Mid-season Awards του 2021

Δεκαεφτά αγωνιστικές μπήκαν στο καλεντάρι του NFL, με την πρώτη επέκταση του προγράμματος μετά το μακρινό 1978 (!) να είναι γεγονός. Αναμέναμε να υπάρχει μια δικαιολογημένη άνοδος στα επιθετικά στατιστικά των παικτών, αλλά αυτό που μας έχει μείνει αυτές τις εννέα εβδομάδες είναι περισσότερο αρνητικά παρά θετικά. Tα εξωαγωνιστικά σκάνδαλα των Las Vegas Raiders και των Washington Football Team συζητήθηκαν εκτενώς, κι ακόμα έχουν αντίκτυπο στις ομάδες τους. Οι τραυματισμοί σε βασικούς παίκτες ολοένα κι αυξάνονται, βάζοντας σε κίνδυνο την σεζόν των Baltimore Ravens και των Tennessee Titans. Οι kickers, μία μονάδα που σπάνια αναφέρουμε ως κομβική σε ομάδες, έγινε το πρώτο θέμα συζήτησης την πέμπτη αγωνιστική, όταν έχασαν έναν ιστορικό αριθμό field goals, με δώδεκα στο σύνολο. Τα field goals ποικίλλουν, όμως, σε απόσταση αντίθετα με τα extra points, που είναι σε συγκεκριμένο σημείο. Ακόμα κι εκεί, οι kickers εντυπωσιάζουν με το φετινό ποσοστό αποτυχίας, που κυμαίνεται στα χαμηλότερα επίπεδα από το… 1979!

Δεν είναι όλα, ωστόσο, αρνητικά. Βλέπουμε rookies, που δεν περιμέναμε να κάνουν πολλά στις ομάδες που πάρθηκαν, να συναρπάζουν. Αμυντικούς να αψηφούν την έυνοια που έχει δοθεί στην επίθεση, και να σταματάνε τα όπλα των μεγάλων ομάδων με επιβλητικότητα. Προπονητές που ξεπερνάνε τις πιθανότητες που έχουν μπει εναντίον τους και που προσπαθούν διαρκώς για μία ευκαιρία για τα playoffs.

Φτάνοντας στην δέκατη αγωνιστική, ζητήσαμε από τους Έλληνες φιλάθλους, μέσω του Discord του NFLGreece (η πλατφόρμα μας είναι ανοιχτή όλο το χρόνο, και μπορείτε να μπείτε στη διαδικτυακή παρέα μας, ακολουθώντας αυτό το σύνδεσμο) να ψηφίσουν για τα βραβεία για τα μέσα της σεζόν, κι οι ίδιοι απάντησαν! Οι παρακάτω αθλητές (κι όχι μόνο) είναι οι νικητές των φετινών βραβείων, και στο τέλος κάθε κατηγορίας θα μπορείτε να δείτε και το ποσοστό με το οποίο βγήκε ο κάθε υποψήφιος.

Μην ξεχνάτε ότι οι επιλογές παίρνουν υπόψιν μόνο το πρώτο μισό της σεζόν.

MVP: Kyler Murray

Quarterback, Arizona Cardinals

Από όλες τις ομάδες φέτος, οι Arizona Cardinals είναι οι μόνοι που έχουν υποστεί μόλις μία ήττα, αυτοί που διατήρησαν το μακροβιότερο, φετινό, αήττητο σερί, κι αυτοί που στέκονται στην κορυφή όλου του NFL, βάσει ρεκόρ. Έχουν το καλύτερο point differential (122 πόντοι), κι έχουν παραμείνει αήττητοι εκτός έδρας αλλά κι εντός της division. Είναι δεύτεροι σε ενεργητικούς πόντους, πέμπτοι σε ενεργητικές γιάρδες, έβδομοι σε 3rd down conversion προσπάθειες και πρώτοι σε 4th down conversion προσπάθειες. Αν υπάρχει ένας αστάθμητος παράγοντας για την επιτυχία τους, αυτός είναι ο Kyler Murray.

