Δεν νομίζω ότι θα μπορούσα ποτέ να κρύψω το ότι είμαι οπαδός των Patriots, δε θα μπορούσα άλλωστε. Δεν μπορώ ούτε τώρα. Μετά από τριήμερο Super Bowl Hangover, έφτασε η ώρα να σχολιάσω κι εγώ το παιχνίδι έχοντας ηρεμήσει και έχοντας δει το παιχνίδι, μία δεύτερη και πιο αντικειμενική φορά. Αυτό λοιπόν που ξεχώρισα από τη δεύτερη προβολή της συγκλονιστικότερης ανατροπής στο άθλημα ήταν οι ηττημένοι. Μία εντυπωσιακή ομάδα που άξιζαν εξίσου με τους Patriots να είναι πρωταθλητές.
Οι Falcons έχασαν έναν παιχνίδι μέσα από τα χέρια τους. Δεν υπάρχει αμφιβολία γι’ αυτό. Το αίσθημα που έμεινε στους φιλάθλους της ομάδας ήταν εκείνο της απογοήτευσης. Πως να μην νιώσουν έτσι άλλωστε; Αν αυτό το παιχνίδι διεξαγόταν στo Georgia Dome, τότε ίσως είχαμε και αποχωρήσεις φιλάθλων από τις κερκίδες στο 28-3. Τέτοια έπρεπε να ήταν η σιγουριά για τη νίκη, η οποία βασιζόταν κυρίως στην εικόνα της ομάδας μέχρι εκείνο το σημείο.
Το πρώτο ημίχρονο άνηκε ολοκληρωτικά στην Atlanta. Με μία άμυνα να νικάει κάθε μονομαχία και να αναγκάζει τους Patriots σε δύο punts στις πρώτες δύο τους κατοχές στο παιχνίδι και σε μόλις 3 πόντους στο ημίχρονο. Η διαφορά των turnovers ήταν για άλλο ένα παιχνίδι θετική για την ομάδα. Μάλιστα τα δύο turnovers έλαβαν χώρα σε σημείο του γηπέδου όπου η επίθεση των Patriots είχε την ευκαιρία να σκοράρει άμεσα. Ειδικότερα το pick -6 από το interception του CB Robert Alford άλλαξε εντελώς την ψυχολογία. Οι CBs των Falcons έτρεχαν σε κάθε route δίπλα στους αντίπαλους receivers επιτρέποντας ελάχιστο χώρο για την υποδοχή. Στο running game η ταχύτητα του Freeman να αλλάζει κατεύθυνση προκάλεσε εκρηκτικά plays τρέχοντας κυρίως από την αδύνατη πλευρά μακριά από το μποτιλιάρισμα και κάνοντας πολλούς LBs να σπεύσουν σε λάθος κενό. Όσον αφορά τους Receivers, οι Jones και Gabriel έκαναν μεγάλα catches. Οι Falcons έδειχναν ασταμάτητοι και γεμάτοι αυτοπεποίθηση. Μία χαρακτηριστική φάση που δείχνει πόση αυτοπεποίθηση είχαν στο Α΄ ημίχρονο είναι το δεύτερο TD της ομάδας. Ένα TD που σημειώθηκε σε 3rd &9 κατάσταση με στόχο το miss-match μεταξύ S Patrick Chung και TE Austin Hooper. Ο πρώτος λόγος είναι ότι οι Falcons σε εκείνο το play θα μπορούσαν να είχαν παίξει για να πάρουν ένα νέο set of downs από τις 21 γιάρδες αλλά αντ’ αυτού πήγαν για το TD. Ενώ ο δεύτερος είναι ότι το ίδιο miss-match είχε δοκιμαστεί στο προηγούμενο play με παραλίγο καταστροφικά αποτελέσματα. To 21-3 του ημιχρόνου τους έδινε τεράστιο προβάδισμα, το οποίο όμως έμελλε να μεγαλώσει.
