Απίστευτο, κι όμως αληθινό. Το NFL κατάφερε να φτάσει αισίως (χτυπήστε ξύλο) στο Super Bowl, χωρίς να πρέπει να επεκτείνει τη σεζόν, ή να ανανκαστεί να απαγορέψει σε κομβικούς παίκτες να συμμετέχουν στο μεγάλο αγώνα της Κυριακής. Στη διάρκεια της σεζόν, υπήρξαν πολλές στιγμές που μπορούσαν να εκτροχιάσουν τη χρονιά, με τρανταχτά παραδείγματα τα πολλαπλά κρούσματα στις ομάδες των Tennessee Titans και Baltimore Ravens. Παραδόξως, ως απόδειξη των δύο αυτών franchises, κι οι δύο τους συμμετείχαν στα playoffs. Λίγες ομάδες μπορούν να παραδεχτούν πως ήταν κακές φέτος (New York Jets, Jacksonville Jaguars) αλλά δύσκολα θα βρίσκαμε έναν θίασο όπως αυτόν της NFC East. Ακόμα κι από αυτές τις ομάδες, ωστόσο, δεν έλειψαν οι ανέλπιστες επιτυχίες, ή ακόμα κι η πιθανότητα νίκης σε έναν playoff αγώνα, στην περίπτωση της Washington Football Team. Άλλες ομάδες κατάφεραν να διαγράψουν σερί που τους είχαν στοιχειώσει, είτε αυτά διήρκησαν δύο χρόνια (για το αν ο Lamar Jackson μπορούσε να οδηγήσει τους Ravens σε μία playoff νίκη) ή… εικοσί πέντε (πόσο χρονών ήσασταν εσείς στην τελευταία κατάκτηση της AFC East από τους Buffalo Bills;)
Παρά την αύξηση των συμμετοχών στα φετινά playoffs από 12 ομάδες σε 14, στο προσκήνιο του Super Bowl βρίσκεται ξανά μία ομάδα που όχι μόνο αγωνίστηκε και στον περσινό τελικό, αλλά τον πήρε με φαντασμαγορικό τρόπο. Ο λόγος για τους Kansas City Chiefs, που αν και δεν έμοιαζαν στον περσινό τους καταιγιστικό εαυτό, στην επίθεση είναι, στατιστικά, καλύτεροι από πέρσι. Απέναντί τους θα βρουν τους Tampa Bay Buccaneers με quarterback τον Tom Brady⋅ κι αν αυτό σας φαίνεται περίεργο, oι Buccaneers είναι η πρώτη, μη divisional πρωταθλήτρια ομάδα που παίζει σε Super Bowl μετά από τους Green Bay Packers του 2010. Κι αν θέλετε να το ξεψειρίσουμε όσο δεν πάει, από το 1990, που εισήχθησαν οι Wild Card ομάδες, μόλις δύο fifth seeded ομάδες συμμετείχαν σε τελικό: οι New England Patriots του 1985, κι οι New York Giants του 2007. Από το 1990, 60 ομάδες έχουν προκριθεί ως πέμπτο seed, μόλις είκοσι μία πήγαν στον divisional γύρο, εφτά στον conference, και τρεις στο Super Bowl. Μόνο οι Giants, έως τώρα, κατάφεραν να κερδίσουν το βραβείο, και σίγουρα καμία από αυτές δεν είχε πλεονέκτημα έδρας.
Μίας και λύσαμε το θέμα των αριθμών γύρω από το ματς, ώρα να σας πάω σε μία αναδρομή της φετινής σεζόν των δύο φιναλίστ, δύο ομάδων που φαίνεται να μην δέχονται να χάσουν και προορισμένοι να κερδίζουν, αδιαφορώντας για τα εμπόδια μπροστά τους.
AFC Champions: Kansas City Chiefs
Regular Season Record: 14 – 2
“Οι Kansas City Chiefs έχουν την ευκαιρία να γίνουν η επόμενη δυναστεία μετά τους New England Patriots.”
