Η αλήθεια είναι ότι η τελική τετράδα δε θα μπορούσε να είναι λάθος. Οι ομάδες που συμμετείχαν στην divisional week ήταν απλά πολύ καλές για να μην υπάρχει ενδιαφέρον στα τελευταία παιχνίδια των δύο περιφερειών.

Όλες οι ομάδες. Ακόμα και οι διπρόσωποι φετινοί Seahawks, οι οποίοι όντας ικανοί για το καλύτερο και το χειρότερο, δε θα μπορούσαν να ξεγραφτούν από κανένα. Ακόμα και οι Texans, μία ομάδα με τεράστιο έλλειμμα στη θέση του QB. Αρκετοί θέλουν να ξεχάσουν ότι με βάση τη φετινή εικόνα της άμυνας τους, είχαν το δικαίωμα να αποκαλούνται “η καλύτερη άμυνα των playoffs”. Όσο για τους Cowboys και τους Chiefs, τους δύο γηπεδούχους που έμειναν απέξω, η εξέλιξη του σκορ στα μεταξύ τους παιχνίδια μαρτυρά ότι κάλλιστα θα μπορούσαν να βρίσκονται κι εκείνοι στους τελικούς των περιφερειών τους.

Ας δούμε όμως τι έγινε το Σαββατοκύριακο:

• Η Atlanta διέλυσε τους Seahawks. Όντως αρκετά επιθετικοί από την αρχή και εκμεταλλευόμενοι τον τραυματισμό του Snead, οι γηπεδούχοι πάτησαν το γκάζι στο δεύτερο ημίχρονο και πέτυχαν την δεύτερη τους νίκη στα playoffs επί Matt Ryan, κι αυτή κόντρα στους Seahawks.
• Στο Dallas, το Green Bay ξεκίνησε εντυπωσιακά το παιχνίδι παίρνοντας προβάδισμα 21-3, με 3 TDs σε ισάριθμες κατοχές. Η άμυνα των Cowboys απάντησε στην πρόκληση περιορίζοντας την επίθεση του Rodgers από εκείνο το σημείο και μετά, δίνοντας την ευκαιρία στην επίθεση της ομάδας να ισοφαρίσει στο 28-28. Ακολούθησαν 3 κατοχές με ισάριθμα πετυχημένα FGs, όλα από απόσταση μεγαλύτερη των 50 γιαρδών. Νικήτρια αναδείχθηκε η ομάδα που είχε την μπάλα τελευταία.
• Στο Kansas City, οι Steelers κατάφεραν να σκοράρουν, αλλά δεν κατάφεραν να πετύχουν ένα TDs. Φτιάχνοντας περισσότερα καλά drives από τους γηπεδούχους, κατάφεραν να σκοράρουν 6 FGs (!). Οι 18 αυτοί πόντοι δε θα ήταν αρκετοί αν η Chiefs στην τελευταία τους κατοχή εκτός από το TD, είχαν επιτύχει στην απόπειρα για το 2 point conversion.
• Στο θεωρητικά πιο αδιάφορο παιχνίδι της χρονιάς οι Patriots προηγήθηκαν μεν με 14-3, αλλά δύο turnovers έδωσαν στους Texans εκτός από 10 πόντους και την αυτοπεποίθηση ότι μπορούν να μείνουν στο ματς. Το 14-13 του ημιχρόνου τους κρατούσε ζωντανούς και στην 3η περίοδο. Κάπου εκεί ο QB Brock Osweiler έχασε την υπομονή του. Τρεις από τις τραβηγμένες του πάσες κατέληξαν intercepted και έδωσαν στην επίθεση των Pats, την ευκαιρία να ανοίξει το σκορ και σιγά σιγά να τελειώσει το παιχνίδι.
• Οι Packers λοιπόν θα ταξιδέψουν στην έδρα των Falcons, οι οποίοι έμειναν το καλύτερο seed της NFC μετά τον αποκλεισμό των Cowboys. Το παιχνίδι αυτό αποτελεί ένα rematch του 32-33 υπέρ της Ατλάντα την 8η αγωνιστική και με την εικόνα των δύο επιθέσεων, ακόμη και εκείνο το σκορ μοιάζει μικρό.
• Στον τελικό της AFC, οι Patriots υποδέχονται τους Steelers στα playoffs. Μία ομάδα κόντρα στην οποία τρέχουν ένα 9-3 ρεκόρ από το 2001. Μάλιστα την προ-Roethlisberger εποχή, στην πορεία για τα πρωταθλήματα του 2001 και 2004, οι Patriots είχαν αποκλείσει τους Steelers σε παρόμοιο γύρο, στον τελικό της AFC. Έκτοτε και παρά την κυριαρχία των δύο ομάδων στην περιφέρεια, δεν έχουν ξαναβρεθεί αντίπαλοι στα playoffs. Επίσης τα τελευταία δυο παιχνίδια (2015, 2016) των ομάδων δεν μπορούν να είναι αντιπροσωπευτικά λόγω των απουσιών των Bell και Roethlisberger από την πλευρά των Steelers και την παρουσία του Rob Gronkowski στους Pats. Μυρίζει Classic!

