Η φετινή κούρσα που θα αναδείξει τον MVP ενδέχεται να είναι μία από τις πιο ενδιαφέρουσες των τελευταίων ετών. Σύμφωνα με το ευρύ κοινό, αλλά και τα στατιστικά των bookmakers, οι πρωτοπόροι για την διεκδίκηση του επίτιμου βραβείου είναι οι δύο ξεχωριστοί quarterbacks από τις 2 περιφέρειες⋅ ο Russell Wilson της NFC κι ο Lamar Jackson της AFC. Οι δύο ομάδες τους είναι ίσως οι πιο ευχάριστες για να βλέπεις, μιας και οι dual threat quarterbacks που διαθέτουν κάνουν την επίθεσή τους συναρπαστική, με τους Seattle Seahawks του Wilson και τους Baltimore Ravens του Jackson να στέκονται κι οι δύο στο 8 – 2. Οι Ravens δείχνουν ότι δεν υπάρχει αντίπαλος που θα μπορέσει να τους σταματήσει, και οι Seahawks σε μία από τις δυσκολότερες division, κρατούν το ρεκόρ τους σε επίπεδα πρωταθλητή. Αλλά εδώ θα μιλήσουμε για τον τίτλο του MVP της regular season, το άτομο που θεωρούμε εμείς ως τον πολυτιμότερο φέτος, στο σημείο που βρισκόμαστε. Το αξίζει περισσότερο ο Russell Wilson… ή ο Lamar Jackson;

Ας παραθέσουμε και τον συγκεντρωτικό πίνακα για να έχετε μία πρώτη εικόνα.

Okay. Θα το παραδεχτώ, ο Lamar Jackson παίζει εκπληκτικά φέτος. Τρομερές κινήσεις, απίστευτη ευελιξία, και οι πάσες του είναι πάρα πολύ καλές. Ο Lamar διαθέτει τρομερή αθλητικότητα σε τρέξιμο, πάσα και οπτική του γηπέδου. Είναι ο ηγέτης της ομάδας, όμως; Οι Baltimore Ravens βασανίζουν τους αντιπάλους καθώς η άμυνα τους είναι εκπληκτική. Εδώ λοιπόν ξεκινούν τα επιχειρήματά μου για τον τίτλο του MVP, που πρέπει να πάρει ο Russell Wilson.

Έως και σήμερα, ο Russell Wilson είχε τα εξής στατιστικά: 2,737 γιάρδες σε πάσα, 23 passing TD, μόλις 2 INT με QBR στο 114,9, 256 rushing γιάρδες και 3 rushing TD. Αναλυτικά τα παιχνίδια (με κίτρινο οι ήττες και κόκκινο τα interception του).

Γνωρίζουμε ότι ο Russell καταφέρνει και διαβάζει εξαιρετικά τις αντίπαλες άμυνες, για αυτό κι ίσως να είναι ένας από τους καλύτερους QB τα τελευταία χρόνια. Το μυαλό του δουλεύει ακατάπαυστα και σε άμυνες όπως αυτή των Rams, κατάφερε να “μπερδέψει” την secondary, δημιουργώντας τα extended plays που μόνο αυτός ξέρει. Στο παιχνίδι της 5ης εβδομάδας, ο Russell κατάφερε να πασάρει στον, άγνωστο έως τότε, Will Dissly για 83 γιάρδες, “ανοίγοντας” τους διαδρόμους για σκοράρισμα απέναντι σε μια σκληρή άμυνα. Το ταλέντο του βέβαια φάνηκε και απέναντι στους Buccaneers, όταν στο συγκεκριμένο παιχνίδι με τις deep down πάσες τους διέλυσε την άμυνα τους. Η κατάλληλη τροχιά που δίνει στην μπάλα εκμεταλλεύεται με τον καλύτερο τρόπο την ταχύτητα και τα χέρια του Tyler Lockett. To deep post route παιχνίδι απαιτεί ακρίβεια και καλό “διάβασμα” από τον QB, και πιστεύω ότι ο Russell Wilson το εκτελεί καλύτερα από όλους. Η πρεμιέρα δυσκολεύει όλες τις ομάδες διότι οι παίκτες δεν εχουν βρει τον αγωνιστικό τους ρυθμό, αλλά έστω και σε μια μέτρια ημέρα, ο Russell πάσαρε για 195 γιάρδες και δύο TD. Την δεύτερη αγωνιστική, απέναντι στην nickel διάταξη της άμυνας των Steelers, ο Russell ήταν εξαιρετικά γρήγορος και πάσαρε επιτυχώς στους receiver του. Ακρίβεια και ταχύτητα στις πάσες του Russell Wilson οδήγησαν στην νίκη τους Seahawks. Στην ήττα, απέναντι στους Saints ο Wilson είχε την καλύτερη σε γιάρδες απόδοσή σημειώνοντας 406 (!), αλλά δεν ήταν αρκετό για την νίκη.

