Την ώρα που τα training camps βρίσκονται στην πρώτη τους εβδομάδα, ήρθε η ώρα να εκτεθώ ποντάροντας στα “dark horses” στις δύο περιφέρειες. Τα μαύρα αυτά άλογα, όπως ορίζει και η wikipedia, είναι άτομα ή πράγματα (έστω ομάδες δηλαδή) που ή ξεπροβάλλουν, ειδικότερα μέσω μίας μορφής ανταγωνισμού, ή έχουν λιγοστές πιθανότητες επιτυχίας.
Σήμερα την τιμητική της έχει η AFC και οι Houston Texans!
Η ομάδα του Houston έχει στρέψει αρκετά βλέμματα πάνω της μετά τις κινήσεις της στην offseason. Ή μάλλον αρκετά παραπάνω βλέμματα, καθώς ήδη υπήρχαν πολλά με την παρουσία του JJ Watt στην ομάδα. Μάλιστα πριν από μερικές εβδομάδες ο defensive end από το Wisconsin αναδείχθηκε στον καλύτερο ΠΑΙΧΤΗ της διοργάνωσης. Ναι, το γράφω με κεφαλαία για να τονίσω ότι ο κορυφαίος παίκτης στη λίγκα, σύμφωνα με παίκτες και προπονητές, είναι ένας DE και όχι ένας QB!
Η ατραξιόν που ακούει στο όνομα Watt, ήταν και ο βασικός λόγος που το HBO διάλεξε τους Texans ως την ομάδα του φετινού Ηard Knocks. Στη 10η σεζόν του reality, το οποίο θα κάνει πρεμιέρα τα ξημερώματα της Τετάρτης 12 Αυγούστου, θα καλυφθεί η προσπάθεια του head coach Bill O’Brien να χτίσει μία ομάδα που κάνει θα κάνει την υπέρβαση.
Η παρουσία των media μπορεί να αποφεύγεται από τους περισσότερους προπονητές καθώς δεν επιτρέπει στους παίκτες να συγκεντρωθούν, αλλά είναι ότι καλύτερο για τους general managers που βλέπουν την ομάδα τους να αποκτά συμπάθειες που συνήθως μεταφράζονται σε έσοδα. Για το λόγο αυτό το NFL έχει αναγκάσει τις ομάδες να συμμετέχουν στο reality, με εξαίρεση τις ομάδες που έχουν μόλις προσλάβει προπονητή και εκείνες που έπαιξαν στα playoffs της τελευταίας χρονιάς.
Παρά το γεγονός ότι αρκετές ομάδες είναι αρνητικές, οι Texans καλωσόρισαν την δημοσιότητα. Κάτι που συνάδει με τα πεπραγμένα της φετινής offseason, κατά την οποία περίσσευε η αυτοπεποίθηση. Στο Houston ξέρουν ότι η φετινή χρονιά είναι ένα μεγάλο στοίχημα για πολλούς λόγους. Οι λόγοι αισιοδοξίας αρκετοί, ο λόγος απαισιοδοξίας ένας:
Best Defender: Check! Best Ever?
Ο μακράν πιο σημαντικός λόγος αισιοδοξίας είναι η παρουσία του καλύτερου παίκτη στο πρωτάθλημα αυτή τη στιγμή, του JJ Watt. Ο Watt πρόσφατα αναδείχθηκε από τους συναδέρφους του ως ο καλύτερος παίκτης του NFL στην ετήσια ψηφοφορία που φιλοξενείται στο NFL network.
Ο Watt θεωρείται δικαίως ο καλύτερος DE στο πρωτάθλημα και έχει ήδη βάλει υποψηφιότητα για τον κορυφαίο όλων των εποχών. Η πρόκληση για τον παίκτη είναι η συνέπεια. Όσο και να φαίνεται υπερβολικό σε αυτό το σημείο της καριέρας του, ο Watt έχει ήδη βάλει υποψηφιότητα για να γίνει ο καλύτερος παίκτης στη θέση του και γιατί όχι ο καλύτερος αμυντικός όλων των εποχών. Για να μπορεί να ακούσει κάτι τέτοιο από όσους τον παρουσιάσουν στην τελετή ένταξης του στο Hall of Fame, θα πρέπει να ακολουθήσουν κι άλλες χρονιές όπως το εντυπωσιακό 2014.
