Θυμάστε πριν την εκκίνηση της σεζόν, όπου πέρα από τις συμβολαιογραφικές διαφωνίες αστέρων wide receivers και κάποιων quarterbacks, έπεσε στο τραπέζι η αξία επεκτάσεων των running backs; Όπως αποδείχθηκε, η θέση κρίθηκε αναλώσιμη, με αποτέλεσμα να δούμε πολλές μετακινήσεις στυλοβατών backs, με γνώμονα την γοργή επιδείνωση της απόδοσής τους αναλογικά με την ηλικία και την σημασία άλλων, πιο “κομβικών” θέσεων. O Josh Jacobs, από τα ελάχιστα φωτεινά σημεία των Las Vegas Raiders, μετακόμισε την ψυχρή πόλη του Γκριν Μπέι κι ο Joe Mixon άλλαξε άρδην ταχυδρομικό κώδικα, μεταφερόμενος από το Σινσιννάτι στο μετροπολιτικό Χιούστον. Οι κινήσεις που τάραξαν τα νερά της μεταγραφικής περιόδου, ωστόσο, ήταν οι αλλαγές φανελών δύο σπουδαίων running backs που, ενώ είχαν σημειώσει αξιόλογη πορεία στις ομάδες που τους έκαναν draft, κρίθηκαν είτε στη “λάθος πλευρά των τριάντα” είτε θέση που δεν μπορούσε να προσφέρει κάτι παραπάνω σε ένα franchise με πολλά θέματα. Αν κι η λογική τους είχε βάθος, σίγουρα θα πληγώθηκαν από το γεγονός ότι οι Derrick Henry και Saquon Barkley όχι απλώς διέπρεψαν στις νέες τους ομάδες, αλλά ήταν κι υποψήφιοι για το MVP βραβείο. Συνυπολογίζοντας τις τρομερές σεζόν των Jahmyr Gibbs (1.412 γιάρδες, 16 touchdowns), James Cook (1.009 γιάρδες, 16 touchdowns), Kyren Williams (1.299 γιάρδες, 14 touchdowns) και τουλάχιστον άλλων πέντε σπουδαίων ονομάτων, η σεζόν 2024 με 2025 μπορεί να κριθεί σχεδόν αναγεννησιακή για την θέση και την πολυτιμότητα των running backs.

Φέτος, επίσης, είδαμε την αντίδραση των ξεγραμμένων και το ανάστημα των… μικρών. Ομάδες όπως οι Buffalo Bills, οι Minnesota Vikings κι οι Los Angeles Rams, που είχαν πλειάδα αποχωρήσεων σε ονόματα, αντιμετωπίστηκαν ως ιστορίες που είχαν γράψει την τελευταία σελίδα τους ως Super Bowl διεκδικητές. Δεν υπολόγισαν, όμως, στην άρνηση του QB Josh Allen, επικείμενου MVP, να παραδώσει τα όπλα, ούτε και στον… πολυμήχανο προπονητή Sean McVay να βρει άλλους τρόπους, μακριά της πεπατημένης, για να πάρει αυτό που θέλει. Για τους Vikings του Kevin O’Connell, το γεγονός ότι ο ίδιος πήρε το βραβείο του καλύτερου προπονητή της χρονιάς λέει από μόνο του πολλά. Πώς να μην το κερδίσει, όταν κατάφερε να σημειώσει 14 νίκες με έναν quarterback που πολλοί γέλασαν όταν είδαν πώς θα έπαιρνε χρέη βασικού; Bills και Rams κατέκτησαν τις division τους, είτε εύκολα είτε την τελευταία στιγμή, κι οι Vikings κυνήγησαν τη δική τους μέχρι την τελευταία αγωνιστική. Το σημαντικό είναι ότι κέρδισαν εισιτήρια για τα playoffs και τον σεβασμό της λίγκας.