Αυτά όμως την επόμενη εβδομάδα. Επιστέφω στις παρατηρήσεις της περασμένης εβδομάδας.

Seahawks @ Falcons

• Οι Seahawks έδειξαν ότι φέτος δεν ήταν η χρονιά τους. Ήταν ένα σπάνιο παιχνίδι playoffs, το οποίο το έχασαν εύκολα με την αντίπαλη ομάδα να είναι φανερά καλύτερη.
• Όσο βελτιωμένη και να ήταν η επίθεση των Seahawks, έμοιαζε να έχει ένα ταβάνι στο σκοράρισμα. Ειδικότερα αφού έμεινε πίσω στο σκορ, η άμυνα της Atlanta έπαιξε πιο παθητικά και έλεγξε το παιχνίδι.
• Ο Rawls σε εμφανή running plays δεν κατάφερε να είναι αποτελεσματικός, κυρίως εξαιτίας της κακής φετινή O-line της ομάδας.
• Εκτός από την ποιότητα των Falcons, το δικό τους έλλειμμα σε βάθος και τους τραυματισμούς τους πριν και κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, οι Seahawks είχαν και ένα δύο άτυχες στιγμές μες στο παιχνίδι. Χαρακτηριστικότερη είναι εκείνη του Safety, το οποίο προήλθε από πάτημα του Right Guard στον Wilson αμέσως μετά το snap. Μάλιστα λίγα plays πιο πριν είχε ακυρωθεί ένα πολύ καλό touchdown return του φρέσκου στο ρόστερ, Devin Hester.
• Εκτός από τις δικές τους άτυχες στιγμές, η ψυχολογία των Seahawks έπεσε και χάρη στους Falcons. Η επιβλητική επίθεση του Kyle Shanahan υπό τον Matt Ryan δε λογάριασε τίποτα. Σαν να μην είχαν ποτέ το bye, όλα τα όπλα στην επίθεση των Falcons ήταν σε ετοιμότητα. Είτε σε καταστάσεις 3rd & short, είτε σε 3rd & Long οι Falcons έβρισκαν τρόπο να κουνούν τις αλυσίδες και να κατεβαίνουν το γήπεδο.
• Τα βασικά όπλα απέναντι στη ζώνη των Seahawks ήταν ο Gabriel και οι RBs Coleman και Freeman που για άλλο ένα παιχνίδι έδειξαν ότι έχουν τα χέρια receivers.
• Οι Falcons ήταν τόσο αποτελεσματικοί που δεν είχαν πρόβλημα ακόμα και με την σύντομη αποχώρηση του Julio Jones.