To γεγονός ότι παίζει DE σε σχήμα 3-4 κάνει τα νούμερα του σε sacks και σε αλλοιωμένες πάσες να μοιάζουν εξωπραγματικά, μιας και σε αυτού του είδους το σχήμα αρμοδιότητα για πίεση στον QB έχουν οι OLBs. Η κατάσταση του Watt θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό τις αμυντικές και συνολικές επιδόσεις των Texans στην ερχόμενη σεζόν. Η πρόκληση όμως είναι οι συνολικές επιδόσεις. Η τακτική και τα σχήματα του τεχνικού επιτελείου καθώς και η απόδοση της υπόλοιπης front seven, είναι καθοριστική για να βάλουν έναν τέτοιο παίκτη σε θέση να αποδώσει.
Πετυχημένο Μοντέλο
Ένα από τα μεγαλύτερα κλισέ στο NFL είναι ο χαρακτηρισμός “copycat league”. Με άλλα λόγια οι ομάδες προσπαθούν να αντιγράψουν τη συνταγή της επιτυχίας. Είτε αυτό λέγεται mobile QB, είτε τεράστιοι CBs, οι μόδες στο NFL καθορίζονται από τους πετυχημένους. Επιπλέον υπάρχουν δεσμοί ομάδων, οι οποίοι δημιουργήθηκαν από μετακινήσεις προπονητών ή GMs. Οι Cardinals μετά το 2006 και έως σήμερα, εξακολουθούν να έχουν πρότυπο τουςτο μοντέλο των Steelers. Οι Jaguars προσπαθούν να μιμηθούν τους Seahawks, οι Bucaneers τους Bears των προηγούμενων ετών. Στον κανόνα αυτό ανήκουν και οι Texans που προσπαθούν να μιμηθούν το μοντέλο των πρωταθλητών Patriots.
Πρώτος προπονητής της ομάδας είναι ο Bill O’Brien. Για όσους δεν λέει κάτι το όνομα είναι ο offensive coordinator που έγινε διάσημος επειδή είχε τσακωθεί με τον Brady στη sideline στην πορεία των Patriots μέχρι το Super Bowl το 2012. Πρόκειται για ένα ικανό προπονητικό μυαλό που σε νεαρή ηλικία καλείται να βγάλει λαγούς από το καπέλο του στην επίθεση των Texans. Ο τρόπος του είναι δύσκολος μιας και έχει λάβει κι αυτός τη σκυτάλη από τον Belichick να κουβαλήσει το δόγμα του Parcells για “tough love” στις επόμενες γενιές. Μάλιστα ο άμεσος τρόπος που βάλει κατά των ίδιων των παικτών του δημόσια θυμίζει περισσότερο Parcells απ’ ότι Belichick. Ας ρωτήσει κάποιος τους Arian Foster, Derek Newton, Andre Johnson, Jadeveon Clowney, Ryan Fitzpartick και Louis Nix για το τι άκουσαν το 2014.
Οι λιγοστές γνώσεις του στην άμυνα, καλύπτονται από τον Rommeo Crennel, ο οποίος έχει εμπειρία πρώτου προπονητή ύστερα από τη θητεία του στους Chiefs. Στο προπονητικό τιμ ανήκει και ο Mike Vrabel ο οποίος υπήρξε συμπαίκτης με το πρόσφατο απόκτημα της ομάδας, Vince Wilfork. Τα ονόματα αυτά δεν είναι τυχαία. Έχουν όλα υπάρξει μέλη των Patriots και συνεπώς έχουν γνώση του μοντέλου που φιλοδοξεί να εφαρμόσει ο O’ Brien. Σ’ αυτά τα ονόματα θα μπορούσε κανείς να προσθέσει και τον βασικό QB της ομάδας, όποιος κι αν είναι αυτός.