Αυτή είναι η κυρίαρχη λεζάντα για τους φετινούς Chiefs, αλλά δε θεωρώ πως περιγράφει πλήρως την ομάδα. Καλό θα ήταν να εστιάσουμε στο παρόν, αλλά και στο παρελθόν, παρά σε ένα μέλλον που μπορεί, κάλλιστα, να μην συμβεί ποτέ. Είναι η πρώτη φορά μετά από την τετραετία 1966 – 1970 που οι Chiefs θα συμμετέχουν σε τόσο κοντινά Super Bowl, η πρώτη ομάδα μετά τους Patriots του 2016 – 2017 που εμφανίζονται σε δύο σερί Super Bowls, κι η πρώτη ομάδα μετά από τους, ξανά, New England Patriots του 2003 – 2004, που έχουν την ευκαιρία να κάνουν το back to back.
Ίσως να μην φαίνεται, εκ πρώτης όψεως και βάσει των πολύ κοντινών αναμετρήσεων μετά την δέκατη αγωνιστική, αλλά οι Chiefs ήταν, στο επιθετικό κομμάτι, καλύτεροι από πέρσι. Ξεκινώντας από τον στυλοβάτη QB Patrick Mahomes, η συγκομιδή του αυξήθηκε φέτος, κι ας έπαιξε μόλις έναν αγώνα περισσότερο σε σχέση με πέρσι. Οι 4.740 passing γιάρδες, τα 38 touchdowns, τα μόλις 6 interceptions, οι 8,1 γιάρδες/προσπάθεια και 316 γιάρδες/αγώνα, μαζί με το passer rating του 108,6, είναι αριθμοί που τον διατήρησαν στους καλύτερους τρεις quarterbacks σε όλες τις κατηγορίες. Το σημαντικότερο στοιχείο του Mahomes, ωστόσο, είναι εκείνο που τον καθόρισε τόσο έντονα στα περσινά ματς, κι ειδικά των playoffs: η ικανότητά του να ωθεί την ομάδα του στις νίκες, ειδικά όταν αυτές έπαιζαν στο επίπεδο των αντιπάλων τους. Ιδίως, στα έξι σερί ματς μετά την bye week, όπου οι Chiefs δεν κέρδισαν κανένα αγώνα με διαφορά άνω των 6 πόντων, ο Mahomes ήταν από τους μεγαλύτερους παράγοντες για τα τελικά, νικηφόρα σκορ.
Θα ήταν άδικο να μην μιλήσουμε για το φανταστικό supporting cast των φετινών Chiefs, και κυρίως για το ζεύγος των WR Tyreek Hill και TE Travis Kelce, που αποδεικνύουν περίτρανα ότι το υψηλό επίπεδο μπορεί να γίνει ακόμα υψηλότερο. Oι 1.276 γιάρδες και τα 15 receiving touchdowns του Hill τον κατατάσσουν όγδοο σε γιάρδες και δεύτερο στη λίγκα, στις αντίστοιχες κατηγορίες, αλλά η φετινή του μνεία βρίσκεται αλλού. Επιτρέψτε μου να εστιάσω την προσοχή σας σε τρεις σημαντικούς αριθμούς.
Έτος | Receiving Γιάρδες | Γιάρδες πριν το catch | Γιάρδες μετά το catch |
---|---|---|---|
2019 | 860 | 585 | 275 |
2020 | 1276 | 842 | 434 |
Να σας εξηγήσω με λίγα λόγια το πινακάκι. Οι συνολικές γιάρδες του Hill αυξήθηκαν κατά 33% σε σχέση με πέρσι, από 862 σε 1.276, αλλά το σημαντικό είναι τι έκανε με αυτές. Το 34% των γιαρδών του έχει σημειωθεί μετά το catch, που σημαίνει ότι 434 γιάρδες εκ των 1.276 ήρθαν από εντελώς δικές του ενέργειες. Ίσως να μην σας φαίνονται πολλές, αλλά με την ταχύτητα του Hill, αυτές οι γιάρδες γύρισαν πολλά, φαινομενικά, χαμένα third downs σε τρομερές ευκαιρίες για τους Chiefs, ειδικά αν αναλογιστούμε ότι μετέτρεψαν το 49% των third down plays.