Στο δεύτερο ημίχρονο έφτασαν τη διαφορά στη μέγιστη διαφορά του (28-3), αλλά μετά ήρθε η κατάρρευση. Μία κατάρρευση που έχει να κάνει με δύο βασικά χαρακτηριστικά των φετινών Falcons. Το πρώτο χαρακτηριστικό ήταν η offensive line και γενικότερα όσοι προσπάθησαν να προστατεύσουν τον Matt Ryan. Τα κερδισμένα holding penalties και τα 5 sacks των Patriots ήρθαν σε πολύ κρίσιμα σημεία και ήταν ο βασικός λόγος της ανατροπής. Από ένα sack μάλιστα προήλθε και το fumble του Matt Ryan, που έκανε τους Pats να πιστέψουν στην ανατροπή. Από τα υπόλοιπα 4 sacks, τα 3 σημειώθηκαν σε 3rd down ενώ το τελευταίο σε 2nd down έβγαλε τους Falcons από θέση για FG στο τέλος του παιχνιδιού. Ο δεύτερος βασικός λόγος ήταν η αυτοπεποίθηση των Falcons. Οι εμφανίσεις της επίθεσης στην postseason έκαναν τους Falcons να πιστέψουν ότι είναι άτρωτοι. Ακόμα λοιπόν και με προβάδισμα 25 πόντων, οι Falcons δεν αρκέστηκαν να ελέγξουν το παιχνίδι και να ξοδέψουν το χρόνο. Πήγαν να τελειώσουν το παιχνίδι και έχασαν. Με την άμυνα των Patriots να γίνεται αναγκαστικά πιο επιθετική, ανεβάζοντας περισσότερους παίκτες προς τη line of scrimmage και παίρνοντας μεγαλύτερα ρίσκα, οι Falcons έψαχναν για το μεγάλο play που θα τελείωνε το παιχνίδι. Και το έψαχναν σε όλα τα downs. Χωρίς υπομονή, χωρίς διάθεση να πάρουν τις εύκολες γιάρδες στα πρώτα downs οι οποίες θα έκαναν ευκολότερο το 3rd down, οι Falcons δεν εξάντλησαν τόσο τις δυνάμεις της επίθεσης, όσο εκείνες της άμυνας. Το αποτέλεσμα ήταν το διόλου τιμητικό 1/8 στα 3rd downs. Ο έλεγχος και η κατοχή του παιχνιδιού δεν έχει μόνο σημασία για την επίθεση και τις ελπίδες της σκοράρει, αλλά και για τη φρεσκάδα στην άμυνα. Οι αμυντικοί της Ατλάντα έμειναν στο γήπεδο 40, 5 λεπτά! 17 παραπάνω αγωνιστικά λεπτά από τους Patriots. Αυτό εξηγεί γιατί αναπληρωματικοί των Patriots όπως οι James White, Malcom Mitchell και Danny Amendola στο δεύτερο μέρος είχαν μεγαλύτερη συνεισφορά από τους βασικούς στόχους του Brady στο πρώτο μέρος. Ενώ οι Patriots είχαν τη δυνατότητα να κάνουν αλλαγές στην επίθεση και να διατηρηθούν φρέσκοι, οι αμυντικοί των Falcons έπαιξαν όλο το παιχνίδι, αλλά δεν το τελείωσαν σε full ρυθμό. Oι Patriots σκόραραν 31 αναπάντητους πόντους μαζί με τους 6 της παράτασης για να πάρουν το παιχνίδι. Οι 16 από τους οποίος ήρθαν από TDs και δύο two point conversions. Στο πρώτο Super Bowl της ιστορίας που κρίθηκε στην παράταση, οι Falcons νικήθηκαν από την κούραση.
