Τα βάσανα των Quarterbacks

McCown- Glennon
McCown και Glennon κοιτούν κι εκείνοι προς το πάγκο για να δουν ποιος από τους δύο θα ξεκινήσει.

Μετά την τραγική εμφάνιση του Andy Dalton στην αναμέτρηση κόντρα στους Browns τα ξημερώματα της Παρασκευής, στο Cincinnati θα πρέπει να εξετάζουν το ενδεχόμενο να δώσουν στον McCarron κάποια snaps. Σε περίπτωση λοιπόν που ο πολυνίκης QB του κολεγίου της Αλαμπάμα πάρει το βάπτισμα του πυρός στο NFL, ο συνολικός αριθμός των QBs που θα έχουν πετάξει έστω και μία πάσα θα ανέβει στους 65! Αυτή τη στιγμή ο αριθμός των συμμετοχών των QBs είναι 63, όσοι δηλαδή είχαν αγωνιστεί συνολικά στις 17 εβδομάδες της περασμένης σεζόν. Ο περσινός απολογισμός είναι σίγουρο ότι θα ξεπεραστεί, μετά την ανακοινωμένη συμμετοχή του Ryan Mallet ως βασικού στο παιχνίδι των Texans με τους Browns την μεθεπόμενη αγωνιστική. Και να φανταστεί κανείς ότι απομένουν άλλες 8 γεμάτες εβδομάδες.

Οι πολλαπλές αλλαγές στη θέση του QB, οφείλονται σε δύο βασικούς λόγους. Ο πρώτος είναι προφανώς η κακή απόδοση του παίκτη που αποχωρεί και ο δεύτερος οι τραυματισμοί. Θύματα τέτοιων τραυματισμών υπήρξαν οι Robert Griffin (WAS), Matt Cassel (MIN), Jake Locker (TEN), Carson Palmer (ARI), Tony Romo (DAL) και Nick Foles (PHI) και Josh  McCown (TB). Με εξαίρεση δηλαδή τον Eli Manning όλες οι ομάδες της NFC East έχουν στερηθεί τον βασικό τους QB για ένα τουλάχιστον παιχνίδι.

Ψήφος Εμπιστοσύνης και ανησυχίες

Από τις 32 συνολικά ομάδες, μόνο οι μισές θα πρέπει να είναι ευχαριστημένες από τους βασικούς τους QBs: Rodgers (GB), Brady (NE), Peyton Manning (DEN), Luck (IND), Smith (KC), Roethlisberger (PIT), Brees (NO), Palmer (ARI), Newton (CAR), Carr (OAK), Tannehill (MIA), Stafford (DET), Hoyer (CLE), Davis (STL), Rivers (SD), Romo (DAL) και Eli Manning (NYG). Ακόμα όμως και παίκτες σ’ αυτήν την λίστα έχουν περάσει από πολλά κύματα. Παραδείγματα όπως τα 4 πολύ δύσκολα πρώτα παιχνίδια του Brady, η αμφισβήτηση στον Tannehill από τον ίδιο τον προπονητή του πριν το ταξίδι στο Λονδίνο, οι φωνές υπέρ του Manziel μετά το στραπάτσο του Hoyer στο Jacksonville κλπ.

Δε χρειάζεται να είναι κανείς πολύ παρατηρητικός για να προσέξει ότι ονόματα όπως αυτά των Kaepernick (SF), Dalton (CIN), Flacco (BAL), Cutler (CHI), Ryan (ATL) και ο πρωταθλητής Wilson (SEA), δεν βρίσκονται στην παραπάνω λίστα. Και πως θα μπορούσαν άλλωστε; Όλοι τους λειτουργούν με την απόλυτη εμπιστοσύνη του τεχνικού επιτελείου, αλλά έχουν αποτύχει φέτος να σταθούν αντάξιοι των προσδοκιών που οι ίδιοι έχουν υποσχεθεί με τις εμφανίσεις τους στο παρελθόν. Υπάρχουν σαφέστατα ελαφρυντικά για τη φετινή τους απόδοση, αλλά αυτό δεν αφαιρεί το δικό τους μερίδιο στη φετινή μετριότητα:

