Εν όψει του επερχόμενου ντέρμπι μεταξύ των Baltimore Ravens και των Pittsburgh Steelers, αποφασίσαμε να θίξουμε ένα από τα μεγαλύτερα ερωτήματα μεταξύ των κυρίαρχων safety της περασμένης δεκαετίας των δύο ομάδων. Ο Ed Reed και ο Troy Polamalu αγωνίστηκαν για την θέση του safety, αλλά με εντυπωσιακά διαφορετικά στυλ. Τα παιχνίδια μυαλού με τους αντίπαλους quarterback, έδωσαν στον Reed το προσωνύμιο του “Smooth”. Οι συμπαίκτες του στους Baltimore Ravens ακολουθούσαν τα βήματα του Reed, μιας και ο ίδιος βρισκόταν ένα βήμα μπροστά. Στην αντίπερα όχθη υπήρχε ο Polamalu, ένας σκληρός safety, ο οποίος αγωνιζόταν με αρκετή σκληράδα σε έναν ρόλο in-the-box safety. Ο Polamalu έγινε γνωστός ως “Ο Διάβολος της Ταζμανίας”, μιας και με το ασταμάτητο pressing του δεν άφηνε πολλά περιθώρια σε κανέναν. Το ποιος είναι πραγματικά ο καλύτερος εξαρτάται από την προτίμηση και το είδος παιχνιδιού που θαυμάζει ο καθένας μας περισσότερο.
Παραθέτουμε τα στατιστικά τους στον παρακάτω πίνακα, για μια πρώτη γεύση στη σύγκριση.| Παίκτης | Troy Polamalu | Ed Reed |
|---|---|---|
| Συμμετοχές | 107 | 128 |
| Super Bowls | 2 | 1 |
| Pro Bowls | 8 | 9 |
| All Pro | 4 | 8 |
| Defensive POY | 1 | 1 |
| Interceptions | 32 | 64 |
| Yards | 398 | 1590 |
| Touchdowns | 3 | 7 |
| Fumble Recov. | 7/120 γιάρδες/2 TDs | 13/152 γιάρδες/2 TDs |
| Sacks | 12 | 6 |
| Tackles | 581 | 531 |
| Forced Fumbles | 14 | 11 |
Ποιος είναι ο καλύτερος safety μεταξύ των Troy Polamalu & Ed Reed;
Troy Polamalu!Ο Troy Polamalu είναι ο κορυφαίος strong safety της γενιάς μας. Εκτός από το πλούσιο παλμαρέ του (οι διακρίσεις περί Super Bowl, All Pro και Pro Bowl φαίνονται ευδιάκριτα στον πίνακα) ο Troy Polamalu αποτέλεσε καταλύτης στους Steelers, οι οποίοι εδραιώθηκαν ως μια ομάδα πρωταθλητισμού στα μέσα της δεκαετίας του 2000. Σχεδόν σε όλες τις λίστες καταξιωμένων αρθογράφων του NFL, ο Polamalu βρίσκεται σε υψηλότερη κατάταξη από τον Reed. Μάλιστα σε αυτή του NFL.com (Gil Brand), ο Polamalu βρίσκεται στην δεύτερη θέση ως ο καλύτερος safety όλων των εποχών, με τον Reed να είναι στην τέταρτη. Ο Polamalu όχι μόνο έχει μια παραπάνω κατάκτηση Super Bowl, αλλά έχει σημειώσει 770 tackle έναντι 643 του Reed, και 12 sack. Σίγουρα τέτοια νούμερα ίσως τα περιμένουμε από έναν linebacker, αλλά ο Polamalu ήταν παντού, έκανε τα πάντα και κάλυπτε όλα τα κενά που είχε η άμυνα των Steelers! H αποφασιστικότητα, η δύναμη αλλά και το πάθος που έδειχνε ο μακρυμάλλης Troy, έδινε στους συμπαίκτες του το κίνητρο για την νίκη.
Ο Polamalu δεν είχε το ίδιο ξεκίνημα στην καριέρα του όπως ο Reed, αλλά σταδιακά κάθε χρόνο η απόδοσή του βελτιωνόταν και γινόταν αναπόσπαστο κομμάτι της ομάδας. Σε κάθε άλλη σημαντική κατηγορία, ο Troy Polamalu είναι αρκετά καλύτερος από τον Ed Reed. Σχεδόν σε κάθε στατιστική κατηγορία ανά χρονιά, ο Polamalu έχει καλύτερα νούμερα, και αν προσθέσουμε την παρουσία του σε τρία Super Bowl, θεωρώ ότι δεν υπάρχει σύγκριση. Ο Polamalu προσωπικά είναι ο πιο πλήρης safety που έχουμε παρακολουθήσει τα τελευταία χρόνια. Προσωπικά, ο Troy Polamalu είναι ο αθλητής που θα ήθελα να έχω στην ομάδα μου, και όχι ως αντίπαλο, μιας και πολλά καθοριστικά plays τα καθορίζει η ακαταμάχητη επιμονή του για την νίκη.
