NFL 2022: Τα βραβεία της χρονιάς!

O Russell Wilson έκανε τη χειρότερη στατιστική (μαζί με άλλα) χρονιά στην καριέρα του, ενώ ο Geno Smith κατάφερε να σπρώξει μία ξεγραμμένη ομάδα στα playoffs. Οι San Francisco 49ers ζήτησαν από τον δεύτερο αναπληρωματικό quarterback, και τελευταίο φετινό draft pick, να αναλάβει τα ηνία της επίθεσης, και δεν έχασαν κανένα ρυθμό. Επίσης, ο Christian McCaffrey έγινε 49er κι ο Roquan Smith πήγε στους Baltimore Ravens. Οι New York Giants και Jacksonville Jaguars πήγαν στα playoffs ενώ οι Green Bay Packers και New England Patriots έμειναν εκτός. Αν μπορέσατε να προβλέψετε έστω κι ένα από αυτά τα γεγονότα στην αρχή της σεζόν, παίξτε το σπίτι σας σε κίνο.

Η σεζόν αυτή ήταν γεμάτη από τρομερές στιγμές, απρόσμενους ήρωες και στατιστικές αποδόσεις που μπορούν, μόνο, να μας εντυπωσιάζουν. O πιο επιτυχημένος wide receiver είχε για quarterback τον Kirk Cousins. Το βραβείο του καλύτερου προπονητή θα μπορούσε να σπάσει στα δύο και, πάλι, δε θα πήγαινε σε μία first, αλλά ούτε και second seeded ομάδα. Την μεγαλύτερη στιγμή σε αγώνα μας την έδωσε ένας παίκτης που, πριν από λίγα χρόνια, όχι μόνο δεν έπαιζε στη λίγκα αλλά παραλίγο να μην έχει μέλλον στο επαγγελματικό football.

Για άλλη μία φορά, οι φίλαθλοι κι ένθερμοι συμμετέχοντες της τρομερής παρέας μας στο Discord (μπείτε κι εσείς, τζάμπα είσοδο έχουμε) αποφάνθηκαν για τους δικούς τους παίκτες που αξίζουν αναγνώριση, και για τα ματς που τους έκοψαν την ανάσα. Πάνω από 40 συμμετέχοντες ψήφισαν, κι οι κάλπες είτε ήταν μονόπλευρες είτε εξελίχθηκαν σε τεράστια ντέμρπι! Λίγο πριν τα playoffs, σας παρουσιάζουμε τους best of των Ελλήνων οπαδών!

Συντακτική ομάδα: Στεφανία Λ. (MVP, OPOY, Comeback Player, GOTY, POTY) / To Theio Tragi (OROY, Coach of the Year) / Clairvoyant (DPOY, DROY) / Δημήτρης (επιμέλεια ψηφοφορίας και γραφικών)

Most Valuable Player

Όταν ανακοινώθηκε πως ο Tyreek Hill θα ανταλλασσόταν στους Miami Dolphins, ελέω των οικονομικών απαιτήσεων που οι Kansas City Chiefs δεν δέχτηκαν να διεκπεραιώσουν, παρουσιάστηκε μία νέα πρόκληση για τον quarterback Patrick Mahomes. Θα μπορούσε να παίξει στο επίπεδο που είχε συνηθίσει το τεράστιο κοινό του όλα αυτά τα χρόνια; Πόση βοήθεια είχε από τον Hill, που τον ώθησε να γίνει ένας τόσο σπουδαίος quarterback; Με ένα καστ από receivers που είχαν αφήσει άλλες ομάδες υπήρχε πιθανότητα η επίθεση να παίξει με τον ίδιο ρυθμό των περασμένων ετών;

Σε όλες αυτές τις ερωτήσεις κλήθηκε να απαντήσει o εικοσιεφτάχρονος πρώην MVP, κι οι απαντήσεις που έδωσε έκλεισαν τα στόματα ακόμα και των πιο δύσπιστων. Επαναπροσδιορίζοντας την προσέγγιση και το στυλ παιχνιδιού του με παραπάνω ώρες προπόνησης στην off season, o Mahomes έκανε την καλύτερη στατιστική σεζόν της καριέρας του. Με τον Travis Kelce να είναι ο μοναδικός στόχος του που προτάθηκε για Pro Bowl κι All Pro, o εξαιρετικός quarterback κατάφερε να σημειώσει 5.250 passing γιάρδες, 41 passing touchdowns και 308,8 γιάρδες ανά αγώνα, όλα στην κορυφή της λίγκας μεταξύ των βασικών quarterbacks.

