Mr. Ray Lewis
Ο πρωταθλητισμός και η δομή γενικότερα των αθλημάτων σήμερα, με το οικονομικό κομμάτι να δεσπόζει έχει ως αποτέλεσμα να χαθεί ο σκοπός για τον οποίο αγωνίζεται ένας αθλητής, καθώς με ήττα ορισμένοι έχουν πολλαπλά οφέλη από ότι με τη νίκη…
Η αγάπη για την ομάδα, το δέσιμο με τους οπαδούς, ο στόχος να αποτελέσει ο αθλητής κομμάτι της ιστορίας της ομάδας αλλά και του αθλήματος είναι έννοιες που ελάχιστοι γνωρίζουν και προσπαθούν να τις υλοποιήσουν καθώς σχεδόν όλοι παρασύρονται στον σημερινό τρόπο ζωής με έμφαση στα υλικά αγαθά και τα φώτα της δημοσιότητας.
Όλα αυτά ήταν ένας πρόλογος που δεν αρμόζει για τον εκπληκτικό Ray Lewis ο οποίος εκπροσωπεί επάξια τα ιδανικά του αθλήματος που έχουν ξεχαστεί και παραμελιστεί από ένα μεγάλο ποσοστό συναδέλφων του. Αποτελεί πρότυπο αθλητή με τις 17 σαιζόν στο ενεργητικό του. Τιμώντας την ίδια φανέλα όλα αυτα τα χρόνια, αυτή των Baltimore Ravens με το νούμερο 52, ανακοίνωσε χθές “This will be my last ride” επιβεβαιώνοντας τους φόβους που δημιουργήθηκαν έπειτα από τον σοβαρό τραυματισμό του στις 14 Οκτωβρίου στον νικηφόρο αγώνα επί των Dallas Cowboys. Η ηλικία του όπως δήλωσε δεν τον αφήνει να βρίσκεται σε κορυφαίο επίπεδο, όπως έχει συνηθίσει όλα αυτά τα χρόνια και όλοι οι συμπαίκτες, οι προπονητές καθώς και οι αντίπαλοι συμφωνούν στην φράση “If he could , he would”. Ο Ray αποχωρεί έπειτα από 227 εμφανίσεις βασικού ως linebacker, 13 pro bowl, δύο βραβεία αμυντικού της χρονιάς το 2000 και 2003, MVP και νικητής του Super Bowl XXXV της σαιζόν του 2000. Γεννήθηκε στην Florida στις 15 Μαΐου του 1975 και με πρότυπο τον πατέρα του ο οποίος κέρδιζε τίτλους στο wrestling στην κοινότητα του Lakeland από όπου προήλθε και η αγάπη αρχικά για το wrestling και μετέπειτα για το football. Πως συνδέονται αυτά τα δύο αθλήματα έ…; Η θέση του linebacker είναι ίσως η θέση που απαιτεί τα πιο βίαια μαρκαρίσματα στο παιχνίδι καθώς ανακόπτουν τους wide receivers (http://nflgreece.gr/.previewdns.com/%CE%BC%CE%AF%CE%B1-%CF%80%CF%81%CF%8E%CF%84%CE%B7-%CE%B5%CF%80%CE%B1%CF%86%CE%AE-%CE%BC%CE%B5/%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%B1%CE%B3%CF%8E%CE%BD%CE%B1/) και το wrestling όλοι γνωρίζουμε πάνω κάτω τι περιλαμβάνει…Όλοι μάλλον καταλάβαμε το συνδυασμό… Ένας συνδυασμός με τον οποίο ο Ray αποτελεί έως και την φετινή χρονιά το πιο χαρισματικό αθλητή στην θέση του, ένα παίχτη φόβητρο για τους αντιπάλους, έναν ηγέτη της άμυνας και εμπνευστή της επίθεσης καθώς ο ρόλος του δε περιορίζεται μόνο στα αμυντικά καθήκοντα αλλά με τις φωνές του, την εντυπωσιακή του είσοδο στον αγωνιστικό χώρο (η εικόνα τα λέει όλα) και τη καθοδήγηση που δίνει σε νεότερους συμπαίκτες του αποτελεί την αρχή και το τέλος της ομάδας. Ο λόγος του ήταν έντονος, πειστικός και συνεχώς απαιτούσε από τον κάθε ένα στην ομάδα, από τον πρώτο συμπαίχτη του μέχρι και τον τελευταίο να δίνει το 110% των δυνατοτήτων του. Μόνο έτσι φτάνεις ψηλά και κατακτάς τρόπαια, μόνο έτσι φεύγεις νικητής.