  • Kaepernick: Το 2012 μοιάζει πολύ μακρινό. Όταν δηλαδή οι αντίπαλες άμυνες δεν ήξεραν να αντιμετωπίσουν το pistol formation και τα runs του. Καθόλη την περσινή σεζόν και πολύ περισσότερο φέτος ο QB των niners περιορίζεται στο pocket όπου είναι ακίνδυνος. Είναι ο πρώτος παίκτης στη λίγκα σε sacks με 27, κάποια από τα οποία οφείλονται στο “άβολο” γι’ αυτόν pocket και κάποια άλλα από τις περιπτώσεις που βγαίνει ο ίδιος με τη μπάλα εκτός των πλαϊνών γραμμών πίσω από τη line of scrimmage μη έχοντας ξεφορτωθεί τη μπάλα.
  • Dalton: Μετά από τέσσερα ώριμα πρώτα παιχνίδια, ο Dalton βρίσκεται σε ένα κακό φεγγάρι και ακολουθεί μία καθοδική πορεία που ξεκίνησε από τους μηδέν πόντους κόντρα στους Colts και έπιασε πάτο στον αγώνα κόντρα στους Browns. Σ’ αυτόν τον αγώνα ο δείκτης αξιολόγησης (2.0) ανέδειξε την εμφάνιση αυτή ως μία από τις χειρότερες στην ιστορία των Bengals και της ολόκληρης της λίγκας. Μπορεί η απουσία του AJ Green να είναι αρκετά μεγάλο ελαφρυντικό, αλλά είναι επίσης γεγονός ότι βασικοί QBs έχουν αντικατασταθεί μετά από πολύ καλύτερες εμφανίσεις. Ίσως είναι το συμβόλαιο των 115 εκατομμυρίων δολαρίων που υπέγραψε πριν από λίγους μήνες που κάνει τους Bengals διστακτικούς να τον αντικαταστήσουν.
  • Cutler: Ικανός πάντα για το καλύτερο και το χειρότερο. Έχει τη μαγική ικανότητα να πετάει στα σκουπίδια το μομέντουμ της ομάδας του σε μορφή INT. Τη φετινή σεζόν έχει 17 TDs, 8 INTs, 9 fumbles 4 εκ των οποίων χαμένα. Οι Bears τον αντάμειψαν με ένα elite συμβόλαιο το καλοκαίρι και το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν τους δικαιώνει.
  • Ryan: Το πρόβλημα με τον Ryan δεν είναι τα στατιστικά του. Αν κάποιος προσέξει τα νούμερα του είναι σε ρυθμό να ισοφαρίσουν τις δύο τελευταίες του σεζόν. Το πρόβλημα με τον Ryan είναι οι αποφάσεις του σε κρίσιμες στιγμές. Μετά το εντυπωσιακό εντός έδρας παιχνίδι με τους Bucs, ακολούθησε ένα σερί 5 ηττών στις οποίες έχει μερίδιο. Ο Ryan δεν αποτελεί περίπτωση QB που πετάει πολλά INTs, όταν το κάνει όμως το κάνει σε πολύ κρίσιμο σημείο και συνήθως επιφέρει άμεσο σκοράρισμα από τον αντίπαλο όπως στα παιχνίδια κόντρα τους Bengals, τους Vikings και τους Lions.
  • Wilson: Ο ίδιος ο Wilson δεν έχει πρόβλημα. Πρόβλημα αποτελεί για τους Seahawks ότι η μέτρια στατιστικά χρονιά του QB τους είναι φυσικό επακόλουθο της μετάβασης από μία running επίθεση σε μία passing επίθεση. Εκτός από τη βασικότερη κατηγορία των νικών-ηττών που είναι φτωχότερη από πέρσι, υπάρχουν και άλλες που καταδεικνύουν τα προβλήματα. Αρχικά οι 30,2 προσπάθειες για πάσα ανά παιχνίδι από τις 25 περίπου των 2 πρώτων χρόνων του στη λίγκα. Επιπλέον ο Μ.Ο. του στις γιάρδες/πάσα έχει πέσει από το 8,2 στο 6,9. Αυτή η κατηγορία σε συνδυασμό με τα μειωμένα INTs και τις αυξημένες του προσπάθειες να τρέξει ο ίδιος τη μπάλα, δείχνουν πως οι Seahawks παίζουν με μικρές πάσες πλέον και όχι με τις βόμβες που μας είχαν συνηθίσει μετά από playaction πάσες. Μπορεί τα επόμενα χρόνια ο Wilson να έχει εξελιχθεί ως ένα ικανός pocket passer (παρά το ύψος του) και να δηλώνει ότι γαλουχήθηκε στη δύσκολη 2014 σεζόν, προς το παρόν όμως η απόδοση του δε δίνει πολλές ελπίδες στους πρωταθλητές για το repeat.