Texans @ Patriots

• Θα ήταν άδικο για τους Texans να χαρακτηριστεί αυτό το παιχνίδι μία προβληματική εμφάνιση για τους Patriots. Άλλωστε δεν μπορούν όλα τα παιχνίδια να τελειώνουν τόσο επιβλητικά όσο ο αγώνας της φετινής 3ης αγωνιστικής που είχε δει τους Texans να διασύρονται.
• Σε αντίθεση με εκείνο τον αγώνα, οι Texans δεν είχαν πρόβλημα με τον LeGarrette Blount που είχε τότε 105 γιάρδες και 2 TDs. Οι Patriots είχαν φυσικά αλλάξει όλο το playbook μιας και σε εκείνο τον αγώνα δεν είχε αγωνιστεί ο Tom Brady.
• Η γλυκόπικρη γεύση για τους γηπεδούχους μετά το τέλος του παιχνιδιού, οφείλεται στο ότι οι δύο καλύτεροι παίκτες της ομάδας, ο QB Tom Brady και ο RB Dion Lewis, ήταν εκείνοι που υπέπεσαν σε turnovers. Αυτά τα 3 turnovers ήταν που κράτησαν στο παιχνίδι τους Texans, μέχρι να αρχίσουν τα δικά τους.
• Ως συμπέρασμα, θα μπορούσε κανείς να πει ότι οι Patriots δυσκολεύονται απέναντι σε ομάδες με τόσο αθλητικές front 7. Παρόμοια προβλήματα έχουν εμφανίσει κόντρα στους Panthers και κόντρα στους Jets.
• Ειδικότερα οι OLBs Jadeveon Clowney και Whitney Mercilus έκαναν εξαιρετικό παιχνίδι. Ο πρώτος ήταν πολύ καλός και στην πάσα και στο run, ενώ ο δεύτερος ήταν απλά παντού. Έπαιξε σε όλες τις θέσεις της γραμμής των LBs και με μεγάλη επιτυχία. Το ενδεχόμενο οι δυο τους και ο JJ Watt να παίξουν ταυτόχρονα σε τόσο υψηλό αγωνιστικό επίπεδο είναι εφιαλτικό για τις αντίπαλες επιθέσεις.
• Αλλά η front 7 των Texans δεν ήταν η μόνη. Οι CBs Bouye και Joseph έκαναν άλλο ένα πολύ καλό παιχνίδι στα playoffs. Ακόμα και οι πετυχημένες υποδοχές των Patriots έγιναν κάτω από μεγάλη πίεση.
• Ένας άλλος CB, στο απέναντι στρατόπεδο, έκανε επίσης μεγάλο παιχνίδι. Ένας CB που αποτελούσε στόχο, όταν η secondary των Patriots δεν πήγαινε καλά, αλλά φέτος διανύει μία εξαιρετική περίοδο. Ο λόγος για του Logan Ryan. Είχε ένα δύσκολο interception και ένα καθοριστικό sack. Οι προπονητές τους τον χρησιμοποιούν τόσο στο slot όσο και στην εξωτερική, ανάλογα με τον αντίπαλο. Η θετική παρουσία και των υπολοίπων βασικών CBs, είναι ο βασικός λόγος για τον οποίο η άμυνα των Patriots ήταν από τις κορυφαίες σε παθητικό πόντων. Ο Eric Rowe είναι στα κυβικά του πρώην Patriot Talib, ενώ η εκρηκτικότητα και η ικανότητα του Malcom Butler στο προσωπικό μαρκάρισμα, είναι σπάνια ακόμα και για το NFL.