Η εκκεντρική του εμφάνιση με το μαύρο φούτερ, μαύρες φόρμες και την κλασική μαύρη μπαντάνα στο κεφάλι σε συνδυασμό με το γούρι που είχε κατά την έναρξη κάθε αγώνα να αρπάζει ένα κομμάτι από την πλαϊνή γραμμή και να τρίβει την σκόνη στα χέρια του θα λείψουν σε κάθε οπαδό του NFL. Μέχρι και το τελευταίο του παιχνίδι αν και τραυματίας ζούσε κάθε στιγμή του αγώνα, πανηγύριζε και φώναζε με τους συμπαίκτες του. Έδινε στο κέντρο την καθιερωμένη του ομιλία και το γεγονός ότι δεν μπορούσε να αγωνιστεί τον τρέλαινε. Δεν είναι απλά ένας “πολεμιστής” αλλά ένας πραγματικός αρχηγός. Την Κυριακή επιστρέφοντας από τον πολύμηνο τραυματισμό του στον αγώνα επί των Indianapolis Colts θα δώσει την ψυχολογική αλλά και την αγωνιστική ώθηση που χρειάζεται η ομάδα του έτσι ώστε να μην αποτελέσει το τελευταίο του παιχνίδι στην επαγγελματική του καριέρα συνεχίζοντας στα playoffs με στόχο την κατάκτηση ενός ακόμα τροπαίου Super bowl…
Η τύχη τα έφερε έτσι ώστε η παρθενική χρονιά της ομάδας με την οποία αγωνίζεται απο το 1996 Baltimore Ravens να συνδυαστεί με το ντεμπούτο του rookie τότε Ray. Αυτό έχει ως συνέπεια να δεθεί με την ομάδα, τους οπαδούς και γενικότερα με όλη τη πολιτεία του Μέρυλαντ και το στάδιο του M&T Bank να “φλέγεται” σε κάθε αγωνιστική από τότε. Επιλέχθηκε νούμερο 26 στην επιλογή των draft και αποτέλεσε τον παίχτη σημαία της ομάδας καθώς από τις πρώτες χρονιές έδωσε τα διαπιστευτήριά του με πολύ καλές εμφανίσεις. Τα πολύ καλά αποτελέσματα δεν άργησαν να φέρουν την ομάδα στην κορυφή και την Κυριακή 28 Ιανουαρίου του 2001 η ομάδα κατέκτησε το πρώτο της τρόπαιο έπειτα από μόλις 5 σαιζόν από την δημιουργία της. Ο ίδιος…; Aνακυρήχθηκε MVP του τελικού με προσωπικό απολογισμό 3 solo tackles, 2 assists και μπλοκάροντας 4 πάσες διέλυσε την ομάδα των New York Giants με σκόρ 34 – 7, κάνοντας ακόμη πιο ιδιαίτερο το παιχνίδι καθώς ο τελικός διεξήχθει στην πολιτεία όπου γεννήθηκε, την Florida.
