Πως τους αφήσαμε Η ομάδα του «καταραμένου» αθλητικά Cleveland, βρίσκεται σε μία πορεία ανάκαμψης. Μετά τα δύσκολα τελευταία χρόνια του συλλόγου τα οποία κορυφώθηκαν με τη μετακόμιση του franchise στη Βαλτιμόρη το 1995, οι Browns βρίσκονται πάλι σε πορεία ανάκαμψης.  Το περσινό 5-11 ρεκόρ, το οποίο τους άφησε στην τελευταία θέση έκανε περισσότερο καλό στην ομάδα απ’ όσο μερικοί νομίζουν. Η επιλογές των RB Trent Richarson και του QB Brandon Weeden, έφεραν τους Browns στο επίκεντρο του NFL. Ο πρώτος δικαίωσε τις προσδοκίες κάνοντας εξαιρετικές εμφανίσεις αλλά δεν κατάφερε να μείνει υγιείς για όλα τα παιχνίδια της ομάδας του. Ο δεύτερος είχε ένα δύσκολο πρώτο χρόνο στο NFL, αλλά κατάφερε να μην απολέσει την εμπιστοσύνη της διοίκησης στις ικανότητες του. Μεγάλο θύμα του 2014 ήταν ο Head Coach Pat Shurmur, ο οποίος απολύθηκε στο τέλος της σεζόν πληρώνοντας τα σπασμένα. Ο Shurmur όμως πλήρωσε κυρίως την αλλαγή στη διοίκηση. Οι Browns από την 6^η αγωνιστική της περασμένης σεζόν επέκτησαν καινούριο ιδιοκτησιακό καθεστώς, το οποίο μπήκε αποφασισμένο στο κυνήγι των διακρίσεων. Ο  Randy Lerner πούλησε την ομάδα στον Jimmy Haslam, ο οποίος γρήγορα απομάκρυνε αρκετές επιλογές της προηγούμενης διοίκησης από την ομάδα. Σε αγωνιστικό επίπεδο η απόδοση του συλλόγου είχε διακυμάνσεις. Οι «νέοι» Browns αποδείχθηκαν πολύ σκληροί για να πεθάνουν σε αρκετά παιχνίδια, ενώ πέτυχαν και νίκες που γύρισαν επιτέλους τα κεφάλια στο Cleveland. Η ομάδα απέκτησε επιθετική ταυτότητα, εφαρμόζοντας κυρίως το running game λόγω της προσθήκης του Richardson και την ύπαρξη μίας αξιόπιστης O-line. Αμυντικά αν και απουσιάζαν τα μεγάλα ονόματα υπήρχαν πολλοί καλοί ρολίστες ενώ το σύνολο έπαιζε με συνοχή και συγκέντρωση αποτελώντας αναμφίβολα το ισχυρότερο χαρτί του συλλόγου. Τεχνικό Επιτελείο Ο Haslam μπήκε δυναμικά στο NFL και οι πιο εντυπωσιακές του κινήσεις αναμφίβολα ήταν σε διοικητικό επίπεδο. Μία από τις πρώτες ήταν η επιστροφή του Vince Lombardi στην ομάδα μετά τη θητεία του υπό τον Belichick στις αρχές της δεκαετίας του 90. Ο Lombardi θα έχει χρέη GM, με ευθύνες κυρίως στις επιλογές του έμψυχου δυναμικού. Μετά την απομάκρυνση του Shurmur και του υπόλοιπου τεχνικού του επιτελείου, οι Browns τάραξαν τα νερά στο NFL κάνοντας τρεις απανωτές εκπλήξεις. Η πρώτη ήταν η επιλογή του Rob Chudzinski στη θέση του Head Coach, ενώ ακολούθησαν οι επιλογές των Norv Turner και Ray Horton στις θέσεις των συντονιστών σε άμυνα και επίθεση αντίστοιχα. Ο Turner αποτέλεσε τον head coach στους Chargers με αρκετή επιτυχία μάλιστα στα πρώτα του χρόνια και αρκετά προβλήματα στα τελευταία του. Τα προβλήματα του Turner και της ομάδας του ξεκίνησαν με την αποχώρηση του LaDainian Tomlinson από την ομάδα. Η ανυπαρξία του Running Game και η αδυναμία του QB Philip Rivers να πάρει την ομάδα στις πλάτες του, πολλαπλασίαζαν τις απόψεις υπέρ της απόλυσης του Turner. Παρά την κριτική, παραμένει ένας πολύ καλός επιθετικός προπονητής ο οποίος δεν κατάφερε ποτέ να βάλει το στίγμα του στην άμυνα της ομάδας του. Παρομοίως ο Ray Horton κατάφερε μέσα σε ελάχιστα χρόνια να γίνει διάσημος μέσα από την δουλειά του και τις εμφανίσεις της άμυνας των Cardinals. Η 3-4 άμυνα που έφερε από το Pittsburgh στην Arizona σε συνδυασμό με τις πολύ καλές επιλογές του στο draft, τον έκαναν πασίγνωστο στη λίγκα παρά το γεγονός ότι δεν είναι και ο πιο κοινωνικός άνθρωπος στον κόσμο. Στο βιογραφικό περιλαμβάνεται η θητεία του ως προπονητής θέσεων στους Steelers και ως αμυντικός συντονιστής στους Cardinals, αρκετά σημαντικά επιτεύγματα για να κερδίσει προαγωγή σε head coach. Μετά την απόλυση του Whisehunt από τον πάγκο των Cardinals, ο Horton ήταν εμφανώς απογοητευμένος με την κατάληψη της θέσης του head coach από τον Arians, κάτι που οδήγησε στην αποδέσμευση του. Αν οι δύο κινήσεις των συντονιστών ήταν εκπλήξεις γιατί αν και υποψήφιοι να καταλάβουν  θέσεις head coach δέχθηκαν να εργαστούν για στην ομάδα ως συντονιστές, η πρόσληψη του head coach ήταν έκπληξη διότι ήταν παντελώς άγνωστος σε