• Οι πραγματικοί ήρωες στο ρόστερ των Packers είναι η Offensive Line. Ο χρόνος που είχε ο Rodgers στα τελευταία νικηφόρα παιχνίδια είναι κάτι πρωτοφανές. Τα 3 sacks είναι λίγα αν συνυπολογίσει κανείς το χρόνο που κρατούσε ο Rodgers τη μπάλα, τις φορές που αναγκάστηκε να βγει από το pocket, ή τις φορές που οι Cowboys προσπάθησαν να κάνουν blitz. Η απόδοση της γραμμής του, έδωσε στον Rodgers την αυτοπεποίθηση να μένει περισσότερο εντός pocket, να κάνει προσποιήσεις στους αμυντικούς και να προσφέρει μερικά “χορευτικά” στιγμιότυπα.
• Αν κάποιος κοιτάξει τη στατιστική θα βρει 6 receivers με υποδοχή στην πλευρά των Packers. Και από αυτά τα ονόματα έλειπε φυσικά ο Jordy Nelson, ο καλύτερος του receiver φέτος.
• Ο Clutch παίκτης της ομάδας ήταν ο Jared Cook (103 γιάρδες, 1 TD). Ο ταλαντούχος TE είναι ότι πιο ποιοτικό έχει δει το ρόστερ των Packers στη θέση αυτή από τον καιρό του Jermichael Finley. Η ελπίδα στην offseason ήταν ότι ο Cook θα έχει παραπλήσια παραγωγικότητα, ιδιαίτερα στην endzone. Παρά τα 17 παιχνίδια που έχουν παίξει φέτος οι Packers, αυτό ήταν μόλις το δεύτερο στο οποίο ο Cook αξιοποιήθηκε κατάλληλα. Το προηγούμενο καλό του παιχνίδι ήταν η ήττα με 42-24 στη Washington, το τελευταίο παιχνίδι που έχασαν φέτος οι Packers. Σε εκείνο το ματς είχε επιστρέψει από τραυματισμό, ο οποίος τον είχε αφήσει εκτός αγωνιστικής δράσης 6 αγώνες, στους οποίους οι Packers είχαν 2-4 ρεκόρ. Έστω κι αργά λοιπόν, ο Cook εκπληρώνει το σκοπό της απόκτησης του.
• Η άμυνα των Packers δεν θα μπορούσε να σταματήσει την επίθεση των Cowboys, δεν είχε απλά το ταλέντο να ανταπεξέλθει στην τριπλέτα Prescott, Elliott και Bryant. Το γεγονός ότι κατάφερε να τους περιορίσει στους 3 πόντους μέχρι τα μισά της 2ης περιόδου, ήταν επιτυχία και αυτό τελικά που κράτησε τους Packers μπροστά στο σκορ. Το ότι άρχισαν οι Cowboys  να σκοράρουν, δεν μπορεί να χαρακτηριστεί κατάρρευση της άμυνας των Packers.
• Αν οι Packers ψάχνουν τους λόγους για τους οποίους επέτρεψαν στους Cowboys να επιστρέψουν στο παιχνίδι, τότε οι ευθύνες βρίσκονται στην επίθεση. Το playcalling των Packers έγινε πιο επιθετικό. Οι Packers έπαιζαν σε κάθε play για 10+ γιάρδες και δεν “βολεύτηκαν” με τις εύκολες γιάρδες που θα ξόδευαν χρόνο και θα έκαναν τα 3rd & long πιο εύκολα. Ο απολογισμός ήταν 21 πόντοι στα 3 πρώτα drives και μόλις 7 στα υπόλοιπα, πλην φυσικά των δύο τελευταίων κατοχών.
• Στο άλλο στρατόπεδο είναι λογικό να υπάρχει απογοήτευση αλλά αυτός είναι ο τρόπος που θα αποτύγχαναν οι Cowboys φέτος. Έμειναν πίσω στο σκορ, έπαιζαν επίθεση σε πιο γρήγορο ρυθμό απ΄ότι έχουν συνηθίσει, έδωσαν λιγότερο τη μπάλα στον Elliott απ΄ότι έπρεπε, άφησαν την άμυνα τους περισσότερο στο γήπεδο και φυσικά είχαν και turnovers (κάτι που είχε ξεχάσει φέτος σε πολλά παιχνίδια).
• Το ευχάριστο όταν μία ομάδα αποκλείεται με τρόπο προβλέψιμο, είναι ότι η διοίκηση ξέρει τι πρέπει να διορθώσει. Οι αστέρες της ομάδας έπαιξαν όπως έπρεπε, εμφανίστηκαν σε ένα παιχνίδι χωρίς αύριο και δικαίωσαν όσους τους επέλεξαν. Τα αμυντικά κενά των Cowboys ήταν δεδομένα και επίσης δεδομένο ήταν ότι ο Rodgers θα τα εκμεταλλευόταν. Οι Cowboys έχουν χτιστεί ορθολογικά και αν καταφέρουν να πάρουν κάτι καλό από πιθανό trade του Romo, τότε μπορούν να κλείσουν αυτά τα κενά και να πρωταγωνιστήσουν για πολλά χρόνια ακόμα.
• Τέλος όσο εντυπωσιακό και να ήταν το catch του Cook, όσο παραγωγικός και να ήταν ο Rodgers με 355 γιάρδες και 2 TDs, ο πραγματικός ήρωας είναι ο Mason Crosby, ο οποίος χωρίς να έχει επιχειρήσει άλλο FG μέχρι εκείνο το σημείο, ευστόχησε πρώτα από τις 56 γιάρδες και στη συνέχεια από τις 51. Gameball στον κύριο!

