Κάθε offseason είναι ένα χρονικό διάστημα αποτίμησης και σύγκρισης από εμάς τους φιλάθλους, μέχρι να έρθει η επόμενη περίοδος και να μπούμε πάλι στον ρυθμό των αγωνιστικών υποχρεώσεων. Δοθείσης της ευκαιρίας, σε αυτό το άρθρο αποφασίσαμε να συγκεντρώσουμε τους συντάκτες του NFLGreece και να δώσουμε απαντήσεις στο εξής ερώτημα: ποιον θεωρούμε τον καλύτερο αθλητή -σε κάθε θέση- αυτήν την στιγμή στο NFL? Δηλαδή, δεν θα εξετάσουμε ποιος μας δίνει τις καλύτερες υποσχέσεις για το μέλλον ούτε ποιος έχει αποκλειστικά την καλύτερη ιστορία· παρά, τώρα που μιλάμε, ποιος εν ενεργεία παίκτης βρίσκεται στο νούμερο 1 για την θέση του.

Καλύτερος running back: Derrick Henry

Αρκετοί θα απορήσουν με την επιλογή, αλλά ο Henry παραμένει ο αγαπημένος μου RB, διότι εκτός από τρομερός αθλητής, είναι μια “ήσυχη” φυσιογνωμία στα αποδυτήρια. Ποιός αθλητής με βραβείο Heisman (2015) θα δεχόταν τόσο ήσυχα τον πάγκο, αρχικά από τον DeMarco Murray και μετέπειτα από τον Dion Lewis; Το μέγεθος του (1.91 μ./108 κ.) τρομάζει, η ταχύτητά του είναι εκπληκτική, και αν βρεθεί σε επιθετικό πλάνο με καλό running σχεδιασμό, τότε είναι ασταμάτητος.

Καλύτερος wide receiver: Adam Thielen

Ο Adam Thielen είναι ο WR που θα ήθελε η κάθε ομάδα, ο κάθε QB. Είναι μια αθόρυβη απειλή η οποία θα πιάσει οποιαδήποτε πάσα του δοθεί. Κάποιος κακός θα έλεγε: “Εάν είχε και έναν καλό QB, τότε τα νούμερά του θα ήταν διπλάσια”, αλλά δεν μπορώ παρά να κουνήσω το κεφάλι μου καταφατικά. Είναι 28 χρονών, με εξαιρετικές τοποθετήσεις στο γήπεδο και έχει αλεργία στα drop. Δεν είναι ο ταχύτατος, ούτε ο πιο δυνατός WR αλλά χρησιμοποιεί την εξυπνάδα του ώστε να καλύψει ότι ελαττώματα έχει.

Καλύτερος outside linebacker: Von Miller

Von Miller. Super Bowl MVP. 98 sack συνολικά στην καριέρα του. Σε κάθε αγώνα αγωνίζεται για την νίκη. Αφοσιωμένος στον σκοπό του, ο στόχος είναι η τελειότητα, και με την εμπειρία που διαθέτει, είναι ο καλύτερος linebacker της λίγκας αυτή την στιγμή. Τελευταία νέα αναφέρουν ότι θα προσθέσει πέντε ακόμη μυικά κιλά ώστε να βοηθήσει στην αντιμετώπιση των “βαριών” offensive line.

Καλύτερος offensive guard: Quenton Nelson

Δικαιώνει ήδη τις προσδοκίες αυτών που τον εμπιστεύτηκαν στα draft, κάνοντας λόγο για έναν από τους καλύτερους αθλητές που έχουν βγει από τα πανεπιστήμια στην OL τα τελευταία χρόνια. Δεν είναι απλώς ένα εξαιρετικός OG αλλά η λέξη που θα τον χαρακτήριζε καλύτερα είναι η κυριαρχία στον τρόπο παιχνιδιού του. Αθλητικός, με εξαιρετική δύναμη και τεχνική. Κυριολεκτικά ένα θηρίο, ένας πραγματικός οδοστρωτήρας για τους Colts.

Καλύτερος safety: Jamal Adams

Με πατέρα RB πρώτου γύρου, τον ίδιο πεντάστερο στο σχολείο και 6η επιλογή στο draft 2017 οι προσδοκίες όπως καταλαβαίνεται είναι υψηλές. Αν και φημίζεται για το αξιόπιστο και σταθερό τάκλιν στο βάθος του γηπέδου, ενοχλεί σαν LB την αντίπαλη επίθεση με πάρα πολλά TFL και QB Hits (1ος και στις δυο κατηγορίες για S φέτος). Εξέλιξε σε πολύ μεγάλο βαθμό φέτος και την κάλυψη, αναγνωρίζοντας το αντίπαλο παιχνίδι και σημειώνοντας πολλά PD. Ολοκληρωμένο πακέτο ήδη από την δεύτερη χρονιά του.

Καλύτερος punter: Michael Dickson

Περιμέναμε πως και πως να έρθει ο Αυστραλός στο NFL. Αφού -σε μια σπάνια ενέργεια γι αυτήν την θέση- απεμπόλησε την τελευταία του χρονιά στο Texas, μέσα σε μια περίοδο στο επαγγελματικό πρωτάθλημα μας έκανε να εντυπωσιαστούμε. Τεράστια και ακριβή punts με μια πολύ παράξενη τεχνική σημείωσε την δεύτερη καλύτερη επίδοση στις γιάρδες/punt. Όμως, αυτό το στοιχείο που γουστάρουμε περισσότερο είναι το πάθος που έχει για το παιχνίδι και το αλάτι που δίνει σε μια μη δημοφιλή θέση με τις ενέργειες του (δες The Aussie Sweep @ Lions, drop kicks κλπ.)

