Μην ψαρώνετε! Δεν θα μιλήσουμε για κάποιο θέμα πολιτικού περιεχομένου, ούτε για κάποια ιστορία του ψυχρού πολέμου. Το σημερινό άρθρο είναι αφιερωμένο στους Quarterbacks που τροφοδοτούν τους επιθετικούς με το αριστερό τους χέρι. Καταλαβαίνω ότι η θέση του QB, εκτός από πολύτιμη και φαντασμαγορική, για κάθε ομάδα αποτελεί και μια θέση όπου χωράει μόνος ένας στην ενδεκάδα. Αυτομάτως αυτό σημαίνει λιγότεροι αθλητές, λιγότερες ευκαιρίες, περισσότερη ακρίβεια στην προσπάθεια, περισσότερο βάρος στις αποφάσεις από αυτήν που θα είχε πχ. για έναν cornerback όπου μπορεί να χωρέσουν 4 ίσως και περισσότεροι.
Εάν κάνω με το μυαλό μου μια σύντομη ανασκόπηση των τελευταίων πρωταθλημάτων σχεδόν όλες οι ομάδες χρησιμοποιούν δεξιόχειρα αθλητή. Από το επάνω ράφι ο μόνος που μπορώ να θυμηθώ είναι το νο1 του draft 2001 Michael Vick που την προηγούμενη περίοδο αγωνίστηκε με την φανέλα των Steelers και σιγά σιγά φτάνει στο τέλος της πολυτάραχης καριέρας του. Επίσης, πιο πίσω στο depth chart υπάρχει o Kellen Moore των Cowboys ενώ ο πολυσυζητημένος Tim Tebow πασάρει(?) με το αριστερό, ο οποίος την τελευταία περίοδο αγωνίστηκε με τους Eagles μόνο στην προετοιμασία. Όπως καταλαβαίνεται η αναλογία είναι συντριπτική, τόσο μεγάλη που με κάνει να ξανά-αναρωτιέμαι μήπως υπάρχει κάποιος ξεχασμένος πολιτικός δάχτυλος που διακρίνει έναν ιδιαίτερο συμβολισμό!
o QB Vick έχει πασάρει με το αριστερό για πάνω από 22.000 γιάρδες
Ας τα πάρουμε από την αρχή τα πράγματα. Πενήντα χρόνια τώρα που διαρκεί το υψηλότερο πρωτάθλημα του football έχουν υπάρξει μόλις 2 αθλητές που έχουν ενταχθεί στο πάνθεον του αθλήματος το γνωστό μας Hall of Fame. Ο ένας είναι ο Steve Young που με τους 49ers κατάφερε να επιτύχει τρομερά νούμερα για την εποχή και να κατακτήσει το πρωτάθλημα και τον τίτλο του Superbowl MVP το 1994, συν άλλους δυο ως αναπληρωματικός του θρυλικού Joe Montana. Ο άλλος είναι ο “Snake” Ken Stabler με εξίσου σπουδαίες περγαμηνές με τους Raiders και έναν τίτλο NFL το 1976, με την καλύτερη ομάδα αμερικάνικου ποδοσφαίρου που εμφανίστηκε για πολλούς. Παράλληλα, άλλοι αξιοσημείωτοι χωρίς ωστόσο να έχουν ενταχθεί στο Hall of Fame αριστερόχειρες, είναι ο Boomer Εsiason (κυρίως με τους Bengals) γνωστότερος σήμερα από την τηλεοπτική του παρουσία ως σχολιαστής και ο Jim Zorn που πρόσθεσε μεγάλο ενδιαφέρον στην τότε νεοϊδρυθείσα ομάδα των Seahawks. Φυσικά σαν απόλυτοι αριθμοί τα παραπάνω παραδείγματα φαίνονται λίγα αλλά αυτό που θέλω να τονίσω είναι ότι το χέρι δεν στάθηκε τροχοπέδη.