Τον σεβασμό δεν τον απαιτείς αλλά τον κερδίζεις μέσα από την συμπεριφορά σου, όπως ακριβώς συμβαίνει και με την αρχηγία. Δύο γνωρίσματα που ταυτίζονται και αναγνωρίζονται επάξια στον Ray. Μέσα από την σκληρή δουλειά (σε ένα ντοκιμαντέρ που αφορά την ζωή του ανέφερε ότι κάνει δύο με τρείς προπονήσεις επί καθημερινής βάσης) κατάφερε να πρωταγωνιστεί και μόνος του σκοπός έμοιαζε να είναι απλά να μπεί στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου και να αγωνιστεί. Ο ίδιος έχει αναφέρει ότι έχει μετατρέψει τον πόνο σε φίλο του. Η αντοχή, η ταχύτητα και η δύναμη που διαθέτει είναι εξωπραγματική. Μάρκαρε και έκοβε ασταμάτητα. Βελτίωνε με την απόδοσή του και τους γύρω του συμπαίκτες. Έχει αναφέρει ότι το football δεν είναι μόνο ένα παιχνίδι αλλά τρόπος ζωής. Μία υγιείς νοοτροπία ενός αθλητή που σκοπός του ήταν να ζεί μέσα από το παιχνίδι χαρίζοντας θέαμα. Οι ηγετικές του ικανότητες και συμβουλές τις αποδέχονταν σε πολλές περιπτώσεις ακόμη και οι απόλυτοι άρχοντες των ομάδων, αυτοί που δεν δέχονται σχεδόν ποτέ τίποτα και από κανέναν, οι προπονητές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο Rex Ryan ο οποίος συμβουλευόταν τον Ray τακτικά πάνω σε αγωνιστικά θέματα. Μπορούσε να προβλέπει τις κινήσεις και τις τακτικές των αντιπάλων κάνοντας τον εαυτό του έναν μικρό προπονητή στο γήπεδο αλλά και πολύ γρήγορο στις αποφάσεις του και στις κινήσεις του. Προσπαθούσε πάντα να αποκομίσει και να μάθει μέσα από αυτό που έκανε και αγαπούσε και δεν έμενε μόνο στον αγωνιστικό χώρο.
Οι φιλανθρωπικές του εκδηλώσεις και συμμετοχές είναι αμέτρητες με τους λόγους να δίνουν τροφή για σκέψη, εμψύχωση και θάρρος σε όλους δίνοντας παράδειγμα τον εαυτό του. Έχει δημιουργήσει και ένα φιλανθρωπικό ίδρυμα με το οποίο βοηθά νεαρά άτομα με οικονομικά προβλήματα.
Μέσα από αυτή την απόφαση της αποχώρησης του απολαμβάνει κάθε προπόνηση με την ομάδα, κάθε συνάντηση, κάθε ομιλία και θα τα δώσει όλα για όλα για μία ακόμη παρουσία στον μεγάλο τελικό. Τον χρόνο του τώρα που θα αποχωρήσει θα τον αφοσιώσει στην οικογένεια του και στα 6 (!) του παιδιά, με ένα από αυτά ήδη να ακολουθεί τα βήματα του πατέρα του. Πρόκειται για τον Ray Lewis III και αγωνίζεται ήδη με επιτυχία στην κολεγιακή ομάδα του Miami. Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε και ο ίδιος “Η οικογένεια μου και ιδιαίτερα τα παιδιά έκαναν αμέτρητες θυσίες αυτά τα 17 χρόνια”.
Ο επόμενος αγώνας με τους Indianapolis Colts διαθέτει ιδιαίτερες συγκινήσεις καθώς οι Colts επιστρέφουν στην πολιτεία από όπου ξεκίνησε το franchise τους, ο προπονητής Chuck Pagano με διάφορα προβλήματα υγείας τα τελευταία χρόνια θα συναντήσει παλιούς γνώριμους καθώς τα προηγούμενα χρόνια βρισκόταν στην ομάδα των Ravens του ως δεύτερος προπονητής και ως Defensive Coordinator την χρονιά που μας πέρασε και ίσως αποτελέσει το τελευταίο παιχνίδι του μεγάλου Ray Lewis. Αν και με τον χθεσινό του λόγο και αυτά που του χρωστάνε οι συμπαίκτες του η ομάδα φαίνεται πιο δυνατή και πεισμωμένη από ποτέ να προχωρήσουν όσο πιο μακριά γίνεται…Το στάδιο θα είναι ασφυκτικά γεμάτο με τους οπαδούς να υποδέχονται αναλόγως τους αντιπάλους αλλά και την ομάδα τους.
Υ.Γ
Όσον αφορά την ιστορία που διαδραματίστηκε έπειτα από τον τελικό της 31ης Ιανουαρίου του 2000 στην Atlanta πιστεύω ότι αποτελεί μία μαύρη σελίδα στο ιστορικό του παίχτη, προφανώς και υπάρχει αλλά δεν αρμόζει να αναφερθεί σε ένα αφιέρωμα λίγο πρίν το τέλος μιας λαμπρής καριέρας ενός σπουδαίου ανθρώπου και αθλητή καθώς μπορούσε να του στοίχιζε τα πάντα με ένα πρόωρο και άδικο τέλος.