Σε αυτό τον τομέα δεν πάει πίσω κι ο εξαιρετικός Travis Kelce, που από το 2014 αποτελεί σημείο αναφοράς κι υπεροχής για τους απανταχού tight end. Oι 1.416 γιάρδες του δεν τον κατέταξαν μόνο πρώτο στους tight ends φέτος (και δεύτερο μεταξύ όλων των receivers), αλλά και πρώτο σε όλες τις σεζόν που είχε ένας tight end. Μαζί με τα 11 touchdowns, και τις 587 γιάρδες μετά το catch (τρίτος στην φετινή κατάταξη), ο Kelce δείχνει ότι η επίθεση των Chiefs θα είναι κάτι που θα ζορίσει αρκετά την άμυνα των Buccaneers στην αναχαίτισή τους.
Οι δυσκολίες για τους Chiefs, απόψε, βρίσκονται και στις δύο πλευρές του γηπέδου. Κατά πρώτον, η άμυνα δεν έχει την περσινή της επιβολή, όσο κι αν έχει βοηθήσει αρκετές φορές τους Chiefs φέτος να πάρουν τα ματς όπου η επίθεση δυσκολευόταν. Ενώ φιγούραρε στις 10 καλύτερες passing άμυνες πέρσι (όγδοη σε passing yards και touchdowns) φέτος έχει πέσει, αν όχι αισθητά, σημαντικά για την ομάδα που θα αντιμετωπίσει. Ένα στοιχείο για το οποίο μπορεί να είναι περήφανη, όμως, είναι τα turnovers, στα οποία διατηρεί την πέμπτη θέση στη λίγκα.
Η μεγαλύτερη απώλεια, όμως, είναι εκείνη του tackle Eric Fisher (υπέστη ρήξη αχιλλείου στο ματς με τους Bills), κι αυτό θα είναι ένα σημείο που σίγουρα θα εκμεταλλευτεί στο έπακρο η αμυντική επέλαση των Buccaneers. Για να κερδίσουν αυτό το ματς, οι Chiefs θα πρέπει να εστιάσουν στις δυνάμεις τους, στη ψυχραιμία και την αποτελεσματικότητα των play makers της, αλλά, πάνω από όλα, να καταφέρουν να πιέσουν επαρκώς τον Tom Brady, αναγκάζοντάς τον σε βιαστικές αποφάσεις.
NFC Champions: Tampa Bay Buccaneers
Regular Season Record: 11 – 5
Αν υπάρχει κάτι που ξεχνάνε πολλοί έπειτα από την άφιξη του QB Tom Brady, είναι ότι οι Buccaneers πέρσι δεν ήταν κακή ομάδα. Κάθε άλλο. Οι δύο πλευρές στις οποίες υστερούσε κατά πολύ ήταν στην αποτελεσματικότητα της άμυνας να εμποδίσει τους αντιπάλους από το να σκοράρουν (παρόλο που ήταν πρώτη ενάντια στο rushing και τότε) και τις πολύ κακές αποφάσεις του quarterback της όσον αφορούσε τα interceptions. Το τελευταίο ήταν συλλογικό αποτέλεσμα και της κακής εκτέλεσης του QB Jameis Winston αλλά και της πίεσης που δεχόταν από τη μία πλευρά της offensive line. Παρόλα αυτά, όμως, ο Winston είχε 33 touchdowns και 5.109 γιάρδες. Όταν όμως σε κυνηγάνε 30 interceptions, δύσκολα δίνεις ευκαιρία στην άμυνα για κάτι καλύτερο. Όλα αυτά ήρθαν φέτος να τα αλλάξουν ο προαναφερθής Brady, αλλά και το εξαιρετικό draft που έδωσε στους Buccaneers δύο αξιοθαύμαστους παίκτες.