Αν κοιτάξουμε εκτός των βασικών στατιστικών, θα δούμε ότι ο Mahomes έγινε ακόμα πιο επικίνδυνος ενώ δέχεται πίεση. Ενώ έχει δεχτεί πίεση στο 1/3 των dropbacks του, έχει δεχτεί μόλις 24 sacks κι έχει το έβδομο λιγότερο ποσοστό interceptions σε αυτές τις καταστάσεις. Ενδεικτικό είναι, επίσης, ότι έχει σημειώσει 11 touchdowns και μόλις 3 interceptions σε 118 προσπάθειες… εκτός του pocket της offensive line!

Το κυριότερο επίτευγμά του φέτος είναι ότι κατάφερε, ξανά, να οδηγήσει τους Chiefs στην κατάκτηση της AFC West για έβδομη σερί φορά, αλλά και του πρώτου seed της περιφέρειας με ρεκόρ 14 – 3, ενώ η βασική ομάδα των receivers του αποτελούταν από τους JuJu Smith-Schuster, Marquez Valdes-Scantling, Kadarius Toney και τον rookie Skyy Moore. Για την ιστορία, ήταν η πρώτη σεζόν όλων των παραπάνω με τους Chiefs, φέτος.

Offensive Player of the Year

Για άλλη μία φορά, ένας wide receiver ψηφίζεται ως ο καλύτερος επιθετικός της σεζόν. Δεν θα μπορούσε, όμως, να το πάρει κάποιος πιο δικαιωματικά από τον ταλαντούχο παίκτη των Minnesota Vikings. 1.809 γιάρδες, 128 receptions, 8 touchdowns, 99 γιάρδες και 9 receptions περισσότερες από τον αμέσως επόμενο. Έθεσε νέα franchise records σε μία ομάδα που είχε την ευτυχία να δει Hall of Famers όπως ο Cris Carter κι ο Randy Moss. Kι αν τα touchdowns του φαίνονται λιγοστά, είναι γιατί είχε πάνω του τους περισσότερους αμυντικούς, πριν έρθει ο tight end T.J. Hockenson κι ανοίξει το δρόμο για περισσότερες υποδοχές σε μεγαλύτερο μήκος του γηπέδου.

Το πραγματικό ταλέντο του Justin Jefferson, όμως, δεν φαίνεται στους στατιστικούς πίνακες αλλά μόνο στο φιλμ. Είναι ασυναγώνιστος στο να κάνει τους αμυντικούς να τον χάνουν σε man to man καταστάσεις, και με την προσθήκη του Hockenson, έγινε θανατηφόρος σε dig routes (πορεία όπου ο receiver τρέχει ευθεία και στρίβει 90 μοίρες προς τα δεξιά, συνήθως στις 12 με 15 γιάρδες από το σημείο που ξεκινά) που τον βοήθησαν να ξεπαστρέψει και μαρκαρίσματα από παραπάνω αμυντικούς. Είτε μιλάμε για τα εκθαμβωτικό touchdown και τα απίστευτα receptions ενάντια στους Buffalo Bills, είτε για το ρεσιτάλ που έδωσε στον πρώτο αγώνα με τους Green Bay Packers, η ικανότητα του Justin Jefferson πρέπει να ιδωθεί «ιδίοις όμμασι» για να κατανοηθεί στην πλήρη μαεστρία της.

Defensive Player of the Year

Το βραβείο του Defensive Player of the Year δίνεται στον στον νικητή του Defensive Rookie of the Year για το 2019, Nick Bosa. Μετά από έναν τραυματισμό στην δεύτερη χρονιά του με ACL, o Bosa έχει κάνει δύο εκπληκτικές χρονιές και φέτος κατάφερε να κάνει ακόμα καλύτερη σαιζόν από την περσινή . Είναι το σημείο αναφοράς της άμυνας των San Francisco 49ers και ο αρχηγός της.