Τι μπορούμε να πούμε, όμως, για το νέο αίμα παικτών που όχι μόνο δεν έχασαν τη ψυχραιμία τους στο επαγγελματικό επίπεδο, αλλά έδειξαν ότι η θέση του quarterback δεν έχει στερέψει καθόλου; Να ξεκινήσουμε με τον ώριμο Bo Nix, που έριξε όλες τις αδυναμίες που τον χαρακτήριζαν με την έλευσή του στους Broncos, οδηγώντας τους στα πρώτα τους playoffs μετά από εννέα χρόνια. Να μετακινηθούμε στον Drake Maye, το μοναδικό ίσως φωτεινό σημείο των New England Patriots, που έδειξε τόλμη και αρετές παρά την ελάχιστη βοήθεια που είχε. Φυσικά, δεν γίνεται να μην καταλήξουμε στον βραβευμένο, καλύτερο νεοαφιχθέντα της χρονιάς, Jayden Daniels, παίκτη που έπαιξε πέρα από τα χρόνια και την εμπειρία του, βοηθώντας την διαρκώς αποτυχημένη Washington να πρωταγωνιστήσει και να βρεθεί στον πρώτο της ημιτελικό μετά από 33 ολόκληρα χρόνια!

Αυτά, όμως, πέρασαν. Εδώ είμαστε για να συζητήσουμε τους φετινούς φιναλίστ. Δύο ομάδες που κανείς δεν ήθελε να βρίσκονται στον τελικό, πέρα από τους οπαδούς τους, αλλά προσφέρουν σπουδαίο υλικό για ανάλυση επί του τάπητος. Οι Kansas City Chiefs έφτασαν εδώ με τη συνταγή του “παν μέτρον άριστον”, ενώ οι Philadelphia Eagles με την “ισχύς εν την ενώσει”.

Οι δυο τους συναντιούνται ξανά, μετά από δύο χρόνια, κι ήρθε η ώρα να δούμε πόσο έχουν αλλάξει από τότε.

Είναι τόσο παρόμοιοι σε έμψυχο υλικό με δύο χρόνια πριν, που αναρωτιέμαι αν θα έπρεπε να κάνω αντιγραφή-επικόλληση όσα είχα γράψει για το Super Bowl LVII. Η αλήθεια, ωστόσο, είναι ότι οι φετινοί Chiefs απέχουν πολύ από τον προπέρσινο εαυτό τους. Δεν υπάρχουν οι πάσες των 20 και βάλε γιαρδών που σε έκαναν να παρακολουθείς την πορεία της μπάλας με το κεφάλι. Εξαφανίστηκαν οι τρανταχτές νίκες με μεγάλη διαφορά πόντων, χάθηκαν οι 5.000 γιάρδες και τα 40+ touchdowns του ακατανίκητου Patrick Mahomes. Η φετινή σεζόν του Κάνσας μόνο εκρηκτική δεν μπορεί να χαρακτηριστεί. Μετρημένη θα ήταν το ιδανικότερο ή, για πολλούς, απίστευτα τυχερή.

Ελέω μίας ελλιπούς offensive line, τραυματισμών σε pass catchers και, κατ’επέκταση, λιγοστών επιλογών που θα μπορούσαν να κάνουν θεαματικά πράγματα, ο Mahomes έπαιξε το πιο ασφαλές του στυλ φέτος. Ο μέσος όρος μήκους στις πάσες του ήταν 6,3 γιάρδες, κατατάσσοντάς τον στην 34^η θέση μεταξύ των quarterbacks. Ανά εκατό πάσες, πάσαρε για μακρύτερα από 20 γιάρδες μόλις 7 φορές, και οι περισσότερες από αυτές ήταν αναποτελεσματικές. Ο χαρισματικός quarterback αναγκάστηκε να κάνει πίσω φέτος, και να εμπιστευτεί την ομάδα του να κάνει τη δουλειά της αργά και σταθερά, μαζεύοντας αρκετές γιάρδες για να πάρει το first down όσες προσπάθειες κι αν χρειαζόταν. Τα νούμερα στηρίζουν την φονικότητά του σε fourth down καταστάσεις, καθώς κατάφερνε να πάρει το πολυπόθητο, φρέσκο σετ με downs στο 51% των περιπτώσεων, αποδεικνύοντας τη δεινότητά του σε κρίσιμες φάσεις.

