Disclaimer: Αυτά τα previews είναι κείμενα που ανεβάζω στο φόρουμ από το 2017 κάθε αγωνιστική, ώστε να έχουμε ένα thread για να συζητάμε τα τεκταινόμενα κάθε εβδομάδας. Τα παιδιά εκεί θεώρησαν ότι είναι ιδιαίτερα επιτυχημένα, και πρότειναν να ανέβουν εδώ. Με έπεισαν, και τα δίνω και σε εσάς. Το χούμορ μου είναι κάτι που δεν πρόκειται να αλλάξω, οπότε αν σας ενοχλεί, μην το διαβάσετε. Αν και καλό είναι να γελάτε και λίγο με τις ομάδες σας!

Α και μπείτε στο φόρουμ. Ειλικρινά. Χάνετε.

Η Wild Card δεν ήταν τόσο σαν την περσινή, που είδαμε τα περισσότερα ματς να βγαίνουν όπως τα περιμέναμε. Φέτος, λίγοι περίμεναν να χάσει ΚΑΙ στη Wild Card η Νέα Ορλεάνη. Σε τρία χρόνια, έχει κλείσει έξοδο και στους 3 γύρους της post season: divisional το 2017, conference το 2018, wild card το 2019. Του χρόνου λέτε να χάσει στο Super Bowl;

Αλλά αυτό ήταν την περασμένη εβδομάδα. Τώρα μπαίνουν στο χορό και τα πρώτο-δεύτερα seeds, κι η γκιλοτίνα γέρνει πολύ προς τους φιλοξενούμενους. Ωραίες οι εκπλήξεις, αλλά μία bye week και το πλεονέκτημα έδρας κάνουν πολλά θαύματα. Τουλάχιστον, έτσι νομίζουμε. 124 από τους 256 αγώνες φέτος, ή το 48,3%, κερδίθηκαν από τους φιλοξενούμενους, και μόλις την προηγούμενη εβδομάδα, τρεις από τους τέσσερις νικητές ήταν φιλοξενούμενοι.

Τα τρία από τα τέσσερα φετινά divisional ματς έχουν προϊστορία σε τέτοιο επίπεδο, είτε αυτή ήταν πριν πέντε ή και… δεκαεννέα χρόνια! Ας σας πάω μία βόλτα κι από τα τέσσερα.

 Vikings @ 49ers 

Το μόνο από τα τέσσερα ματς που δεν είχε κάποιο αξιομνημόνευτο ματς πριν, αλλά δεν το καθιστά καθόλου βαρετό. Η αλήθεια είναι ότι αυτές οι δύο ομάδες μοιάζουν πολύ περισσότερο από όσο φαίνεται.

Δύο quarterbacks που υπέγραψαν αξιοζήλευτα συμβόλαια, που πολλοί δε θεωρούσαν ότι άξιζαν. Μπήκαν στο 2019 υποχρεωμένοι να αποδείξουν την ικανότητά τους, κι επειδή το έκαναν στο ίδιο, γεμάτο από play action σύστημα στις ομάδες τους (κοντά στο 32% χρήσης αυτή τη σεζόν, το υψηλότερο στη λίγκα), τα στατιστικά τους είναι σχεδόν παρόμοια. Μπορείτε να ξεχωρίσετε για ποιον μιλάω από τον παρακάτω πίνακα μόνο;

Σιγά μην μπορείτε. Ακόμα κι οι υπόλοιποι παίκτες τους μοιάζουν με καθρέφτες. Ο Dalvin Cook κοιτά τον Raheem Mostert, έστω κι αν δεν έχουν ίδια στατιστικά, αλλά με βάση τα attempts (250 για Cook, μόλις 137 για Mostert), η απόδοση είναι ίδια. Ο Stefon Diggs κοιτά τον George Kittle, με κοντινά στατιστικά και παρόμοια ικανότητα να χαλάσουν τα πλάνα κάθε άμυνας. Και στην άμυνα το ίδιο. Δύο linebackers (Warner/Kendricks), δύο defensive backs (Sherman/Smith), δύο defensive ends (Bosa/Hunter), είναι στους τοπ παίκτες φέτος.

