Νικητές και Χαμένοι: Week 10

Σας λείψαμε; Η αλήθεια είναι ότι, δυστυχώς, οι υποχρεώσεις μας “φάγανε”, κι έτσι έναν μήνα δεν είχαμε το καθειρωμένο εβδομαδιαίο μας άρθρο. Ασθένεια, δουλειά, προσωπική ζωή… τα γνωρίζετε. Μην ανησυχείτε όμως, καθώς θα προσπαθήσουμε να επανέλθουμε πάλι στο πρόγραμμα, και να ανεβάσουμε κι ένα άρθρο που ζητήθηκε στις αρχές της σεζόν! Για τώρα, ας πάμε στα τωρινά δρώμενα.

Το δράμα του Le’Veon Bell έληξε, όπως ακριβώς άρχισε. Με τη δική του άρνηση να συμμετέχει και να δεχτεί τις προτάσεις των Pittsburgh Steelers, o Bell θα χάσει τη σεζόν, μαζί με τα εγγυημένα χρήματά του. Εν απουσία του, όμως, πολλοί running backs έλαμψαν, ακόμα κι ο ίδιος ο αντικαταστάτης του, James Conner, που σίγουρα θα κάνει τη μετάβαση από την μετα-Bell-ική εποχή πολύ πιο ανώδυνη. Το αήττητο των Chiefs και Rams έσπασε, αλλά η πρωτιά τους στον όμιλο δεν απειλήθηκε ποτέ, ενώ οι Saints, με το ομολογουμένως κακό ξεκίνημά τους, πλέον αποτελούν υπερδύναμη της NFC. Πάμε να δούμε όμως τι έγινε τη δέκατη αγωνιστική (φτάσαμε κιόλας;), με τις ομάδες που έπεσαν ένα σκαλί τόσο κοντά στις διεκδικήσεις για wild card, αλλά και τους παίκτες που στιγμάτισαν την εβδομάδα.

Νικητές

↑ Larry Fitzgerald: Η ομάδα του μπορεί να έχασε, αλλά ο συγκεκριμένος αθλητής αξίζει ούτως ή άλλως την αναγνώριση για τον ιδρώτα που έχει ρίξει για το συγκεκριμένο franchise. Εδώ όμως δε μιλάμε για τη ζωή του Fitzgerald, αλλά για ένα ακόμα ρεκόρ που κατάφερε να κερδίσει, παρόλα τα δύσκολα χρόνια στους Καρδινάλιους. Οι 50 γιάρδες που σημείωσε στον αγώνα με τους Chiefs συμπλήρωσαν το σύνολό του από receiving yards στις 15.952, γεγονός που τον κατατάσσει επισήμως δεύτερο στον πίνακα με τις περισσότερες receiving γιάρδες σε καριέρα. Το πόστο κατείχε εδώ κι οχτώ χρόνια ο πρόσφατος Hall of Famer Terrell Owens. Ομοίως με τον προκάτοχο, ο Fitzgerald δεν είχε την τύχη να πάρει το βαρύτιμο τρόπαιο, αλλά σίγουρα θα αποτελέσει μέλος του Πάνθεον όταν έρθει η ώρα. Το να ξεπεράσει, βέβαια, τον μπροστάρη Jerry Rice είναι ομολογουμένως αδύνατον, καθώς ο ίδιος προπορεύεται με τη διαφορά των… 6.944 γιαρδών! Όπως και να έχει, τα συγχαρητήριά μας στον αειθαλή Larry.

Dallas Cowboys: H NFC East φέτος δε θυμίζει την τρομερή division που υπήρχε το 2017. Αντί για έναν ξεκάθαρο νικητή και τρεις ομάδες να προσπαθούν να εισέλθουν στα playoffs, οι νίκες κι οι ήττες δίνουν και παίρνουν μεταξύ τους, κι ως τώρα, βγάζουν τους Redskins στην κορυφή. Ωστόσο, οι υπόλοιπες δεν διατίθονται να χαρίσουν την πρώτη θέση τόσο εύκολα. Μία ομάδα από αυτές ήταν οι Cowboys. Μετά από δύο δυσβάσταχτες ήττες, μία εκ των οποίων ήταν απέναντι στους Redskins, τα περιθώρια στένευαν για τη φετινή τους σεζόν. Μαζί με το σκαμπανέβασμα της μοίρας του προπονητή Jason Garrett, της ανώμαλης σεζόν του Dak Prescott, τη στιγμή που η άμυνά τους περνάει απαρητήρητη παρόλο που είναι στις τοπ δέκα στις στατιστικές κατηγορίες, ήταν σίγουρο πως υπήρχε απαίτηση για μια δήλωση. Και ποιο είναι καλύτερο έδαφος για να γίνει κάτι τέτοιο, από το ντέρμπι με τους Αετούς;