Τέτοιες ενέργειες, όμως, σήμαινε πως η επίθεση δε θα μπορούσε να σκοράρει πολλούς πόντους, κάτι που αποδεικνύεται στην δέκατη πέμπτη θέση κατάταξης ενεργητικών πόντων. Οπότε, μεγάλο μέρος της διατήρησης του χαμηλού σκορ έπρεπε να σηκώσει στους ώμους της η άμυνα, η μονάδα του πλέον φημισμένου Steve Spagnuolo, διατήρησε την ταυτότητά της ως μία σκληρή άμυνα στα χαρακώματα, εμποδίζοντας ομάδες να είναι εκρηκτικές μέσω του rushing στοιχείου, πιέζοντας ανελέητα τους απέναντι quarterbacks, ελπίζοντας να περιορίσουν τις μακρινές πάσες. Αντίθετα με τον quarterback της, δεν ήταν ίκανη να σταματήσει ομάδες από το να κάνουν μετατροπή των third down σε first, κατατάσσοντας 26^οι ενάντια σε third down conversions. Μέσα στην redzone, ωστόσο, εμφανίστηκε η αλύγιστη θέλησή τους να μην επιτρέψουν το σκοράρισμα, τελειώνοντας στην τοπ δεκάδα που επέτρεψε πόντους.

out of 192 teams since 2019, the 2024 Chiefs have the #2 highest rate of passes thrown short of the line of scrimmage

Mahomes has never thrown shorter or faster than he is this yr

PHI D:

#1 vs short throws (5 air yds or less)

#1 vs fast throws (2.5 sec or less)

GREAT BATTLE! pic.twitter.com/ZzU1406tbV
— Warren Sharp (@SharpFootball) February 7, 2025

Είναι δύσκολο να μιλήσουμε για τους φετινούς Chiefs, ωστόσο, χωρίς να αναφέρουμε πόσο κοντά ήταν στην ήττα κάθε φορά που έπαιζαν. Δεκατρία από τα δεκαεφτά ματς τους κρίθηκαν σε δέκα ή λιγότερους πόντους, και πολλούς από αυτούς τους αγώνες είχαν καταλήξεις που μόνο σε… μαύρη μαγεία μπορούν να αποδοθούν. Από τη νίκη με απόσταση ενός… νυχιού του Isaiah Likely ενάντια στους Baltimore Ravens ξεκίνησε μία σεζόν όπου είδαμε blocked field goal της τελευταίας στιγμής ενάντια στους Denver Broncos, field goal του Harrison Butker να χτυπάει δοκάρι και μέσα ενάντια στους Los Angeles Chargers, κι ένα κακό snap των Raiders να τους σώζει από σίγουρη ήττα στις αρχές του Δεκεμβρίου. Μέσα σε όλο αυτό, υπήρχαν κι οι πολυάριθμες κραυγές αγανάκτησης στα, αρκετά άδικα, σφυρίγματα που δόθηκαν υπέρ των αντιπάλων, είτε μιλάμε για defensive pass interferences και false starts που δε δόθηκαν στους Chiefs, είτε για πολύ μαλακά roughing the passer πέναλτι που δίνονταν μόνο στον Mahomes κι όχι σε άλλους quarterbacks με παρόμοια χτυπήματα.

Παρά την αποτελεσματικότητα της defensive line, το να σταθούν ενάντια στον Saquon Barkley και το θανατηφόρο tush push των Eagles θα αποδειχθεί τεράστια πρόκληση. Αναγκαστικά, θα αναγκαστούν να γεμίσουν το χώρο κοντά στην line και να σφίξουν οι δρόμοι διαφυγής του απειλητικού running back, κάτι που σίγουρα θα αφήσει την οπισθοφυλακή εκτεθειμένη στο δίδυμο των A.J. Brown και DeVonta Smith, εφόσον ο Jalen Hurts καταφέρει να τους βρει. Όπως έκαναν όλη τη χρονιά, οι Chiefs θα πρέπει να διαλέξουν από ποιο “όπλο προτιμούν να πεθάνουν” και να ελπίσουν ότι η τύχη θα τους χαμογελάσει ξανά.

Μην ξεγράφουμε, όμως, ότι το κρυφό όπλο του Κάνσας μπορεί να είναι αυτό που “κοιμόταν” όλη τη σεζόν. Ποιος μπορεί να διαγράψει την πιθανότητα ο Mahomes να ξεκινήσει να πασάρει βαθιά όταν η μπάλα θα καίει;

