ΝΙΚΗΤΕΣ

Ο JULIO JONES: Δεν ξέρω τι μπορεί να πει κανείς για να περιγράψει την ιστορική χρονιά που διανύει μέχρι στιγμής ο Jones. Ο νέος OC της Altanta, Kyle Shanahan έχει αποφασίσει να καταστήσει τον receiver τον Falcons το απόλυτο σημείο αναφοράς της επίθεσής του και ο Jones τον έχει δικαιώσει πανηγυρικά. Με τον Devin Hester τραυματία και τον Roddy White να μη φαίνεται να αποτελεί επιλογή για τον Shanahan, ο Matt Ryan έχει σημαδέψει τον Ryan στο απίθανο 40% των throws του, στα τρείς πρώτες αγωνιστικές. Ο Jones είναι πρώτος στο πρωτάθλημα στα receptions με 35 και στις γιάρδες με 440 και έχει πετύχει τουλάχιστον 135 γιάρδες σε κάθε ένα από τα τρία πρώτα παιχνίδια. Από την πρώτη του χρονιά στη λίγκα, ο Jones έχει αποδείξει ότι αποτελεί έναν από τους καλύτερους μακρινούς στόχους στο πρωτάθλημα. Φέτος, οι Falcons έχουν επιλέξει να τον χρησιμοποιήσουν επιπλέον σε κάθε επίπεδο του passing game τους ανάλογα με τις προσαρμογές των αντιπάλων αμυνών ενώ τους έχουμε δει ακόμη να χρησιμοποιούν πολύ αποτελεσματικά τόσο τον White όσο και τον Leonard Hankerson για να ανοίξουν χώρο για τον Jones και να ξεκολλήσουν από πάνω του τους αντίπαλους DB. Επιπρόσθετα, αυτή η υπεροχή του Jones στον αέρα, αναγκάζει τους αντίπαλους safety να διατηρούν μεγαλύτερη του συνηθισμένου απόσταση από την line of scrimmage κάτι που δυνητικά βοηθάει και το running game των Falcons, όπως συνέβη απέναντι στους Cowboys όπου ο Devonta Freeman σημείωσε 141 γιάρδες σε 30 προσπάθειες. Οι Falcons ήταν αρκετά κακοί στο έδαφος το 2014 και από τη στιγμή που δεν μπόρεσαν να βελτιώσουν μία μέτρια offensive line, οποιαδήποτε βοήθεια σε αυτό το κομμάτι είναι ιδιαίτερη ευπρόσδεκτη.   ΟΙ BENGALS: Παρότι το running game δεν έχει ακόμη αποδώσει τα αναμενόμενα, η τετράδα των Andy Dalton, A.J. Green, Tyler Eifert και Marvin Jones φαίνεται να δουλεύει πολύ καλά και να είναι πλέον ιδιαίτερη επικίνδυνη, ενώ και η offensive line του Cincinnati είχε πολύ καλή απόδοση στις τρείς πρώτες αγωνιστικές. Μπορεί να βρίσκονται στο top 5 των ομάδων που έχουν δεχθεί το περισσότερο pressure, όμως οι Bengals δεν έχουν περιοριστεί σε ένα συντηρητικό παιχνίδι με κοντινούς στόχους αλλά επιμένουν σε περισσότερο επιθετικές λύσεις. Όσο ο Green κάνει ανάλογες εμφανίσεις όπως αυτή απέναντι στους Ravens (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι πρέπει να φτάνει τις 227 γιάρδες σε κάθε αγωνιστική), η συνολική απόδοση της επίθεσης των Bengals θα συνεχίσει να είναι υψηλή. Ο Green φαίνεται να έχει αφήσει πίσω του το γεμάτο τραυματισμούς 2014 έχοντας επιστρέψει ιδιαίτερα δυναμικά. Οι επιθετικές δυνατότητές τους, χαροποιούν φυσικά ιδιαίτερα τους Bengals αφού τους έχουν οδηγήσει στο 3-0 αλλά η επιτυχία αυτή της ομάδας του Cincinnati έχει συνοδευτεί και με την κακοτυχία των κύριων αντιπάλων τους στην AFC North. Οι Ravens έχασαν τον Terrell Suggs την πρώτη αγωνιστική για ολόκληρη τη σεζόν και η άμυνά τους δείχνει συνολικά αποδυναμωμένη σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, ενώ απέναντι στους Rams, οι Steelers έχασαν τον Ben Roethlisberger για τουλάχιστον 4 εβδομάδες σύμφωνα με τις ιατρικές προβλέψεις. Ακόμη και αν ο Roethlisberger έχει επιστρέψει την 9^η αγωνιστική όταν οι Steelers αναμετρώνται με τους Bengals, οι τελευταίοι έχουν σε αυτό το διάστημα τη δυνατότητα να ξεφύγουν στην κατάταξη από τους δύο αντιπάλους τους και να γίνουν το απόλυτο φαβορί για την κατάκτηση του ομίλου.  