13 χρόνια είναι πολύς καιρός απουσίας από επιτυχίες. 18 χρόνια από έναν τελικό είναι σχεδόν μία γενιά. 43 χρόνια είναι ο μισός μέσος όρος ζωής ενός ανθρώπου, και μοναδικός όσον αφορά επιτυχημένους αθλητές σε αυτό το άθλημα. Τα έτη δεν είναι κάτι που πτοούν τους φετινούς Buccaneers, κι αυτό φαίνεται περισσότερο από ποτέ στον άνθρωπο που διευθύνει τη φετινή της επίθεση. Ο Tom Brady έφυγε από τους New England Patriots μετά από 19 χρόνια υπηρεσίας, και πριν αρχίσουν να βγαίνουν οι φήμες περί απόσυρσης, τους εξέπληξε όλους πηγαίνοντας στους Tampa Bay Buccaneers: μία ομάδα σε αντιδιαμετρική απόσταση από τους Patriots, ακόμα και πριν τη δυναστεία των τελευταίων και το Super Bowl του 2002. Εκ πρώτης όψεως, το πάντρεμα των δύο ήταν ιδανικό⋅ ο επιθετικός πλουραρισμός που προσέφερε η Τάμπα στον Brady ήταν καλύτερος από οτιδήποτε είχε στους Patriots από τους καιρούς του Randy Moss.
Tom Brady throws his fourth pick-six in the last six games 😯
(via @NFL)pic.twitter.com/vLXtLx26eW
— SportsCenter (@SportsCenter) October 4, 2020
Στην πραγματικότητα, όμως, η χημεία άργησε σημαντικά να έρθει. Λόγω του κορονοϊού, οι προπονήσεις αλλά και τα φιλικά πριν την έναρξη της σεζόν απαγορεύτηκαν, και για μία τόσο μεγάλη αλλαγή σε ομάδα για τον Brady, τάραξε αρκετά το συγχρονισμό του. Έπρεπε όχι μόνο να συνηθίσει στα χούγια των νέων του στόχων, αλλά και να συνηθίσει σε μία νέα τάξη πραγμάτων όσον αφορούσε μία offensive line που, ενώ πέρσι προστάτευε έναν quarterback με 31 scrambles, τώρα έπρεπε να φυλάει κάποιον που δεν ήταν καθόλου αυτής της φύσεως. Με το πέρας της δωδέκατης εβδομάδας, οι Buccaneers στέκονταν στο 7 – 5, με ήττες από Saints, Rams, Chiefs αλλά και Bears, και σε μία τόσο κλειστή NFC, σε κίνδυνο να μείνουν εκτός των playoffs για άλλη μία φορά.
To να έχεις, όμως, άτομα σαν τους WR Mike Evans και Chris Godwin, είναι ευχής έργο ακόμα σε δύσκολες κατααστάσεις. Oι δυο τους σημείωσαν 1.846 γιάρδες και 20 touchdowns, κι αποδείχτηκαν κομβικής σημασίας για την επιθετική συνοχή της ομάδας. Η απόκτηση του νεαρού ΟΤ Tristan Wirfs, του OL Ali Marpet, αλλά και του TE Rob Gronkowski, όμως, ήταν αυτές που έκαναν πολλά θαύματα για την προστασία του Tom Brady, αλλά και για την επέλαση του rushing game όπου χρειαζόταν από τον RB Leonard Fournette. Αν δείτε ξανά το ματς με τους Green Bay Packers, θα δείτε ότι η offensive line έδωσε μπόλικο χρόνο στον Fournette να ξεχωρίσει, κι αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να επαναλάβουν και απόψε.
'Scheming with Scho' Super Bowl Edition with Mark Schofield!
