- Οφείλω να ξεκινήσω με τους Browns. Πλέον έχω πειστεί ότι η ομάδα του Cleveland το κάνει επίτηδες. Μετά την παραλίγο ανατροπή στο παιχνίδι με τους Steelers την πρώτη αγωνιστική (από το 3-27 στο 27-27 και στο τελικό 27-30), οι Browns πέτυχαν μία κανονική ανατροπή κόντρα στους Titans. Μάλιστα το τελικό 29-28 διαμορφώθηκε από ένα 3-25 σκορ ημιχρόνου. Η ανατροπή αυτή είναι η μεγαλύτερη εκτός έδρας στο NFL…. ever. Το περίεργο λοιπόν είναι πως καμία από τις δύο ομάδες δεν νιώθει καλά μετά από ένα τέτοιο ματς. Οι μεν Titans για προφανείς λόγους, δηλαδή ότι έχασαν τόσο το ματς όσο και τον βασικό τους QB Jake Locker, οι δε Browns επειδή η άμυνα τους ήταν για μία ακόμη φορά τραγική και το θεωρητικά δυνατό τους χαρτί, οι δύο CBs, έμοιαζαν ακόμα ανοιχτές πληγές. Αναμφίβολα ο Brian Hoyer, τον οποίο όταν βλέπουν μερικοί κοιτούν το ρολόι τους περιμένοντας την είσοδο του Johnny Manziel, πρέπει να πάρει τα εύσημα για τη νίκη, μαζί φυσικά με το running game της ομάδας που κυριάρχησε στο 2o ημίχρονο. Αυτή ήταν η δεύτερη νίκη της ομάδας με ανατροπή μετά το εντός έδρας 26-24 κόντρα στους Saints. Το Cleveland δεν έχει εντυπωσιάσει με τον τρόπο που κερδίσει, αλλά από την άλλη δεν έχει απογοητεύσει και με τον τρόπο που χάνει. Ακόμα και στην ήττα με 27-30 στην Βαλτιμόρη, οι Browns ήταν κοντά.
- Δεύτερο θέμα είναι οι Patriots. Η ομάδα που έμοιαζε πεθαμένοι μετά το παιχνίδι της προηγούμενης Δευτέρας στο Kansas City, έπαιζε τελικό. Το παιχνίδι δε χωράει μεγάλης ανάλυσης. Η επίθεση των Patriots βελτιώθηκε λίγο στην προστασία του Brady, εκείνος θυμήθηκε τον περσινό καλό του εαυτό και οι Patriots πήραν ένα μεγάλο προβάδισμα με 2-0. Η απουσία του ILB Vontaze Burfict επέτρεψε 200+ εύκολες rushing γιάρδες για τους Pats και κάπου εκεί το παιχνίδι τελείωσε. Τα Fumbles των WRs και του Brandon Tate στο kick return απλά άνοιξαν το σκορ. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Andy Dalton δεν έκανε κανένα από τα 3 Turnovers των Bengals!
Οι Bengals κατέρρευσαν ψυχολογικά με τον QB τους να είναι ο καλύτερος τους παίκτης, κάτι που δε συνέβαινε στα κρίσιμα ματς των προηγούμενων χρόνων και ίσως αποτελέσει την ειδοποιό διαφορά στη φετινή πορεία της ομάδας.