Τρίτο και σημαντικότερο “πρόβλημα” για τους Falcons είναι ο Matt Ryan. Πρόκειται για έναν από τους καλύτερους pocket passers και φετινό MVP του πρωταθλήματος. Διέψευσε τους scouts που αμφισβητούσαν τη δύναμη στο χέρι του, μπορεί να βρει το timing με όλους τους receivers του, είναι ακριβής και διαβάζει καλά τις αντίπαλες άμυνες. Αυτό που λείπει από τον Ryan είναι η κίνηση στο pocket. Τις περισσότερες πάσες του τις εκτελεί από το κέντρο του pocket, όπως ακριβώς θα έκανε σε μία προπόνηση που δεν θα υπήρχε offensive line ή αντίπαλοι στο γήπεδο. Οποιαδήποτε παραπάνω κίνηση χρειαστεί να κάνει στο pocket του μειώνει τις πιθανότητες επιτυχίες της πάσας που θα επιχειρήσει. Αυτή είναι και η ειδοποιός διαφορά του από τον Brady, ο οποίος έκανε μερικές πολύ χειρότερες πάσες στο παιχνίδι, αλλά διαχειρίστηκε καλύτερα την πίεση. Ο Ryan μπορεί να πρόσφερε ένα καταπληκτικό highlight με την οριακή πάσα στον Julio Jones, αλλά κατάφερε ελάχιστες φορές να τιμωρήσει τα blitzes των Patriots στο δεύτερο μέρος. Αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό ότι δεν έχει καλή αίσθηση του pocket του. Το χαρακτηριστικό του αυτό είναι που τονίζει τα λάθη που κάνει η offensive line του. Ο Matt Ryan απέδειξε φέτος ότι είναι ένας franchise QB. Αυτό σημαίνει ότι η υπόλοιπη ομάδα πρέπει να προσαρμοστεί στον τρόπο παιχνιδιού του. Ένας τρόπος που απαιτεί καλύτερη προστασία.
Η κατάρρευση θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί σε πολλά σημεία του παιχνιδιού:
- Αν ο Freeman δεν κοιτούσε αλλού, αφήνοντας τον Hightower να προκαλέσει το fumble στον Ryan,
- Αν έβγαζαν μία άμυνα στα 2 point conversions των Patriots,
- Αν είχαν σταματήσει τους Patriots στο 4th down που επιχείρησαν,
- Αν απέφευγαν δύο holding penalties, τα οποία τους έβγαλαν ισάριθμες φορές από FG range,
- Αν ο Edelman δεν είχε μιμηθεί τον Tyree, με εκείνο το εκπληκτικό catch,
- Αν κέρδιζαν το κέρμα στην παράταση και είχαν εκείνοι την πρώτη κατοχή σε ένα shootout παιχνίδι,
Τότε θα είχαν φύγει νικητές σε έναν τόσο οριακό τελικό.
Οι φετινοί Falcons αξίζουν συγχαρητήρια γιατί είναι μία ομάδα που πήγε στο Super Bowl και έπιασε τα στάνταρ απόδοσης της. Ο LB Deion Jones ήταν ο αμυντικός MVP και είχε συμμετοχή σε κάθε φάση. ο Julio Jones έκανε σημαντικές υποδοχές, σημαντικότερα μπλοκ στο running game και ίσως την καλύτερη υποδοχή της χρονιάς, μέχρι εκείνη του Edelman λίγα λεπτά αργότερα. Ο Robert Alford αμύνθηκε πολλές πάσες και πρόσφερε 6 πόντους στην ομάδα του, ο C.J. Goodwin σταμάτησε μόνος του ένα drive ενώ οι safeties, Keanu Neal και Ricardo Allen αρνήθηκαν τα μεγάλα plays που είχαν σκοτώσει τους προηγούμενους αντιπάλους των Patriots. Ο Beasley και το υπόλοιπο pass rush, έκαναν δύσκολη την ζωή του Brady, ο οποίος πρέπει να αισθάνεται τυχερός που είχε μόνο ένα interception στο Α’ μέρος. O Freeman έκανε καταπληκτικό πρώτο ημίχρονο και ίσως αδικείται από τον αριθμό των προσπαθειών που πήρε στο τέλος. Ο Taylor Gabriel πλήγωσε με 76 γιάρδες τους προσωπικούς του αντιπάλους και ειδικότερα τον Malcom Butler, τον οποίο ξάπλωσε με μία προσποίηση. Οι Tevin Coleman και Austin Hooper πρόσφεραν από ένα TD. Με άλλα λόγια οι Falcons είδαν τους καλούς τους παίκτες να αποδίδουν σε υψηλό επίπεδο. Σε αντίθεση με άλλες υπερεκτιμημένες ομάδες που έμειναν στις δηλώσεις όταν πήγαν στο Super Bowl, οι Falcons έπαιξαν και έπαιξαν καλά. Το ότι έχασαν έχει να κάνει σε μεγάλο βαθμό με την τύχη και γιατί όχι στους τραυματισμούς των βασικών RB Coleman και RT Schraeder. To ότι έφτασαν να αισθάνονται αδικημένοι από μία ήττα στο Super Bowl από τους Patriots δείχνει πόσο ψηλά είχαν βάλει φέτος τον πήχη με τις εμφανίσεις τους.