Διαβάστε ακόμα

Είναι οι Arizona Cardinals έτοιμοι για το παραπάνω βήμα;

O Murray δεν έχει απλά εξελιχθεί στα στατιστικά του, αλλά και στον τρόπο που παίζει. Πολλοί θα πίστευαν ότι οι προηγούμενες επιτυχίες του βασιζόντουσαν στο γεγονός ότι έπαιζε με ασυναγώνιστα ταλέντα στη θέση του receiver, όπως ο Larry Fitzgerald κι ο DeAndre Hopkins. Ωστόσο, φέτος, ο Murray δεν στοχεύει έναν μόνο receiver, αλλά εκμεταλλεύεται πλήρως την πληθώρα επιλογών που του χάρισαν τα draft του Kliff Kingsbury, ξεκινώντας από τον άπιαστο rookie, Rondall Moore, και φτάνοντας στον Hopkins αλλά και τον Christian Kirk.

Παρόλο που έχει τις πέντε λιγότερες passing attempts στη λίγκα, ο Murray ηγείται σε completion ποσοστό αλλά και σε γιάρδες/προσπάθεια. Το αξιοθαύμαστο δεν είναι αυτό, αλλά πόσο διαφέρουν οι αριθμοί του από προηγούμενες σεζόν. Οι γιάρδες/προσπάθεια ήταν 6,9 το 2018 και 7,1 το 2019, ενώ φέτος έχουν σκαρφαλώσει στο 8,9, σχεδόν δύο γιάρδες παραπάνω από το περσινό νούμερο. Είναι σε πορεία να πασάρει για 34 touchdowns και 4.500 γιάρδες, νούμερα που θα ξεπεράσουν κατά πολύ τα προηγούμενά του. Το passer rating του αγγίζει το 110,4, το τέταρτο καλύτερο στη λίγκα, ενώ η ακρίβειά του στις πάσες έχει αυξηθεί κατά 7% από πέρσι. Το ωραιότερο όλων; Ο Murray μπορεί να καταστρέψει άμυνες είτε μέσω του αέρα…

…είτε με τα πόδια του.

https://twitter.com/ESPNNFL/status/1437120932775137284

Σίγουρα θα πείτε ότι και πέρσι οι Cardinals ξεκίνησαν ψηλά, κι έπεσαν με πάταγο στο έδαφος, χάνοντας στο τέλος τα playoffs. Μέχρι, όμως, να δούμε ομάδα που θα καταφέρει να ξεκλειδώσει το μυστικό των αδυναμιών του Murray, δεν μπορούμε παρά να θαυμάσουμε την εξέλιξή του, και να δικαιολογήσουμε το τι είδαν οι Cardinals στον ίδιο, επιλέγοντας να ξεφορτωθούν τον Josh Rosen και να ξεκινήσουν πάλι από το μηδέν.

Offensive Player: Cooper Kupp

Wide Receiver, Los Angeles Rams

Η γενική πεποίθηση, μετά την ανταλλαγή του Matthew Stafford στους Los Angeles Rams το φετινό καλοκαίρι, ήταν πως αυτή θα ήταν η κίνηση που θα ξεκλείδωνε ένα ανώτερο επίπεδο στο ταλέντο του Stafford, αλλά και της επίθεσης των Rams. Όλα τα παραπάνω συνέβησαν. Αυτό που δεν είχαμε προβλέψει ήταν το αντίκτυπο που θα είχε πάνω στον νεαρό receiver των Rams.

Ο Kupp δεν έχει μόνο τα καλύτερα νούμερα της σεζόν· η απόδοσή του μέχρι στιγμής είναι ικανή να τον γράψει στα κατάστιχα της ιστορίας. Με το πέρας 9 αγωνιστικών, ο εικοσιοχτάχρονος από την πολιτεία της Ουάσινγκτον είναι πρώτος σε:

  • receptions, με 74.
  • receiving γιάρδες, με 1.019
  • receiving touchdowns, με 10
  • receiving γιάρδες/αγώνα, με 113,2 μέσο όρο