Οι ταλαιπωρημένες ομάδες

 Πρώτοι και χειρότεροι στα προβλήματα στη θέση των QBs, οι Redskins. Δεν είναι μόνο τα 3 1st round picks και 1 2nd, που έδωσαν στους Rams για να τον επιλέξουν, δεν είναι οι πολλαπλοί τραυματισμοί του από την εντός έδρα ήττα κόντρα στους Seahawks, είναι κυρίως η εικόνα του στον αγωνιστικό χώρο τα τελευταία δύο χρόνια. Μία εικόνα πολύ μακρινή από την απίστευτη rookie σεζόν του. Την ώρα που ο μόνιμος αντίπαλος του Andrew Luck καθιερώνεται ως ο κορυφαίος QB του NFL μόλις αποχωρήσει η παλιά φρουρά, ο Griffin που του στέρησε το Heisman trophy στο κολέγιο παλεύει για να αποδείξει αν αξίζει περισσότερο τη θέση του βασικού από τον Colt McCoy. Μετά λοιπόν την εντυπωσιακή rookie σεζόν του, ο RG3 έχει κατηγορηθεί για πολλά. Από το ότι δεν μπορεί να προστατεύσει τον εαυτό του από τους τραυματισμούς, στο ότι δεν είναι ομαδικός παίκτης αφού στο παρελθόν έχει κατηγορήσει τους συμπαίκτες του για κακές του εμφανίσεις. Στους υπόλοιπους 8 αγώνες της σεζόν ο RG3 έχει να παλέψει κυρίως με τον εαυτό του και τους αμφισβητίες. Ο εσωτερικός ανταγωνισμός πρακτικά δεν υφίσταται. Ο Kirk Cousins που συμμετείχε στα τελευταία περσινά παιχνίδια για να διαφημιστεί και να τον ανταλλαχθεί, αποδείχθηκε μηχανή Turnover. Σε μόλις 5 συμμετοχές ως βασικός είχε 8 TDs, 9 INTs και 2 χαμένα fumbles. Μάλιστα σ’ αυτά τα 5 παιχνίδια οι Redskins είχαν 4 ήττες και 1 νίκη. Αυτή η νίκη ήρθε στο τελευταίο παιχνίδι που ο Cousins ξεκίνησε ως βασικός, αλλά ο McCoy ήταν αυτός που έκανε την ανατροπή και οδήγησε την ομάδα στη νίκη. Ο McCoy είχε την ευκαιρία να παίξει κόντρα στους Cowboys και την αξιοποίησε, συμμετέχοντας σε μία από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις της χρονιάς. Το σερί όμως των 2 νικών διακόπηκε με την επιστροφή του RG3 από τον τραυματισμό και την ήττα στη Μινεσότα ύστερα από μέτρια εμφάνιση. Η ομάδα της πρωτεύουσας πρέπει να είναι η μοναδική ομάδα στην ιστορία όπου ο Νο3 QB έχει περισσότερες νίκες (2) από τον No2 (1) και εκείνος με τη σειρά του περισσότερες από τον βασικό (0).

