Buddy Ryan: “QBs are overpaid, overrated, pompous bastards and must be punished.”

Στις 28 Ιουνίου του 2016 ο Buddy Ryan έφυγε από την ζωή, με τον κόσμο του NFL να χάνει έναν σπουδαίο άνθρωπο και προπονητή. Αποτέλεσε τον αρχιτέκτονα ίσως των καλύτερων αμυντικών διατάξεων. Γέννημα θρέμμα της Oklahoma, ο Ryan ξεκίνησε την σπουδαία προπονητική του καριέρα το 1961 στο University του Buffalo.  Σήμερα θα τιμήσουμε τον Buddy Ryan αναφέροντας σπουδαίες πτυχές της καριέρας του.

Γεννημένος στις 17 Φεβρουαρίου του 1934 στο Frederick της Oklahoma, ο Buddy Ryan υπήρξε αθλητής football σε κολλεγιακό επίπεδο από το 1952 έως και το 1955 φορώντας τα χρώματα του Oklahoma A&M University (σήμερα Oklahoma State) στην θέση του guard. Πρίν το ξεκίνημα της καριέρας του ως προπονητής συμμετείχε στον πόλεμο της Κορέας, που εκεί μάλλον καλλιέργησε όλη την σκληρότητα που τον χαρακτήριζε. Τo διάστημα 1961 έως και το 1965 διετέλεσε προπονητής της Defensive line για τους Buffalo Bills. Την πρώτη του όμως μεγάλη επιτυχία την γνώρισε στην Νεα Υόρκη και τους Jets. Εκεί εργάστηκε ως προπονητής της Defensive line από το 1968 έως και το 1975. Οι Jets με μεγάλο αστέρα τον Joe Namath, κατάφεραν να συγκλόνισουν τον κόσμο του NFL, επικρατώντας στο Super Bowl III των ακαταμάχητων τότε Baltimore Colts, με σκορ 16-7. Ο ίδιος ο Buddy Ryan βοήθησε στην κατάκτηση καθώς είχε χτίσει μια σπουδαία αμυντική διάταξη, η οποία σε ολόκληρη τη κανονική περίοδο η άμυνα των Jets αποτέλεσε την καλύτερη στην AFL κατηγορία. Η καινοτομία του τότε, ήταν το αταμάτητο blitz στην αντίπαλη επίθεση. “Cheeseburger Blitz” και “Taco Bell Blitz” μερικά από τα ονόματα των αμυντικών διατάξεων, τα οποία έμειναν στην ιστορία. Έπειτα από τους Jets μετακόμισε στους Minnesota Vikings (1976–1977) και κατάφερε σε σύντομο χρονικό διάστημα να αφήσει το στίγμα του. Το “Purple People Eaters” αποτέλεσε ένα κολακευτικό σχόλιο για την άμυνα των Vikings, οι οποίοι συμμετείχαν στο Super Bowl XI, με τον Bud Grant ως Head Coach. Στο Chicago και τους Bears ήταν ο επόμενος σταθμός του, από την θέση του Defensive coordinator αυτή τη φορά. Εκεί μεγαλούργησε, δημιουργώντας ίσως την καλύτερη αμυντική διάταξη όλων των εποχών.

46. O αριθμός αυτός ήταν ο κυρίαρχος στην άμυνα των Bears. Η μαχητικότητα και η επιθετικότητα των αμυντικών των Bears συνδυαζόταν άψογα με τις απρόβλεπτες οδηγίες που έδινε ο Buddy Ryan στον αγωνιστικό χώρο. Για να επιτευχθεί όμως η απαιτούμενη πειθαρχία στην ομάδα, ώστε να υλοποιηθούν τα σχέδια του Ryan στον αγωνιστικό χώρο, έπρεπε να κερδίσει την εμπιστοσύνη από όλους τους αθλητές. Αυτό δεν συνέβει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, αλλά στο τέλος τα κατάφερε. Η συγκεκριμένη αμυντική διάταξη άλλαξε όλο το σκεπτικό της επιθετικής γραμμής κάθε αντιπάλου. Η αμυντική διάταξη που έμεινε γνωστή ως 46 ήταν ουσιαστικά το “blitzαρισμα” με περισσότερους αμυντικούς από ότι μπορούσε να μπλοκάρει η αντίπαλη επίθεση. Στην εικόνα που ακολουθεί μπορούμε να δούμε τι ακριβώς είχε σχεδιάσει ο Buddy Ryan:

“Some say the 46 is just an eight-man front. That’s like saying Marilyn Monroe is just a girl.” Τάδε έφη Buddy Ryan.

