The eye of the tiger, the thrill of the fight

[Μην ξεχάσετε να εγγραφείτε στο Discord μας, όπου κάνουμε καθημερινά συζήτηση για θέματα γύρω από το αμερικάνικο ποδόσφαιρο, προβλέπουμε τους νικητές της εβδομάδας κι είναι ο κύριος πυρήνας πρόσβασης στο ετήσιο fantasy τουρνουά αλλά και στις ψηφοφορίες των βραβείων!]

“Εβδομαδιαίες” ανασκοπήσεις είπα στο άρθρο της δεύτερης αγωνιστικής, και γέλασαν όλα τα μπετά στη νότια Αττική. Λίγο η απίστευτη δουλειά που έπεσε τον Οκτώβριο (σας πήγε κι εσάς τρένο;), λίγο οι δύο φορές που αρρώστησα (επειδή γιατί όχι;) πήγε ο μήνας άκλαφτος. Όχι, όμως, κι εντός των γηπέδων του NFL, όπου η δράση συνέχισε ακάθεκτη, προσφέροντας ευχαρίστηση, αγανάκτηση κι εδραιώνοντας ξανά τη θεωρία ότι το οτιδήποτε γίνεται το Σεπτέμβρη, μένει στον Σεπτέμβρη. Τι θέλω να πω με τα παραπάνω; Θα τα δείτε μαζί με το σχολιασμό της ένατης αγωνιστικής, στα μέσα της σεζόν που φτάσαμε, επίσημα.

Φτου φτου, μη χειρότερα να μας βρουν.

What happens in September, stays in September

Είθισται, σε πολλά ειδησεογραφικά δελτία περί αθλητισμού, σε οποιοδήποτε σπορ, να βγαίνουν αναλυτές και δημοσιογράφοι μετά από ένα μικρό δείγμα αγωνιστικής κυριαρχίας (ή ανικανότητας) και να ανακηρύσσουν ό,τι τίτλο και διθύραμβο μπορείτε να φανταστείτε: υποψήφιους για MVP, διεκδικητές Super Bowl, προβλέψεις περί αήττητης σεζόν. Να κυκλοφορούν τέτοιες πεποιθήσεις σε κύκλο οπαδών, αν κι αφελές, είναι απολύτως λογικό. Περιμένουμε, όμως, ότι ανάμεσα σε επαγγελματίες θα υπήρχε η κατανόηση ότι ένα άθλημα σαν το αμερικάνικο ποδόσφαιρο δε γίνεται να προβλεφθεί μετά από τρεις – τέσσερις αγώνες· εδώ δε γίνεται μετά από ολόκληρη σεζόν.

Ευτυχώς, το ίδιο το άθλημα έρχεται και προσγειώνει (έστω κι απότομα) τους πάντες. Τρεις αγωνιστικές πριν, οι San Francisco 49ers ήταν στο 5 – 0, αήττητοι, πρώτοι στην NFC, ανακηρυγμένοι πρωταθλητές κι η καλύτερη ομάδα της λίγκας. Στην αντίπερα περιφέρεια, οι Cincinnati Bengals βολόδερναν στο 2 – 3, εκτός δεκάδας στην AFC, αναρωτώμενοι αν είχαν κάνει λάθος που ρίσκαραν την ακεραιότητα του QB Joe Burrow για να βρίσκονται στον πάτο της division, με ρεκόρ που, στατιστικά, τους πέταγε εκτός προσδοκιών για πρωτάθλημα.