Η δεύτερη χτυπημένη από τη μοίρα ομάδα είναι οι Titans. Η ομάδα του Whisenhunt ξεκίνησε με πολλές φιλοδοξίες αλλά αποδείχθηκε μία από τις χειρότερες της φετινής σεζόν. Η αποχώρηση του Jake Locker στο παιχνίδι με τους Browns συνέχισε ένα πολύ αρνητικό σερί για έναν παίκτη που σύντομα θα μείνει ελεύθερος. Ο Locker από το 2011 που έγινε draft στον 1ο γύρο δεν έχει ολοκληρώσει σεζόν χωρίς τραυματισμούς. Στις τέσσερις αυτές σεζόν έχει 5, 11, 7 και φέτος 4 συμμετοχές. Όσο έπαιζε ο Locker οι Titans έδειχναν σημεία ζωής, αλλά κάθε χρόνο μαζί με τον τραυματισμό του τελείωναν και οι φιλοδοξίες όλης της ομάδας. Αναπληρωματικός QB του Locker είναι φέτος ο Whitehurst. Ένας βετεράνος που έχει αλλάξει 3 φορές ομάδα αλλά σε κανέναν από τους προορισμούς του δεν προοριζόταν για βασικός QB. Μετά από 3 συμμετοχές ως βασικός, το τεχνικό επιτελείο των Titans προτίμησε να τον αντικαταστήσει με έναν rookie QB 6ου γύρου, κάτι που λέει πολλά για το επίπεδο απόδοσης του. Ο rookie QB είναι ο Zach Mettenberger, ένας ψηλός QΒ που είχε αποσπάσει άκρως κολακευτικά σχόλια στις αξιολογήσεις πριν το draft αλλά κατάφερε να πέσει στον 6ο γύρο εξαιτίας των εξωαγωνιστικών του κατορθωμάτων. Παρά το γεγονός ότι ο Locker είναι υγιής και μπορεί πλέον να ξεκινήσει ως βασικός μετά τον τραυματισμό του, οι Titans αποφάσισαν να δώσουν τη θέση στον rookie. Ο βασικός ρόλος αυτής της επιλογής είναι η αξιολόγηση του. Για δουν τόσο οι ίδιοι όσο και το υπόλοιποι NFL τις ικανότητες του. Παράλληλα οι Titans έχουν σηκώσει τη λευκή σημαία φέτος και κάνουν ότι μπορούν για να κερδίσουν το πρώτο pick στο ερχόμενο draft.

Μία ομάδα έκπληξη με προβλήματα στη σημαντικότερη θέση στο football είναι οι Eagles με ρεκόρ 6-2. Η ομάδα έχει καταφέρει να νικήσει παρά την ανεπάρκεια του Foles. Πότε με τα special teams, πότε με την άμυνα, πότε με το running game, οι Eagles είναι σε πλεονεκτική θέση. Η μέχρι τώρα σεζόν του Foles ήταν η εντελώς αντίθετη με την περσινή του. To 2013 είχε 13 συμμετοχές, οι 10 εξ αυτών ως βασικός. Το 2014 είχε 8 συμμετοχές όλες ως βασικός μέχρι τον τραυματισμό του. Έστω λοιπόν ότι δεν λαμβάνονται υπ’ όψιν οι 3 περσινές του συμμετοχές ως αναπληρωματικός και ότι οι 10 συμμετοχές του ως βασικός είναι παρόμοιος παρονομαστής για να κρίνουμε τα στατιστικά του. Ακόμα και μ’ αυτές τις πλεονεκτικές γι΄αυτόν υποθέσεις ο Foles έχει τα μισά TDs (27-13), πενταπλάσια INTs (2-5) και ένα παραπάνω fumble (3-2). Είναι συνεπώς λογικό ότι υπήρχε στο μυαλό του Chip Kelly και του υπόλοιπου επιτελείου των Eagles, σχέδιο αντικατάστασης του με τον Sanchez. Ο Sanchez έχοντας κάνει μία πολύ εντυπωσιακή pre season, έδειχνε αναγεννημένος στους Eagles. Η αυτοπεποίθηση του είναι μεγαλύτερη το ίδιο και η άνεση του στο ταχύτατο σύστημα του Chip Kelly. Για όσους προσπαθούν να το ξεχάσουν ο QB που ευθύνεται για το buttfumble είχε επιλεχθεί 5ος στο draft του 2008, μετά από μία πολύ καλή κολεγιακή θητεία στο USC. Άλλωστε λίγοι QBs θα μπορούσαν να είχαν αποδώσει καλύτερα παίζοντας στους Jets. Όσο αφορά το ντεμπούτο του με τους Eagles, ήταν μέτριο. 2 TDs, 2 INTs και 202 γιάρδες με πάσα έρχονται σε δεύτερη μοίρα μετά από μία νίκη.