ΧΑΜΕΝΟΙ

ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΩΝ DOLPHINS: Μπορεί για πολλούς οι Dolphins να αποτελούν τους μεγάλους νικητές της offseason αλλά σε τρείς μόλις αγωνιστικές από την έναρξη του πρωταθλήματος, η χρονιά φαίνεται χαμένη και οι προσδοκίες των φίλων του Miami για μία καλύτερη χρονιά από τη συνηθισμένη έχουν ήδη σβήσει. Μόλις μία εβδομάδα μετά από μια αναπάντεχη ήττα απέναντι στους Jaguars, οι Dolphins κατατροπώθηκαν σε κάθε σημείο του παιχνιδιού από τους Bills. Οι Jaguars είδαν τον Allen Robinson να κάνει απέναντι στους Dolphins το καλύτερό του παιχνίδι στη λίγκα μέχρι στιγμής ενώ για τους Bills ήταν η σειρά του Tyrod Taylor, ο οποίος σημείωσε 277 γιάρδες και 3 TD. Το pass rush των Dolphins, με ηγητές το μεγάλο φετινό απόκτημα, Ndamukong Suh, ο οποίος υπέγραψε για 114 εκ. δολλάρια, και τον Cameron Wake, δεν κατάφερε ούτε να ακουμπήσει τον Taylor, τη στιγμή που ο τελευταίος δέχθηκε 8 sack απέναντι στους Patriots επτά μέρες νωρίτερα. Παράλληλα, επιθετικα δεν τα πήγαν και πολύ καλύτερα αφού το running game ήταν μεν λίγο καλύτερο σε σχέση με τις δύο πρώτες αγωνιστικές αλλά ο Ryan Tannehill φάνηκε να είχε βάλει στόχο τους αμυντικούς των Bills αντί των receiver του. Οι Dolphins τερμάτισαν με ρεκόρ 8-8 την περσινή σεζόν και, πιστεύοντας πως το ρόστερ τους έχει αρκετό ταλέντο για να επιτύχει κάτι ακόμη καλύτερο το 2015, αποφάσισαν – όπως δείχνει η μεταγραφή του Suh – να αρπάξουν την ευκαιρία για να ανέβουν επίπεδο. Μέχρι στιγμής, κάθε τομέας του παιχνιδιού τους δείχνει χειρότερος, γεγονός που καθιστά το μέλλον του Joe Philbin με την ομάδα αμφίβολο.   ΟΙ 49ERS: Σχεδόν κάθε χρόνο, σε τουλάχιστον μία από τις δύο πρώτες αγωνιστικές του πρωταθλήματος, το αποτέλεσμα κάποιου παιχνιδιού μοιάζει ανεξήγητο με βάση τη συνέχεια των ομάδων που συμμετείχαν σε αυτό. Φέτος, το παιχνίδι που έχει ήδη αρχίσει να εγείρει τα περισσότερα ερωτήματα είναι αυτό των Niners απέναντι στους Vikings στο San Francisco, το οποίο έληξε με τελικό σκορ 20-3 υπέρ των γηπεδούχων. Από τότε, οι 49ers έχουν ηττηθεί με αθροιστικό σκορ 90-25 ενώ οι 15 από τους 25 πόντους που έχουν πετύχει σημειώθηκαν στην 4^η περίοδο απέναντι στους Steelers τη δεύτερη αγωνιστική, όταν πλέον το αποτέλεσμα του παιχνιδιού είχε ήδη κριθεί. Αντιθέτως, οι Vikings βρίσκονται πλέον στο 2-1 επικρατώντας μάλιστα των Chargers με 31-14 την περασμένη Κυριακή. Με βάση την μέχρι στιγμής απόδοση των δύο ομάδων, το αποτέλεσμα της πρώτης αγωνιστικής στο Levi’s Stadium μάλλον θα μοιάζει όλο και πιο παράδοξο μέχρι το τέλος της σεζόν.