Έκλεισε τη σαιζόν με 18.5 sacks και 73 pressures, που τον κατατάσσουν στην 1η θέση και στις δύο κατηγοριες φέτος στο NFL . Το πιο εκπληκτικό στατιστικό του όμως είναι ότι είχε 48 quarterback hits, που είναι η 3η καλύτερη επίδοση ιστορικά, μετά από την κυριαρχία του J.J. Watt τις σαιζόν 14-15. Με τον τρόπο παιχνιδιού του επηρεάζει τις αντίπαλες επιθέσεις και η συνεχή πίεση που ασκεί στην offensive line, αναγκάζει να κάνουν διαφορετικά πλάνα μόνο για να τον αντιμετωπίσουν. Οι 49ers άσκησαν το την επιλογή πέμπτου έτους και αναμένεται μέσα στο 2023, ίσως ακόμα και στη φετινή offseason, να υπογράψει το μεγαλύτερο συμβόλαιο που έχει υπάρξει ποτέ για defensive end στο NFL. Περιττό να πούμε πως το δικαιούται απόλυτα, με την απόδοση που έχει.

Offensive Rookie of the Year

Σε ένα από τα καλύτερα Drafts τους τα τελευταία χρόνια, οι Seattle Seahawks επέλεγαν, με το 41ο overall pick, τον running back Kenneth Walker III. Από τα training camps ο rookie RB κέρδιζε τις εντυπώσεις. Στην έναρξη της σεζόν ωστόσο, η πλειονότητα των rushing attempts είχε δoθεί στον Rashaad Penny, και ο Kenneth Walker έπαιρνε λίγες προσπάθειες ώστε να εγκλιματιστεί σταδιακά στο NFL.

Από την 6η αγωνιστική και μετά, ωστόσο, πήρε τη θέση του βασικού. Τελείωσε τη σεζόν με τα παρακάτω στατιστικά: 1050 συνολικές γιάρδες, 9 Touchdowns και 4.6 γιάρδες ανά προσπάθεια. Το πιο εντυπωσιακό στατιστικό ωστόσο από όλα είναι το γεγονός ότι σε 228 rushing προσπάθειες δεν είχε ούτε ένα fumble! Συνολικά η επιθετική λειτουργία των Seahawks ήταν καλύτερη με τον Walker στο σχήμα και όλοι περιμένουν μια ακόμα καλύτερη σεζόν του χρόνου. Για όλους τους παραπάνω λόγους κέρδισε στο νήμα τους Garrett Wilson και Brock Purdy, που και οι 2 κάνανε εξαιρετικές χρονιές με τις ομάδες τους.

Από το κολλέγιο, ο Walker ήδη ανήκε σε ένα ξεχωριστό γκρουπ από running backs

Defensive Rookie of the Year

Οι New York Jets είχαν δύο επιλογές στο τοπ 10 του 2022 NFL Draft, και φαίνεται ότι και οι 2 επιλογές τους (CB Ahmed “Sauce” Gardner, WR Garrett Wilson) είναι εξαιρετικές. Είναι ανάμεσα στα φαβορί να κερδίσουν τα defensive και offensive rookie of the year, αντίστοιχα, βάσει αρκετών αναλυτών. Στην ψηφοφορία μας, το βραβείο για το Defensive Rookie of the Year το κέρδισε η τέταρτη επιλογή των Jets ,ο cornerback Ahmed “Sauce” Gardner. O “Sauce”, αγώνα με τον αγώνα, άρχισε να χτίζει το όνομά του στο NFL και πλέον έχει χτίσει το Sauce Island, όπως το αποκαλούν, μιας και οι αντίπαλοι quarterbacks αποφεύγουν να πετάξουν την μπάλα στη δική του μεριά του γηπέδου.

O Gardner τέλειωσε τη σαιζόν με 75 total tackles, 20 pass deflections (πρώτος στην κατηγορία) και 2 interceptions. Επέτρεψε μόλις 1 touchdown, αν και αυτό δεν ήταν τόσο από δικό του λάθος αφού υπήρξε ασυνεννοησία με τον safety. Αυτό ήταν και το πρώτο touchdown που επέτρεψε στην καριέρα του, καθώς στο κολέγιο δεν είχε επιτρέψει κανένα. Επίσης, επέτρεψε μόλις 2 ή λιγότερα catches σε 13 αγώνες σε man coverage. Όλη τη χρονιά επέτρεψε μόλις 51 γιαρδες σε man coverage. Το PFF, σύμφωνα με διάφορες μετρήσεις, τοποθετεί την χρονιά του Sauce ανάμεσα στις καλύτερες που έχουν γίνει ποτέ. Με όλα αυτά που έκανε κέρδισε και το τιμές All Pro, ο πρώτος rookie που το καταφέρνει εδώ και 41 χρόνια!

