Λίγες μέρες πρίν την πρώτη βραδιά του draft για το 2015, το ΝflGreece θα κάνει μια μικρή ιστορική αναδρομή στον θεσμό, περιγράφωντας πως ξεκίνησε και πώς έφτασε στην σημερινή του μορφή. Μέχρι το πρώτο draft του 1936, οι παίχτες ήταν ελεύθεροι να υπογράφουν στην ομάδα της αρεσκείας τους, με αποτέλεσμα οι δυνατές ομάδες να ενισχύονται κάθε χρόνο με τους καλύτερους αθλητές και οι αδύναμες να προσπαθούν να ανταγωνιστούν τα μεγαθήρια. Η ανισότητα των ρόστερ οδήγησε λοιπόν τον Μάιο του 1935 τους ιδιοκτήτες των ομάδων στον σχεδιασμό επιλογής αθλητών από τα κολλέγια. Συγκεκριμένα ο τότε ιδιοκτήτης των Philadelphia Eagles, Bert Bell (μετέπειτα και NFL commissioner), πρότεινε η επιλογή να γίνεται αντίστροφα με την κατάταξη που είχαν οι ομάδες την χρονιά που τελείωνε. Δηλαδή η ομάδα η οποία είχε το χειρότερο ρεκόρ την προηγούμενη χρονιά να είναι αυτή που θα έχει το δικαίωμα να διαλέξει πρώτη την επόμενη, η δεύτερη από το τέλος να διαλέγει δεύτερη και ούτω καθεξής. Το 1936 σε ένα ξενοδοχείο στην Philadelphia συγκεντρώθηκαν οι ιδιοκτήτες και το προπονητικό team των ομάδων, ώστε να επιλέξουν τους αθλητές που θα στελεχώσουν τις ομάδες τους την επόμενη χρονιά. Οι αθλητές που έπαιρναν μέρος στην διαδικασία, ηταν αυτοί που τελείωναν τις σπουδές τους στα κολλέγια της χώρας. Ο πρώτος αθλητής που έγινε draft ήταν ο Jay Berwanger, ο οποίος είχε κερδίσει το Heisman Trophy αγωνιζόμενος για το πανεπιστήμιο του Chicago. Επελέχθει από τους Philadelphia Eagles αλλά έπειτα από τις υψηλές απαιτήσεις που είχε, δεν αγωνίστηκε επαγγελματικά στην λίγκα του NFL, επιλέγοντας να δοκιμάσει την τύχη του στο δέκαθλο. Το πρώτο draft είχε εννέα γύρους και δύο χρόνια μετά αυξήθηκε στους δέκα, φτάνοντας στους είκοσι το 1939. Τo 1938 και 1939 υπήρξε και ένα δοκιμαστικό πλάνο όπου μόνο οι πέντε τελευταίες ,στην κατάταξη, ομάδες είχαν δικαίωμα να διαλέξουν αθλητές στον δέυτερο και τέταρτο γύρο. Αξιοσημείωτοι αθλητές που επελέχθησαν εκείνη τη περίοδο ήταν ο Sammy Baugh, quarterback των Washington Redskins, ο Cecil Isbell των Green Bay Packers ο οποίος οδήγησε την ομάδα του σε τίτλο Super Bowl, και οι Sid Luckman και Bill Osmanski που προστέθηκαν στο ρόστερ των Chicago Bears κατακτώντας τα πρωταθλήματα του 1940, 1941, 1943, και 1946 (έμειναν γνωστοί ως οι “Monsters of the Midway”). Η διαδικασία στην οποία μόνο οι πέντε τελευταίες ομάδες είχαν δικαίωμα να επιλέξουν αθλητές στον δεύτερο και τέταρτο γύρο συνεχίστηκε έως το 1944. Για να εξισορροπηθεί όμως το όριο των 30 παικτών που είχε η κάθε ομάδα, η επιλογή των αθλητών στους τελευταίους γύρους των draft γινόταν από τις  ομάδες που τερμάτισαν στις πέντε πρώτες θέσεις. Αξιοσημείωτα γεγονότα της εποχής ήταν η επιλογή του Cal Rossi από τους Washington Redskins το 1946, με το όριο ηλικίας όμως να εμποδίζει τη συμμετοχή του στο πρωτάθλημα, καθώς ήταν μόλις 21 χρονών. Την αμέσως επόμενη χρονιά όμως οι Redskins επέλεξαν πάλι τον ίδιο αθλητή, αλλά εκείνος δεν είχε σκοπό να αγωνιστεί επαγγελματικά στο χώρο του NFL. Από το 1947 έως το 1958, η λίγκα του NFL πρόσθεσε μία bonus επιλογή πρώτου γύρου σε μία ομάδα που επιλεγόταν μέσω μιας …λοτταρίας. Η κάθε ομάδα επιλεγόταν μόνο μία φορά. Οι Chicago Bears ήταν η πρώτη ομάδα που κέρδισαν την Bonus επιλογή, υπογράφωντας τον Bob Fenimore, έναν αθλητή από το πανεπιστήμιο της Oklahoma. Ο ίδιος αγωνίστηκε μόλις για έναν χρόνο ως επαγγελματίας. Ο αριθμός των γύρων παρέμεινε στους 30 σε όλη τη δεκαετία του 50′. Στα μέσα όμως της δεκαετίας του 50′, η λίγκα του NFL απειλήθηκε από τη νεοσύστατη τότε του Καναδά. Για να γίνει πιο ανταγωνιστικό το πρωτάθλημα του Καναδά, προσπαθούσε να πείσει τους