Όπως και μετά το διασυρμό στο Kansas City, οι Patriots παρέμεναν φαβορί για την AFC East, έτσι και μετά το θρίαμβο απέναντι στους αήττητους Bengals δεν έγιναν ξαφνικά φαβορί για το Super Bowl. Τα τρωτά σημεία υπάρχουν, φαίνονται και σε επόμενα ματς ίσως δούμε κι άλλες ομάδες να τα εκμεταλλεύονται. Το κράξιμο γενικά κάνει καλό στους Patriots, αλλά είναι άξιο θαυμασμού πως η ομάδα έφτασε από το 10% στο 90% μέσα σε λιγότερο από μία εβδομάδα. Εκτός λοιπόν από την επίθεση των Pats που έδειξε να ξυπνάει, πολύ καλή εικόνα είχε και ο -σε-αποκτήσαμε-για-MVP-του-Super-Bowl- Darrelle Revis. Είναι άραγε τυχαίο που η πρώτη του καλή εμφάνιση συμπίπτει με την πρώτη φορά που οι Patriots έπαιξαν man-to-man και όχι ζώνη; Όχι αυτό δεν είναι κριτική στο τεχνικό επιτελείο των Pats, είναι απλά μία διαπίστωση ότι χωρίς τους άλλους CBs, Dennard και Browner, οι Pats δεν εμπιστεύονταν τις 4 πρώτες αγωνιστικές τον Logan Ryan να αναλάβει έναν WR. Άλλο ένα 3rd round pick οδεύει προς κόψιμο…
- Η ήττα αυτή των Bengals άφησε το NFL χωρίς αήττητη ομάδα από την 5η κιόλας αγωνιστική! Bengals και Cardinals ήταν οι μοναδικές ομάδες χωρίς ήττα και αμφότερες έχασαν από στους Broncos και Patriots αντίστοιχα. Σε περίπτωση που δεν το έχετε ακούσει 10.000 φορές: NAI, υπάρχει μία ομάδα συνταξιούχων που μαζεύεται κάθε χρόνο και γιορτάζει μετά την ήττα της τελευταίας αήττητης ομάδας. Αυτοί οι κύριοι υπήρξαν οι Dolphins του ’72 υπό τον τεράστιο και ακόμα ακμαίο Don Schula. Ας όψεται το Helmet Catch, coach Schula…
- Τα δύο παιχνίδια των αήττητων ήταν και τα πιο πολυαναμενόμενα στο πρόγραμμα της εβδομάδας. Ο τύπος όμως με τα μαύρα γυαλιά που στήνει τα αποτελέσματα του NFL όμως (κάπου θα είναι δήμαρχος κι αυτός), έχει μπόλικο χιούμορ! Όλα τα παιχνίδια της Κυριακής εκτός από το ARI@DEN, το CIN@NE, το ATL@NYG και το NYJ@SD κρίθηκαν με διαφορά μικρότερη από 8 πόντους, δηλαδή μίας κατοχής! Όλα, ακόμα και το PIT@JAX που τελείωσε με διαφορά 8 πόντων. Δύο παρατάσεις, δύο νίκες στην τελευταία επίθεση, αυτοκτονίες (Detroit πάλι εσύ;), ημιτελή comeback (STL) κτλ. Οι οπαδοί των GB, MIN, CIN, NE, SEA, WAS, OAK και MIA πρέπει να είναι χαρούμενοι που δε οι ομάδες τους δεν έπαιζαν εκείνη την ώρα και κατάφεραν να απολαύσουν τον παράλληλο πανικό που διεξαγόταν σε όλα τα γήπεδα το βράδυ της Κυριακής.
- Ο πανικός αυτός φαίνεται και στη βαθμολογία. Η AFC είδε τους Patriots να επιστρέφουν σε ρόλο διεκδικητή. Δε θυμάμαι τελευταία φορά που για δύο συνεχόμενες φορές προκρίθηκαν στα playoffs οι ίδιες ομάδες από μία περιφέρεια, αλλά φέτος κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί στην AFC (DEN, NE, IND, CIN, KC και SD).
- Στην NFC τα πράγματα είναι διαφορετικά. Η NFC South πρέπει να θεωρείται και επίσημα πλέον η χειρότερη κατηγορία στο NFL. Υπάρχει ρεαλιστική περίπτωση ο νικητής της κατηγορίας να παίξει playoffs έχοντας αρνητικό ρεκόρ, όπως οι Seahawks το 2010. Αντίθετα η NFC East δείχνει πολύ καλύτερο πρόσωπο, με εξαίρεση τους Redskins. Η κατηγορία αυτή έχει μεγάλο ενδιαφέρον καθώς από τα 12 παιχνίδια της κατηγορίας, έχουν διεξαχθεί μόνο δύο WAS@PHI και NYG@WAS.
