Πως τους αφήσαμε Η ομάδα του Χιούστον είναι μία από τις ανερχόμενες δυνάμεις της AFC. Η επιλογές της ομάδας στην άμυνα τα τελευταία χρόνια είναι η μία καλύτερη από την άλλη. Ο κορμός της ομάδας αποτελείται κυρίως από αμυντικούς παίκτες και μερικούς ανερχόμενους WRs. Η περσινή χρονιά για το Χιούστον έδειχνε ότι θα εξασφάλιζε την 1^η θέση στην κανονική περίοδο της AFC. Ο τραυματισμός του ILB Brian Cushing και το παρατεταμένο ντεφορμάρισμα το Δεκέμβριο, κόστισε στην ομάδα 2 θέσεις στην κατάταξη της AFC. Αν και είχαν ρεκόρ 11-1, κατάφεραν με 3 ήττες στα τελευταία 4 παιχνίδια τους να βρεθούν στην 3^η θέση. Η θέση αυτή,  δεν τους έδωσε τη δυνατότητα να παίξουν αγώνα playoff στην έδρα τους. Αγωνιστικά οι Texans στηρίχθηκαν κυρίως στην άμυνα τους και η άμυνα τους στηρίζθηκε στον άνθρωπο- φαινόμενο, JJ Watt. Ο απίστευτα δυνατός και απίστευτα γρήγορος DE της ομάδας, τα έκανε όλα πέρσι. Sacks, Αλλοιώσεις πασών, γρανίτης στο run και όλα αυτά υπό σταθερό double-team μπλοκάρισμα. Η front-7 των Texans εκτός από τον Watt, είχε τους OLB Connor Barwin, ILB Brian Cushing, OLB Brook Reed, DE Antonio Smith, οι οποίοι έκαναν πολύ καλή χρονιά. Η secondary της ομάδας ήταν καλή, αλλά σε καμία περίπτωση δεν έφτασε στο επίπεδο των front-7. Οι Kareem Jackson και Johnathan Joseph ήταν αρκετά καλοί στη θέση των CBs, αλλά οι Glover Quinn και Daniel Manning στις θέσεις των δύο Safeties ήταν εμφανώς ο αδύναμος κρίκος της άμυνας, επιτρέποντας πολλά deep plays. Επιθετικά οι Texans είχαν μία παραγωγική σεζόν, στηριζόμενοι στις γνωστές σταθερές τους. Πρόκειται φυσικά για τους 2 RBs Arian Foster και Ben Tate και την παραδοσιακά σταθερή O-line της ομάδας. Με την επιβολή του running game, ο QB Matt Schaub μπορούσε να αξιοποιήσει τους δύο βασικούς του, τον WR Andre Johnson και τον TE Owen Daniels, δύο από τους κορυφαίους στο πρωτάθλημα στις θέσεις τους. O τραυματισμός του Cushing είχε άμεσο αντίκτυπο στην απόδοση της άμυνας. Με τις αντίπαλες ομάδες να σκοράρουν πιο εύκολα, η επίθεση βρισκόταν πίσω στο σκορ. Το running game, που πάντα απαιτεί υπομονή, έδωσε τη θέση του στο passing game, όπου ο Schaub δεν είναι σταθερός και για το οποίο δεν υπήρχαν τα υλικά (μόνο δύο αξιόπιστοι Receivers).  Ο αποκλεισμός εκτός έδρας από τους Patriots ήρθε φυσιολογικά, με την ομάδα να δείχνει ότι της λείπει ο πλουραλισμός στην επίθεση να γυρίσει τόσο δύσκολα παιχνίδια. Τεχνικό Επιτελείο Μπορεί να έχει μόνο δύο νίκες σε αγώνες playoffs, αλλά ο Gary Kubiak έχει καταφέρει να κερδίσει τους πάντες στο Houston. Με υπομονή, πειθαρχία και πετυχημένες επιλογές, έχει χτίσει μία ομάδα με βάθος και συνοχή. Δίνοντας περισσότερη προσοχή στις δύο σημαντικότερες γραμμές, O-line και D-line. Με ένα απλά καλό QB στο τιμόνι της ομάδας έχει καταφέρει να φτιάξει ένα από τα φαβορί της AFC περιφέρειας. Πίσω από τις οδηγίες του Kubiak βρίσκονται οι συντονιστές Wade Phillips και