Αν κάποιος αποφασίσει να σβήσει μία καλή εμφάνιση 60 και κάτι λεπτών και να χαρακτηρίσει κάποιον από τους παίκτες των Falcons ηττοπαθείς, καλό θα ήταν να θυμηθεί ποιός ήταν ο MVP του τελικού. Ήταν ο άνθρωπος ο οποίος είχε πετάξει pick 6 σε Super Bowl, ο Tom Brady. Αν οι Patriots δεν προλάβαιναν να γυρίσουν το παιχνίδι, τότε ότι ακούγεται και λέγεται για τους Falcons, θα λεγόταν και για εκείνους. Όσο η κριτική λαμβάνει υπ’ όψιν μόνο το αποτέλεσμα, τα συμπεράσματα είναι πάντα λάθος.
Αξίζουν επίσης συγχαρητήρια γιατί έπαιξαν και έχασαν “their way”. Η αυτοπεποίθηση και το φονικό ένστικτο που έκανε την επίθεση τόσο τρομακτική στην offseason, ήταν εκείνη που τους εμπόδισε να διαχειριστούν ορθολογικά το παιχνίδι και να κερδίσουν. Ήταν εκείνη όμως που τους έκανε και τόσο εντυπωσιακούς. Αν οι εξετάσεις και τα λάθη ανήκουν στις διαδικασίες εκμάθησης, οι Falcons εξετάσθηκαν στο Super Bowl και έκαναν λάθη για να προκαλέσουν την ήττα τους. Αλλά δεν έκαναν νέα λάθη. Έκαναν τα δικά τους λάθη. Λάθη γνωστά και διορθώσιμα την ερχόμενη offseason. Το ανησυχητικό για το front office των Falcons θα ήταν να εμφανίσουν καινούργιες αδυναμίες, οι οποίες θα αποτελούσαν πισωγύρισμα στο σχεδιασμό της ομάδας.
Έναν σχεδιασμό τον οποίο διευθύνουν ικανοί άνθρωποι. Άνθρωποι που επέλεξαν τους Freeman, Trufant, Collins, Beasley, Jones και Neal στο draft. Άνθρωποι που έφεραν τον Mack, τον Gabriel και τον Sanu στην free agency. Άνθρωποι που παράκουσαν τις συμβουλές του Βelichick και έκαναν το mega-trade για να αποκτήσουν το πυρηνικό όπλο που λέγεται Julio Jones. Άνθρωποι που δημιούργησαν έναν δυνατό κορμό με πολλούς rookies και free agents με λογικά συμβόλαια.
Στη φετινή free agency, οι Falcons κινδυνεύουν να χάσουν δύο μόνο βασικούς. Κανένας από τους δύο δεν είναι εντελώς ελεύθερος (Unrestricted Free Agent). O S Ricardo Allen είναι Exclusive Rights FA και ο WR Τaylor Gabriel είναι restricted FA. Στη διάθεση τους για να τους ανανεώσουν έχουν 24 εκατομμύρια δολάρια ελεύθερα στο salary cap. Ποσό ικανό όχι μόνο για τους δύο αυτούς παίκτες αλλά και αρκετούς ακόμα αξιόμαχους βετεράνους. Ακόμα και μετά την αποχώρηση του offensive coordiator Kyle Shanahan για τους 49ers, όσο η ομάδα χτίζει το βάθος στο ρόστερ της και συνεχίζεται η βελτίωση σε άμυνα και offensive line, οι Falcons θα εμφανίζονται δυνατότεροι κάθε χρόνο.
Μπορεί λοιπόν η ήττα και κυριότερα ο τρόπος που εκείνη ήρθε, να στοιχειώσουν την ομάδα στην offseason, αλλά αυτό μπορεί να είναι απλά το σημείο εκκίνησης μίας πολύ καλής ομάδας η οποία μαγνητίζει τα βλέμματα με το football που παίζει.