Οι οπαδοί των Ravens και των Steelers δεν θα ξεχάσουν ποτέ το παιχνίδι του 2008 για τον τελικό της AFC, όταν ο Polamalu κατάφερε να διευρύνει το προβάδισμα των Steelers, βάζοντας τέλος στα όνειρα του rookie τότε Joe Flacco. O Polamalu ολοκλήρωσε το παιχνίδι με 3 tackle, και ένα καθοριστικό interception. Με τo παιχνίδι να βρίσκεται στην τέταρτη περίοδο, και το σκορ στο 16-14 υπέρ των Steelers, οι Ravens είχαν την κατοχή, και με την επίτευξη ενός field goal έπαιρναν το προβάδισμα, και το εισιτήριο για το Super Bowl. O Polamalu όμως με το interception του και έπειτα από κούρσα 40 γιαρδών, σκόραρε και διαμόρφωσε το 23-14, το οποίο οδήγησε τους Steelers στο Super Bowl XLIII. Ο Polamalu έδειχνε το μεγαλείο του σε κρίσιμα παιχνίδια, και ήταν ο ηγέτης που θα ήθελε ο καθένας μας για την άμυνα του.
Παρά το γεγονός ότι αγωνιζόντουσαν σε διαφορετικές θέσεις (ο Polamalu έπαιζε strong safety και ο Reed έπαιζε free safety), οι δύο συγκρίθηκαν μεταξύ τους καθ ‘όλη τη διάρκεια της σταδιοδρομίας τους. Και οι δύο παίκτες ήταν γνωστοί για την εξυπνάδα τους μέσα στον αγωνιστικό χώρο, καθώς και για τον αξεπέραστο αθλητισμό τους, μαζί με την ικανότητά τους να αλλάζουν ολόκληρη την χροιά ενός παιχνιδιού σε ένα μόνο παιχνίδι. H φιγούρα του Polamalu αγαπήθηκε από όλους τους οπαδούς, ανεξαρτήτως οπαδικής προτίμησης, βοηθώντας να αλλάξει τον τρόπο που παίζεται το παιχνίδι. Για να είμαστε δίκαιοι και οι δύο αθλητές συνέβαλαν στην αλλαγή του τρόπου με τον οποίο οι ομάδες της NFL έπαιζαν άμυνα. Στην αιώνια αντιπαράθεση τακτικών ανάμεσα σε άμυνα και επίθεση, ο Polamalu και ο Reed εμφανίστηκαν σε μια στιγμή που οι ομάδες προσπαθούσαν ακόμα να βρουν τρόπους για να υπερασπιστούν τα inside run των αντιπάλων. Εκεί έδωσαν μια έξτρα δυναμική απάντηση στο αντίπαλο run, προσφέροντας ταυτόχρονα την αξιόπιστη λύση του βάθους και της ταχύτητας. Η δυναμική των αθλητών δεν υστερούσε σε τίποτα από την ευελιξία και την ταχύτητα που διέθεταν. Η ευελιξία του Polamalu βοήθησε να μετατραπεί κάθε σκέψη σε πραγματικότητα. Η ικανότητα να εκτελεί μια τεράστια ποικιλία συστημάτων, συμπεριλαμβανομένης της αντιμετώπισης των rusher στο ανοιχτό πεδίο, έκανε τον Polamalu μοναδικό για την εποχή του. Εάν ο τραυματισμός του Polamalu το 2012, δεν ήταν τόσο σοβαρός, σίγουρα θα τον βλέπαμε αρκετά χρόνια παραπάνω.
Serdiegito
Edward Earl Reed Jr. Δαγκωτό.
Από όποια πλευρά κι αν το κοιτάξετε, ο Reed ήταν το απόλυτο που θα ήθελες από έναν safety. Κατείχε όλα τα προσόντα, είτε αθλητικά είτε ψυχολογικά, που τον ξεχώριζαν από την υπόλοιπη τάξη των “καλών safety”. Οι επιθετικές αδυναμίες των Baltimore Ravens δυστυχώς δεν του επέτρεψαν να συμμετάσχει σε πολλά Super Bowl, αλλά πρόλαβε να κατακτήσει ένα την τελευταία του χρονιά ως μέλος της ομάδας. Ως τότε, όμως, είχε ήδη γίνει γνωστός στη λίγκα ως ένας αλύγιστος, επίμονος παίκτης, που δεν σταματούσε να παίζει μέχρι να λήξει τη φάση η σφυρίχτρα. Το μεγαλύτερο ατού του ήταν η εξαιρετική του όραση, αφού σπανίως βρισκόταν εκτός θέσης, κι ακολουθούσε τη μπάλα όπου και να πήγαινε. Για αυτό, άλλωστε, απέκτησε και το προσωνύμιο “Ball Hawk” – το Γεράκι της Μπάλας. Τρανό παράδειγμα όλων των παραπάνω είναι ένα εξαιρετικό play, όπου ενάντια στους Indianapolis Colts του Peyton Manning, ο Reed μπλοκάρει ως μέλος των special teams κατά τη διάρκεια punt, κι ενώ αναχαιτίζεται, τρέχει κατά μήκος του γηπέδου κατευθείαν για να συνεχίσει το ρόλο του, ισοπεδώνοντας κυριολεκτικά τον αντίπαλο Colt.