Αυτό δε σημαίνει ότι οι Eagles δεν προσπάθησαν κι οι ίδιοι να διατηρήσουν τις δικές τους ελπίδες για τα playoffs, αλλά ο Ezekiel Elliott είχε άλλη άποψη για το ρου της βραδιάς. Μαζί με τον Dak Prescott, που ενώ πιέστηκε αρκετά δεν ήταν επιρρεπής στα λάθη, η επίθεση των προπορεύτηκε από νωρίς, αλλά οι Eagles απάντησαν στην τρίτη περίοδο, φέρνοντας το ματς στα ίσα. Δεν υπολόγισαν, όμως, το καλό φεγγάρι του Elliott, ο οποίος πήρε τα πράγματα στα χέρια του, και σκόραρε τα δύο τελευταία, και νικητήρια, touchdown για την ομάδα του, για να σημειώσει 151 γιάρδες, 2 touchdowns και να βοηθήσει το Ντάλας να φτάσει στο 4 – 5. Ο επόμενος αγώνας με την Ατλάντα σίγουρα δε θα είναι εύκολος, αλλά η Κυριακή έδειξε ότι, ακόμα, η σεζόν δεν έχει τελειώσει ακόμα για τους Kαουμπόηδες.

Cleveland Browns: Μπορεί να βρίσκονται στο 3 – 6 – 1, αλλά για τώρα, αυτό σημαίνει δύο πράγματα: πρώτον, είναι το καλύτερο ρεκόρ που έχουν κάνει από το 2014 (!), και δεύτερον, το τωρινό ρεκόρ τους τους βάζει πάνω από τους περσινούς playoffs contenders Buffalo Bills και Jacksonville Jaguars! Έπειτα από αλλαγή προπονητή, από μία ομάδα γεμάτη νέα παιδιά, και δύο σεζόν με δύσκολη ψυχολογία, οι φετινοί Browns έχουν ένα στοιχείο που έλειπε εδώ και καιρό: δεν τα παρατάνε. Κι ενάντια στους Falcons του Matt Ryan, του Julio Jones και του Calvin Ridley, το Κλίβελαντ παρέταξε τους Baker Mayfield και Nick Chubb κι έκανε το δικό της παιχνίδι. Αν και τα Γεράκια είχαν πάρει το προβάδισμα, η τρίτη περίοδος έγραφε όλο “Browns”, αφού ο Chubb πήρε την μπάλα κι έγραψε ιστορία. Το τελικό σκορ του 28 – 16 βούτηξε σε ακόμα πιο βαθιά νερά τους Falcons, αλλά έδωσε μία ελπίδα για το μέλλον των Browns που το Cleveland είχε να δει εδώ και χρόνια. Αν, τώρα, έβρισκαν κι έναν καλό προπονητή…

Χαμένοι

Cincinnati Bengals: Ερχόμενοι από την bye week τους, οι Bengals είδαν τους Steelers να κατατροπώνουν τους Panthers, στο βραδιάτικο ντέρμπι της Πέμπτης, κι έμπαιναν στην δέκατη αγωνιστική με γνώση της κατάταξης. Εξάλλου, οι Ravens είχαν τη δική τους bye κι οι Browns ήταν αμελεητέοι, προς το παρόν, στο κυνήγι της division. Με νίκη, θα ισοφάριζαν τους Steelers στις έξι, και θα έτρεχαν παράλληλα για την κατάκτηση της AFC North. Ωστόσο, εν απουσία του A.J. Green κι ελέω μιας δυσμενούς φετινής άμυνας, η οποία δεσπόζει στον πάτο της λίγκας σε pass αλλά και rush, οι Bengals λύγισαν στο πάτωμα έναντι των δυναμικών Saints. Το να ηττηθείς είναι ένα πράγμα, το να υποστείς 51 πόντους και να σκοράρεις μόλις εφτά με τον βασικό σου quarterback δείχνει ότι, μακροπρόθεσμα, οι Bengals θα κατακτήσουν μια θέση στη Wild Card μόνο χάρη στην αδυναμία της υπόλοιπης περιφέρειας. Πράγματι, έχουν ακόμα το 6ο seed, αλλά τα τεράστια προβλήματά τους δείχνουν ότι, ξανά, η AFC North θα είναι υπόθεση… ατσάλινη, με έναν Andy Dalton που αποδεικνύει ότι χωρίς τον A.J. Green, η απόδοσή του δε θυμίζει σε τίποτα αυτή ενός ανώτερου quarterback.