Mark takes a look at how Bucs defense may try to force the Chiefs into running the ball with light boxes on Sunday pic.twitter.com/UqC6H5uKfi
— The Scouting Academy (@TheScoutAcademy) February 5, 2021
Όπως και στη τελευταία τους πορεία για το Super Bowl τη σεζόν του 2002, η άμυνα είναι αυτή που έχει σταθεί ως ο μεγαλύτερος παράγοντας για την εξαιρετική πορεία των Buccaneers, κι ιδιαίτερα στα playoffs. Ενάντια σε διαχρονικούς μαέστρους όπως ο Drew Brees κι ο Aaron Rodgers, η εμπροσθοφυλακή των Buccaneers δεν επέτρεψε να πάρουν πολλές ανάσες, αναγκάζοντάς τους σε σπάνια interceptions, που έκριναν τα ματς. Aν και δεν κυριαρχεί τόσο ενάντια στο passing, είναι με διαφορά η καλύτερη μονάδα ενάντια στο rushing, που μεταφράζεται και σε αρκετά καλή στο να κλείνει το αντίπαλο pocket. Με μία front seven να αποτελείται από τις επιβλητικές παρουσίες των NT Vita Vea (2 sacks σε πέντε αγώνες), DE Ndamukong Suh (6 sacks, 19 QB hits), LB Shaquill Barrett (8 sacks, 16 QB hits), LB Devin White (9 sacks, 16 QB hits, κομβικός στην νίκη επί των Saints) και DE Jason Pierre – Paul (9.5 sacks, 14 QB hits), οι Chiefs θα πρέπει να σφίξουν απίστευτα τα δόντια για να καταφέρουν να διατηρήσουν το χώρο γύρω από τον Mahomes ανέπαφο. Στον δεύτερο σημαντικό παίκτη από το φετινό draft, S Antoine Winfield, οι Buccaneers έχουν επίσης έναν τρομερό παίκτη να μαρκάρει την πίσω γραμμή, και να αποτελέσει την κύρια πηγή πίεσης στους receivers των Chiefs.
Πολλοί εστιάζουμε στο μεγάλο ντέρμπι που θα γίνει ανάμεσα στους δύο quarterbacks, καθώς η προηγούμενή τους συνάντηση στο AFC Championship του 2018, μας είχε αφήσει με πολλές συγκινήσεις. Ωστόσο, μην ξεχνάτε και τους προπονητές που έφεραν τις ομάδες σε αυτό το σημείο. Για αρκετά χρόνια, ο Andy Reid προπονούσε εξαίσιες, επιθετικά, ομάδες, άφησε ένα τεράστιο δέντρο από επιτυχημένους προπονητές, αλλά ποτέ δεν κατάφερνε να πάρει το πολυπόθητο τρόπαιο. Τώρα, έχει ευκαιρία να πάρει το δεύτερο σερί, μία επιτυχία που μόλις άλλοι έξι προπονητές έχουν καταφέρει στο παρελθόν. Για τον Bruce Arians, είναι μια ευκαιρία να κατακτήσει κάτι που αρκετοί πίστευαν ότι δε θα διεκδικούσε ποτέ μετά το 2015, έπειτα από πολλά χρόνια συμβολής σε πρωταθλήτριες ομάδες, σε σημείο που ψηφίστηκε ως Προποπονητής της Χρονιάς ενώ ήταν coordinator.
Μπορεί η επιθετική υπεροχή, που τόσο έχει χαρακτηρίσει τους Chiefs των τελευταίων δέκα ετών, να υπερισχύσει εκεί που δεν το κατάφεραν οι υπόλοιπες ομάδες της NFC, και να συνεχίσει την τόσο επιτυχημένη εποχή της ομάδας; Ή θα είναι οι Buccaneers που θα δείξουν ότι, μαζί με το αναπόφευκτο της επιτυχίας που κυνηγάει τον Tom Brady, η προσεκτική και μελετημένη αναβάθμιση μπορεί να γυρίσει τούμπα οποιοδήποτε franchise;
Όποιο και να είναι το αποτέλεσμα, εμείς θα το ζήσουμε και θα το συζητήσουμε μέσω του Discord μας (ανάθεμα τον Covid), με μία μεγάλη παρέα που διψά για τον τελικό. Ευχόμαστε έναν σπουδαίο τελικό, καλή όρεξη και να κερδίσει ο καλύτερος.
Κι επειδή θα ρωτήσετε, οι συντάκτες μας αποφάνθηκαν για τον νικητή.
Συντάκτης/Ομάδα | Serdiegito | Ian | Στεφανία | Δημήτρης | Alex | gms | To Theio Tragi |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Νικητής | Tampa Bay Buccaneers | Tampa Bay Buccaneers | Tampa Bay Buccaneers | Not funny | Kansas City Chiefs | Kansas City Chiefs | Kansas City Chiefs |