Οι περισσότερες ομάδες θα έτρεμαν στην ιδέα να αντιμετωπίσουν τους Kansas City Chiefs. Ο εφιάλτης του ασφυκτικού από κόσμο Arrowhead Stadium, σε νοκ άουτ αγώνα στον παγωμένο Ιανουάριο, είναι σενάριο εφιάλτη. Οι Cincinnati Bengals, όμως, φαίνεται να έχουν την ονειροπαγίδα που κανείς δεν κατάφερε να βρει. Σε τρεις αναμετρήσεις μέσα σε ένα έτος, είτε εντός είτε εκτός έδρας, οι Bengals έχουν βγει νικητές. Αν πιστεύετε στις τρελές συμπτώσεις, το νούμερο τρία φαίνεται να είναι μαγικός αριθμός: και στους τρεις αγώνες η διαφορά ήταν στους τρεις πόντους.
Oι σημερινοί φιλοξενούμενοι κατάφεραν να επικρατήσουν ενάντια στις δυσκολίες της, ακόμα, ελλιπούς ομάδας με το να ελίσσονται. Όχι μόνο επιθετικά, που είναι ευκολότερο, αλλά κι αμυντικά. Στο πρώτο κομμάτι, o quarterback Joe Burrow έχει κατανοήσει ότι η offensive line του δεν είναι απόρθητη, και για αυτό είτε πετάει την μπάλα γρηγορότερα είτε επιλέγει να τρέξει με αυτήν. Αν οι περσινές, βαθιές μπαλιές στους receivers Ja’Μarr Chase και Tee Higgins θυσιάστηκαν για πιο ελεγχόμενες, κοντινές πάσες, αυτό είναι προς όφελος των Bengals. Με τέτοιο τρόπο, ο νεαρός πασαδόρος έχει μειώσει το χρόνο που κρατάει τη μπάλα κατά 17 δέκατα του δευτερολέπτου, ελαχιστοποιώντας τα sacks εναντίον του. Επίσης, έχει μετατραπεί σε ιμιτασιόν υβρίδιο ενός dual threat (που τρέχει και πασάρει) quarterback· είχε εννιά rushes φέτος που κέρδισαν πάνω από δέκα γιάρδες. Προσθέτοντας τον Joe Mixon και την ασταθή, ενάντια στο rushing, άμυνα του Κάνσας, ο συνδυασμός μπορεί να αποδειχτεί καταλυτικός.
Ο Patrick Mahomes έπρεπε να ελιχθεί κι ο ίδιος, φέτος. Μετά την φυγή του αγαπημένου του στόχου, Tyreek Hill, οι έμπιστες, μακρινές πάσες έγιναν ακόμα πιο δύσκολες. Δεν θεωρείται, ωστόσο, ως ο καλύτερος quarterback της γενιάς του για τη στασιμότητά του. Ο Mahomes, προπονήθηκε, άλλαξε το στυλ παιχνιδιού του, κι εστίασε σε μία πιο απλοϊκή προσέγγιση. Μία προσέγγιση που, αναπάντεχα, τον έκανε ακόμα πιο επικίνδυνο. Πασάρει ακόμα πιο γρήγορα, κι οι πάσες του δε διαθέτουν τον κίνδυνο που έχουν πάντα οι μακρινές μπαλιές. Συνδυαστικά με το αστείρευτο ταλέντο του να πασάρει από οποιαδήποτε θέση τον καθιστά παντελώς απρόβλεπτο, έναν γρίφο για κάθε άμυνα. Αριθμητικά, παίρνοντας υπόψιν το ταβάνι των receivers του, οι πάσες του Mahomes σε απόσταση κάτω των 20 γιαρδών αυξήθηκαν κατά 90%, μέσα σε ένα έτος.
Μία τέτοια απειλή χρειάζεται άμυνα με φαντασία. Προς καλή τύχη των Bengals, o defensive coordinator Lou Anarumo είναι μετρ των μεταμφιέσεων. Δεν είναι απλά ότι χρησιμοποιεί μία πληθώρα αμυντικών σχηματισμών, είναι ότι τις χρησιμοποιεί από αναπάντεχες γωνίες, και κάτω από καμουφλάζ που οι quarterbacks δυσκολεύονται να αναγνωρίσουν.
Στις προηγούμενες συναντήσεις με τους Chiefs, o Anarumo έφερε όλα τα μέσα για να μπερδέψει και να εκνευρίσει τον Mahomes. Είτε αυτό ήταν ασφυκτικά blitzes, που έκλειναν το pocket γύρω του και τον ανάγκαζαν σε γρήγορες πάσες, είτε να στέλνει οχτώ αμυντικούς σε man to man μαρκάρισμα, η άμυνα δεν άφηνε τον εξαιρετικό quarterback να αναπαύσει. Ρωτήστε και τους Buffalo Bills, που κάηκαν ολοσχερώς από την πίεση και τους περίπλοκους σχηματισμούς, οδηγώντας σε μία από τις χειρότερες αποδόσεις του Josh Allen. Μην ξεχνάμε, επίσης, ότι ο Mahomes παίζει λαβωμένος.
Το αν θα μπορέσουν οι Chiefs να πάρουν τη ρεβάνς και να κόψουν τα γρυλίσματα των Τιγρών θα κριθεί εξ ολοκλήρου στο πόσο καλά μπορούν να διαβάσουν την άμυνα.