Rick Dennison  της άμυνας και της επίθεσης αντίστοιχα. O Phillips μετά την αποτυχημένη θητεία του ως head coach των Cowboys, αποφάσισε να ασχοληθεί με αυτό που ξέρει καλύτερα, την άμυνα. Στα δύο χρόνια που είναι υπεύθυνος της άμυνας, την έχει ανεβάσει επίπεδο, αλλάζοντας το 4-3 σχήμα σε 3-4, ενώ επιπλέον έχει συμβάλει στην επιλογή εξαιρετικών μονάδων. Ρόστερ Η φετινή ομάδα δεν αναμένεται να έχει αρκετές αλλαγές σε σχέση με εκείνη που τελείωσε το πρωτάθλημα πέρσι. Η free agency κίλησε σχετικά ήρεμα για τους Texans, με την επίθεση να μην έχει προσθήκες και την άμυνα να έχει μία μεγάλη αποχώρηση και μία ακόμα μεγαλύτερη μεταγραφή. Ο DE Connor Barwin άφησε το Houston για τους Eagles μετά από 4 χρόνια. Η διοίκηση της ομάδας γνώριζε ότι ήταν αδύνατο να του προσφέρει το μεγάλο συμβόλαιο που ζητούσε και έτσι επέλεξε να τον αφήσει ελεύθερο. Πριν το κάνει όμως είχε ήδη φροντίσει να επιλέξει στο draft τον αντικαταστάτη του, Whitney Mercilus (1^ος γύρος 2012). Ο Mercilus την περασμένη χρονιά δεν εντυπωσίασε με τις εμφανίσεις του, αλλά το προπονητικό τιμ τον πιστεύει και δείχνει να τον υπολογίζει για βασικό. Η σημαντικότερη όμως κίνηση των Texans ήταν η απόκτηση του FS Ed Reed από τους πρωταθλητές Ravens. Ο Reed θεωρείται από τους καλύτερους παίκτες που έχουν περάσει από τη θέση στη ιστορία του αθλήματος. Η παρουσία του στη γραμμή θα ενισχύσει αυτό που μέχρι τώρα φάνταζε ως η αχίλλειος πτέρνα της ομάδας. Μπορεί η ταχύτητα του να μην είναι ακριβώς στο ζενίθ της, μπορεί να αντιμετωπίζει συχνά μικροτραυματισμούς, αλλά σίγουρα ο Reed αποτελεί μία πολύ μεγάλη βελτίωση στη θέση από τον Glover Quinn, ο οποίος μετακόμισε στους Lions. Με την άμυνα πιο πλήρη από ποτέ, την O-line και τους RBs σε πολύ καλό επίπεδο και τέλος με την απουσία μίας ενδιαφέρουσας περίπτωσης QB στη φετινή τάξη, οι στόχοι της ομάδας στο φετινό draft ήταν ξεκάθαροι,  receivers. Είτε WRs είτε ένας δεύτερος TE. Αναλυτικά: 1^ος γύρος, DeAndre Hopkins, Wide Receiver, Clemson Ο Hopkins είναι ένας έτοιμος WR. Οι δυνατότητες εξέλιξης του είναι περιορισμένες. Αρκετοί θεώρησαν ότι οι Texans τον επέλεξαν πιο ψηλά από τις πραγματικές του δυνατότητες, αλλά η ανάγκη της ομάδας στη θέση ήταν μεγάλη. Μειονέκτημα του παίκτη είναι η σχετικά μικρή ταχύτητα του, κάτι που θα τον κάνει τη ζωή δύσκολη μόλις αντιμετωπίσει τους επαγγελματίες CBs. Για να καταφέρει να κάνει καριέρα πρέπει να χρησιμοποιήσει την ήδη πάρα πολύ καλή τεχνική του. Ο τρόπος που κάνει υποδοχή, τα δυνατά του χέρια που δεν επιτρέπουν στους αμυντικούς να του διώξουν τη μπάλα και ο πειθαρχημένος τρόπος που τρέχει τα routes του, ανάγκασαν την ομάδα να τον επιλέξει στον 1^ο γύρο. Με τον Foster να αναγκάζει τα αντίπαλα Safeties να παίζουν χωρίς βάθος στην άμυνα και τους Andre Johnson και Owen Daniels να μονοπολούν τα double-teams, ο Hopkins έχει τη δυνατότητα να αποδώσει από την πρώτη του κιόλας μέρα.