Από μία συζήτηση για προβλήματα στη θέση του QB, δεν θα μπορούσαν να απουσιάζουν οι Jets. Αν οι Mark Sanchez καταφέρει να καθιερωθεί στους Eagles τότε θα πρέπει να γίνει καθολικά αποδεκτό, ότι οι Jets είναι νεκροταφείο QBs. Μετά τις περσινές μέτριες εμφανίσεις του Geno Smith που άφηναν ένα ερωτηματικό στην εξέλιξη του, η διοίκηση της ομάδας αποφάσισε να αποκτήσει τον Michael Vick. Η παρουσία ενός βετεράνου  όπως ο Vick στον πάγκο, οι περσινές προβληματικές εμφανίσεις, η απουσία ταλέντου σε όλη την επίθεση οδήγησαν τον Smith στην κατάρρευση. Τα νούμερα του είναι τραγικά: 7 TDs, 10 INTs, 15 sacks και 2 χαμένα fumbles. Η βελτίωση όμως δεν ήρθε, ούτε με την παρουσία του Vick. Παρά το γεγονός ότι ο Vick είχε συμμετοχές ως reliever στα παιχνίδια που o Smith δεν τα πήγαινε καθόλου καλά, η πρώτη του συμμετοχή ως βασικός ήρθε στο πιο πρόσφατο παιχνίδι κόντρα στους Chiefs. Το αποτέλεσμα ήταν τόσο καταστροφικό ώστε να αντικατασταθεί κι αυτός με τη σειρά του από τον Simms. Επειδή με τους Jets δεν μπορεί να είναι κανείς σίγουρος. Το θέμα των QBs είναι τελείως ανοιχτό. Το να τελειώσει τη σεζόν ο Vick,το να επιστρέψει ο Smith ή το αναλάβει ο Simms έχει τις ίδιες πιθανότητες.

Όπως και στην περίπτωση των Eagles, έτσι και σε αυτή των Bills και των Texans, η επιτυχία της ομάδας δεν θα μπορούσε να κρύψει τις αδυναμίες στη θέση του QB. Αμφότεροι παλεύουν για την είσοδο τους στα playoffs έχοντας ένα γεμάτο ρόστερ σε όχι και τόσο δημοφιλείς θέσεις. Στην περίπτωση των Bills η επιλογή του Manuel, δείχνει αποτυχημένη και δύσκολα μπορεί αυτή η εντύπωση να αλλάξει, αφού με το No16  του περσινού draft, οι Bills θα μπορούσαν να είχαν κάνει πολύ καλύτερες επιλογές. Το κατά πόσον αυτό το χαρτί είναι καμένο για τους Bills δεν μπορεί να το ξέρει κανείς, σίγουρα όμως μία playoff ομάδα, όπως δείχνουν να είναι οι φετινοί Bills, δεν μπορεί να περιμένει τον Manuel να ωριμάσει. Ο Kyle Orton έχε εμπειρία βασικού από τη θητεία του σε Bears, Broncos και Cowboys και γρήγορα αποδείχτηκε λιγότερο κακός από τον προκάτοχο του. Οι μέτριες όμως εμφανίσεις του Orton δεν θα σταματήσουν την διοίκηση να αναζητά έναν νέο QB. Στην περίπτωση των Texans και του Fitzpatrick η κατάσταση είναι πιο θλιβερή καθώς ο παίκτης έπαιξε κοντά στο 100% των δυνατοτήτων του, αλλά ακόμα κι αυτό δεν ήταν αρκετό γα να διατηρήσει τη θέση του βασικού. Με τον Mallet να μένει ελεύθερος στο τέλος της σεζόν, οι Texans είναι αναγκασμένοι να τον δοκιμάσουν. Η δοκιμή του Mallet είναι ο ορισμός του ρίσκου για τον head coach O’Brien, καθώς μπορεί να αποδειχθεί είτε ιδιοφυής είτε καταστροφική. Άλλωστε τα δείγματα του Mallet μόνο ενθαρρυντικά δεν μπορεί να τα χαρακτηρίσει κανείς στις λιγοστές του εμφανίσεις στην pre season. Συγκρίνοντας κάποιος αυτές τις όμοιες σε στόχους ομάδες, συναντά τη διαφορά στη φιλοσοφία αρκετών παραγόντων. Η περίπτωση της αντικατάστασης του Manuel με τον Orton ήταν περίπτωση που το άγνωστο και απρόβλεπτο αντικαταστάθηκε από τη μετριότητα, την ώρα που ο μέτριος Fitzpatrick έχασε τη θέση του από το “ερωτηματικό” Mallet.

