Ούτε Kansas City Chiefs, ούτε New England Patriots, ούτε και Jacksonville Jaguars. Οι Chiefs έχουν δείξει πολλές φορές ένα άτρωτο ξεκίνημα, για να ξεφουσκώσουν όταν τα πράγματα ζορίζουν στην αρχή του χειμώνα. Τέσσερις φορές, συγκεκριμένα. Οι Jaguars δεν έχουν κάτι το διαφορετικό από πέρσι, και πιστεύω ότι, ξανά, θα ηττηθούν από μία πιο έμπειρη ομάδα. Χώρια του ότι ο Leonard Fournette μία είναι, μία δεν είναι. Όσο για τους Patriots, επιθετικά άρχισαν να ξυπνάνε από λήθαργο, αλλά είναι σε ακόμα χειρότερη θέση από πέρσι.
Η επιλογή μου είναι οι Los Angeles Chargers, οι οποίοι βρίσκονται στο 3 – 2, έχοντας περάσει από τα δύο μεγάλα φαβορί της λίγκας, αλλά ακόμα κρατούν κι αυτοί το τιμόνι μιας αποδυναμωμένης AFC West. Ο Philip Rivers έχει κάνει ένα ικανοποιητικό σερί, με 13 touchdowns και μόλις 2 interceptions, με τους Melvin Gordon και Austin Ekeler να έχουν αναλάβει τα νήματα της επίθεσης. Ο Keenan Allen δεν έχει επιστρέψει στον περσινό του εαυτό, αλλά υπάρχει χρόνος ακόμα, για να εμπλουτίσει μια επίθεση που είναι έκτη σε ενεργητικούς πόντους κι έκτη σε γιάρδες/παιχνίδι. Από την άλλη πλευρά, η άμυνα κρατάει όσο μπορεί, κι ενώ βρίσκεται χαμηλά στις κατηγορίες, δεν υπάρχει ακόμα λόγος πανικού. Στο δύσκολο μέρος του προγράμματος θα επιστρέψει ο Joey Bosa, και μαζί με τον rookie Derwin James, θα ανεβάσουν τα έμπροσθεν και μετόπισθεν της άμυνας.
Στον τελικό θα συναντήσουν έναν αντίπαλο που έχει άμεση σχέση με το franchise των Chargers· ή, τουλάχιστον, είχε ο quarterback της. Η ιστορία αυτή είναι ένας από τους λόγους που θα ήθελα να δω έναν τέτοιο τελικό. Ο Drew Brees, κάτοχος πολυάριθμων ρεκόρ στην πολυετή καριέρα του, ξεκίνησε τα πατήματά του ως μέλος των San Diego Chargers. Με φόβο τους τραυματισμούς του αλλά και την άρνηση να τον πληρώσουν εκ νέου, οι Chargers έκαναν draft τον Philip Rivers μόλις 3 χρόνια μετά την επιλογή του Drew Brees. Άουτς. Αλλά, επί του παρόντος, ο Brees δε νομίζω να στενοχωριέται και τόσο, καθώς πλέει σε πελάγη ευτυχίας με την επίθεση που έχει τώρα. Το δίδυμο Alvin Kamara/Mark Ingram αποτελεί σημείο αναφοράς στην τάξη των running back, και σίγουρα έχει ξεκουράσει τον ανεμοδαρμένο ώμο του 39χρονου. Πλησίον τους, οι Michael Thomas και Ted Ginn γεμίζουν τις θέσεις των receivers, για να συμπληρώσουν την πρώτη σε πόντους επίθεσης της λίγκας.
Παρόμοια με τους Chargers, η άμυνα είχε τα δικά της στραβοπατήματα, αλλά αρχίζει να βρίσκει το ρυθμό της με το πέρας των εβδομάδων. Αποτελούμενοι από ένα νεανικό σύνολο, δεν παύουν να προσπαθούν για το καλύτερο, με τους Marcus Williams και Cameron Jordan να καλύπτουν τις δύο μεριές της άμυνας, αντίστοιχα. Οι Marshon Lattimore και Demario Davis συνεισφέρουν επίσης στις δύο πλευρές, και θα επανέλθουν στις ανώτερες κλίμακες με το πέρας του χρόνου.
Τι να το κάνεις ένα Super Bowl που δεν έχει λίγο ιστορία από πίσω; Κι αν πράγματι γίνει, με όλο το σεβασμό στον Rivers, αλλά η ιστορία χρωστάει ένα ακόμα δαχτυλίδι στον Drew Brees… χωρίς τα αμυντικά σκάνδαλα αυτή τη φορά.