Καλύτερος running back: Ezekiel Elliott

Ξεκινάει στο πρώτο του έτος ως βασικός, κι ηγείται της λίγκας στις γιάρδες και στις γιάρδες/παιχνίδι, φτάνοντας μόλις 6 μακριά από τις 2.000 σε σύνολο. Οι Cowboys πηγαίνουν στα playoffs. Την επόμενη χρονιά, χάνει 6 αγωνιστικές, ακόμα καταφέρνει να είναι πρώτος στις γιάρδες/παιχνίδι, ενώ η απόδοση του Prescott πέφτει σημαντικά. Το 2018 που παίζει φουλ σεζόν, είναι μία επανάληψη του 2016, αλλά αυτή τη φορά, φτάνει τις 2.001 γιάρδες. Οι Cowboys ξαναπάνε playoffs. Νομίζω βλέπετε το pattern. Αποτελεί έναν από τους πιο αναντικατάστατους running backs την τελευταία τριετία, και τον βασικότερο λόγο της επιτυχίας των Cowboys.

Καλύτερος offensive guard: Marshal Yanda

Ίσως υπάρχει μία νότα ευαισθησίας εδώ, αλλά έχω δει τον Yanda στα καλύτερά του, και δε σταματά να εκπλήσσει ακόμα και στα 34. Ηγετικός χαρακτήρας των Ravens, ο κοκκινομάλλης της Iowa ξεκίνησε από ταπεινές καταγωγές, αλλά αποτελεί ένα παράδειγμα αριστείας στη θέση του. Πέρα του ότι είναι εξαιρετικός guard, είναι και πολυεργαλείο: έχει παίξει ως left & right tackle, χωρίς αυτές να είναι οι φυσικές του θέσεις, ενώ το 2015 άλλαξε από την βασική του θέση του right guard σε left guard, επειδή είχε ρήξη στον ώμο. Δεν υπήρξε καμία αλλαγή στην τρομερή τεχνική του κατά τη μεταβίβαση. Με την ανορθόδοξη κίνησή του (κάνει ένα βήμα πίσω πριν την αναχαίτιση αντί να επιτίθεται κατά μέτωπον), δεν είναι τυχαίο που έχει τόσους επαίνους ανά τα χρόνια.

Καλύτερος defensive end: Calais Campbell

Σίγουρα ο J.J. Watt έχει τα στατιστικά και τη φήμη, και δεν αντιλέγω ότι είναι ίσως ένας από τους καλύτερους που υπάρχουν στη θέση του. Επιτρέψτε μου όμως να μιλήσω για έναν παίκτη που δεν είχε τη σχετική αναγνωρισημότητα που είχε ο Watt παρά μόνο όταν οι Cardinals, που έπαιζε αρχικά, έφτασαν στα playoffs στη μετά – Warner εποχή, αποτελώντας το αρχηγικό και κατευθυντήριο σημείο για τους νεότερους παίκτες, όπως ο Tyrann Mathieu. Μετά από την πτώση των Cardinals, φυγαδεύτηκε στο Jacksonville, όπου πολλοί πίστευαν ότι θα έσβηνε η καριέρα του. Αντιθέτως, αποτελεί ακόμα το φωτεινότερο σημείο της άμυνάς τους, ενώ ήταν ο στυλοβάτης της μονάδας όταν εκείνη μεσουρανούσε πέρσι στην κορυφή των αμυνών της AFC. Υγιής κατά το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του, ο Campbell αποτελεί έναν από τους παραδειγματικούς DE της γενιάς του.

Καλύτερος wide receiver: DeAndre Hopkins

Ποιος άλλος; Ούτε ένα drop σε μία χρονιά.  Με έναν τόσο μέτριο QB έκανε τόσο εξωφρενικά catches.

Καλύτερος tight end: George Kittle

Μια από τα ίδια, τρελά νούμερα χωρίς decent QB, και μάλιστα στο πρώτο του έτος. Σαν να μην έφτανε αυτό, έγραψε και το όνομά του στα βιβλία ρεκόρ της λίγκας, αφού ξεπέρασε τον προηγούμενο αριθμό για receptions από tight end… κι όχι απλά rookie. Με την επιστροφή του Jimmy Garoppolo, μπορούμε μόνο να αναρωτηθούμε πόσο μακριά μπορεί να πάει σαν tight end.

Καλύτερος defensive tackle: Aaron Donald

Όταν ένας παίκτης έχει double coverage τριπλάσιες φορές από τον δεύτερο στην λίγκα και είναι πρώτος στα sack, τότε καταλαβαίνεις πως μιλάμε για έναν future Hall Of Famer. Ο Donald είναι η ηγετική φυσιογνωμία της θέσης του defensive tackle τα τελευταία χρόνια, ενώ η απόδοσή του ολοένα κι αυξάνεται με τον καιρό. Τρόμος των απανταχού offensive lines ανά την NFC, κι όχι μόνο.