- Μιας και αναφερθήκαμε στην NFC East, γιατί όχι οι Cowboys φέτος; Η προφανής απάντηση είναι η προϊστορία και το γεγονός ότι δεν έχουν παίξει ακόμα παιχνίδια εντός της division. Στο ντέρμπι του Texas όμως, οι Cowboys έδειξαν να καταρρίπτουν τα στερεότυπα. Με ώριμο Playcalling, άλλη μία καλή εμφάνιση στο running game και με τους Romo και Dez Bryant να κάνουν τεράστια big plays, οι Cowboys έφτασαν σε μία, δυσκολότερη απ’ ότι ίσως περίμεναν, νίκη. Μία “feel good” νίκη και για τις δύο ομάδες. Οι Texans κατάφεραν να περιορίσουν επιθετικά τους Cowboys, κρύβοντας τις αδυναμίες τους στο running game. Επιπλέον η επίθεση τους κατάφερε να αποφύγει τα λάθη εκτός έδρας και να ισοφαρίσει στην εκπνοή. Αμφότερες παραμένουν ίσως οι δύο πιο βελτιωμένες ομάδες στη φετινή σεζόν και ευτυχώς το μεταξύ τους παιχνίδι δε έκοψε ψυχολογικά τη φόρα σε κάποιον από τους δύο.
- Στην NFC North πάλι η κατάσταση δεν είναι τόσο “feel good”. Οι Packers έχουν θέματα με την άμυνα τους και την O-line, οι Vikings δεν έχουν τον Peterson και ο Bridgewater είναι τραυματίας και μετά υπάρχουν οι Lions και οι Bears. Δύο ομάδες που δύσκολα μπορεί να ψυχολογήσει κανείς. Οι μεν Lions κατάφεραν να χάσουν από τον πρώην προπονητή τους Jim Schwartz και τους Bills στους οποίους είναι D-coordinator. Η πυρηνοκίνητη επίθεση του Detroit δεν υπάρχει πλέον. Αυτό ίσως οφείλεται στο ότι ο Megatron δεν είναι ακόμα στο 100% για να προσφέρει big plays και ο Stafford προσπαθεί να μοιράσει το παιχνίδι στους υπόλοιπους receivers. Το επιθετικό πρόβλημα του Detroit είναι σαφέστατα η Red zone, κάτι που αναγκάζει την ομάδα να εκτελεί πολλά FGs και να ευστοχεί σε λίγα. Το φετινό ποσοστό των Lions είναι 4/12!!!! Παρά την απόκτηση του κομμένου από τους Eagles Alex Henery, οι Lions είχαν 3 (!!!) χαμένα FGs σε ένα παιχνίδια που έληξε με 3 πόντους διαφορά… Η τελευταία ομάδα της NFC North είναι οι Bears. Η ομάδα του Trestman κατάφερε να ξεπεράσει ένα INT του Cutler και ένα απαράδεκτο TD που δέχθηκε από τα special teams. Οι Bears ήταν μπροστά με 2 TDs και κάπου εκεί σταμάτησαν. Κάποια calls σε 3rd&short καταστάσεις έβγαζαν την επίθεση συνεχώς από το γήπεδο και έδωσαν το χρόνο στους Panthers να το γυρίσουν. Αν οι Bears δεν μπορούν να κρατήσουν ένα τέτοιο προβάδισμα εκτός έδρας θα πρέπει να ξεχάσουν τα playoffs από τώρα.