πολλούς. Ο λόγος για τον Rob Chudzinski, ο οποίος προσλήφθηκε από τους Browns για 3^η φορά. Η πρώτη ήταν το 2004 ως προπονητής των TEs και η δεύτερη το 2007-2008 όταν και εργάστηκε ως Offensive Coordinator. Τις τελευταίες δύο σεζόν τις πέρασε στην Καρολίνα ως offensive coordinator των Panthers. Εξαιτίας του γεγονότος ότι οι συντονιστές της ομάδες έχουν περισσότερα «γαλόνια» από τον head coach, η διοίκηση της ομάδας σε κάθε ευκαιρία εκφράζει την εμπιστοσύνη της στην επιλογή της και τον χαρακτηρίζει ως ιδιοφυία με πρωτοποριακή σκέψη. Το γεγονός ότι οι δύο Coordinators, προσλήφθηκαν  για να εφαρμόσουν το δικό τους σύστημα και τη δική τους αγωνιστική ταυτότητα σε άμυνα και επίθεση, δίνει στον Chudzinski μία θέση «συντονιστή των συντονιστών» ή επιτηρητή στην ομάδα. Τέλος στην ομάδα επέστρεψε και ο ιστορικότερος “Brown” όλων των εποχών, o Jim Brown. Ο κατά πολλούς κορυφαίος RB όλων των εποχών, βρίσκεται ξανά στο πλευρό της διοίκησης ως ειδικός σύμβουλος, μετά την απομάκρυνση του από το πόστο το 2010. Ρόστερ Σε αντίθεση με άλλες ομάδες, η διοίκηση των Browns δεν ψάχνει να καλύψει τις αδύμαμες θέσεις στο ρόστερ της ομάδας, αντίθετα ψάχνει να τις θέσεις που οι οποίες είναι επαρκώς καλυμμένες. Οι θέσεις αυτές δεν είναι πολλές. Αστέρια της ομάδας και στους οποίους η ομάδα θα βασιστεί για την επόμενη μέρα του συλλόγου, είναι οι CB Joe Hayden, LT Joe Thomas, DT Phil Taylor, C Alex Mack και RB Trent Richardson. Οι παίκτες που αποχώρησαν από την ομάδα δεν μπορούν να θεωρηθούν μεγάλες απώλειες τόσο λόγω αγωνιστικού ρόλου όσο και λόγω ηλικίας. Τα κυριότερα ονόματα όσων αποχώρησαν είναι: ΤΕ Benjamin Watson, LB Scott Fugita, WR Mohamed Massaquoi και WR Josh Cribbs. Επιπλέον η ομάδα άφησε τον Colt McCoy να πάει στους 49ers παίρνοντας ως αντάλλαγμα ένα 6^th round pick, αφήνοντας ανοιχτή τη θέση του αναπληρωματικού QB. Στη free agency οι Browns κινήθηκαν σε πολλές κατευθύνσεις με σημαντικότερη αυτή του WR, μιας και δεν είχαν μείνει αρκετοί παίκτες στη θέση αυτή. Η πιο εντυπωσιακή κίνηση ήταν η απόκτηση του OLB Paul Kruger από τους Ravens, ενός πολύ καλού και σταθερού παίκτη τον οποίο όμως οι Browns χρυσοπλήρωσαν μετά το περσινό Super Bowl, το αποκορύφωμα της καριέρας του. Στη θέση του WR αποκτήθηκαν οι Davone Bess από το Miami με trade και ο David Nelson από το Buffalo ως ελεύθερος. Για να πλαισιώσουν τον βασικό TE Jordan Cameron, επέλεξαν τους Kellen Davis και Gary Barnidge, οι οποίοι θα βοηθήσουν περισσότερο στο μπλοκάρισμα. Επιπλέον ενίσχυσαν τα special teams με την απόκτηση του K Shane Graham μετά την απώλεια του Phil Dawson στη free agency. Τέλος οι βετεράνοι QB Jason Campell και Brian Hoyer θα παλέψουν για τη θέση του 2^ου QB πίσω από τον Brandon Weeden. Χωρίς την πίεση για κάλυψη μίας συγκεκριμένης θέσης, οι Browns αντιμετώπισαν το draft χωρίς άγχος και είχαν με μεγάλη ευελιξία. Οι επιλογές του ήταν λίγες αλλά απ’ ότι φάνηκε κατάφεραν να αποκτήσουν τους παίκτες που ήθελαν. Αναλυτικά:   1^ος γύρος, Barkevious Mingo, Outside Linebacker, LSU Η τάση των ομάδων να στηρίζονται όλο και περισσότερο στην πάσα αντί του run στο επιθετικό τους παιχνίδι, έχει οδηγήσει τις άμυνες να επιλέγουν τόσο ψηλά στο draft σπεσιαλίστες rushers. Ο Mingo έχει τεράστια χέρια, εκπληκτική εκκίνηση, ενώ ο συνδυσμός δύναμης και ταχύτητας είναι ιδανικός. Δεν πρέπει να θεωρείται βασικός και σίγουρος ότι θα καθιερωθεί από την πρώτη του κιόλας χρονιά. Παίκτες όπως ο Mingo χρησιμοποιούνται μόνο σε εμφανή passing plays. Η τεχνική του και τα πλούσια αθλητικά του προσόντα θα του δώσουν από τις πρώτες του μέρες στο training camp το ρόλο του pass rusher. Οι αδυναμίες του περιορίζονται στην άμυνα κατά του run, όπου απέναντι σε επαγγελματίες O-linemen θα αντιμετωπίσει πολλά προβλήματα στα blocks. Στις αδυναμίες αυτές θα στοχεύσουν οι αντίπαλες ομάδες για να τον εκθέσουν. Αν καταφέρει στα επόμενα του χρόνια να βελτιώσει αυτό το κομμάτι του παιχνιδιού του και να χτίσει ακόμα περισσότερο το σώμα του, θα αποτελέσει έναν από τους κορυφαίους OLBs στο πρωτάθλημα.