Το θέμα κρίνεται, λοιπόν, στην εκτέλεση. Πόσα λάθη θα πράξει, στην γωνστή αλαζονεία του, ο Kyle Shanahan; Πόσο προετοιμασμένη είναι η νεαρή ομάδα του Σαν Φρανσίσκο; Μπορεί η άμυνα της Μινεσότα να καλύψει τον πλουραρισμό των αντιπάλων; Και οι 73.000 στη Σάντα Κλάρα, ρεκόρ προσέλευσης για playoff αγώνα, θα γυρίσουν το ματς υπέρ των γηπεδούχων;

Κι αφού πιάσαμε τις ερωτήσεις

 Titans @ Ravens 

Baltimore Ravens are ranked ninth against rushing touchdowns and twenty first against rushing yards.

Derrick Henry is a bad man.

The NFL rushing leader absolutely dominated New England.

▪️ 35 carries | 204 yards
▪️ 75-yard TD drive by himself
▪️ 3/4 of Titans total yards pic.twitter.com/83WUz0tqsO
— Bleacher Report (@BleacherReport) January 5, 2020

Θα ήμουν πιο ψύχραιμη αν ήταν όπως στα playoffs του 2000. Που μία τρομακτική άμυνα των Ravens, με μπροστάρη τον Ray Lewis, που έκαναν τον Eddie George να τρέξει μόλις 91 γιάρδες και να έχει το μοναδικό touchdown της ομάδας;

Αυτό όμως έχουν να αντιμετωπίσουν οι Ravens, μαζί με έναν Ryan Tannehill που θα ανοίξει τα γκάζια – και τις πτέρυγες – όταν χρειαστεί. Είναι ένα ματς που θα κριθεί από την αποτελεσματικότητα της άμυνας των Ravens, ή της επίθεσης των Titans. Οι φιλοξενούμενοι δεν έχουν άμυνα που μπορεί να ανταπεξέλθει ενάντια στις καλές μέρες της επίθεσης των Κορακιών, οπότε φιλοδοξεί να την πατήσει εκεί που έχει αδυναμίες. Σε μία rushing defence, που επέτρεψε πολλά first downs ενάντια στους 49ers, στους Seahawks αλλά και στους Bills. Δε θα είναι εύκολο, αλλά τίποτα στον Divisional γύρο δεν είναι.

Οι Ravens έχουν να ξεγράψουν μία χείριστη εμφάνιση πέρσι, και να αποδείξουν μία και καλή ότι ο δικός τους τρόπος χτίζει πρωταθλητές. Κάτω από έναν συγκεντρωμένο Lamar Jackson, μία επίθεση που σκοράρει αλλεπάλληλα με το που σφυρίξει ο διαιτητής, και μία άμυνα που αναζωογονήθηκε με την απόκτητη του Marcus Peters, η Βαλτιμόρη φιλοδοξεί να φιλοξενήσει τον πρώτο Conference αγώνα στην ιστορία του franchise.

Δώστε βάση, by the way. Είναι ματς των σούπερσταρ. 5 κάτοχοι του Heisman τρόπαιου θα συμμετέχουν σε αυτό το ματς. Μπισκότα σε όσους τους πουν όλους.

 Texans @ Chiefs 

Το πρώτο ματς από τα τέσσερα με πρόσφατη, playoff-ική ιστορία, η οποία δεν είναι καθόλου φιλική προς τους Τεξανούς. Την τελευταία φορά που συναντήθηκαν, το 2016, στον γύρο της Wild Card, το ματς έληξε έτσι:

Σωστά. Οι Texans τότε δεν είχαν τον Deshaun Watson, αλλά ούτε κι οι Chiefs είχαν έναν Patrick Mahomes. Στην τελευταία τους συνάντηση, το Τέξας άνοιξε το βιβλίο με τα cheat codes, και βρήκε μία πολύ απλή λύση στην επίθεση του Κάνσας.