Κάθε φορά που οι Eagles έφταναν στο Super Bowl, έπρεπε πάντα να ακολουθεί κάτι αυτοκαταστροφικό αμέσως μετά. Το 1981 συνοδεύτηκε από αναφορές παικτών για εξουθενωτικές προπονήσεις από τον Dick Vermeil, που οδήγησαν στην απομάκρυνσή του. Το 2005, διαμάχες μεταξύ του Terrell Owens και του quarterback Donovan McNabb φιγούραραν στα πρωτοσέλιδα του καλοκαιριού. Μετά την επιτυχία του 2017, τριβές μεταξύ του προπονητή Doug Pederson και του general manager Howie Roseman, γύρω από την επιλογή του Jalen Hurts, κόντεψαν να διαλύσουν την ομάδα. Φέτος, το δράμα δεν έλειψε, ούτε από τις διαφωνίες των A.J. Brown και Jalen Hurts (καταραμένη είναι αυτή η ομάδα και τσακώνονται συνέχεια receivers με quarterbacks;), ούτε από το σούσουρο γύρω από τον “προκλητικό” προπονητή Nick Sirianni, του οποίου αφαιρέθηκαν οι προπονητικές δικαιοδοσίες στο play calling. Παρόλα αυτά, οι Αετοί απέδειξαν ότι το σύνολο κι οι ικανοί coordinators μπορούν να στηρίξουν μία ομάδα ως το τέλος.

Θα ήταν σφάλμα να αναφερθούμε μόνο στον Saquon Barkley χωρίς να μιλήσουμε για την τρομερή offensive line των Eagles, η οποία παρά την απώλεια του επί σερί ετών στυλοβάτη center, Jason Kelce, διατήρησε στο ακέραιο την αξιοπιστία της. To πάντρεμα των δύο αποδείχθηκε ιδανικό, αφού η μονάδα αποτελεί μίας από τις αποτελεσματικότερες στο rushing παιχνίδι, δουλεύοντας σε πολλά schemes που διαφοροποιούν το τρέξιμο. Δεν είναι τυχαίο που η ομάδα πήρε μπρος μετά την πέμπτη αγωνιστική, όταν η επίθεση συγκεντρώθηκε γύρω από την προστασία και την εκρηκτικότητα του εικοσιοχτάχρονου (χρόνια πολλά κιόλας!) running back. Αν ο Barkley κατάφερνε να ξεφύγει από την πρώτη γραμμή άμυνας, δεν υπήρχε περίπτωση να τον φτάσεις μέχρι την end zone. Κι αν δεν σκόραρε touchdown, η ικανότητά του να ξεγλιστράει και να βρίσκει διαδρόμους βοηθούσε να παίρνουν πολύτιμες γιάρδες σε κάθε down. Η offensive line, όμως, βοήθησε και τον Hurts, ο οποίος τελείωσε τη σεζόν δεύτερος σε EPA όταν έτρεχε ή έκανε scrambles, και σίγουρα γέρνει την πλάστιγγα όταν χρησιμοποιούνται τα, πλέον συνηθισμένα, tush push.

Δε γίνεται να μην αναφερθούμε και στην άλλη πλευρά του γηπέδου. Ο DC Vic Fangio πήρε μία άμυνα που πέρσι δεν δέχτηκε να ασχοληθεί καθόλου στο τέλος της σεζόν, όδευε στην αναρχία και στον μηδενισμό, και την μετέτρεψε στην πιο απειλητική άμυνα ίσως όλης της λίγκας. Όποιο advanced στατιστικό κι αν δείτε, οι Eagles φιγουράρουν στην κορυφή, είτε μιλάμε για EPA είτε για success rate κι explosive φάσεις. Το σύνολο είναι μία ένωση βετεράνων και νεαρών παιδιών, κι όλοι τους έχουν αποδειχτεί κομβικοί. Είτε μιλάμε για τον εκπληκτικό Zack Baun, του οποίου η καριέρα αναγεννήθηκε στην Φιλαδέλφεια, ή τον καταιγιστικό νταή Jalen Carter, είτε για τους Cooper DeJean και Quinyon Mitchell, η άμυνα των Eagles έχει αρνηθεί σε όλες τις ομάδες μεγάλα plays και τους έχει αναγκάσει να βρουν δύσκολους τρόπους για να σπάσουν την τρομερή zone άμυνα που παραθέτουν. Δεν είναι η sack μηχανή που ήταν το 2022, αλλά καλό κουράγιο σε όσους προσπαθήσουν να βρουν τρύπες κατά μήκος του γηπέδου. Μέχρι να τις βρεις, θα είναι μπροστά σου.

