Miami Dolphins: Γιατί δε μπορούν να ορθοποδήσουν;

Όταν μιλάμε για σταθερά κακές ομάδες στο NFL, η κουβέντα πάει πάντα στους Cleveland Browns, στους Jacksonville Jaguars, στους Buffalo Bills, στους Detroit Lions. Ακόμα και οι New York Jets περιλαμβάνονται καμιά φορά στην κουβέντα αυτή – ή οι Oakland Raiders, οι οποίοι έχουν τέσσερα πρωταθλήματα, λόγω της απουσίας τους από τα playoffs την τελευταία 15ετία . Για κάποιο λόγο, οι Miami Dolphins δεν αναφέρονται ποτέ. Ίσως έχει να κάνει με το γεγονός ότι πάντα βρίσκουν τον τρόπο να κάνουν 6-7 νίκες. Ίσως συμβαίνει επειδή πάντα υπάρχουν δύο, τρεις ή περισσότερες ομάδες με χειρότερο ρεκόρ και με περισσότερες ταπεινωτικές ήττες, οι οποίες φωτογραφίζονται από τα media και τους fans ως χειρότερες. Ίσως γιατί κάθε χρόνο κάνουν καλές κινήσεις στην offseason, υπογράφοντας συμβόλαια με καλούς free agents ή τουλάχιστον free agents που είναι “καλά ονόματα” για την αγορά του NFL. Παρόλ’ αυτά, οι Dolphins έχουν να αγωνιστούν σε παιχνίδι των playoffs από τη σεζόν του 2008. Έχουν μείνει εκτός playoffs για 7 συνεχόμενες χρονιές, ενώ έχουν μόλις μια παρουσία σε αυτά από το 2002 και έπειτα. Αν ψάξουμε για την τελευταία νίκη των Dolphins στην postseason, θα πρέπει να γυρίσουμε στον Ιανουάριο του 2001, όταν απέκλεισαν τους Indianapolis Colts στον Wild Card γύρο με 23-17 στην παράταση. Έκτοτε, έχουν δύο ήττες σε ισάριθμους αγώνες playoffs. Από την τελευταία τους νίκη σε playoffs, οι Miami Dolphins έχουν αλλάξει 8 head coaches (πέντε αν δεν υπολογίσουμε τους υπηρεσιακούς) και 8 διαφορετικούς βασικούς quarterbacks (μετρώντας μόνο όσους λογίζονταν ως βασικοί στις αρχές της κάθε σεζόν). Οι Browns, των οποίων η αναζήτηση franchise quarterback έχει γίνει ανέκδοτο, έχουν αλλάξει 13 στο ίδιο διάστημα. Σε καμιά περίπτωση δε μπορούμε να εξισώσουμε (ας μου επιτραπεί η έκφραση) τη διαχρονική αποτυχία των δύο αυτών ομάδων, αλλά στις αναζητήσεις της χειρότερης ομάδας, οι Dolphins περνάνε απαρατήρητοι χωρίς να έχουν να επιδείξουν τίποτα καλύτερο από τους συνήθεις ύποπτους. Το περίεργο για την ομάδα του Miami είναι ότι προσπαθεί συστηματικά να βελτιωθεί και δε θυμάμαι σε καμιά offseason να συζητιέται για το πόσο κακοί θα είναι οι Dolphins φέτος. Πάντα η συζήτηση περιστρέφεται γύρω από το πόσο ενισχύθηκαν και το αν θα εμφανιστούν λίγο ή πολύ βελτιωμένοι – ποτέ χειρότεροι. Σε αυτά τα 15 χρόνια που ξοδεύτηκαν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, κανένας από τους υπεύθυνους της ομάδας δεν κατάφερε να εντοπίσει την αιτία του κακού και να αλλάξει την κατάσταση. Πρόκειται, μάλλον, για περισσότερες από μια αιτίες, διαφορετικά φαντάζει αδύνατο να μην έχει βρεθεί λύση σε αυτό το αδιέξοδο όλα αυτά τα χρόνια. Για τα χρόνια πριν το 2010, δεν είμαι αρμόδιος να μιλήσω. Θυμάμαι χαρακτηριστικά όμως αυτή τη σεζόν, γιατί οι Dolphins δε μπορούσαν να νικήσουν εντός έδρας και εκτός έδρας παρουσιάζονταν άλλη ομάδα, νικώντας στα περισσότερα παιχνίδια μακριά από το Sun Life Stadium. Το τέλος της κανονικής περιόδου τους βρήκε με ρεκόρ 7-9, με μόλις μία εντός έδρας νίκη. Από το 2012, όταν ο Ryan Tannehill επιλέχθηκε στον πρώτο γύρο του draft και πήρε τη θέση του βασικού quarterback και μέχρι τι στιγμή που γράφεται το παρόν κείμενο, οι Dolphins έχουν πετύχει 30 νίκες και 38 ήττες, ενώ δεν έχουν σημειώσει καλύτερο ρεκόρ από το 8-8 (2013 και 2014). Αρκετοί είναι αυτοί που θεωρούν τον Tannehill ως κύριο υπεύθυνο για τη σταθερά μέτρια προς κακή πορεία του Miami τα τελευταία χρόνια, η αλήθεια όμως είναι κάπως διαφορετική. Με μια πρόχειρη αναζήτηση στο site του Pro Football Reference (www.pro-football-reference.com), μπορεί