Αντίθετα με τον Polamalu, που έπαιζε περισσότερο κοντά στη line of scrimmage, o Reed βρισκόταν παντού. Όντας δεινός runner, ιδιαίτερα ασύλληπτος (αν τον έχανες έστω και λίγο από το block, δεν τον έβρισκες μετά) κι ιδιοφυΐα όσον αφορούσε να διαβάζει τα απέναντι formations, ο Reed έπαιξε σε όλες τις defensive θέσεις στη διάρκεια της καριέρας του. Τον ήθελες σαν safety στο πίσω μέρος της άμυνας; Μήπως σαν blocker στις special teams; Ή απλά να προσθέσει πίεση κοντά στη γραμμή; Ο Reed τα έκανε όλα, και τόσο αποτελεσματικά, που οι αντίπαλοι προπονητές έπρεπε να σχεδιάζουν τα επιθετικά plays αποκλειστικά γύρω του. Ήταν τόσο διαβασμένος, ώστε να γύριζε τη φάση όπως ήθελε ο ίδιος. Θα ξεγελούσε συχνά quarterbacks, προσποιούμενος ότι θα έτρεχε προς μία πλευρά, και με το που έβλεπε ότι ο αντίπαλος είχε τσιμπήσει το δόλωμα, θα γύριζε κατευθείαν προς το σημείο που κοιτούσε, για να διακόψει τη ροή της μπάλας.
Χαρακτηριστικό είναι το βίντεο όπου οι Bill Belichick και Tom Brady των New England Patriots είχαν μαγνητοσκοπηθεί σε ένα meeting, όπου σχεδιάζαν τι να κάνουν για να αποφύγουν λάθη εναντίον του Reed. Ήταν τέτοια η προσοχή πάνω του, που ο Reed ήταν μέρος του gameplan στο περιβραχιόνιο του Tom Brady.
“Knees flexed – down, down! No turnovers – FIND 20 ON EVERY PLAY“
O Polamalu ήταν ένας τρόμος όσον αφορούσε τους σκληροτράχηλους safeties, κι ήταν ιδιαίτερα επικίνδυνος στη γραμμή, έβρισκε δεν έβρισκε άνοιγμα. Αγαπητός, ανελέητος και αποτελεσματικός, ήταν απλά το υπόδειγμα ενός strong safety. O Ed Reed απλά ήταν το υπόδειγμα ενός ολοκληρωμένου αμυντικού. Ένας τραυματισμός στον αυχένα από τον Hines Ward τον ανάγκασε να απομακρυνθεί από τα τεκταινόμενα κοντά στη line, και περιορίστηκε στα μετόπισθεν της άμυνας. Όχι ότι αυτό ήταν καλύτερο για τους αντιπάλους, κάθε άλλο. Παρέμενε εφιαλτικός παράγοντας μέχρι και το τέλος της σταδιοδρομίας του. Κι η δωδεκαετής καριέρα του ήταν γεμάτη από βραβεύσεις: έγινε Defensive Player of the Year μόλις στον τρίτο του χρόνο, παραμένει ως ο αμυντικός με τις περισσότερες interception return yards, κι ήταν ο πρώτος που επέστρεψε ένα punt, ένα fumble, ένα blocked kick κι ένα interception για touchdown. Το 2010 μάλιστα, έχασε 6 αγώνες λόγω τραυματισμού, και πάλι τελείωσε πρώτος στις κατατάξεις με τα περισσότερα interceptions! Tα υπόλοιπα επιτεύγματα φαίνονται στον πίνακα.
O Reed δεν έχει κάποιο μεγάλο play ενάντια στους Steelers όπως ο Polamalu το 2008, αλλά αυτό δεν τον καθιστά αμελητέο στους αγώνες μεταξύ τους, καθώς είχε σημειώσει 6 interceptions εναντίον τους στα 18 μεταξύ τους ματς. Ως μέλος των Ravens συντέλεσε σε τεράστιο βαθμό στην αμυντική υπεροχή τους για όσο έπαιζε. Ας αφήσω, όμως, ένα βίντεο να σας πει περισσότερα.
Στεφανία Λ.
Loading ...