Για να τονίσουμε περισσότερο την σημασία των αριθμών, θα πρέπει να δούμε που στέκονται με τους καλύτερους της ιστορίας. Έχοντας 1.000+ γιάρδες και 10 touchdowns στα πρώτα εννέα ματς της σεζόν, o Kupp έγινε ο πρώτος receiver που το καταφέρνει αυτό από τον θρυλικό Jerry Rice, που σημείωσε σχεδόν πανομοιότυπα νούμερα το 1990. Αυτή τη στιγμή, ξανά μέσα σε εννέα αγώνες, ο Kupp στέκεται:

  • ως έβδομος all time σε receptions
  • ως έβδομος all time σε receiving yards

Αν συνεχίσει στο ρυθμό που βρίσκεται, μπορεί όχι μόνο να σπάσει το ρεκόρ του Michael Thomas σε receptions σε μία σεζόν (149, που έθεσε το 2019), αλλά και το ρεκόρ του Calvin Johnson για περισσότερες γιάρδες (1.964, το 2012). Ο Sean McVay ήθελε έναν quarterback που να μπορούσε να εξελίξει τον επιθετικό του πλουραρισμό, και μέσα από αυτό επέτρεψε στον Kupp να αποδειχτεί ένα από τα πιο αξιόλογα third round picks της τελευταίας δεκαετίας.

Defensive Player: Myles Garrett

Defensive end, Cleveland Browns

Η κούρσα σε αυτή τη ψηφοφορία ήταν πολύ κλειστή, ίσως η πιο κλειστή όλων (ο Garrett ηγήθηκε των T.J. Watt και Trevon Diggs με μόλις μία ψήφο διαφορά), αλλά ο Myles Garrett είναι ο αμυντικός της mid season για δεύτερη σερί χρονιά!

Το 2020, σε 14 αγώνες, ο Garrett σημείωσε 12 sacks, 33 tackles, 10 tackles for loss (τάκλιν που προκαλεί loss of yards σε running back ή receiver), 32 pressures και 18 quarterback hits. Φέτος, ο Garrett έχει 12 sacks, 20 tackles, 12 tackles for loss, 36 pressures και 23 quarterback hits… σε μόλις εννέα αγώνες. Τα sacks και τα tackles είναι στην κορυφή της λίγκας, ενώ ο μέσος όρος γιαρδών από πάσες που πετιούνται προς το μέρος του είναι… μείον τέσσερις! Με το ρυθμό που έχει ο πεμπτοετής αμυντικός όχι μόνο απειλεί το franchise ρεκόρ για sacks (που έθεσε ο Reggie Camp τη σεζόν του 1984), αλλά και το ρεκόρ για sacks σε μία σεζόν, που έθεσε ο Michael Strahan το 2001. όπου σημείωσε 22,5.

Ο ίδιος δεν ντρέπεται να πει ότι στοχεύει να απαντήσει στην πρόκληση. “Να σημειώσω πάνω από 20 sacks, αυτός είναι ο στόχος. Το ρεκόρ είναι ο στόχος μου. Παρόλα αυτά, πάντα σκέφτομαι ότι αν είναι να παίξω σκληρά, αν είναι να είμαι ανασταλτικός, θα το κάνω πρώτα για το καλό της ομάδας.”

Διόλου τυχαίο που οι Cleveland Browns είναι δέκατοι σε παθητικούς πόντους και τρίτοι σε γιάρδες.

Offensive Rookie: Ja'Marr Chase

Wide receiver, Cincinnati Bengals

Η επιλογή του Ja’Marr Chase ως το πέμπτο overall pick, και η πρώτη φετινή επιλογή στο Draft για τους Cincinnati Bengals, είχε, χαριτολογώντας, μεικτές αντιδράσεις.

Υπήρχαν πολλοί (κι αρκετοί μεταξύ των Ελλήνων οπαδών) που πίστευαν πως οι Bengals είχαν υπογράψει την καταδίκη του νεαρού QB Joe Burrow, όταν επέλεξαν τον Chase αντί για το ανώτερο prospect, στη θέση του offensive lineman, Penei Sewell. O Sewell θα έφευγε με δύο picks αργότερα, για να καταλήξει στους Detroit Lions, κι οι οπαδοί των Bengals ήδη είχαν αρχίσει τα ευχέλαια για την υγεία του Burrow, ο οποίος είχε ήδη υποστεί ένα τρομερό τραυματισμό στο πρώτο του έτος. Τα λόγια αυτά φαινόταν πως ήταν δικαιολογημένα: ο Chase θα είχε μία πολύ κακή pre season, με πολλές dropped πάσες, και θα παραπονιόταν πως το μέγεθος της μπάλας ήταν ο λόγος που είχε θέματα ακρίβειας. Συν τοις άλλοις, είχε απομακρυνθεί από το άθλημα το προηγούμενο έτος, ελέω της πανδημίας, και τώρα καλούνταν να προσαρμοστεί στο επαγγελματικό επίπεδο.