Κάντε μία γρήγορη προσπέραση στο σήμερα. Τρεις σερί ήττες για τους 49ers, ελέω τραυματισμών σε κομβικούς παίκτες κι έλλειψη βάθους στον πάγκο. Τέσσερις σερί νίκες για την ομάδα του Σινσιννάτι, με τον Burrow να αναρρώνει και να βρίσκει τον παλιό του, scrambling εαυτό, που έχει αποδειχτεί τόσο επικίνδυνος στο παρελθόν. Οι 49ers είναι πιο τυχεροί, καθότι έχουν μόνο τους Seattle Seahawks να απειλούν, ουσιαστικά, την πρωτιά της division. Οι Bengals, από την άλλη, έχουν πολύ πιο δύσκολο έργο, σε μία AFC North της οποίας όλες οι ομάδες έχουν ρεκόρ άνω του .500, και τρέχοντας ενάντια στο χρόνο, έπειτα από την κακή τους εκκίνηση.

Είτε βλέπουμε το ρεκόρ και την εικόνα των Baltimore Ravens, είτε των New York Jets είτε, ακόμα, και των Washington Commanders ένα πράγμα ισχύει: μην κάνετε ποτέ, μα ποτέ, προβλέψεις για το τέλος από τον Σεπτέμβρη. Τίποτα στο NFL δεν είναι τελεσίδικο.

Ο Joe Burrow δείχνει να ανακτά τον παλιό, καλό του εαυτό

To 2023 είναι και… δεν είναι η χρονιά των quarterbacks

Η φετινή σεζόν είναι περίεργη, όσον αφορά τα passing στατιστικά και τις γενικότερες αποδόσεις των quarterbacks. Υπάρχουν τόσοι τραυματίες, που εφτά ομάδες έντυσαν τους αναπληρωματικούς τους για να αγωνιστούν την ένατη αγωνιστική. Παρά τους χαλαρούς κανονισμούς που ευνοούν το passing αλλά και προστατεύουν τους quarterbacks, οι άμυνες έχουν εγκλιματιστεί πολύ καλά – σε κάποιες περιπτώσεις, σχεδόν άψογα – στις προκλήσεις της θέσης, κάποιοι quarterbacks παίζουν χειρότερα από πέρσι κι άλλοι εντυπωσιάζουν απρόσμενα. Παρά ταύτα, το rushing παραμένει ως ένα σημαντικό στοιχείο στις ομάδες που πηγαίνουν καλά φέτος, δείχνοντας ξανά ότι η ισορροπία (ακούτε Bills;) είναι το σημαντικότερο πράγμα.

Ωστόσο, είναι σημαντικό να δούμε τη διαφορά της αποδoτικότητας στους quarterback μεταξύ του 2022 και 2023, μέσα σε εννιά εβδομάδες. To παρακάτω γράφημα δείχνει το πόσο παραπάνω από το μέσο όρο καταφέρνουν να παίξουν καλύτερα οι quarterbacks (EPA, κάθετη στήλη) και το πόσο ποσοστό completion παραπάνω του αναμενόμενου σημειώνουν (οριζόντια στήλη). Δείτε πόσο σποραδικά χωρισμένοι είναι το 2023 σε σχέση με πέρσι.

Μιλώντας για quarterbacks, να πούμε για τα δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα της εβδομάδας: την ημέρα του μοναδικού rookie quarterback που έχει δείξει διαπιστευτήρια φέτος, κι ενός αναπληρωματικού που αψήφησε καταστάσεις που σχεδόν πάντα καταδικάζουν.

Ο πρώτος είναι ο C.J. Stroud. Ένας quarterback που είχε χαρακτηριστεί από αναλυτές στο Draft ως ένας παίκτης που «αποφεύγει την πίεση, δεν αισθάνεται άνετα και καταρρέει όταν πολιορκείται, προδίδοντας γρήγορα τις προθέσεις του.» Επιπρόσθετα, έπειτα από μία διαρροή περί της χαμηλής βαθμολογίας που σημείωσε στις εξετάσεις νοητικής διαύγειας, αλλά κι από το κακό ιστορικό στη θέση στο κολέγιο που φοίτησε, υπήρχε δυσπιστία στις ικανότητές του. Ήδη, στη φετινή σεζόν, ο Stroud έχει αψηφήσει όλους όσους τον αμφισβήτησαν, επιδεικνύοντας απίστευτη ψυχραιμία και συγκέντρωση για έναν άπειρο παίκτη. Το ματς της περασμένης αγωνιστικής ήταν το λαμπρότερό του έως τώρα.