αθλητές των κολλεγίων να συμμετάσχουν στην λίγκα τους, προσφέροντας πλουσιοπάροχα συμβόλαια. Αυτό οδήγησε την λίγκα του NFL για τις χρονιές του 1956 έως εκείνη του 1959 να “σπάσει” το draft σε δύο περιόδους, μία τέλη Νοεμβρίου, όπου οι ομάδες επέλεγαν τους τέσσερις πρώτους γύρους, και μία τον Ιανουάριο όπου γινόταν η επιλογή από τον 5ο έως τον 30ο γύρο. Ο Ernie Davis έγινε ο πρώτος αφρο-Αμερικάνος (ανεξαρτήτως την θέση που αγωνιζόταν) που επιλέχθηκε στο πρώτο pick του draft, με τους Washington Redskins να τον προσθέτουν στο ρόστερ τους το 1962, ανταλλάσοντας τον στην συνέχεια στους Cleveland Browns. Ο ίδιος δεν πρόλαβε να αναδείξει το ταλέντο του, καθώς διαγνώστηκε με λευχαιμία και απεβίωσε την ίδια χρονιά. Το 1965, οι New York Jets επέλεξαν στην πρώτη θέση του πρώτου γύρου τον Joe Namath (quarterback), έναν αθλητή που μετέπειτα τους οδήγησε στο μοναδικό τρόπαιο στην ιστορία της ομάδας, στο Super Bowl III. Ο ανταγωνισμός για τη λίγκα του NFL δε σταμάτησε όμως εκεί. Την δεκαετία του 60′ η λίγκα του AFL προσπαθούσε να “κερδίσει” σε αίγλη, υπογράφωντας τα αστέρια των κολλεγίων, με το NFL  να ενεργεί πιο γρήγορα προσφέροντας νωρίτερα συμβόλαια σε αυτόύς. Σε πολλές περιπτώσεις οι αθλητές παρέμεναν σε ξενοδοχεία με παράγοντες των ομάδων από το NFL, έως ότου επιλεχθούν στο draft, μην έχοντας δικαίωμα να υπογράψουν αλλού. Κάτι σαν απαγωγή… Ο ανταγωνισμός αυτός βέβαια, είχε ως αποτέλεσμα να γίνονται επαγελματίες περισσότεροι αθλητές από τα κολλέγια. Όλα αυτά οδήγησαν στην ένωση των δύο “ανταγωνιστών” και ενώ στην αρχή της δεκαετίας του 60′ στην λίγκα του NFL συμμετείχαν  12 ομάδες,  το 1966 οι ομάδες έγιναν 26. Μέρος της συμφωνίας της ένωσης ήταν η πρώτη επιλογή του κοινού draft για το 1967, να δοθεί στους New Orleans Saints. Οι ίδιοι παραχώρησαν την επιλογή τους στους Baltimore Colts με αντάλλαγμα τους Gary Cuozzo(QB), Butch Allison(OL), και την 17η επιλογή του draft εκείνης της χρονιάς. Οι Colts επέλεξαν τον Charles “Bubba” Smith στην θέση του defensive tackle, ως πρώτη επιλογή του draft.

Το 1976 προστέθηκαν στην λίγκα οι Seattle Seahawks και οι Tampa Bay Buccaneers, με τους τελευταίους να παίρνουν την πρώτη επιλογή την επόμενη χρονιά, επιλέγοντας τον μελλοντικό Hall of Famer Lee Roy Selmon που αγωνίστηκε στην θέση του defensive end. Το 1977 το draft περιορίστηκε από τους 17 στους 12 γύρους. Την δεκαετία του 80′ το scouting των αθλητών στα κολλέγια αποτέλεσε βασικό παράγοντα για τις ομάδες. Κύριο μέλημα τους λοιπόν ήταν η σωστή αξιολόγηση των αθλητών που θα στελεχώσουν οι ομάδες, καθώς η σωστή επιλογή είναι αυτή που θα οδηγήσει την  κάθε ομάδα στην κατάκτηση του πρωταθλήματος. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να κυνηγούν την μεγαλύτερη ανάλυση των παιχτών, όχι μόνο για τις αθλητικές τους ικανότητες, αλλά τον χαρακτήρα του αθλητή σε συνδυασμό με τους στόχους που θέτει για τον εαυτό του. Αξιοσημείωτο είναι ότι στο draft της χρονιάς του 1983 επιλέχθηκαν έξι quarterbacks στον πρώτο γύρο. Έμεινε γνωστή ώς μία από τις καλύτερες χρονιές των draft η “Class of 1983”, με τα ονόματα που επιλέχθηκαν να αφήνουν εποχή στο χώρο του NFL. O John Elway (#1) από τους Colts, ο Todd Blackledge (#7) από τους Kansas City Chiefs, ο Jim Kelly (#14) από τους Buffalo Bills, ο Tony Eason (#15) από τους New England Patriots, ο Ken O’Brien (#24) από τους New York Jets και ο Dan Marino (#27) από τους Miami Dolphins. Επίσης εκείνη τη χρονιά επιλέχθηκαν και οι μελλοντικοί Hall of Famers Eric Dickerson (#2) στην θέση του running back, Bruce Matthews (#9) στην θέση του offensive lineman και ο Darrell Green (#28) στην θέση του cornerback.