Πολυάσχολη Offseason
Οι Texans δεν έμειναν με σταυρωμένα τα χέρια τον Μάρτιο. Μπορεί η κίνηση που έρχεται ευκολότερα στο μυαλό να είναι η αποδέσμευση του wide receiver Andre Johnson, του αστεριού της ομάδας, αλλά αν κανείς κοιτάξει πιο προσεκτικά θα δει ουσιαστικές κινήσεις.
Ο άμεσος αντικαταστάτης του Andre Johnson ήρθε εκ των έσω. Πρόκειται για τον WR DeAndre Hopkins, ο οποίος μετά από 3 χρόνια στην ομάδα φιλοδοξεί να δικαιολογήσει το pick 1ου γύρου που δαπανήθηκε για το ταλέντο του. Στην offseason όμως, οι Texans απέκτησαν δύο πολύ έμπειρους WRs που μπορούν να παίξουν στους y και z ρόλους, δηλαδή στις θέσεις του Νο2 και Νο3 WR. Αμφότεροι προέρχονται από ομάδες της AFC South και άρα έχουν άμεση γνώση όλων των άμεσων ανταγωνιστών της ομάδας. Πρόκειται για τους Nate Washington και Cecil Shorts από τους Titans και τους Jaguars αντίστοιχα. Ο πρώτος είναι πολύ γρήγορος και μπορεί να απειλήσει κάθετα και σε βάθος τις αντίπαλες άμυνες. Ο δεύτερος είναι ένας πολύ ποιοτικός slot receiver, ο οποίος βγάζει το ψωμί του υποδεχόμενος κοντινές πάσες στο κέντρο του γηπέδου.
Πολύ καλή προσθήκη ήταν και η απόκτηση του running back Chris Polk από τους Eagles. Ο Polk μπορεί με ένα χρόνο καθυστέρηση να παίξει το ρόλο που έπαιζε μέχρι το 2013 ο Ben Tate. Εκείνον δηλαδή ενός καλού RB στις κοντινές γιάρδες που θα κουράζει και θα τιμωρεί τις αντίπαλες άμυνες και θα κάνει τη βρώμικη δουλειά στις κοντινές γιάρδες. Ο πλέον ευνοούμενος αυτής της κίνησης είναι το αστέρι της ομάδας στην επίθεση, ο RB Arian Foster. O 28χρονος RB αναμένεται και φέτος να κουβαλήσει την επίθεση στις πλάτες του και ο Polk θα του δώσει τις απαιτούμενες ανάσες μειώνοντας ταυτόχρονα τις πιθανότητες τραυματισμού του.
Στην αντίπερα όχθη της ομάδας, στο κομμάτι της άμυνας, οι Texans έκαναν δύο πολύ ουσιαστικές κινήσεις. Η πρώτη ήταν η απόκτηση του safety Rahim Moore από τους Denver Broncos και η δεύτερη η απόκτηση του defensive tackle Vince Wilfork από τους Patriots. Αμφότεροι είναι έμπειροι βετεράνοι με παραστάσεις από playoffs. Ο πρώτος αποτελεί αντικαταστάτη και βελτίωση στη θέση του οξύθυμου DJ Swearinger. Ο δεύτερος είναι ακόμα και στα 33 του χρόνια ένας από τους καλύτερους αμυντικούς απέναντι στο run, έχει γαλουχηθεί στο double team και έχει άριστη γνώση του συστήματος που παίζουν στο Texas και όχι μόνο. Η παρουσία του αποσκοπεί και στην εκπαίδευση του Louis Nix, o οποίος θέλει να αφήσει πίσω την χαμένη πρώτη του χρονιά και να δικαιολογήσει τα πολύ καλά λόγια που τον συνόδευσαν στο περσινό draft. Τέλος, η καλύτερη κίνηση στη free agency ήταν η ανανέωση του Kareem Jackson για 4 ακόμα χρόνια. Ο 27χρονος cornerback ήταν ένας από τους καλύτερους διαθέσιμους στη θέση του με την έναρξη της offseason, αλλά οι Texans του έδωσαν ένα πολύ λογικό συμβόλαιο και κατάφεραν να τον κρατήσουν παρά τα “τρελά” λεφτά που προσφέρονται στη θέση.