Σημείωσε 470 γιάρδες, 5 touchdowns κι οδήγησε την ομάδα του 75 γιάρδες στο νικητήριο touchdown, σπάζοντας ρεκόρ για rookie quarterback, που διατηρούσε ο Andrew Luck. Το θέμα είναι ότι όλο αυτό το κατάφερε με τρομερή πίεση πάνω του, καθότι οι Houston Texans είχαν χάσει τον kicker τους, κι αναγκάζονταν να παίζουν όλα τα fourth down τους, αφού ο emergency kicker ήταν ο Dare Ogunbowale, ένας running back της ομάδας! Ενάντια στο χρόνο, πίσω στο σκορ και χωρίς εναλλακτική και σοβαρή offensive line, o Shroud επίδειξε ηρεμία πέρα από τα χρόνια του, κι ώθησε την ομάδα του σε μία απίστευτη νίκη.

Στην άλλη πλευρά, έχουμε έναν quarterback που όχι μόνο δεν είναι rookie, όχι μόνο ήταν μέλος πέντε ομάδων σε λιγότερο από ένα χρόνο, αλλά αναγκάστηκε να μπει ως βασικός ξαφνικά σε ματς της τελευταίας του ομάδας. Μίας ομάδας στην οποία δεν είχε έρθει ούτε μία εβδομάδα, δεν είχε προπονηθεί καθόλου με το βασικό σχηματισμό και, γενικά, δεν αναμενόταν να παίξει καθόλου. Ο Josh Dobbs, όμως, μας έχει δείξει ότι, φέτος, είναι έτοιμος για όλα.

Αυτό, βέβαια, δεν φάνηκε μονομιάς. Στην πρώτη του κατοχή, οι Minnesota Vikings δέχτηκαν safety, ενώ στη δεύτερη ο Dobbs έκανε fumble, σκοτώνοντας ένα ακόμα drive και βάζοντας τους Atlanta Falcons στη θέση του οδηγού. Όπως συμβαίνει συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις, η άμυνα κατάλαβε ότι έπρεπε να πάρει τον αγώνα πάνω της, το οποίο κι έπραξε γοργά με την εκκίνηση του δεύτερου ημιχρόνου. Μετά από ένα forced fumble κι ένα σημαντικό interception, οι Vikings αντεπιτέθηκαν, αλλά το σκορ βρισκόταν στο 24 – 28 με λιγότερο από δύο λεπτά αγωνιστικού χρόνου.

Εκεί, ο Dobbs, που δεν ήξερε σχεδόν τα μισά ονόματα των συμπαικτών του και δεν είχε προλάβει να διαβάσει τα συστήματα, που είχε ανάγκη από τον προπονητή να απλουστεύσει τις ορολογίες που του μετέφερε και τον center του να χρονομετρεί ταυτόχρονα την επίθεση μαζί του, έκανε το απίστευτο. Οδήγησε την ομάδα προσεκτικά και στα τελευταία 22 δευτερόλεπτα, πέταξε το νικητήριο touchdown στον Brandon Powels.

Ο διαιτητής θα σφυρίξει… άπειρες φορές

Στις εννιά εβδομάδες έχουμε δει γύρω στα 130 ματς. Πολλά από αυτά δεν ήταν σημαντικά, ίσως, στην χρονική στιγμή που έπαιρναν μέρος, αλλά σε βάθος χρόνου είναι ικανά να στερήσουν, ή να χαρίσουν, μία θέση στα playoffs για κάποιες ομάδες και γιατί όχι ένα πλεονέκτημα έδρας. Έχετε δει πόσο κλειστή είναι η AFC ξανά φέτος. Δυστυχώς, κι ίσως περισσότερο από όλες τις σεζόν, η διαιτησία έχει αλλοιώσει φάσεις σε εβδομαδιαίο ρυθμό και, μάλιστα, έχει κρίνει κι αγώνες. Δεν σας κουράσω με όλες τις «αστείες» αποφάσεις, αλλά οφείλω να δείξω ένα ποτ πουρί από φάσεις που θα έπρεπε να βάλουν τις ομάδες διαιτητών σε… διαθεσιμότητα.