Μεγάλες δυναστείες δημιουργήθηκαν μέσα από την διαδικασία του draft, ειδικά την δεκαετία του 90, με καλύτερο παράδειγμα τους Dallas Cowboys. Με τα “extra picks” που είχαν διαθέσιμα στις αρχές της δεκαετίας του 90′ η ομάδα κατέκτησε τρείς τίτλους Super Bowl. Η διαδικασία επιλογής άλλαξε και οι διαθέσιμοι γύροι στο draft αρχικά μειώθηκαν στους οκτώ το 1993 και στους επτά την αμέσως επόμενη χρονιά, αριθμός που παραμένει έως και σήμερα. Σπουδαία ονόματα που επιλέχθηκαν την δεκαετία του 90′ είναι ο Jeff George Indianapolis Colts 1990, ο Drew Bledsoe Νew England Patriots 1993, ο Peyton Manning Indianapolis Colts 1998, ο Tim Couch Cleveland Browns 1999 και ο Terrell Davis Denver Broncos 1995.

Την δεκαετία του 2000 οι ομάδες επιδόθηκαν σε απανωτά trades με σκοπό την εξασφάλιση έως και τριών επιλογών στον πρώτο γύρο! Το 2000 οι New York Jets έκαναν draft στην 12η, 13η και 27η θέση του πρώτου γύρου, και ένα χρόνο μετά οι St. Louis Rams επέλεξαν αθλητή στην 12η, 20η, και 29η θέση του πρώτου γύρου. Ενέγειες που ξεχώρισαν την δεκατία αυτή, είναι η επιλογή του Courtney Brown στην θέση του defensive end από τους Cleveland Browns, για την πρώτη θέση του draft της χρονιάς του 2000, η επιλογή του Michael Vick από τους Atlanta Falcons στο draft του 2001, γίνοντας έτσι ο πρώτος αφρο-Αμερικάνος quarterback που επιλέχθηκε στην πρώτη συνολικά θέση. Το 2004 ήταν επίσης  η χρονιά των quarterback, καθώς οι Eli Manning, Philip Rivers, Ben Roethlisberger και J.P. Losman επιλέχθηκαν στον πρώτο γύρο. Την επόμενη χρονιά ο Alex Smith επιλέχθηκε στην πρώτη θέση από τους San Francisco 49ers για την θέση του quarterback, με την πρώτη πεντάδα να κλείνουν τρείς running back, οι Ronnie Brown #2 από τους Miami Dolphins, Cedric Benson #4 από τους Chicago Bears και Carnell Williams #5 από τους Tampa Bay Buccaneers. Για το 2006 οι Houston Texans επέλεξαν τον Mario Williams για την θέση του defensive end ως πρώτη επιλογή, με την επόμενη χρονιά να γίνεται ίσως ένα από τα μεγαλύτερα λάθη στην πρώτη θέση του draft, καθώς οι Oakland Raiders επέλεξαν τον JaMarcus Russell που αγωνίστηκε μόλις για δύο χρονιές, απογοητεύοντας τους οπαδούς της ομάδας. Το 2008 οι Detroit Lions επέλεξαν τον Matthew Stafford ως πρώτη επιλογή με τον Sam Bradford να τον διαδέχεται στην πρώτη θέση την επόμενη χρονια για τους St. Louis Rams.

Τελευταία ονόματα που προκάλεσαν αίσθηση στο draft είναι ο Cam Newton των Carolina Panthers, ο Ndomukong Suh των Detroit Lions και ο Andrew Luck των Indianapolis Colts, που συνέχισε την παράδοση του πανεπιστημίου του Stanford να προσφέρει καλούς QB στο NFL. Aς ελπίσουμε οι ομάδες να μας δικαιώσουν και να επιλέξουν τους αθλητές που θα οδηγήσουν την κάθε ομάδα εκεί που της αξίζει, με την Πρωτομαγιά να μας “βολεύει” για το ξενύχτι της Πέμπτης και την παρακολούθηση του πρώτου γύρου του φετινού draft. Απόψε στις 22:00 στο forum του site, Παναγιώτης Λιανός και Γιώργος Κασσάκος θα μας προσφέρουν live mock draft  με τις επιλογές που πιστεύουν ότι θα βοηθήσουν την κάθε ομάδα. Μείνετε λοιπόν συντονισμένοι. Δυνατά και στην offseason στο NflGreece.gr.