Πρωταγωνιστές στο Draft
Εκ πρώτης όψεως το φετινό draft της ομάδας, θύμισε το περσινό της. Χωρίς ρίσκο και με επιλογές που έδιναν προτεραιότητα στο ταλέντο του παίκτη προς επιλογή και όχι τόσο στις ανάγκες της ομάδας. Αν είχαν, όμως, επιλογή οι Texans, θα ήθελαν η φετινή τάξη να μην έχει την ίδια τύχη με την περσινή. Κυρίως λόγω προβλημάτων τραυματισμών και μετάβασης από το κολεγιακό στο επαγγελματικό επίπεδο, οι περσινές επιλογές δεν συνέβαλαν στην περσινή πορεία της ομάδας. Τα φετινά αποκτήματα οφείλουν να κάνουν το αντίθετο. Ο βασικός λόγος είναι ότι επιλέχθηκαν για να ξεκινήσουν από φέτος κιόλας βασικοί. Ο λόγος κυρίως για τις τρεις πρώτες επιλογές στους τρεις πρώτους γύρους της διαδικασίας. Ο CB Kevin Johnson από το Wake Forest προορίζεται ως βασικός slot CB. Ο ILB Benardrick McKinney θα κλιθεί σίγουρα να αναπληρώσει τον μόνιμα τραυματία Brian Cushing και ο WR Jaelen Strong είναι ο πιο πιθανός να παίξει στη Νο2 WR θέση παρά τις προσθήκες στη free agency. Και οι τρεις επιλογές είχαν χαρακτηριστεί ως αξία πρώτου γύρου.
Οι X-Factors
Εκτός από τα φρέσκα πρόσωπα και τους έμπειρους βετεράνους, οι Texans διαθέτουν και μία φουρνία φιλόδοξων παικτών που δεν έχουν καταφέρει ακόμα να αποδώσουν τα αναμενόμενα. Στην κατηγορία αυτή ανήκουν τα τρία περσινά αποκτήματα της ομάδας στο draft, ο outside linebacker Jadeveon Clowney, o TE C.J. Fiedorowicz και ο DT Louis Nix.
Ο πρώτος είχε προβλήματα τραυματισμών, έχασε πολλά παιχνίδια και σε όσα έπαιξε δεν ήταν 100%. Ένας αθλητής του επιπέδου του, μπορεί εύκολα να δικαιολογήσει το No.1 pick που δαπάνησαν οι Texans πέρυσι να τον αποκτήσουν, αν τελικά αφήσει πίσω του τα προβλήματα. Φέτος δεν χρειάζεται να χάσει μυικά κιλά για να αποδείξει στο combine ότι είναι γρήγορος. Φέτος ο στόχος του είναι να γίνει ένας άξιος και φιλόδοξος Νο.2 στην άμυνα της ομάδας πίσω από τον Watt. Πριν τραυματιστεί την περασμένη σεζόν έδειξε ψήγματα του ταλέντου του όπως τα παρακάτω στο παιχνίδι κόντρα στους Falcons. Το 2015 όμως οφείλει να κάνει πολλά περισσότερα.
Σε μία παρόμοια κατάσταση βρίσκεται και ο Fiedorowicz. Η περσινή επιλογή τρίτου γύρου, πρέπει να ανέλθει στη θέση του Νο.2 tight end της ομάδας πίσω από τον ….JJ Watt! Για όσους ξεχνούν ο DE Watt έπαιζε “both ways” και είχε ρόλο ΤΕ στην ομάδα του Houston στις goaline καταστάσεις, σκοράροντας μάλιστα και 3 TDs σε ισάριθμες υποδοχές, ξεπερνώντας την επίδοση των άλλων ΤΕs. Στο πλευρό του Fiedorowicz είναι η παρουσία των Hoyer ή Mallet στο τιμόνι της επίθεσης, οι οποίοι αρέσκονται να πασάρουν σε tight ends, περισσότερο από τον προκάτοχο τους, Ryan Fitzpatrick.