• Η επίθεση των Chiefs δεν είναι φόβητρο. Σε όλη τη σεζόν σκόραραν μεταξύ 15-20 πόντων. Παρ’ όλα αυτά η άμυνα των Steelers εμφανίστηκε και παρά τις φετινές της απουσίες έπαιξε καλά και περιόρισε τα λίγα αλλά επικίνδυνα όπλα των Chiefs. Ο Tyreek Hill είχε 18 γιάρδες στο run, 27 στην υποδοχή και το σημαντικότερο τον περιόρισαν σε μόλις 18 κερδισμένες γιάρδες στις 4 προσπάθειες του για επιστροφή. Το άλλο μεγάλο όπλο των Chiefs, ο TE Travis Kelce έμεινε στις 77 γιάρδες χωρίς να πετύχει κάποιο TD. Οι Chiefs είχαν 2/9 σε καταστάσεις 3rd downs, όχι και τόσο κολακευτικό στατιστικό για εντός έδρας παιχνίδι.
• Ο QB των Chiefs Alex Smith δε μπορούσε να εκμεταλλευτεί το αδύνατο σημείο των Steelers στη secondary, μιας και λείπουν οι ποιοτικοί receivers από το ρόστερ των Chiefs.
• Η άμυνα των Chiefs από την άλλη πλευρά έκανε ότι ήταν δυνατό για να περιορίσει μία από τις καλύτερες επιθέσεις του NFL. Το 6/6 των Steelers σε FGs είναι μάλλον κολακευτικό για την άμυνα των γηπεδούχων, οι οποίοι είχαν δεν δέχθηκαν TD σε 4 επισκέψεις των Steelers στη redzone.
• Αυτοί που πλήγωσαν όμως τους Chiefs ήταν οι ίδιοι που είχαν πληγώσει και τους Dolphins. Οι οπαδοί των Steelers βλέπουν τους LeVeon Bell και Antonio Brown να παίζουν στο 100% στο πιο σημαντικό σημείο της σεζόν. Ο πρώτος έτρεξε για 170 γιάρδες πίσω από μία σχεδόν άριστη offensive line, ενώ ο δεύτερος υποδέχθηκε τη μπάλα μόλις 6 φορές αλλά τις αξιοποίησε στο έπακρο κερδίζοντας 108 γιάρδες.
• O Ben Roethlisberger έκανε τα απολύτως απαραίτητα, αλλά φέρει κι αυτός ευθύνη για την αποτυχία των Steelers να σκοράρουν touchdown στις 4 επισκέψεις τους στη redzone. Μια τέτοια επίδοση θα μπορούσε να τους έχει κοστίσει την πρόκριση, αφού παρά την υπεροχή τους, οι Chiefs διεκδικούσαν με ουσιαστικές πιθανότητες το παιχνίδι ως το τέλος του.
• Μπορεί να μη χρειάστηκε να σκοράρει από απόσταση μεγαλύτερη των 45 γιαρδών, όμως αυτό δεν αφαιρεί τίποτα από την σπουδαία εμφάνιση του Chris Boswell. Μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για έναν νεαρό kicker που βρίσκεται μόλις τρία χρόνια στο NFL, ενώ πέρυσι επιχείρησε το πρώτο του field goal σε επίσημο αγώνα. Παίζοντας σε μια αφιλόξενη έδρα, αφού το Arrowhead είναι το γήπεδο με την πιο θορυβώδη ατμόσφαιρα (μαζί με το CenturyLink του Seattle) και όντας διαρκώς υπό πίεση αφού οι Steelers ποτέ δεν προηγήθηκαν με διαφορά μεγαλύτερη του ενός σκορ, ήταν εύστοχος και στα έξι field goals που επιχείρησε. Ένα λάθος και η εξέλιξη και το αποτέλεσμα του αγώνα θα μπορούσαν να ήταν πολύ διαφορετικά.