Εμ, για αυτό έγραψε βιβλίο. Για τέτοιες σοφίες. Ισχύει όμως. Το Κάνσας είχε το χειρότερο χρονικό διάστημα κατοχής στην ιστορία του σε ματς εντός έδρας. Σε όλη την τελευταία περίοδο, την είχαν για σχεδόν μόλις 80 δευτερόλεπτα. Αλλά ακόμα κι έτσι, οι Texans κέρδισαν μόλις με διαφορά 7 πόντων, κι η ομάδα που θα αντιμετωπίσουν τώρα δεν έχει καμία σχέση με εκείνη της έκτης αγωνιστικής. Οι παίκτες της είναι υγιείς, κι ο Dee Ford ενδέχεται να επιστρέψει. Από την άλλη, το Τέξας δεν υποφέρει από τραυματισμούς.

Θαύματα γίνονται, αλλά μην σας κάνει εντύπωση αν το ματς ακολουθήσει την ίδια ροή με εκείνο του 2016.

 Seahawks @ Packers 

Οπερατέρ, χτύπα το μία πάλι

Πάμε και μία με γραπτό

They had a 16-0 lead. They had a 19-7 lead with just over two minutes to go. They held Russell Wilson to a passer rating of ZERO in the first half. And they still lost! Play this game a thousand more times from the start of the 4th quarter and the moron Packers win every time. BUT NOT THAT DAY, my friends!
– Drew Magary

Ναι. Αυτή η ζοφερή ήττα των Packers συνέβη την τελευταία φορά που αυτές οι ομάδες βρέθηκαν αντιμέτωπες στον Conference γύρο της σεζόν του 2014. Σε ένα ματς που οι Aaron Rodgers και Russell Wilson έκαναν, ίσως, τα χειρότερα ματς της καριέρας τους. Ωστόσο, η άρνηση των Seahawks να τα παρατήσουν, και λίγο από τη δειλία του Mike McCarthy, και λίγο τύχη από το play που είδατε, κατάφεραν να φέρουν τους Seahawks στην κορυφή.

Fast forward στο σήμερα, πολλά έχουν αλλάξει, και πολλά έχουν μείνει ίδια. Ο Russell Wilson είναι ο ίδιος μικρός μάγος που ήταν πάντα. Ο Marshawn Lynch παίζει ακόμα εκεί, έστω κι αν φέτος έχει παίξει μόλις σε 2 ματς. Οι Packers έχουν παρόμοια μέτρια προς καλή άμυνα, και την επίθεσή τους στερεώνει το στέμμα που φορά ο βασικός τους running back (Eddie Lacy τότε, Aaron Jones τώρα).

Άλλα πράγματα, από την άλλη, δεν είναι καθόλου παρόμοια. Η Legion of Boom είναι ένα μακρινό παρελθόν, με την άμυνα του Σιάτλ να είναι φέτος εικοστή δεύτερη σε παθητικούς πόντους και εικοστή έκτη σε γιάρδες. Η μισή της ομάδα είναι στον Ευαγγελισμό, για αυτό και παίζουν με τον ίδιο βασικό running back από το 2014. Οι Packers, επίσης, δεν έχουν τον ίδιο Aaron Rodgers με τότε. Ω ναι, ακόμα έχει τα λιγότερα interceptions στη λίγκα, αλλά έχει σημειώσει τα δεύτερα χαμηλότερα touchdown σε δεκαέξι αγώνες στην καριέρα του. Πολλές από τις πάσες του δεν βρίσκουν τους στόχους του, και για πολλούς, η ομάδα του Green Bay αποτελεί τη χειρότερη με πλεονέκτημα έδρας φέτος.

Θα μιλήσει, άραγε, η ιστορία; Μπορούν οι Packers να πάρουν εκδίκηση για το φιάσκο του 2014; Ή θα είναι οι Seahawks που θα αψηφίσουν πάλι τη λογική, και θα παρουσιαστούν σε έναν ακόμα ημιτελικό, όταν όλοι τους είχαν αουτσάιντερ;

Τέσσερις φοβεροί αγώνες κι εμείς με τα ίδια διλήμματα:

Έτοιμοι; Άιντε, e viva!

Και καλή επιτυχία, Ravens.