Hall of Fame Game – Dallas Cowboys εναντίον Miami Dolphins: 24-20
Η pre-season ξεκίνησε χτές το βράδυ με το Hall of Fame Game και μαζί της ξεκίνησε και η αντίστροφη μέτρηση για την έναρξη της κανονικής περιόδου. Ο ενθουσιασμός μας είναι μεγάλος αλλά πέραν αυτού, όπως είναι φυσικό, το χθεσινό παιχνίδι δεν προσέφερε πολλά συμπεράσματα. Στους παίκτες παρατηρεί κανείς δύο κατηγορίες φυσικής κατάστασης, τους λεπτούς και τους χοντρούς. Οι RBs, WRs, Defensive Backs έχουν σ’ αυτό το σημείο της προετοιμασίας πολύ μεγαλύτερη αντοχή σε σχέση με τους “χοντρούς”, τους O-linemen, τους D-linemen, τους Linebackers και την πλειοψηφία των TEs οι οποίοι στην offseason ασχολήθηκαν κυρίως με τα βάρη και λιγότερο με το κομμάτι της αντοχής. Ειδική κατηγορία, όπως σε όλα, είναι οι QBs οι οποίοι δεν απαιτείται να έχουν ούτε το κομμάτι της δύναμης ούτε και αυτό της αντοχής στο 100% τον μήνα Αύγουστο.
Άμεσο αποτέλεσμα της ανισορροπίας στον τομέα της φυσικής κατάστασης είναι οι μαζικές αλλαγές σε κάθε preseason παιχνίδι (κυρίως στα πρώτα). Αν κάποιος παίκτης παραμείνει περισσότερο στον αγωνιστικό χώρο απ’ ότι του επιτρέπουν οι δυνάμεις του, μπορεί είτε να τραυματιστεί ο ίδιος είτε να «εκθέσει» κάποιον από τους συμπαίκτες του. Το καλύτερο παράδειγμα για τους φόβους των προπονητών για την ανετοιμότητα της ομάδας είναι η μη χρησιμοποίηση των βασικών QBs και άλλων ακριβοπληρωμένων παικτών στα πρώτα preseason παιχνίδια.
Οι απουσίες στο χθεσινό παιχνίδι δεν ήταν τόσες πολλές αλλά ο χρόνος συμμετοχής των παικτών που αναμένεται να βρίσκονται στο τελικό ρόστερ ήταν ελάχιστος. Κυριότερες απουσίες ήταν αυτές του QB των Cowboys Tony Romo και του μεγάλου αποκτήματος στη free agency, WR Mike Wallace για τους Dolphins. Το παράδειγμα του Romo ίσως έπρεπε να ακολουθήσουν και οι QB Ryan Tannehill και RB Lamar Miller των Dolphins μιας και προβλημάτισαν με την απόδοσή τους στον λίγο χρόνο συμμετοχής τους. Στο πρώτο επίσημο snap της σεζόν οι δύο παίκτες συνδυάστηκαν για ένα fumble 10 μόλις γιάρδες μακριά από την endzone της ομάδας τους, το οποίο οι Cowboys, αφού ανέκτησαν, μετέτρεψαν στο πρώτο touchdown της αναμέτρησης. Φυσικά και δεν μπορεί να βγάλει κανείς συμπεράσματα τόσο νωρίς στην preseason, αλλά σε μία περίοδο που τα ΜΜΕ δεν έχουν τίποτα άλλο να ασχοληθούν οι δύο παίκτες διάλεξαν λάθος μέρα να κάνουν λάθη.
Οι Cowboys διεύρυναν στη συνέχεια τη διαφορά τους και παρότι το Miami κατάφερε να μειώσει προς το τέλος του παιχνιδιού ηττήθηκε τελικά με 24-20. Οι Τεξανοί δικαιούνται να χαμογελούν γιατί είδαν την ομάδα τους ανανεωμένη τόσο επιθετικά όσο και αμυντικά. Στην επίθεση, η απόκτηση του TE Gavin Escobar στο περασμένο draft είναι σαφέστατο στοιχείο ότι η ομάδα του Dallas θα χρησιμοποιεί formation με πολλαπλούς TEs, ακόμα και 3. Το σχήμα αυτό διευκολύνει τη δουλειά του Romo αφού του επιτρέπει να έχει πολλαπλές εύκολες (high percentage) πάσες στους TEs του, ενώ αναγκάζει τις αντίπαλες άμυνες να εγκαταλείπουν τα διπλά μαρκαρίσματα στους δύο ακραίους WRs. Ταυτόχρονα οι 2 ή 3 TEs σημαίνουν περισσότερους παίκτες στο μπλοκάρισμα στις περιπτώσεις που η ομάδα αποφασίσει να τρέξει τη μπάλα με τον RB Murray. Όσον αφορά την άμυνα, ο Rob Ryan, με την αποχώρησή του πήρε μαζί του και το σχήμα 3-4. Πλέον οι OLB DeMarcus Ware και Antony Spencer θα μπορούν να δηλώνουν DEs καθώς ελευθερώνονται από το μαρκάρισμα της πάσας και επικεντρώνονται στο κυνήγι του QB.