Οι CB παρέμειναν στις θέσεις που όλοι γνωρίζουμε, στις δύο άκρες της άμυνας. Μπροστά στην front-7 υπήρχαν οι δύο DE, ένας NT και ένας DT, και προέκταση των τεσσάρων αθλητών υπήρχαν οι SAM και WLB, οι οποίοι ήταν οι Linebacker προωθημένοι στην μπροστινή γραμμή της άμυνας. To Νο46 στην εικόνα αποτελεί τον safety Doug Plank ο οποίος είχε μετακινηθεί ως middle linebacker. Το “46” ήταν και ο αριθμός της φανέλας του Plank, ο οποίος ουσιαστικά “ανέβασε” όλη την αμυντική γραμμή πιο κοντά στην αντίπαλη επίθεση. Με οκτώ αθλητές στην γραμμή κρούσης κατάφερε να εξουδετερώσει κάθε αντίπαλο επιθετικό πλάνο. Ο ίδιος ο Ryan είχε δηλώσει για το NFL Films:

“To stop a passing game, you can’t stop it unless you put pressure on it. Now some people are good enough to put it on with a three-man rush; well, we’re not. In fact, I don’t know whether we’re good enough to put it on with a four-man rush. If we have to send eight, we’ll send eight, but we’re not going to let you sit back there and pick us apart all day.” Το 1984 οι Bears σημείωσαν 72 sack μέσα στην χρονιά, ρεκόρ το οποίο διατηρείται ακόμη και σήμερα. To 1985 οι Bears ολοκλήρωσαν την regular season με 15 νίκες και μόλις μια ήττα από τους Miami Dolphins. Στα 16 αυτά παιχνίδια 11 φορές οι αντίπαλοι σκόραραν δέκα η λιγότερους πόντους. Αλλά δεν σταμάτησαν εκεί. Στην postseason κατάφεραν και βελτίωσαν τα στατιστικά τους. Επικράτησαν αρχικά επί των New York Giants με σκόρ 21–0 και μέτέπειτα διέλυσαν τους Los Angeles Rams με σκόρ 24–0. Το γεγονός ότι δεν δέχθηκαν ούτε ένα πόντο οφείλεται στο δημιούργημα του Buddy Ryan. Giants και Rams κατάφεραν συνολικά να προχωρήσουν στην επίθεση μόλις 311 γιάρδες. Ο Ryan κατάφερε να μεταφέρει την σκληρή εικόνα της πόλης του Chicago στην άμυνα της ομάδας με την επιβλητική παρουσία της στους αγώνες. Η πορεία των Bears ολοκληρώθηκε με την κατάκτηση του Super Bowl ΧX, σημειώνοντας εφτά sack στον τελικό. H παρουσία του Ryan στους Bears ολοκληρώθηκε εκείνη την χρονιά και παρόλο τον σκληρό του χαρακτήρα και τις πολλές διαμάχες που είχε με τον head coach της ομάδας, Mike Ditka, παρέμεινε αγαπητός από όλη την ομάδα. Χαρακτηριστικό ήταν το γεγονός ότι εκτός από τον head coach Ditka, οι Hall of Famers Mike Singletary, Dan Hampton, Otis Wilson και Richard Dent μετά το τέλος του τελικού σήκωσαν τον Buddy Ryan στον αέρα και του απέδωσαν και του ίδιου το victory ride. Πρώτη φορά ένας coordinator παίρνει λίγο από την δόξα του head coach. Πρώτη φορά όμως ένας coordinator είχε τόσο μεγάλο μερίδιο στην επιτυχία μιας ομάδας.