Eagles defense 2024 analytics:

– EPA: 2nd
– DVOA: 1st
– Scoring defense: 1st
– Explosive plays defense: 1st
– Takeaways: 2nd

They are the youngest defense in the league.#Eagles pic.twitter.com/Pmg0Osqkd5
— Thomas R. Petersen (@thomasrp93) January 15, 2025

Αν υπάρχει μία αδυναμία σε αυτή την ομάδα, βρίσκεται στον quarterback της. Κάθε φορά που ο Barkley αναχαιτιζόταν, οποιαδήποτε μορφή πίεσης στον Jalen Hurts αποδεικνύονταν καταδικαστική, ασχέτως των επιθετικών επιλογών που είχε. Αυτό φαίνεται και στα sacks που δέχτηκε φέτος, με το 9,4% των περιπτώσεων σε πάσες να είναι το τρίτο μεγαλύτερο σε όλη τη λίγκα. Υπήρξε μία αναζωπύρωση στο NFC Championship, με τον Hurts να κάνει ένα πολύ καλό παιχνίδι, αλλά η άμυνα των Chiefs δεν είναι ίδια με των Commanders. Αν υπάρχει μία στιγμή που ο Hurts πρέπει να θυμηθεί ότι είναι πασαδόρος, είναι σίγουρα απόψε.

Τους δύο αυτούς προπονητές τους είδαμε αντιμέτωπους δύο χρόνια πριν. Αμυντικές δυσλειτουργίες, turnovers κι ένα αυστηρό πέναλτι κόστισαν στους Eagles την ευκαιρία να σηκώσουν το Lombardi τρόπαιο και να σταματήσουν την πορεία των Chiefs για το three peat. H Φιλαδέλφεια έπρεπε να ξαναβρεί τον εαυτό της μέσα από τη διχόνοια και την απογοήτευση, όσο το Κάνσας εδραίωνε την ταυτότητά του ως το αδιαμφισβήτητο φαβορί, η ομάδα που δεν πεθαίνει. Οι Andy Reid και Νick Sirianni είναι τόσο διαφορετικοί όσο κι οι quarterbacks τους. Τα αποτυπώματα του Reid μπορούν να βρεθούν σε όλο το μήκος του σχεδιασμού της ομάδας, ενώ ο Sirianni έπρεπε να δεσμευτεί στο να κρατήσει τις κλωστές των αποδυτηρίων μακριά από το ξήλωμα. Ο Patrick Mahomes είναι μονίμως στο φως της δημοσιότητας, για καλό ή για κακό, μονοπωλεί τις διαφημίσεις κι έχει μείνει στη συλλογική συνείδηση ως ο καλύτερος quarterback της γενιάς του. Ο Jalen Hurts παραμένει σιωπηλός, έχει επισημανθεί ως παίκτης που κουβαλήθηκε από την ομάδα του κι απέχει από τις περισσότερες υποψηφιότητες σε ατομικά βραβεία. Κι όμως, αυτό αποδεικνύει ότι δεν υπάρχει μόνο ένας τρόπος να φτάσεις στον τελικό.

Θα μπορέσουν οι Kansas City Chiefs να ξαναγράψουν την ιστορία, 59 χρόνια μετά το πρώτο Super Bowl, όντας η πρώτη ομάδα που θα στεφθεί πρωταθλήτρια για τρίτη διαδοχική χρονιά, κάτι που ούτε οι San Francisco 49ers, οι Dallas Cowboys, οι Pittsburgh Steelers αλλά ούτε κι οι New England Patriots κατάφεραν;

Ή θα είναι οι Philadelphia Eagles που θα πατήσουν στο φλογισμένο ατού της εκδίκησης, επιθυμώντας να διαγράψουν την οδυνηρή ανάμνηση του χαμένου τελικού, στηριζόμενοι στις δυνάμεις τους και σε έναν defensive coordinator που γνωρίζει καλά τον αντίπαλό του;

Θα τα μάθουμε όλα, ξημερώματα Δευτέρας, παρακολουθώντας με τα μέλη και τους φίλους του NFLGreece από το γνωστό στέκι στην Αθήνα, και μέσω της πλατφόρμας του Discord, που τόσο έχετε αγαπήσει. Εύχομαι καλή όρεξη, καλό ξενύχτι και, μακάρι πραγματικά, ο αγώνας να ανταμείψει αυτό που, ίσως, δεν μπορεί να προσφέρει το φετινό ζευγάρι.

Συντάκτης/Ομάδα	Ian	Στεφανία	Μένανδρος	The Night Train	To Theio Tragi	Clairvoyant
Νικητής	Kansas City Chiefs	Philadelphia Eagles	Kansas City Chiefs	Philadelphia Eagles	Kansas City Chiefs	Philadelphia Eagles