Μετά από αυτή την χρόνια, ο Sauce “τρομαζει” συμπαίκτες και αντιπάλους για το τι μπορεί να κάνει στο NFL . Οι Jets φαίνεται ότι πέτυχαν φλέβα χρυσού στο πρόσωπο του και θα στηριχθούν σε αυτόν ώστε να παρουσιάσουν ακόμα καλύτερη άμυνα τα επόμενα χρόνια.

Coach of the Year

Φεβρουάριος 2022: Αρκετές ομάδες βρίσκονται σε αναζήτηση του επόμενου προπονητή. Τα hot ονόματα εκείνη την περίοδο περιλαμβάνουν τους Mike McDaniel, Kevin O’Connell, Brian Daboll, Nathaniel Hackett, Byron Leftwich. Όλοι ελπίζουν στο πρόσωπο τους να βρουν τον επόμενο Sean McVay/Kyle Shanahan που θα ανεβάσει επίπεδο την ομάδα τους. Ο Leftwich συγκεκριμένα ήταν η πρώτη επιλογή για να αναλάβει την ομάδα. Ένα όνομα που πέρασε απαρατήρητο παρά το γεγονός ότι είχε δώσει τα διεπιστευτήρια της δουλειάς του κατακτώντας το Super Bowl με τους Philadelphia Eagles ήταν ο Doug Pederson. Οι Jaguars, καθυστερώντας να κλείσουν κάποιον άλλον προπονητή κατέληξαν σε εκείνον, παρόλο που πολλοί φίλαθλοι τους ήταν απογοητευμένοι σχετικά με αυτή την κίνηση. Βασικός του στόχος ήταν να καταφέρει να εξελίξει όσο το δυνατόν περισσότερο τον Trevor Lawrence, το πρώτο overall pick της ομάδας, που έμεινε τόσο πίσω έχοντας τον ανεκδιήγητο Urban Meyer για προπονητή στη rookie χρονιά του. Στις πρώτες τους δηλώσεις ήταν ξεκάθαρος πως η διαδικασία αυτή θα απαιτήσει χρόνο.

O Doug Pederson έφερε ξανά τα χαμόγελα στην παραμελημένη ομάδα της Φλόριντα

Fast forward ένα χρόνο μετά: Οι Jaguars τερματίζουν στην πρώτη θέση της AFC South με ρεκόρ 9-8-0 για πρώτη φορά μετά το 2017. Ξεκίνησαν με μόλις 2 νίκες αλλά στο τέλος με ένα εκπληκτικό σερί 7-2 έκαναν δική τους την Division. H ομάδα αποδίδει καλά και στην επίθεση και στην άμυνα και ο Trevor Lawrence έχει κατακόρυφη ανόδο και δείχνει τις αρετές που τον έκαναν το πρώτο pick στο draft. Με την ομάδα που έχει χτιστεί τον Doug Pederson στο τιμόνι και τον Trevor Lawrence στη θέση τους QB οι Jaguars είναι σε θέση να μείνουν το αφεντικό της AFC South για αρκετά χρόνια.

Comeback Player of the Year

Aν δεν υπήρχε ο Brock Purdy, του οποίου η ονειρεμένη σεζόν ακόμα συνεχίζεται, ο Geno Smith θα ήταν ο πρωταγωνιστής της ταινίας για την πιο αναπάντεχη σεζόν φέτος. Πολλοί – μαζί με εμένα, στο 5 – 12 τους είχα στα previews – μόλις άκουσαν ότι ο Russell Wilson θα πήγαινε στους Broncos κι οι Seahawks θα πορεύοταν με τον περιπλανώμενο Smith, ξέγραψαν ολοσχερώς το Σιάτλ ως ομάδα με σημασιολογική δύναμη στη division.

“Με ξέγραψαν,” είπε λίγους μήνες μετά ο Smith, “αλλά εγώ δεν τους απαντώ.”

Οι Seahawks όχι μόνο δεν ήταν αμελητέοι αλλά, λίγο πριν οι 49ers δυναμώσουν κι άλλο με την προσθήκη του Christian McCaffrey, βρίσκοταν στην κορυφή της δυτικής NFC. Ο κύριος παράγοντας αυτής της τρομερής στροφής ήταν ο Smith. Παρόλο που έπαιζε για πρώτη, πλήρη, χρονιά ως βασικός μετά από οχτώ ολόκληρα χρόνια, ο πρώην Jet τελείωσε πρώτος σε completion ποσοστό με 69,8%, ενώ κατέληξε στο τοπ – 10 των κατηγοριών για passer rating, passing γιάρδες, completions και touchdowns. Mάλιστα, ήταν ο μοναδικός quarterback φέτος που έπαιξε σε κάθε επιθετικό snap, προσπαθώντας πάντα για το καλύτερο με την παρουσία του.