Τρίτη αγωνιστική, Colts στους Ravens. Αν κι οι γηπεδούχοι δυσκολεύονται, έχουν ευκαιρία να ισοφαρίσουν, στην χειρότερη, στην παράταση. Σε ένα καταδικαστικό fourth and 3, ο WR Zay Flowers αναχαιτίζεται από τον E.J. Speed, χωρίς να έχει αγγίξει τη μπάλα. Δεν καλείται pass interference, κι οι Colts παίρνουν τον αγώνα. Επίσης, είχε προηγηθεί ξεκάθαρο facemask το οποίο δεν δόθηκε ποτέ.

Τρίτη αγωνιστική, Titans στους Browns. Οι Browns μπορεί να κέρδισαν εύκολα, αλλά αυτό δεν αναιρεί ότι σε αυτή τη φάση ο WR Amari Cooper κρίθηκε εκτός ορίων, ενώ έτρεχε μπροστά στον διαιτητή.

https://twitter.com/PFF/status/1706009048137539794

Έκτη αγωνιστική, 49ers στους Browns. Η παρακάτω φάση κρίθηκε ως intentional grounding, παρόλο που το χέρι του QB P.J. Walker δεν ήταν ξεκάθαρα σε forward θέση. Αν είχε κριθεί σωστά ως fumble, θα είχε δώσει έξι πόντους στο Σαν Φρανσίσκο, ίσως κερδίζοντας έναν αγώνα που είχε διαφορά δύο πόντων.

Έκτη αγωνιστική, Giants στους Bills. Στη τελευταία φάση του αγώνα, με το σκορ κατά τους 9 προς 14, οι Giants ελπίζουν σε ένα ύστατο touchdown. Mία πάσα στην endzone προς τον TE Darren Waller καταλήγει σε incompletion, παρόλο που ο CB των Bills, Taron Johnson, ξεκάθαρα επεμβαίνει στη φάση. Δεν καλείται ποτέ pass interference, κι οι Bills κερδίζουν.

https://twitter.com/SNFonNBC/status/1713993461215416830

Τα παρακάτω κρίθηκαν roughing the passer κι όχι sacks

https://twitter.com/BenBrownPL/status/1721251895921263007

https://twitter.com/_MLFootball/status/1720237530803483062

Τέλος, τέταρτη αγωνιστική, Chiefs στους Jets (και, γενικότερα, στα ματς των Chiefs). Δύο φάσεις που θα σας αφήσω να τις δείτε μόνοι σας και να κρίνετε, δίνοντας έμφαση στο σκορ και τη στιγμή

https://twitter.com/BadSportsRefs/status/1708679868630630438

https://twitter.com/DariusJButler/status/1708688968768733431

About The Author: Στεφανία Λ.

Οπαδός των St. Louis Rams από το 2004 και του αθλήματος, έπειτα από τυχαίο συμβάν. Με τα χρόνια, βρήκε λιμάνι στη Βαλτιμόρη και στους Ravens, αλλά θα θυμάται πάντα το 1999. Λάτρης των underdogs, των nail biting αγώνων, και παικτών που της γεμίζουν το μάτι. Μιλάει πολύ, λατρεύει την έρευνα και το ιδανικό της βράδυ πλαισιώνεται από ζεστή σοκολάτα και έναν καλό αγώνα ή mixtapes από το Κασετόφωνο. H αντικειμενικότητά της πηγαινοέρχεται ανά βδομάδα.