Το Miami από την άλλη πλευρά δείχνει ότι η εποχή Joe Philbin συνοδεύεται από μεγαλύτερη σοβαρότητα. H ομάδα δεν έχει το καλύτερο υλικό στο πρωτάθλημα και ίσως πλήρωσε λίγο παραπάνω απ’ όσο έπρεπε για κάποιους παίκτες στην offseason, αλλά η εικόνα της είναι σοβαρή και πειθαρχημένη, κάτι που έμοιαζε μακρινό μερικά χρόνια πριν. Δυστυχώς, για την προσπάθεια ανοικοδόμισης του συλλόγου, έχουν παρθεί στο χτίσιμο της ομάδας κάποια ρίσκα τα οποία το πιο πιθανό είναι να αποτύχουν. Τα κυριότερα από αυτά είναι η εμπιστοσύνη στον δευτεροετή Tannehill, η ανάθεση της θέσης του βασικού RB στον Lamar Miller και η μη αναπλήρωση του Jake Long στη θέση του LT. Ο Τannehill είχε μία αρκετά καλή πρώτη χρονιά στο NFL, αλλά δεν έβγαλε μάτια. Η απομάκρυνση του RB Reggie Bush, που ήταν μέχρι πέρυσι ο ηγέτης της επίθεσης, οδήγησε αυτόματα στο συμπέρασμα ότι ο Tannehill και το passing game θα έχουν αυξημένες αρμοδιότητες. Μπορεί η διοίκηση να έριξε τον νεαρό QB στα βαθιά για να μάθει να κολυμπάει γρήγορα, αλλά πρέπει να είναι προετοιμασμένη για έναν ενδεχόμενο «πνιγμό» του παίκτη, τουλάχιστον για τη φετινή χρονιά. Το ίδιο ισχύει και για τον Lamar Miller, έναν ταλαντούχο και ανερχόμενο RB, ο οποίος όμως δεν είναι “game changer” σαν τον προκάτοχο του· σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί ηγέτης της επίθεσης και να αλλάξει μόνος του ένα παιχνίδι. Ο Miller θα αποδώσει όσο του επιτρέψει η O-line του. Και μιας που σχολιάσαμε την Ο-line, δε θα μπορούσαμε να μην αναφερθούμε και στον δευτεροετή Jonathan Martin ο οποίος άλλαξε θέση και από RT μετακόμισε αριστερά ως LT. Κρίνω περιττό να αναφέρω πόσο σημαντική είναι η θέση του LT συνολικά για την επίθεση. Αυτό όμως που έχω να πω είναι ότι το σίριαλ του LT στo Miami είναι μια βόμβα με πιθανότερο σημείο εκρήξεως τα χέρια του GM Jeff Ireland. Σε έναν ποδοσφαιρικό σύλλογο όπου ο βασικός LT και Νο. 1 pick του draft πριν από μερικά χρόνια είναι free agent, η πρώτη προτεραιότητα στην offseason θα έπρεπε να ήταν η αντικατάσταση του. Οι Dolphins πρότειναν ένα χαμηλό συμβόλαιο στον LT Long, δηλώνοντάς του τη δυσαρέσκεια τους για την πτώση της απόδοσης του, αλλά αντί να αποκτήσουν τον διάδοχό του, έστω και με μακροπρόθεσμο ορίζοντα αντικατάστασης, επέλεξαν να αποκτήσουν: TE, WR, ILB, DE, TE και CB. Οι πρώτες αναφορές από το training camp των Dolphins θέλουν τους DEs να νικούν τον Martin στα μαρκαρίσματα και στο χθεσινοβραδινό παιχνίδι ο Martin δεν πρόλαβε να δοκιμαστεί τόσο λόγω χρόνου όσο και λόγω επιλογής running plays. Χωρίς να θέλω να γίνω μάντης κακών για μία φιλόδοξη νεαρή ομάδα, κάθε φορά που το κράνος του Tannehill θα αγγίζει το γρασίδι, οι τηλεσχολιαστές θα θυμούνται αυτή την καλοκαιρινή απόφαση «εσωτερικής αντικατάστασης» του LT και τέτοιες αποφάσεις έχουν αρκετές φορές κοστίσει τη θέση σε GMs στο παρελθόν.
Καλή χρονιά σε όλους λοιπόν! Ας ελπίσουμε αυτό να ήταν το χειρότερο παιχνίδι για το 2013…