ο QB Young ήταν ο πρώτος αριστερόχειρας που εντάχθηκε στο Hall of Fame
Εφόσον έχουν υπάρξει σπουδαίοι αθλητές με αριστερό χέρι, θα πρέπει να πάμε ένα βήμα παρακάτω και να αναλύσουμε για ποιον λόγο δεν είναι αριθμητικά πολλοί. Ο σημαντικότερος λόγος πιστεύεται ότι είναι οι Wide Receivers. Ο στροβιλισμός της μπάλας είναι πολύ διαφορετικός σε αυτούς τους δύο τρόπους με αποτέλεσμα η επίτευξη της υποδοχής να παρουσιάζει μεγάλη διαφορά αποτελεσματικότητας. Ακόμη και αν η ρίψη είναι αυτή που πρέπει, η πεποίθηση είναι ότι η πλειοψηφία των WR δεν αισθάνονται άνετα με αποτέλεσμα να έχουν πολλά drops -ακόμη και αν είναι εξ ολοκλήρου δικιά τους η ευθύνη-. Στο τέλος της ημέρας ο προπονητής θα κληθεί να επιλέξει αυτόν τον QB που έχει την καλύτερη συνεργασία ρίπτη-υποδοχέα με αποτέλεσμα ο δεξιόχειρας συνήθως να έχει πλεονέκτημα.
Όπως και να το κάνουμε αυτή η φωνή προτίμησης από τους WR (ειδικά στις υψηλές και χρυσοπληρωμένες βαθμίδες του αθλήματος) δημιουργεί μόδα, όπου μόδα μια λέξη βαρύνουσας σημασίας για τον χώρο του football. Αυτή η μόδα θα παρασύρει τα πανεπιστήμια, τα πανεπιστήμια τα σχολεία και ούτω κάθε εξής. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, οι προπονητές και οι προπονητές επίθεσης θα την ακολουθήσουν και θα φτιάξουν συστήματα και επιθέσεις που θα προορίζονται για αθλητές με δεξί χέρι αφού αυτό επιβάλει η συνήθεια. Παράλληλα, θα επικεντρωθούν στην προστασία της αριστερής πλευράς του σώματος του QB με έναν καλό Left Tackle στην επιθετική γραμμή –και όλοι γνωρίζουμε πόσο ακριβή και σημαντική είναι η συγκεκριμένη θέση- προκειμένου να μην χτυπηθεί από την τυφλή πλευρά.
Ένας άλλος λόγος που πρέπει να εξετάσουμε είναι η ζήτηση που υπάρχει στους συγκεκριμένους αθλητές σε άλλα αθλήματα, κυρίως στο baseball. Στο συγκεκριμένο άθλημα κυνηγούν τους αθλητές με δυνατό αριστερό χέρι ακόμη και αν δεν είναι οι υποψήφιοι σούπερσταρ του μέλλοντος. Λογικό είναι ένα παιδί που βρίσκεται στο κολέγιο ή στο σχολείο να βλέπει την αξία του μεγαλώνει πολύ περισσότερο στα μάτια των ανθρώπων του MLB σε σύγκριση με το football. Oπότε είναι επόμενο ότι η πηγή που παράγει τους συγκεκριμένους αθλητές να κατευθύνεται με φυσικό τρόπο περισσότερο στο baseball της πιο πιθανής επαγγελματικής αποκατάστασης, με συνέπεια οι επιλογές για το NFL να στερεύουν δραματικά.
QB Esiason, σήμερα σχολιαστής του αθλήματος για την τηλεόραση
Για να πούμε την αλήθεια, ένας πολύ καλός αριστερός QB που έχει όλα τα φόντα να είναι ο επόμενος μεγάλος παίχτης σίγουρα θα διεκδικήσει την προσοχή του GM μιας ομάδας. Φυσικά σε μια τέτοια περίπτωση ο προπονητής εννοείται ότι θα δουλέψει παραπάνω για να τον εντάξει στην ομάδα και στην φιλοσοφία της. Ο κανόνας όμως σήμερα είναι ότι ένας τέτοιος αθλητής θα χρειαστεί να υπερβεί πολλά εμπόδια και να αλλάξει κουλτούρα στην ομάδα, κάτι που ο μέσος δεξιόχειρας ανταγωνιστής του θα τα έχει ήδη δεδομένα.