Μέσα σε εννέα εβδομάδες, για να μην πούμε μέσα σε ένα μήνα, ο Chase δεν θυμίζει σε τίποτα τον πελαγωμένο receiver του Αυγούστου. Έχει γίνει ο αγαπημένος στόχος του Burrow, σε μία αντιγραφή της καταιγιστικής επίθεσης που διοικούσαν μαζί στο LSU, η οποία έχει μεταφερθεί στο NFL, κι έχει χαρίσει στους Bengals την καλύτερή τους εκκίνηση από το 2018. Ο Chase έχει ήδη σπάσει τα ρεκόρ για rookie receiver μέσα σε εννέα ματς, με τις 44 receptions και 835 γιάρδες να είναι οι περισσότερες σε αυτό το διάστημα.

Το πιο φαντασμαγορικό, ωστόσο, δεν κείτεται στη στιγμή που ο Chase πιάνει τις πάσες. Είναι στο τι καταφέρνει αφότου έχει κατοχή. Σε πάσες που ξεπερνάνε τις 30 γιάρδες στον αέρα (τις βαθιές, δηλαδή), ο Chase έχει σημειώσει 327 γιάρδες και 4 touchdowns. Κανένας άλλος receiver δεν βρίσκεται εντός της ίδιας τροχιάς φέτος. Για να καταλάβετε τη στυγνή διαφορά στην επίθεση, οι Bengals, τα 2 προηγούμενα έτη, ήταν τελευταίοι σε receiving yards σε πάσες 30+ γιαρδών και είχαν σημειώσει μόλις 229 γιάρδες και 2 touchdowns. O νεαρός από το Λος Άντζελες δεν το έχει καταφέρει αυτό απέναντι σε κακούς αμυντικούς, αλλά σε διαχρονικούς αστέρες όπως ο Marlon Humphrey των Ravens, o Minkah Fitzpatrick των Steelers κι ο Xavier Woods των Vikings.

Και το κυριότερο; Μπορεί και να μπλοκάρει.

Defensive Rookie: Micah Parsons

Linebacker, Dallas Cowboys

Στο podcast του Wildcat είχε αναφερθεί ότι η πρώτη επιλογή των Cowboys ήταν μία αξιόλογη, αλλά με ρίσκα. Ο Parsons είχε αναφερθεί στα περισσότερα mock drafts ως ένας υποδειγματικός linebacker, με εξαιρετική σωματοδομή κι ανεπανάληπτη αντίδραση στην κίνηση. Ωστόσο, υπήρχαν και δηλώσεις μίας κάπως προβληματικής, εξωαγωνιστικής συμπεριφοράς, κι η επιλογή είχε κριθεί ως “σχέδιο Β”, μιας κι οι Cowboys ήταν περισσότερο στην ανάγκη ενός cornerback.

Τρεις μήνες αργότερα, ο Parsons αποδεικνύει ότι η προσθήκη του στην ομάδα του Ντάλας ήταν η καλύτερη επιλογή. Μαζί με τον αναγεννημένο Randy Gregory, οι δύο τους βρίσκονται στην κορυφή της κατάταξης της ομάδας σε sacks, με πέντε, ενώ στα “σόλο” στατιστικά ο rookie έχει 38 τάκλιν, 10 tackles for loss και 14 quarterback hits, μία εξαιρετική επίδοση για rookie linebacker στα πρώτα 8 του ματς. Το κυριότερο είναι ότι ο Parsons μπόρεσε να ανταπεξέλθει σε υποχρεώσεις που ίσως ξεπερνούν αρκετά την εμπειρία του, καθώς κλήθηκε να καλύψει το κενό των τραυματισμένων βετεράνων DeMarcus Lawrence, και τώρα του ίδιου του Randy Gregory. Η άμυνα των Cowboys δεν βγάζει τα μάτια, αλλά σίγουρα δεν αποτελεί την τροχοπέδη σε μία φαντασμαγορική επίθεση, όπως έκανε πέρσι. Για αυτό, έχει να ευχαριστεί την κολώνα που αποτελεί ο Micah Parsons στη γραμμή.