Τέλος ο Nix καλείται να αφήσει πίσω του την αδιαφορία της πρώτης χρονιάς που έκανε πολλούς να αμφισβητούν ότι ενδιαφέρεται να είναι επαγγελματίας παίκτης. Οι προσθήκες των Wilfork και Deaderick μπορούν να του δώσουν τόσο κίνητρο όσο και μέντορες.
Αδυναμία
Η άμυνα αποτελεί σταθερή αξία ύστερα μάλιστα μετά την ανανέωση της secondary. Με τους DT Wilfork και OLB Clowney και μία τριάδα καλών CBs, ο Watt θα έχει όλη την βοήθεια που θα χρειαστεί. Στην επίθεση η σταθερή O-line και οι RBs Foster και Polk εγγυώνται πως η ομάδα θα έχει έστω έναν τρόπο να προωθεί τη μπάλα. Ερωτηματικό φυσικά αποτελεί το passing game. Όχι φυσικά εξαιτίας των WRs που με την προσθήκη του Strong μοιάζουν ένα πάρα πολύ καλό γκρουπ, αλλά εξαιτίας της απουσίας ενός αξιόπιστου quarterback.
Η θέση αυτή πονάει πάρα πολύ την ομάδα που θεωρείται από πολλούς πληρέστατη και με βάθος στις υπόλοιπες θέσεις. Μάλιστα ο ίδιος ο πρόεδρος της ομάδας σε πρόσφατες δηλώσεις του είχε πει ότι όποιος και να είναι ο QB της ομάδας δε χρειάζεται να κάνει πολλά… Μία ελεύθερη ερμηνεία των δηλώσεων αυτών είναι ότι η ομάδα χρειάζεται έναν game manager που θα επιτρέπει στην άμυνα και στο running game να κερδίζει τα παιχνίδια.
Σ’ αυτόν τον ρόλο του game manager το προβάδισμα έχει ο Brian Hoyer. Πιο συνεπής, πιο σταθερός, ο πρώην QB των Browns έχει αποδείξει ότι μπορεί να κερδίσει παιχνίδια και με λιγότερα ταλαντούχα σύνολα. Στην αντίπερα όχθη βρίσκεται ο Ryan Mallet. Ένας πιο συναρπαστικός QB, με δυνατότερο χέρι αλλά άπειρος και ασυνεπής. Στο περσινό του εντυπωσιακό παιχνίδι στο Cleveland κόντρα στον Hoyer (ένα και μοναδικό πριν τραυματιστεί κόντρα στους Bengals), ο Mallet έδειξε όλα τα σημάδια που ήθελαν να δουν από αυτόν οι άνθρωποι της ομάδας. Η πρώτη του μεγάλη νίκη απέναντι στον Hoyer, είχε στείλει τον τελευταίο από τη Νο.2 θέση στο ρόστερ των Patriots, στην free agency και σε αναζήτηση ομάδας. Η δεύτερη στις 11 του περασμένου Νοέμβρη κόστισε στον Hoyer πρώτα τη θέση βασικού κόντρα στον Manziel και στη συνέχεια τη θέση του στο ρόστερ των Browns.
Η μοίρα λοιπόν τους έφερε και πάλι αντιμέτωπους. Η σημαντικότερη θέση στο ρόστερ της ομάδας θα είναι σίγουρα το πιο ενδιαφέρον μέρος στο reality της προετοιμασίας των Texans. Μπορεί το υπόλοιπο ρόστερ της ομάδας να είναι πολύ ποιοτικό για τα στάνταρ της λίγκας, αλλά αν ο βασικός QB της ομάδας δεν ανεβάσει τον πήχη στη ηγετική αυτή θέση, οι Texans θα μείνουν και φέτος μόνο με τα προσωπικά βραβεία του Watt.
Με βάση τη δυναμικότητα του προγράμματος τους και της AFC, οι Texans έχουν βάσιμες ελπίδες να βρεθούν στα playoffs ακόμα και αν κινηθούν στα περσινά στάνταρ απόδοσης. Με καλύτερες επιδόσεις στη front seven και κυρίως στη θέση του QB, μπορούν να φτάσουν ψηλά ακόμα και στα playoffs. Άλλωστε τα playoffs φτιάχτηκαν για τις καλές άμυνες και τύπους σαν τον Watt…