[http://www.youtube.com/watch?v=TfpHtNY82EU]

3^ος γύρος, Leon McFadden, Cornerback, San Diego State Για επιλογή 3^ου γύρου, ο McFadden είναι αρκετά αξιόπιστη επιλογή να πλαισιώσει τον Joe Haden στα άκρα της άμυνας. Είναι κοντός, αλλά πολύ γρήγορος. Έχει μεγάλη ευελιξία στο μαρκάρισμα και πολύ καλά χέρια. Θα αποτελέσει αξιόπιστη επιλογή για την άμυνα στο slot αλλά και απέναντι σε καλούς route runners.

[http://www.youtube.com/watch?v=ab3nKER5Lls]

Τα υπόλοιπα picks:

• 6^ος γύρος, Jamoris Slaughter, Strong Safety, Notre Dame
• 7^ος γύρος, Armonty Bryant, Defensive End, East Central
• 7^ος γύρος, Garrett Gilkey, Offensive Tackle, Chadron State

  Προσδοκίες Οι φετινοί Browns, παρόλο που συμμετέχουν σε μία αρκετά ανοιχτή AFC North, δεν έχουν όλα τα απαραίτητα συστατικά για να πρωταγωνιστήσουν. Τα φετινά λιγοστά picks δε δίνουν τη δυνατότητα στους δύο καινούριους συντονιστές να εφαρμόσουν τα πλάνα τους ενώ οι περισσότεροι από τους υπάρχοντες παίκτες θα δώσουν εξετάσεις φέτος στο κατά πόσον ταιριάζουν στα νέα συστήματα της ομάδας. Επιθετικά η ομάδα ελπίζει ότι ο Brandon Weeden είχε αρκετές «κακές» εμπειρίες την πρώτη του χρονιά στο πρωτάθλημα και πλέον έχει προσαρμοστεί. Οι Browns δε χρειάζονται πολλά ή περίπλοκα πράγματα από τον Weeden, το μεγαλύτερο μέρος της επίθεσης θα πέσει στις πλάτες του Richardson και το running game. To passing game θα χρειαστεί να περιοριστεί, όχι τόσο λόγω της ποιότητας του QB αλλά κυρίως λόγω της ανυπαρξίας αξιόπιστων WRs. Αμυντικά η front 7 είναι αρκετά καλή και αν ο πρωτοετής McFadden δικαιώσει τις προσδοκίες η secondary θα είναι επίσης καλή. Δεν μπορεί κανείς να περιμένει περισσότερα πράγματα από τους φετινούς Browns εκτός ίσως από μία μικρή βελτίωση στο περσινό 5-11 ρεκόρ τους. Τα τρία μεγάλα φετινά ζητούμενα είναι πρωτίστως η υγεία του Richardson, στη συνέχεια η προσαρμογή του Weeden και τέλος η εφαρμογή των νέων αγωνιστικών πλάνων σε άμυνα και επίθεση. Αν τα ζητούμενα αυτά στεφθούν από επιτυχία, οι Browns μπορούν να κοιτάξουν με αισιοοδοξία το επόμενο draft και την επόμενη free agency.