Coach: Mike Vrabel

Head coach, Tennessee Titans

Άλλη μία ψηφοφορία που ήταν ιδιαίτερα κλειστή, και κρίθηκε στη μία ψήφο! Οι Tennessee Titans δεν είχαν και τις πιο εύκολες εκκινήσεις στη σεζόν, καθώς έπρεπε να διαχειριστούν όχι μόνο μία οδυνηρή ήττα ενάντια στους Arizona Cardinals, στο οποίο ματς είχαν μόλις 248 γιάρδες στην επίθεση, αλλά και την απώλεια του offensive coordinator, Arthur Smith, ο οποίος δέχτηκε τη θέση του προπονητή στους Atlanta Falcons. Κάτω από τον Todd Downing, οι Τitans φαίνονται να αφήνουν το βούτυρο και ψωμί της επίθεσης, που κείτονταν στη παντοδύναμη φιγούρα του Derrick Henry, και προσπάθησαν να προσεγγίσουν περισσότερο το passing game, με ανάμεικτα αποτελέσματα. Η αποκορύφωση της χαώδους σεζόν τους έφτασε στην διάρκεια της τέταρτης αγωνιστικής, όταν ηττήθηκαν στην παράταση από τους New York Jets, που μέχρι τότε δεν είχαν καμία νίκη. Σαν να μην έφτανε αυτό, οι Titans αποδείχτηκαν να είναι και τρομερά άτυχοι, με τους τραυματισμούς, έχοντας φτάσει σε σημείο να τους λείπουν 31 παίκτες, λίγο πριν την έναρξη μίας αγωνιστικής.

Παρόλα αυτά, οι Titans όχι μόνο ορθοπόδησαν, όχι μόνο βρίσκονται στην κορυφή της AFC South με το εξαιρετικό ρεκόρ του 7 – 2, ακόμα κι αν έπαιξαν τρεις παρατάσεις μέσα στη σεζόν, αλλά το έχουν καταφέρει ποδοπατώντας πάνω στα μεγαθήρια της λίγκας. Επιβίωσαν μέσα στο Σιάτλ ενάντια σε μία πολύ καλή ομάδα των Seahawks τη δεύτερη αγωνιστική, χάρισαν μία πολύτιμη, για τους ίδιους, ήττα στους πρωτοπόρους της AFC, Buffalo Bills, και κέρδισαν τους Los Angeles Rams, χωρίς την παρουσία του Derrick Henry. Αναγκασμένοι διαρκώς να ανακατεύουν την τράπουλα της ομάδας, λόγω των απουσιών βασικών παικτών, οι Titans βρίσκουν τρόπο να κερδίζουν, κι αυτό το οφείλουν, σε μεγάλο βαθμό, στην υπομονή κι επιμελημένη προπονητική του Mike Vrabel. Στο τέταρτο έτος του με την ομάδα, ο Vrabel έχει πιστέψει στους παίκτες του κι εκείνοι του το ανταποδίδουν διαρκώς. Δεν φοβάται την υστεροφημία των μεγάλων ομάδων, και κάθε εβδομάδα παλεύει για το καλύτερο αποτέλεσμα.

Κανείς δεν έδινε ευκαιρία νίκης στους Titans ενάντια στους Bills, στους Seahawks και σίγουρα όχι ενάντια στους Rams. Αλλά ο Vrabel έχει “ποτίσει” τους παίκτες του με τσαγανό και πειθαρχία που σπάνια βρίσκεις σε ομάδες με τόσα σκαμπανεβάσματα. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που οι Titans είναι τρίτοι σε 4th down conversion, με το εξαιρετικό ποσοστό επιτυχίας του 71%.

About The Author: NFLgreece