Οδηγώντας την ομάδα του στα playoffs με ρεκόρ 9 – 8, ο ίδιος επιλέχτηκε και για το Pro Bowl.

Game of the Year

Κοιτώντας πίσω στα 272 ματς της περασμένης σεζόν, είναι σίγουρα το πρώτο που έρχεται στο μυαλό του μέσου – και μη – οπαδού ως το πιο αναπάντεχο, γεμάτο συγκινήσεις και κατάφορα ενθουσιαστικό αγώνα της χρονιάς. Οι Buffalo Bills του 6 – 2, που είχαν υποστεί μία αναπάντεχη ήττα από τους προπορευόμενους division εχθρούς New York Jets, υποδέχτηκαν την Μιννεσότα για να αντιμετωπίσουν μία ομάδα που φαινόταν ότι κέρδιζε πάντα στην κόψη του ξυραφιού.

Με δύο λεπτά να έχουν απομείνει, οι φιλοξενούμενοι Vikings βρίσκονταν στη δική τους πλευρά του γηπέδου, με το σκορ να βρίσκεται στο 23 – 27. Κοιτώντας μία απελπιστική κατάσταση σε τέταρτο down και 18 γιάρδες να τους χωρίζουν από μία νέα σειρά downs, ο Kirk Cousins είπε μία προσευχή, κοίταξε τον αγαπημένο του στόχο στα δύσκολα, Justin Jefferson και του πέταξε τη μπάλα, στη δεξιά πλευρά του γηπέδου. Ο cornerback των Bills, Cam Lewis, είχε μία τρομερή κάλυψη κι η μπάλα φαινόταν ότι θα καταλήξει στα χέρια του. O εξαιρετικός Jefferson, ωστόσο, πραγματοποίησε τη φάση που ίσως τον έβαλε μέτρα πιο μπροστά στο να διεκδικήσει το βραβείο του καλύτερου επιθετικού. Με το δεξί του χέρι κι ένα ακροβατικό άλμα, κατάφερε να πιάσει τη μπάλα για 32 γιάρδες, κάτω από τις ιαχές του κοινού, δίνοντας νέα πνοή στην ομάδα του.

Αυτό ήταν το λιγότερο τρελό πράγμα που θα συνέβαινε μέσα στα επόμενα λεπτά.

Η καινούργια ευκαιρία για σκοράρισμα θα αποδεικνυόταν άκαρπη. Ο Kirk Cousins έπαιξε και τα τέσσερα downs, αλλά το μόνο που κατάφερε ήταν να δώσει τη μπάλα στους Bills κοντά στην end zone, των οποίων άμυνα έπαιξε επάξια τον ρόλο της. Με 40 δευτερόλεπτα να έχουν απομείνει, ο quarterback Josh Allen ήθελε απλά ένα first down για να τρέξει ο χρόνος και να πάρει ένα δύσκολο ματς. Εύκολη δουλειά για τον πλέον έμπιστο signal caller, σωστά;

Μόνο που ο Allen, στην πρώτη του κατοχή, έκανε fumble! Ακολούθησε ένας πανικός από παίκτες που έπεφταν σωρηδόν στην κατεύθυνση της μπάλας, αλλά μόλις… καθάρισε ο καπνός, οι Vikings κρατούσαν τη μπάλα μες στην end zone. Επανάκτηση fumble και touchdown, σκορ 30 – 27, και για πρώτη φορά από πολλή ώρα, οι Vikings μπροστά στο σκορ. O Allen, ωστόσο, δεν κάθησε με σταυρωμένα χέρια. Κατάφερε να προσπελάσει το γήπεδο μέσω του αέρα (και χάρη σε ένα defensive passing interference) και να δώσει την ευκαιρία στους γηπεδούχους να ισοφαρίσουν το ματς. 30 όλα στην εκπνοή του χρόνου. Ένα touchdown θα τελείωνε το ματς. Στην παράταση, οι Vikings κέρδισαν το νόμισμα αλλά παρόλο που έφτασαν στις δύο γιάρδες από την περιοχή τερματισμού, η άμυνα των Bills κρατήθηκε, και τους άφησε να σκοράρουν ένα field goal.