- Οι φετινοί Bills αξίζουν κάτι καλύτερο. Είναι η τελευταία ομάδα που προστέθηκε στη λίστα με εκείνες που αναζητούν βασικό QB. Όλη η ομάδα παίζει πειθαρχημένα και σοβαρά, αλλά η προσπάθεια της δεν επιβραβεύεται από τον εκάστοτε QB. Το ρεκόρ των Bills είναι 3-2 και ισοβαθμούν με τους Patriots στην πρώτη θέση της AFC East, τους οποίους υποδέχονται την επόμενη αγωνιστική. Ίσως οι αναμετρήσεις με αντιπάλους από την NFC North, την οποία γνωρίζει καλά ο Jim Schwartz, έδωσε το πάνω χέρι στην ομάδα και κατάφερε να φτάσει σε δύο δύσκολες και οριακές νίκες. Το άγνωστο είναι αν θα καταφέρει να συνεχίσει τις εμφανίσεις αυτές κόντρα σε αντιπάλους της AFC. Οι Bills θα μπορούσαν να χαρακτηρισθούν ως η πιο ταλαντούχα από τις υποτιμημένες ομάδες. Η φετινή τους πορεία και ο τρόπος παιχνιδιού τους αξίζουν προσοχής.
- Oι Peyton Manning και Tom Brady είναι κινούμενα μουσεία. O πρώτος πέτυχε το 500ο του TD στο NFL, το οποίο και ξεπέρασε στην πορεία του παιχνιδιού και ο δεύτερος πέρασε τις 50.000 passing γιάρδες στην καριέρα του.
- Οι Steelers και οι Saints ήταν απογοητευτικοί και τυχεροί που τελικά κέρδισαν. Το παράδοξο είναι ότι οι Colts και οι Ravens ήταν πιο απογοητευτικοί, αλλά επειδή το παιχνίδι τους είχε κλειστό σκορ κανείς δε στάθηκε στα συνολικά 7 turnovers του παιχνιδιού!
- Στο San Diego υπάρχει κάτι στο νερό. Ίσως αν δοκιμάσω κι εγώ θα γίνω κάποια στιγμή (στα γεράματα) καλός RB. Δεν εξηγείται αλλιώς. Με τον Woodhead εκτός για τη σεζόν, τον Matthews εκτός για ένα μικροτραυματισμός και τον Vincent Brown ζαλισμένο από το εντυπωσιακό one-handed tackle του Coples, ο Branden Oliver συστήθηκε με εντυπωσιακότατο τρόπο στο NFL συνεχίζοντας μία παράδοση 10ετίας για τους Chargers. Ο κάτοχος του No 43 θύμισε τον πρώην ιδιοκτήτη της φανέλας, Darren Sproles. Κ. Oliver σας προσέξαμε και είστε υπό παρακολούθηση!
- Τέλος δεν πρέπει να παραληφθούν και οι κινήσεις της εβδομάδας. Οι Patriots έκοψαν τον Kembrell Thompkins και οι Raiders ήταν εκείνοι που τον απέκτησαν από το waiver. Η κίνηση βοηθά και τις δύο ομάδες. Οι Patriots ήθελαν να αποκτήσουν παίκτες σε άλλες θέσεις και οι Raiders απέκτησαν ίσως έναν βασικό WR χωρίς να ιδρώσουν. Οι Lions έκοψαν τον 2ο τους Kicker μέσα σε 5 αγωνιστικές και λογικά θα κυνηγήσουν τον Matt Prater. Οι τελευταίες δύο εβδομάδες δεν έχουν τόσο καλά νέα για τους Safeties. Μετά τον Jairus Byrd των Saints και ο Bernard Pollard των Titans θα χάσει το υπόλοιπο της σεζόν.
- Κλείνω με κάποια από τα ωραιότερα catches αυτής της εβδομάδας ως ένα μίνι δείγμα γραφής των όσων είδαμε την περασμένη αγωνιστική. Κερασάκι στην τούρτα το TD του Chris Maragos!
