allen, o Mike Williams κι ο Austin Ekeler, αλλά η αλήθεια είναι πως η απόδοση του Herbert μόνο αξιοθαύμαστη μπορεί να χαρακτηριστεί, ειδικά αν συλλογιστούμε πώς πήρε τη θέση του βασικού. Αρχικά προορισμένος να παραμείνει στον πάγκο και να εισαχθεί σιγά σιγά στην ενδεκάδα, ο Herbert κλήθηκε να γεμίσει αναπάντεχα το κενό του QB Tyrod Taylor, όταν ο γιατρός της ομάδας τον τραυμάτισε σοβαρά σε μία επέμβαση ρουτίνας. Από τότε, ο νεαρός από το Όρεγκον όχι απλά ηγήθηκε της νέας του ομάδας, αλλά διαπρέπει παρά την… κατάρα που την κυνηγάει.

Μην σας παρασύρει το γεγονός ότι οι Los Angeles Chargers στέκονται στο 2 – 6, καθώς ο Herbert, από τη στιγμή που πήρε τη θέση του βασικού τη δεύτερη αγωνιστική, είναι ο μεγαλύτερος λόγος που είχαν ελπίδες για τη νίκη. Μέσα σε εφτά αγωνιστικές, ο Herbert έχει δικαιολογήσει πλήρως την επιλογή των Chargers στο φετινό draft. Είναι 15ος σε completion ποσοστό, 11ος σε passing yards (2.146), έχει 17 touchdowns, 5 interceptions, είναι 8ος σε καθαρές γιάρδες ανά προσπάθεια (8,4) και τρίτος σε γιάρδες ανά αγώνα (306,6). Με εξαίρεση τις passing γιάρδες, ο Herbert είναι μπροστά από τον έτερο rookie, Joe Burrow, στους αριθμούς, αν και σίγουρα οι επιθέσεις τους διαφέρουν.

Αυτό που διαφοροποιεί τον Herbert, ωστόσο, είναι η απόδοσή του κάτω από πίεση. Σύμφωνα με το Pro Football Reference, έχει υποστεί τα περισσότερα QB hurries (περιπτώσεις, δηλαδή, που έπρεπε να πράξει γρηγορότερα του αναμενόμενου, λόγω πίεσης) κι είναι πέμπτος σε pressures (σύνολο sacks, hurries και τάκλιν). Παρόλα αυτά, έχει τις τρίτες περισσότερες completions κάτω από πίεση και το καλύτερο passer rating. Διόλου άσχημα για έναν quarterback που οι αναλυτές δήλωναν ότι λύγιζε σαν ιτιά κάτω από πίεση.

Φέτος, παρά την μεγάλη ποικιλία αμυντικών στο Draft, δύσκολα θα μπορούσαμε να βρούμε κάποιον που έκανε το μεταφορικό “μπαμ” στην κοινή συνείδηση. Οι Antoine Winfield Jr των Tampa Bay Buccaneers, Patrick Queen των Baltimore Ravens και Chase Young των Washington Football Team έχουν δικαιολογήσει τις καλές κριτικές που δέχτηκαν αφότου έφυγαν από το κολλέγιο.

Ωστόσο, ο Young ηγείται των υπολοίπων rookies σε sacks (3.5) και hurries (3), ενώ έχει 16 τάκλιν κι ένα forced fumble. Αν δεν σας συγκινούν οι αριθμοί, σκεφτείτε τα παρακάτω. Πρώτον, ο Young έχασε δύο αγώνες λόγω τραυματισμού, ο οποίος δεν στέρησε, ευτυχώς, από τη συνολική του εικόνα. Και δεύτερον, αναλογιστείτε σε ποια ομάδα αγωνίζεται, αντίθετα με τους άλλους δύο. Αν πάρουμε τα στατιστικά της τελευταίας δεκαετίας, είναι ο μοναδικός rookie που έχει 3.5 sacks μέσα σε αυτά αγώνες. Με μία division που είναι τόσο κλειστή όσο και χείριστη, η Washington παραμένει στο κυνήγι των playoffs, κι ο Young της κάνει το έργο πιο εύκολο.

Oι Mike Vrabel και Brian Flores, των Tennessee Titans και Miami Dolphins αντίστοιχα, σίγουρα αξίζουν μνεία για όσα έχουν καταφέρει με τις ομάδες τους φέτος. Ωστόσο, καμία ομάδα δεν έχει τη φετινή πορεία που έχουν οι Pittsburgh Steelers του Mike Tomlin, προπονητής που όχι μόνο παραμένει αήττητος φέτος, αλλά είναι από τους λίγους με συνεχόμενη επιτυχία.