[http://www.youtube.com/watch?v=XRPPUjrx6mo]

2^ος γύρος, D.J. Swearinger, Free Safety, South Carolina Η επιλογή του Swearinger είναι ενδεικτική της μεθοδικότητας με την οποία αντιμετωπίζουν τα τελευταία χρόνια οι Texans το draft. Έχοντας αποκτήσει τον Ed Reed πριν από το draft, επέλεξαν να αποκτήσουν από φέτος τον αντικαταστάτη του. Ο Swearinger θα πάρει χρόνο συμμετοχής, αλλά οι βασικές του αρμοδιότητες  θα είναι στα special teams. Είναι γρήγορος, διαβάζει σωστά τις φάσεις και ο τρόπος που επεμβαίνει είναι αρκετά δυναμικός. Μειονέκτημα του είναι ότι τα tackles του δεν είναι τόσο σίγουρα. Με τον Reed σε ρόλο μέντορα, η εξέλιξη του παρουσιάζει τεράστιο ενδιαφέρον. Ωστόσο φέτος δεν πρόκειται να μας απασχολήσει πολύ.

[http://www.youtube.com/watch?v=nPW4yDBqEG4]

3^ος γύρος, Brennan Williams, Offensive Tackle, North Carolina Με τη βασική ανάγκη του WR καλυμένη, οι Texans είχαν την πολυτέλεια να προσπαθήσουν να ενισχύσουν άλλο ένα δυνατό τους σημείο, την Offensive Line. Ο Williams είναι ταλαντούχος, στις σωστές διαστάσεις και με καλή τεχνική. Παίζοντας στη SEC κατηγορία του κολλεγιακού έχει και παραστάσεις από αυτό που τον περιμένει στο NFL, δηλαδή υπεραθλητικούς D-linemen. Η αρχική του θέση είναι RT αλλά στην ομάδα ελπίζουν να του μάθουν να παίζει και αριστερά. Αν καταφέρει στο training camp και ανταπεξέλθει στα καθήκοντα του θα αναλάβει το ρόλο του Swing Tackle. O Swing Tackle είναι ένας αναπληρωματικός παίκτης που μπορεί να παίξει και στις δύο θέσεις Tackles. Όλες οι ομάδες έχουν καταφύγει σε αυτού του είδους τους παίκτες-πολυεργαλεία, μιας και οι O-linemen είναι σπάνιοι και ακριβοί για να έχει κάποιοις δύο στο ρόστερ του. 3^ος γύρος, Sam Montgomery, OLB/DE, LSU Πριν αρχίσει το εντατικό σκάουτινγκ για τα νέα ταλέντα ο Montgomery θεωρούταν από πολλούς ως ταλέντο 1^ου γύρου. Η εντυπωσιακές εμφανίσεις του με τις τίγρεις του LSU, τον έκαναν έναν από τους πιο αναγνωρίσιμους παίκτες στο draft. Παρά το γεγονός ότι ήταν παραγωγικός στο κολλέγιο, οι σκάουτερς διέγνωσαν αδυναμίες στην τεχνική του, κάτι που τον έριξε δύο γύρους. Το βασικό πρόβλημα του Montgomery είναι ότι δεν διαθέτει στοιχεία καλού Pass Rusher. Είναι πολύ καλός και πειθαρχημένος απέναντι στο run, αλλά δεν μπορεί να είναι συνεπής στην πίεση του QB. Ευτυχώς γι΄αυτόν η ομάδα διαθέτει κάποιον JJ Watt, τον καλύτερο pass rusher. Με την παρουσία του πολύ δυνατού Montgomery οι Texans μπορούν να εμφανίσουν τεράστια ποικιλία στα αμυντικά τους σχήματα. Δεν πρέπει επίσης να ξεχνάμε ότι μετά την απουσία του Cushing το 2012, η ομάδα έδειξε ευάλωτη απέναντι στο run.

[http://www.youtube.com/watch?v=q6n_sFZxySI]

Τα υπόλοιπα picks:

• 4^ος γύρος, Trevardo Williams, OLB/DE, Connecticut
• 6^ος γύρος, David Quessenberry, Offensive Tackle, San Jose State
• 6^ος γύρος, Alan Bonner, Wide Receiver, Jacksonville State
• 6^ος γύρος, Chris Jones, Defensive Tackle, Bowling Green
• 6^ος γύρος, Ryan Griffin, Tight End, UConn

  Προσδοκίες Με την AFC, σαφώς αποδυναμωμένη, οι Texans μπορούν να παλέψουν για ένα καλό πλασάρισμα το οποίο θα τους εξασφαλίσει καλύτερες πιθανότητες συμμετοχής στον τελικό τους στόχο, το Super Bowl. Βαρόμετρο για την ομάδα θα είναι σίγουρα η αποτελεσματικότητα του QB Matt Schaub και η προσαρμογή των νέων WRs. Όσο καλή ομάδα και να είναι οι Texans, στο σημερινό NFL δεν μπορεί κανείς να νικήσει μόνο με το running game. Όντας σχεδόν μία δεκαετία στη σκιά των Colts του Manning, το τελευταίο που θέλουν στο Houston είναι να τους αφήσουν πίσω τους οι Colts του Andrew Luck. Αν θεωρήσουν δεδομένη την AFC South, με την ίδια ευκολία που την κατέκτησαν τα δύο τελευταία χρόνια, μπορούν να τη χάσουν.Συνεπώς οι στόχοι της ομάδας πρέπει να ξεκινάνε και να τελειώνουν στα δύο παιχνίδια απέναντι στους Colts, τα οποία θα κρίνουν την πρωτιά στην κατηγορία και φυσικά την πολυπόθητη θέση στα playoffs. Η επιτυχία στα playoffs είναι κάτι πιο σύνθετο. Εκτός από την αγωνιστική και ψυχολογική κατάσταση, τεράστιο ρόλο παίζουν οι τραυματισμοί και η τύχη. Ζητούμενο για τους Texans είναι έχουν υποχρεώσεις με το νέο έτος και να μιμηθούν το φορμάρισμα των περσινών Ravens.