Άμυνα των Panthers: Oμοίως με τους Bengals, οι Panthers είναι ίσως η μόνη ομάδα στην NFC South που έχει μια στοιχειώδη πιθανότητα να κοντράρει τους πρωτοπόρους Saints… ή τουλάχιστον, είχε. Σκεφτείτε ότι πριν από αυτή την αγωνιστική, οι δυο τους δεν έχουν συναντηθεί ακόμα, καθώς οι αναμετρήσεις τους παίρνουν μέρος τη 15η και 17η αγωνιστική. Ερχόμενοι από τρεις μεγάλες νίκες, οι Πάνθηρες φαίνονταν έτοιμοι να αντιμετωπίσουν έναν μεγαλύτερο αντίπαλο στο όνομα των Pittsburgh Steelers, κι ωσάν τους Bengals, ηττήθηκαν κατά κράτος. Απανωτά λάθη, αδυναμία της επίθεσης να σκοράρει σε κομβικά σημεία, αλλά κι η ανικανότητα της άμυνας να πιέσει τον Ben Roethlisberger επέτρεψαν στους Steelers να ελέγξουν τη ροή του αγώνα παντελώς στα μέτρα τους. Τι κι αν ο Christian McCaffrey σκόραρε τρία touchdown; Η άμυνα των Panthers “παρέδωσε” 457 συνολικές γιάρδες (το μεγαλύτερο σύνολο στη φετινή σεζόν), με 319 στον αέρα και 138 στο έδαφος, τρίτο και δεύτερο μεγαλύτερο σύνολο της σεζόν αντίστοιχα, κι έδωσε στον Roethlisberger άλλο ένα ματς με perfect passer rating. Ο Kuechly δεν είναι αυτό που ήταν παλιά, και τα sacks του Thomas Davis, ενώ ευπρόσδεκτα, δεν πρόκειται να βοηθήσουν την ομάδα των Panthers στα “σκληρά” ματς απέναντι σε Seattle Seahawks, δις με Saints αλλά και Atlanta Falcons.

Κι ενώ οι Steelers δεν έχουν μια τοπ άμυνα, ξέρουν και μπορούν να κάνουν φάσεις.

https://twitter.com/NFL/status/1060709020816691200

Dez Bryant: Kόντευε σχεδόν ένας χρόνος από τότε που ο Dez Bryant ήταν στόχος μίας πάσας. Αταίριαστος με τον Dak Prescott, λίγο προβληματικός στις σχέσεις του στα αποδυτήρια, κι ανένδοτος στην πεποίθησή του ότι άξιζε περισσότερα από όσα του έδιναν οι Dallas Cowboys, ο δρόμος του χώρισε με το Ντάλας για πρώτη φορά από τότε που τον επέλεξαν το 2010. Ωστόσο, ομάδα δεν κατάφερε να βρει όσο σύντομα ήλπιζε, ούτε στην off season, ούτε και στην ζεστή περίοδο της free agency. Φαινόταν πως το 2017 θα ήταν κι η τελευταία φορά που ο πρώην All Pro receiver θα έπαιζε μπάλα στο NFL.

Η μοίρα του, ωστόσο, άλλαξε στις αρχές Νοέμβρη, όταν οι πρωτοπόροι New Orleans Saints ζήτησαν τις υπηρεσίες του, ώστε να πλαισιώσει τον Michael Thomas, τη στιγμή που τρεις receivers τους ήταν ήδη εκτός για τη σεζόν. Με ένα μονοετές συμβόλαιο, ο Bryant μπορεί να μην έπαιρνε τα χρήματα που ζητούσε εξαρχής, αλλά του δινόταν η ευκαιρία να είναι μέλος μιας ομάδας που είχε μεγάλες πιθανότητες να παίξει σε Super Bowl, κάτι που δεν κατάφερε ποτέ να δει με το Dallas. Προετοιμασμένος ψυχολογικά, αποτελούσε το πρωτοσέλιδο στη Νέα Ορλεάνη αλλά και στους κύκλους των Αγίων.

Παρόλα αυτά, είτε από τόσο καιρό αγωνιστικής απραξίας είτε απλά από καθαρή γκίνια, ο Bryant δεν πρόλαβε να παίξει ούτε ένα snap με την νέα του ομάδα. Την περασμένη εβδομάδα, τραυματίστηκε εν ώρα προπόνησης, παθαίνοντας ρήξη αχιλλείου τένοντα, και χάνοντας τη σεζόν. Έτσι, θα περιμένει άλλους 8 μήνες τουλάχιστον για να δει αν θα μπορέσει να επανέλθει στη φόρμα του, και να επιστρέψει στους Saints, ελπίζοντας να είναι πριν κάποια αποχώρηση του Drew Brees. Αν και σύντομο τέλος σε μια άγνωστη τροπή, τουλάχιστον γνωρίζει ότι άφησε θετικό σημάδι στη νέα του ομάδα, που τον τίμησε δεόντως την περασμένη αγωνιστική, πανηγυρίζοντας με το δικό του χαρακτηριστικό στυλ.

About The Author: Στεφανία Λ.

Οπαδός των St. Louis Rams από το 2004 και του αθλήματος, έπειτα από τυχαίο συμβάν. Με τα χρόνια, βρήκε λιμάνι στη Βαλτιμόρη και στους Ravens, αλλά θα θυμάται πάντα το 1999. Λάτρης των underdogs, των nail biting αγώνων, και παικτών που της γεμίζουν το μάτι. Μιλάει πολύ, λατρεύει την έρευνα και το ιδανικό της βράδυ πλαισιώνεται από ζεστή σοκολάτα και έναν καλό αγώνα ή mixtapes από το Κασετόφωνο. H αντικειμενικότητά της πηγαινοέρχεται ανά βδομάδα.