Διαβάστε ακόμα:

Μπορούν οι Pittsburgh Steelers να παραμείνουν αήττητοι;

Η εικόνα των playoffs της AFC

Κάποιοι ίσως πείτε ότι το 8 – 0 των φετινών Steelers δεν είναι αντιπροσωπευτικό της φετινής τους ομάδας, αλλά η αλήθεια είναι ότι δύσκολα θα βρείτε πολλές ομάδες να έχουν το ρεκόρ που αξίζουν. Η επίθεση μπορεί να μην βγάζει μάτια, αλλά η άμυνα παραμένει μία από τις πιο άρτιες φέτος, κι αυτό οφείλεται σε μεγάλο μέρος στον Tomlin. Ακόμα κι η εύρεση ενός ακόμα αποδοτικού receiver όπως ο Chase Claypool είναι λόγω της επιμελημένης μελέτης του Tomlin, που καταφέρνει να αξιοποιήσει το draft της ομάδας του ενώ δεν έχει τα καλύτερα picks κάθε χρόνο. Μην ξεχνάτε, επίσης, πως η άφιξη του S Minkah Fitzpatrick ήταν από το κυνήγι του Tomlin, που πέρσι μεταμόρφωσε την ομάδα σε καιρό πλήρους αναρχίας.

Θα κλείσω με αυτό. Το φετινό 8 – 0 εξασφαλίζει στους Steelers μία σεζόν όπου δε θα έχουν ποσοστό κάτω του .500 στις νίκες – ήττες. Κάτω από τον Tomlin, είναι η δέκατη τέταρτη σερί σεζόν που το καταφέρνουν αυτό, κι είναι μόλις ο δεύτερος προπονητής που έχει πράξει ανάλογη πορεία.

Προσωπικά, με εξέπληξε η επιλογή των ψηφοφόρων, και πολύ περισσότερο το μεγάλο ποσοστό της επιλογής. Δεν μπορώ παρά να κατανοήσω, ωστόσο, την επιλογή αυτή, καθώς ο Βen Roethlisberger είναι ο μόνος από τους υποψήφιους που έχει μία σχετική επιτυχία.

Η τελευταία φορά που ολοκλήρωσε μία σεζόν υγιής ο 38χρονος ήταν το 2018, τελειώνοντας τη σεζόν όντας πρώτος σε passing γιάρδες, αλλά και interceptions, με τους Steelers να χάνουν τα playoffs, καθώς είχαν ρεκόρ 9 – 6 – 1. Φέτος, ο Roethlisberger, εκτός κι αν έρθει ο κόσμος ανάποδα, θα ξεπεράσει σίγουρα τις εννέα νίκες, και με τη μεγάλη νίκη επί των Baltimore Ravens δύο εβδομάδες πριν, οι Steelers ενδέχεται να κατακτήσουν τη division για πρώτη φορά μετά το 2017.

Most Game Winning Drives in NFL history:

Peyton Manning – 54
Drew Brees – 53
Tom Brady – 47
Dan Marino – 47
Ben Roethlisberger – 45

Roethlisberger has orchestrated three game-winning drives for the Steelers this year, moving him into top five all time.
— Daniel Valente (@StatsGuyDaniel) November 14, 2020

Τα στατιστικά του μπορούν να χαρακτηριστούν ως καλά. Είναι δέκατος σε completion ποσοστό, παρόλο που είναι 18ος σε passing γιάρδες (1.934) κι 20ος σε καθαρές γιάρδες. Είναι έβδομος σε touchdowns (18) με μόλις 4 interceptions, αλλά είναι δέκατος σε passer rating και 27ος σε air yards/προσπάθεια με 6,8, δείχνοντας τη ζημιά που έχει υποστεί το χέρι του. Παρόλα αυτά, είναι εντυπωσιακά ακριβής, κι ίσως να μην είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα της επίθεσης των Ατσάλινων. Είναι 19ος σε κακές πάσες ανάμεσα σε quarterbacks με τουλάχιστον 200 passing προσπάθειες, παρόλο που οι Steelers είναι δέκατοι τρίτοι σε dropped πάσες.

Το μεγαλύτερο στοιχείο που έλειπε από την περσινή ομάδα των Steelers ήταν μία ψύχραιμη μορφή να ηγηθεί μιας νεαρής και ταλαντούχας επίθεσης. 11 μήνες αφότου ένας σοβαρός τραυματισμός εμπόδισε τον Roethlisberger να αγωνιστεί, ο ίδιος επέστρεψε, κάνει ό,τι απαιτείται για να μην εμποδίσει την ομαλότητα της επίθεσης, κι έχει να λέει ότι η ομάδα του είναι στην κορυφή της περιφέρειας.