Για άλλη μία φορά, ο Allen κλήθηκε να πάρει το ματς, κυριολεκτικά, στους ώμους του. Έτρεξε, σε δύο φάσεις, για 38 γιάρδες και έφερε τους Bills κοντά στην επιτυχία χάρη σε πάσες στον Stefon Diggs. Ήταν σειρά της άμυνας των Vikings να αρνηθεί τη χαρά στον αντίπαλο. Μία πάσα που προοριζόταν για τον Gabe Davis στην end zone κατέληξε στα χέρια του βετεράνου cornerback, Patrick Peterson, σφραγίζοντας έναν απίστευτο αγώνα για τους Vikings στο 33 – 30.

Play of the Year

Κάθε παίκτης ονειρεύεται ότι θα κάνει εκείνη την εκπληκτική ενέργεια στην εκπνοή του χρόνου, όταν όλα είναι εναντίον του, και θα γύρει τον αγώνα υπέρ της ομάδας του. Λίγοι πραγματοποιούν τέτοιο όνειρο. Αν ένας έφτασε πιο κοντά φέτος, αυτός ήταν ο quarterback των Carolina Panthers, P.J. Walker.

Θυμηθείτε· ο Walker είχε ξεκινήσει την καριέρα του στο XFL το 2020, πριν η λίγκα κλείσει απρόοπτα λόγω της πανδημίας κι οικονομικής κατάρρευσης. Ο ίδιος βρέθηκε σε μία ομάδα η οποία περνούσε, για ακόμη μία φορά, από μεγάλη μεταβατική περίοδο, προσπαθώντας να επιβιώσει μετά από έναν πολύ κακό προπονητή και πολύ κακές αποφάσεις σε παίκτες. Ο επόμενος αντίπαλός τους θα ήταν οι division rivals Atlanta Falcons και, προς μεγάλη τους τύχη, ο αγώνας είχε βαθμολογική σημασία. Η NFC South, λόγω της γενικής μετριότητας των ομάδων της, ήταν ορθάνοιχτη για κατάκτηση, με κάθε ματς να μετράει.

Φτάνουμε στη στιγμή. 23 δευτερόλεπτα στην τελευταία περίοδο, το σκορ στο 28 – 34 υπέρ της Ατλάντα, με τους Carolina Panthers να απέχουν τουλάχιστον 60 γιάρδες από την end zone. Ο Walker τρέχει προς τα πίσω, σκανάρει το γήπεδο, τρέχει λίγο προς τα αριστερά και βλέπει κάτι στο βάθος. «Χαίρε Μαρία» κι ό,τι θέλει ας γίνει. Σαν καραμπίνα που πυροβολεί, το χέρι του Walker ξεδιπλώνει, πετώντας τη μπάλα όσο πιο μακριά μπορεί. Ο χρόνος σταματά για λίγο και μετά…

Η μπάλα πέφτει άψογα στα αναμενόμενα χέρια του wide receiver D.J. Moore κι οι Panthers πανηγυρίζουν έξαλλα. Για την ιστορία, ένα χαζό από πλευράς διαιτητών πέναλτι θα εμποδίσει τους Panthers να σκοράρουν τον έξτρα πόντο, πηγαίνοντας σε μία παράταση την οποία θα έχαναν. Μην μένετε εκεί. Κοιτάξτε, ξανά και ξανά, το αδύνατο αυτής της πάσας. Ο Walker πετάει στο απυρόβλητο μία πάσα 67,6 ολόκληρων γιαρδών, χωρίς να συνυπολογίζονται οι συνήθεις γιάρδες after the catch. Η πάσα πέφτει πιο όμορφα σε κέντρο κι από βελάκι σε παμπ της Αγγλίας. Επειδή τα μαθηματικά πάντα προσφέρουν μία ομορφιά, είναι η πιο μακριά σε απόσταση πάσα που έχει ολοκληρωθεί από τότε που άρχισε η NextGenStats να συλλέγει το στατιστικό. Είχε πιθανότητα completion έντεκα κόμμα πέντε τοις εκατό.

Αλλά, πάνω από όλα, ο Walker έκανε, έστω και λίγο, πραγματικό το όνειρο που οι περισσότεροι quarterbacks που έχουν πολύ πιο λαμπρό background δεν έχουν πραγματοποιήσει ποτέ.

About The Author: NFLgreece