Speaking of wizardry, this Russell Wilson TD pass to Jimmy Graham still doesn't make sense. Running left, no throwing angle, and the end result is a TD. pic.twitter.com/Z2M12GmB5g
— Parker Lewis (@ParkerLewisJR) November 20, 2019

Ο Russell κάνει σχεδόν τα πάντα πάρα πολύ καλά και σε ορισμένους τομείς απλά δεν έχει αντίπαλο. Είναι ο ηγέτης της ομάδας, και το αποδεικνύει κάθε εβδομάδα στον αγωνιστικό χώρο. Για τους παραπάνω λόγους πιστεύω ότι ο Russell Wilson πρέπει να πάρει τον τίτλο του MVP.

MVP. Ο πολυτιμότερος παίκτης μίας ομάδας, ο καταλύτης μίας μονάδας που μπορεί να αλλάξει τη ροή ενός παιχνιδιού. Ένα στοιχείο που έχει αδιαμφισβήτητα ο Russell Wilson – προσωπικά, θα έπρεπε να χρηστεί MVP πολλές φορές στην καριέρα του – και δε θα παρεξηγούσα κανέναν που τον προτιμούσε σε αυτό το ντιμπέιτ. Ωστόσο, έχοντας δει τους Ravens πιο στενά, μπορώ να πω με σιγουριά ότι ο Lamar Jackson είναι πανάξιος διεκδικητής του τρόπαιου, αν όχι και δικαιωματικός κάτοχος.

Πέρσι, ο νεαρός quarterback από το κολλέγιο του Louisville είχε μπει ως αναγκαστική λύση μετά από τον τραυματισμό του Joe Flacco, κι ενώ μπορούσαν εύκολα να τον βάλουν ξανά στον πάγκο, ο ίδιος οδήγησε τους Ravens σε έξι νίκες, παίρνοντας το δικαίωμα να συμμετέχει στα playoffs. Εκεί, η επικείμενη πανωλεθρία από τους Los Angeles Chargers ήταν κάτι που δεν περίμεναν πολλοί, αλλά ίσως να ήταν το καλύτερο αποτέλεσμα για την εξέλιξη του Jackson. Έπαιζε σε μία ομάδα που δεν είχε στηθεί σε κανένα ποσοστό γύρω από τις ικανότητές του, με μία άμυνα που άρχισε να δείχνει την ηλικία της, προσπαθώντας να αξιοποιήσει όσο μπορούσε το playbook. Τα runs ήταν συχνά, οι πάσες πολύ λιγότερες, και το στήσιμό του έγινε μονοδιάστατο. Η ήττα στα playoffs γείωσε τον νεαρό Jackson, αλλά και τον προπονητή του John Harbaugh, σε σημείο που κι οι δύο υποσχέθηκαν να δουλέψουν πολύ σκληρά στην off season, με τον Jackson να αναπτύσσει τις ικανότητές του ως passer, αλλά κι ως αρχηγού της ομάδας, προσπαθώντας παράλληλα να φτιάξει και το μεγαλύτερό του μειονέκτημα⋅ τα fumbles όσο έτρεχε.