Στην κατηγορία των ταλαιπωρημένων ομάδων βρίσκονται και οι Buccanneers. Βλέποντας τον Derek Carr να κάνει μία πολύ καλή σεζόν στο Oakland και τους QBs των Bucs να δυσκολεύονται να βρουν τον Mike Evans, οι Bucs θα αναρωτιούνται σίγουρα αν έπραξαν σωστά στο draft. Θεωρητικά η παρουσία ενός έμπειρου QB που είχε έναν ικανό αριθμό συμμετοχών το 2013 στο Σικάγο, έπρεπε να κάνει την ομάδα πιο έτοιμη, απ’ ότι η παρουσία οποιουδήποτε rookie QB. Ο McCown όμως έδειχνε τελείως αποπροσανατολισμένος στην επίθεση των Bucs (420 γιαρδες με πάσα, 2TDs με πάσα, 2 TDs τρέχοντας, 4 INTs). Μόλις την 3η αγωνιστική οι Bucs αποφάσισαν να επιστρέψουν στη λύση του Mike Glennon. Ο Glennon στις 5 επόμενες αγωνιστικές που ξεκίνησε βασικός συνέχισε να δείχνει ότι και πέρσι, ότι δηλαδή έχει ταβάνι (10 TDs, 6 INTs). Ο δευτεροετής QB θα έχει σίγουρα δουλειά στο NFL αλλά ως αναπληρωματικός. Με το ρεκόρ της ομάδας στο 1-7, οι Bucs έχουν πρακτικά χάσει κάθε στόχο τους για φέτος, έτσι αποφάσισαν από την 10η αγωνιστική κόντρα στους Falcons να ξαναδοκιμάσουν τον McCown. Ο ΜcCown θα έχει την ευκαιρία να υπερασπιστεί το συμβόλαιο του αποφεύγοντας το κόψιμο απέναντι στην ομάδα που ευθύνεται για τον παροπλισμό του την 3η αγωνιστική.

Και το Μάρτη στην Offseason…

Η τωρινή ανεπάρκεια σε ταλέντο, είναι λογικό να οδηγήσει τις ομάδες σε αλλαγές κατά τη διάρκεια της offseason. Εφόσον οι Sims, McCown και Mettenberger δεν μεταμορφωθούν σε διαμάντια, από τις παραπάνω ομάδες οι Jets, οι Buccaneers και οι Titans πρέπει να θεωρούνται σίγουρες ότι θα κινηθούν ενεργά για QBs. Οι Eagles και οι Texans θα περιμένουν να δουν αν οι Sanchez και Mallet είναι άξιοι εμπιστοσύνης για τη θέση του βασικού και θα πράξουν ανάλογα. Τέλος οι Redskins είναι η ομάδα στη χειρότερη μοίρα ,μιας και ο RG3 κόστισε τόσα πολλά και άφησε τόσες υποσχέσεις την πρώτη του χρονιά, που δύσκολα μπορούν να προχωρήσουν χωρίς αυτόν. Σε παρόμοια κατάσταση αναμονής βρίσκονται και οι Vikings με τους Jaguars. Παίζοντας με τους rookies, Bortles και Bridgewater οι οποίοι κόστισαν από ένα pick 1ου γύρου, πρώτο τους μέλημα θα πρέπει να είναι να τους πλαισιώσουν με ταλέντο και μετά να τους αξιολογήσουν. Τέλος από τους παραπάνω υποψήφιους free agents, το μεγαλύτερο ενδιαφέρον έχει ο Brian Hoyer. Ο γηγενής QB του Cleveland ηγείται μίας επίθεσης χωρίς ικανό WR και με προβληματικό running game και παρόλα αυτά το Cleveland έχει ήδη 6 νίκες. Η λογική και σίγουρα το προπονητικό επιτελείο θα ήθελε την παραμονή του Hoyer, o οποίος βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις για το νέο του συμβόλαιο, αλλά η παρουσία του Johnny Manziel εμποδίζει την πλευρά της ομάδας να δεσμευτεί μακροπρόθεσμα. Επειδή λοιπόν κανένας δεν κατάφερε να ψυχολογήσει τους Browns, κάθε κατάληξη στο σήριαλ Hoyer είναι πιθανή, ειδικότερα αν ο Hoyer κάνει και κάποια άλλη εμφάνιση όπως εκείνη κόντρα στους Jaguars.