κανείς να δει πως ανάμεσα σε quarterbacks που έχουν παίξει τουλάχιστον 10 παιχνίδια ανά σεζόν από το 2012 και μετά, ο Tannehill φιγουράρει κάθε χρόνο ανάμεσα σε αυτούς που έχουν δεχθεί τα περισσότερα sacks. Μόνη εξαίρεση αποτελεί η rookie χρονιά του, το 2012, αλλά οι υπόλοιπες τρεις είναι μέσα στο Top-15. Για του λόγου το αληθές: fghe Αν κανείς κοιτάξει τα στατιστικά του Tannehill για αυτές τις χρονιές, θα δει πως τα νούμερα του είναι αρκετά καλά. Σίγουρα δεν είναι σαν του Aaron Rodgers των Green Bay Packers, αλλά δεν είναι πάρα πολύ μακριά και βέβαια ο Tannehill δεν έχει τους wide receivers που έχει ο Rodgers. Αυτό δεν απαλλάσσει τον 28χρονο quarterback από τις ευθύνες του, όμως σίγουρα καθίσταται σαφές ότι το μεγάλο πρόβλημα των Dolphins δε θα λυθεί απλά με έναν καλύτερο παίκτη σε αυτή τη θέση. Μερίδιο ευθύνης ανήκει στον πρώην head coach, τον Joe Philbin, που επί τρία χρόνια προσπαθούσε να εφαρμόσει ένα επιθετικό σύστημα που βοήθησε τον Aaron Rodgers να αναδειχθεί, αλλά στο Miami δεν πέτυχε ποτέ και έτσι ο Philbin δεν κατάφερε να κάνει το κάτι παραπάνω. Το ίδιο ισχύει για την offensive line που σε καμιά από τις προηγούμενες τέσσερις σεζόν δεν κατάφερε να προσφέρει τίποτα περισσότερο από τα στοιχειώδη στον Tannehill – ακόμα κι αυτά δεν ήταν κάθε αγωνιστική δεδομένα. Ούτε η άμυνα ήταν ποτέ φόβητρο, αν και είχε διαστήματα που ήταν πολύ καλή. Όλα τα παραπάνω είναι και ο λόγος που οι Miami Dolphins έχουν αλλάξει δύο φορές general manager τα τελευταία τρία χρόνια. Και αν συνεχίσουν οι αλλαγές αυτές να είναι τόσο συχνές, ίσως να είναι και ο λόγος που η ομάδα θα πηγαίνει από αποτυχία σε αποτυχία. Πάντως, σε ότι αφορά τη φετινή χρονιά, θα έλεγα ότι οι Dolphins έβγαλαν τα μάτια τους μόνοι τους. Η offensive line όταν είναι υγιής (γιατί φέτος απουσιάζουν σε κάθε παιχνίδι από ένας ως τέσσερις βασικοί παίκτες) μπορεί να δημιουργήσει διαδρόμους για το running game, ενώ κι ο Tannehill έχει περισσότερο χρόνο στο pocket. Ωστόσο, δεν υπάρχει ένας καλός running back για να κάνει τη διαφορά και δε γίνεται παρά να σκεφτεί κανείς ότι τα “δελφίνια” άφησαν τον Lamar Miller να φύγει στην offseason για το Houston και τους Texans. To ίδιο και στην άμυνα, όπου το pass rush είναι πολύ πεσμένο σε σχέση με πέρυσι, γιατί λείπει ο Olivier Vernon (υπέγραψε στους New York Giants), ο Cameron Wake και ο Mario Williams δεν είναι όσο εκρηκτικοί και γρήγοροι ήταν παλιά και οι linebackers δείχνουν αδύναμοι στο να αμυνθούν ως coverage παίκτες. Είναι να απορεί κανείς με την επιλογή των υπεύθυνων της ομάδας (του νέου head coach, Adam Gase και του νέου GM, Chris Grier) να μην αντικαταστήσουν τον Vernon, μιας και δεν αποκτήθηκε κανένας defensive end, αλλά και να μη φέρουν έναν ακόμα ευκίνητο linebacker, ώστε μαζί με τον Kiko Alonso να μπορούν να καλύψουν σε ένα βαθμό τις κοντινές πάσες. Έχοντας τρεις ήττες στα τέσσερα πρώτα παιχνίδια, οι Miami Dolphins είναι και φέτος πολύ κοντά στο να δουν μια ακόμη χρονιά να καταλήγει στον κάλαθο των αχρήστων. Αν δεν αλλάξει κάτι άμεσα, ίσως η μέρα που θα αρχίσουν να συμπεριλαμβάνονται στις συζητήσεις των διαχρονικά κακών ομάδων του NFL να μην είναι μακριά.

About The Author: Γιώργος Κασσάκος

Philadelphia Eagles fan από το 2009, NFL writer από το 2011. Η offseason του NFL είναι η δική του regular season – φτιάχνει σενάρια για τη free agency και "λιώνει" ότι college tape πέφτει στα χέρια του ενόψει του draft. Αργός δρομέας που κρέμασε τα παπούτσια του νωρίς, προτιμώντας τα μαχαιροπίρουνα. Έχει πάντα χρόνο για συζητήσεις αθλητικού περιεχομένου, τις οποίες προτιμά να κάνει παρέα με ένα ποτήρι bourbon.