That's seven straight completions for Lamar Jackson, who's leading the game in passing and rushing.
— Jonas Shaffer (@jonas_shaffer) November 17, 2019

Για να καταλάβετε την τρομακτική διαφορά με πέρσι, θα σας μιλήσω για τους αριθμούς του φέτος σε σχέση με πέρσι, σημειώνοντας ότι είχε 7 αγωνιστικές ως βασικός το 2018, έναντι 10 που έχει ήδη το 2019. Το 2018, είχε μόλις 99 ολοκληρωμένες πάσες σε 170 προσπάθειες, για ένα μετριότατο completion ποσοστό του 58,2%, με τις υπολογισμένες intended γιάρδες (δηλαδή οι συνολικές γιάρδες που είχαν οι πάσες του είτε κατέληγαν complete ή incomplete) να πιάνουν τις 1.459. Φέτος, ο Jackson έχει 185 ολοκληρωμένες πάσες (σχεδόν το διπλάσιο από πέρσι) σε 279 προσπάθειες (ούτε τις διπλάσιες), με 66,3% σε completion ποσοστό, ενώ οι intended γιάρδες του είναι 2.531. Το ποσοστό του είναι πάνω από του Patrick Mahomes αλλά και του Aaron Rodgers, αν κι οι 2 τελευταίοι έχουν περισσότερα attempts, που σαφώς μειώνει τις πιθανότητες. Αλλά η σύγκρισή γίνεται για να δείξω την τεράστια διαφορά στο passing game του Lamar, που όχι μόνο έχει και τα λιγότερα dropped passes (μόλις 8), αλλά έχει και τριπλάσια passing touchdowns από πέρσι, καθώς τα 6 έγιναν… 19.

Στο rushing, η εξέλιξή του είναι ακόμα πιο εκπληκτική, αν σκεφτείτε ότι ήδη άρχιζε να γυρίζει κεφάλια το 2018 με τις ικανότητές του. Πέρσι, είχε κοστίσει αρκετές φάσεις, αλλά και ματς, στους Ravens με τα συχνά fumbles του, κι αυτό δεν ήταν πιο εμφανές όσο σε εκείνο το φιάσκο στα playoffs. 12 fumbles σε 7 αγωνιστικές ισοδυναμούσαν με 1,7 fumble ανά ματς. Φέτος έχει μόλις 4 σε 10 αγώνες, που είναι λιγότερο του 50%. Το πρότυπο του running quarterback αυτού του αιώνα είναι ο Michael Vick, που έσπασε κάποια ανέγγιχτα ρεκόρ το 2006, και θεωρείται ως το τοτέμ όλων όσων ήρθαν μετά. Ούτε ο Russell Wilson ούτε ο Robert Griffin III ξεπέρασαν ποτέ τα νούμερά του, και δε θα ήταν εύκολο άλλωστε⋅ οι 1.039 γιάρδες είναι πολλές για quarterbacks. O Lamar Jackson φέτος έχει τη δυνατότητα να πιάσει πάνω από 1.200 γιάρδες, ενώ ταυτόχρονα θα έχει πολύ ανώτερα στατιστικά σε passing από ό,τι είχε ποτέ ο Vick.

Θέλετε να αφήσουμε τα νούμερα, και να πιάσουμε την αγωνιστική ουσία; Δεν υπάρχει quarterback φέτος που να είναι τόσο ασύλληπτος όσο ο Jackson. Σε όσα runs έχει κάνει, στο 56% των περιπτώσεων έχει πάρει πάνω από 15 γιάρδες, κι η ικανότητά του να ξεφεύγει από φαινομενικά τάκλιν είναι ανώτερη κι από running backs. Σύμφωνα με ένα στατιστικό, ο Jackson έχει συλλέξει 518 γιάρδες όταν οι αμυντικοί ήταν κοντά του κατά μία γιάρδα, δηλάδή σχεδόν σίγουρο τάκλιν. Κανένας άλλος quarterback δεν έχει πιάσει καν τις 300 γιάρδες. Αλλά τι σας το λέω; Μπορείτε να το δείτε και μόνοι σας.