Έπειτα ανέλαβε τους Philadelphia Eagles ως Head coach από το 1986 έως και το 1990. Από πρωταθλητής στο Chicago, κατάφερε στην Philadelphia να γίνει θρύλος. Ο Ryan δεν κέρδισε κανέναν αγώνα playoff με τους Eagles, αλλά κατάφερε να δημιουργήσει μια σπουδαία ομάδα που έχει μείνει στις καρδιές όλων των φιλάθλων της Philadelphia. Αυτό το κατάφερε με την ισχυρή του προσωπικότητα αλλά και με τον αυστηρό χαρακτήρα του. Ανέδειξε αστέρες όπως ο Reggie White, ο Randall Cunningham, ο Seth Joyner, ο Keith Jackson, ο Keith Byars και ο Andre Waters. Το πάθος για το football στην πόλη της Philadelphia οφείλεται και στον Ryan, καθώς μια ομάδα που είχε κακή αγωνιστική εικόνα την δεκαετία του 80 κατάφερε να επανέλθει στο προσκήνιο. Οι Eagles σημείωσαν πέντε νίκες και 11 ήττες την πρώτη χρονιά του Ryan (1986). Αυτό δεν πτόησε τον προπονητή. Στην απεργία των αθλητών το 1987, ο Ryan κατάφερε και έπεισε τα μεγάλα αστέρια της ομάδας αλλά και όλους τους αθλητές να παρεμείνουν μαζί και κοντά στην ομάδα. Το 1987 οι Eagles σημείωσαν εφτά νίκες και πέντε ήττες. Τα επόμενα τρία χρόνια όμως συμμετείχαν στα playoff, αλλά έχαναν στο πρώτο τους παιχνίδι. Ο ίδιος αποχώρησε το 1990 από τους Eagles, αλλά η επιροή του και οι δουλειά του παρέμεινε για πάντα στην ομάδα. Το 1993 αποτέλεσε Defensive coordinator στους Houston Oilers και την διετία 1994-1995 διετέλεσε head coach για τους Arizona Cardinals, αλλά δεν κατάφερε κάτι ανάλογο σε καμμία από τις δύο ομάδες.

 

Ο Buddy Ryan έδωσε άνιση μάχη με τον καρκίνο τα τελευταία χρόνια. Ο Ryan μας αποχαιρέτησε με δύο τίτλους Super Bowl, έναν ως defensive line coach στους New York Jets στο Super Bowl III και έναν ως defensive coordinator στους Chicago Bears στο Super Bowl XX . Υπηρέτησε τον χώρο του NFL συνολικά για 35 χρόνια, είτε ως head coach είτε ως assistant coach. Ο μύθος του Buddy Ryan συνεχίζεται από τους δύο γιούς του, τον Rex και τον Rob Ryan, οι οποίοι βρίσκονται στην τεχνική ηγεσία των Buffalo Bills: ο Rex ως head coach και ο Rob ως assistant head coach της άμυνας.

Η ανακοίνωση που εξέδωσαν τα αδέρφια για την απώλεια του πατέρα τους:

On behalf of the entire Ryan family, we want to take this opportunity to thank everyone for their sympathies, prayers and warm thoughts with the passing of my dad. He was many things to many people–outstanding coach, mentor, fierce competitor, father figure, faithful friend and the list goes on. But to me and my brothers Rob and Jim, he was so much more. He was everything you want in a dad–tough when he had to be, compassionate when you didn’t necessarily expect it, and a loving teacher and confidant who cherished his family. He truly was out hero.For Rob and me, we’ve had the great fortune of sharing the coaching profession that he was so proud of and cherished so much. There is no way we can possibly begin to measure how much football we have learned from him over the years and we are forever thankful to him for instilling within us his unwavering love for the game of football. While today is a tough day for all of us in the Ryan family, we are consoled in knowing how much dad was loved by so many and the love he gave back in return. Though we will miss him dearly, we take comfort in knowing that his memory will live on through all of us.

About The Author: Serdiegito

Οπαδός των Raiders, κάτι που κληρονόμησε από την οικογένεια. Όπως ο Πατσίνο στον Νονό, έτσι κι αυτός δεν μπόρεσε να γλιτώσει από την μοίρα που του επέβαλε το σόι του και πιο συγκεκριμένα τα ξαδέρφια του που τον βασάνιζαν όταν ήταν μικρός (και μεγάλος). Γεννημένος στην Αμερική είναι Απόφοιτος μηχανικός ηλεκτρονικών υπολογιστών, γύριζε στο "ψηλέ" και πριν τον στρατό, έχει επενδύσει στο cross fit και χρησιμοποιεί χιούμορ και στον ύπνο του. Υπεύθυνος για τη μη παραγωγικότητα αρκετών υπαλλήλων χάρη στις αμέτρητες αστείες φωτό που στέλνει. Η θέση του Commisioner είναι το πάθος του, αν και δεν εχει ακόμη τίτλο....