Με βάση αυτά τα δεδομένο η offseason αποκτά μεγάλο ενδιαφέρον καθώς οι QBs που θα βγουν στην free agency είναι ελάχιστοι. Μέχρι στιγμής οι Mark Sanchez (PH), Ryan Mallet (HOU), Brian Hoyer (CLE), Michael Vick (NYJ), Jake Locker (TEN), Colt McCoy (WAS), Austin Davis (STL), Blaine Gabbert (SF) και Matt Moore (ΜΙΑ). Με τους 3 πρώτους να είναι “ύποπτοι ανανέωσης”. Όπως μπορεί εύκολα να παρατηρήσει κανείς, οι διαθέσιμοι free agents δε θα είναι ακριβώς  μεσσίες για το επόμενο τους franchise.

Συνεπώς οι “τυχερές” ομάδες που θα τερματίσουν στον πάτο της βαθμολογίας και θα διαλέγουν ψηλά στο επόμενο draft, θα έχουν την ευκαιρία να επιλέξουν ανάμεσα στους…δύο υποσχόμενους QBs που έρχονται από το κολεγιακό πρωτάθλημα. Ο πρώτος είναι το πνευματικό παιδί του Chip Kelly, ο Marcus Mariota του Oregon και ο 2ος είναι ο Jameis Winston, περσινός πρωταθλητής με το FSU. Αμφότεροι κουβαλάνε προβλήματα. Ο πρώτος είναι ένας mobile QB, τον οποίο ακολουθούν οι κλασικές ανησυχίες για να το αν θα έχει την ίδια αποτελεσματικότητα στο NFL και ο δεύτερος έχει προβλήματα χαρακτήρα, συμπεριφοράς και που και που είναι και λίγο κλεπτομανής (..). Στα ταλέντα του NFL μπορούν να προστεθούν και άλλοι παίκτες όπως οι Connor Cook του Michigan State και Dak Prescott του Mississippi State, αν αποφασίσουν να μην παίξουν την τελευταία τους χρονιά στο κολέγιο.

Με τις λύσεις τόσο στη free agency όσο και στο draft να είναι ελάχιστες, το πιθανότερο για τις ομάδες που δεν έχουν QB είναι να συνεχίσουν να μην έχουν ούτε και το 2014. Μέχρι τότε δε θα πρέπει να μας κάνει εντύπωση αν υπάρξουν αρκετά trades “τύπου Mallet”, όπου οι κακές ομάδες σημαδεύουν τους αναπληρωματικούς των καλών ομάδων. Κάποιες ομάδες είναι τόσο απελπισμένες και ανυπόμονες που αντί για μία λογική κίνηση προβαίνουν σε μία λάθος κίνηση ενθουσιασμού, όπως εκείνη των Jets με τον Vick. Άλλωστε πρέπει πάντα κανείς να θυμάται ότι το NFL και κάθε του franchise, είναι τεράστιες επιχειρήσεις που βασίζονται σ’ αυτόν τον ενθουσιασμό και δεν υπάρχει τίποτα πιο αποθαρρυντικό από μία ομάδα χωρίς QB στη σύγχρονη έκδοση του αθλήματος.


Ποιος QB έως σήμερα είναι η μεγαλύτερη απογοήτευση;

View Results

Loading ... Loading ...

About The Author: Hyperbolic Comparison

Ιδρυτικό μέλος του site και πηγή γκρίνιας σε κάθε στιγμή της ύπαρξης του. Εργάζεται πρωινές ώρες όταν του επιτρέπει το NFL. Ερασιτέχνης-αποτυχημένος ποδοσφαιριστής πιο αργός από το replay. Έμπλεξε με το football για οικογενειακούς λόγους και δεν είχε δικαίωμα να μη διαλέξει τους Patriots.