https://twitter.com/NFL/status/1196154780202070016

Προσωπικά, όμως, ο Lamar αξίζει το MVP γιατί άλλαξε την εικόνα ενός ολόκληρου franchise. Σε 23 χρόνια ύπαρξης, η επίθεση των Ravens δεν ήταν ποτέ πρώτη σε κανένα στατιστικό. Το καλύτερο που είχαν φτάσει σε ενεργητικούς πόντους ήταν έκτοι το 1996, που ακόμα δεν υπήρχαν 32 ομάδες, ενώ στα μετέπειτα έτη, είχαν σκαρφαλώσει μόλις στην όγδοη. Ο καλύτερος running back που είχαν ήταν ο Jamal Lewis, που έφυγε πριν από 13 χρόνια από την ομάδα. Ακόμα και στη νικηφόρα σεζόν του 2012, η επίθεση των Ravens ήταν δέκατη σε ενεργητικούς πόντους, δέκατη έκτη σε γιάρδες, δωδέκατη σε rushing yards κι έκτη σε rushing touchdowns.

Το πακέτο που έχει φέρει ο Jackson σε αυτή την ομάδα, η ευελιξία της χρήσης πολλών σχηματισμών που θα ωφελούσαν passers και runners, έχει φέρει την επίθεση στην καλύτερή της εικόνα που είχε ποτέ. Είναι πρώτη σε κάθε rushing στατιστικό, πρώτη σε ενεργητικούς πόντους και μόλις δεύτερη σε γιάρδες, ενώ στέκεται πέμπτη σε passing touchdowns ενώ είναι προτελευταία  σε attempts. O Jackson κατάφερε να κάνει, με τη βοήθεια όλων, αυτό που δεν είχε καταφέρει ούτε ο Flacco, o McNair ή ο Dilfer: να κάνει τους Ravens να φημίζονται για την επίθεση κι όχι για την άμυνα. Σε μία σεζόν που χάθηκαν πολλοί αμυντικοί στυλοβάτες, ο Jackson πήρε την ομάδα στα χέρια του, και τώρα στέκονται με το δεύτερο seed της περιφέρειας, μόλις πίσω από τους τρανούς New England Patriots.

Κι όλα αυτά έγιναν επειδή ο Jackson ωρίμασε. Ως passer, ως quarterback και πάνω από όλα ως αρχηγός. Κανένας συμπαίκτης του δεν έχει δηλώσει την παραμικρή αντιπάθεια για αυτόν, στέκονται μαζί του στις αποφάσεις του (μην ξεχάσετε εκείνη τη χαρούμενη κραυγή του guard Marshal Yanda, όταν ο Jackson του είπε να δοκιμάσουν την τύχη τους σε ένα fourth down ενάντια στους Seahawks), και δηλώνουν πλήρη αρμονία με τον ήσυχο αλλά γεμάτο αυτοπεποίθηση χαρακτήρα του. Τέλος, μη ξεχνάμε ποιες ομάδες κέρδισε ο Jackson, και μάλιστα εκκωφαντικά, τις τελευταίες εβδομάδες. Τους Seattle Seahawks (του 8 – 2, μόλις δεύτεροι στην NFC West, με το τρίτο καλύτερο ρεκόρ στην NFC), τους New England Patriots (πρωτοπόρους της AFC με 9 – 1), αλλά και τους Houston Texans (το κοντέρ μέτρησε 41 πόντους ενάντια στο τρίτο seed της AFC, και επίσης υποψήφιου για MVP Deshaun Watson).

Αυτά είχα να πω. Ας κλείσει για εμένα ο εξίσου επιτυχημένος running back των Ravens, Mark Ingram.

https://twitter.com/thecheckdown/status/1196193528692408323