Νικητές και Χαμένοι: Week 8

Περάσαμε πλεόν τα μισά της σεζόν, και το τοπίο φαίνεται να ξεκαθαρίζει, εκτός απροόπτου από τραυματισμούς, οι οποίοι δυστυχώς είναι συχνό φαινόμενο πλέον. Μπορεί η εικόνα των ομάδων να τους έχει ήδη χωρίσει σε νικητές και χαμένους, αλλά το πραγματικό τεστ για τους διεκδικητές και τους υποκριτές έρχεται τώρα, στον παγωμένο Νοέμβρη, όπου οι ομάδες θα σοβαρεύουν για να κατακτήσουν μια πιθανή playoff θέση. Πάμε να δούμε ποιοι, από νωρίς, ξεκίνησαν γοργά και ποιοι σκόνταψαν στο “μαραθώνιο” του δεύτερου μισού της σεζόν του 2017.

Νικητές

Seattle Seahawks: Η offensive line τους θεωρείτο μία από τις χειρότερες στην εκκίνηση της σεζόν, ουσιαστικοί running backs δεν υπήρχαν, παρά το “φάντασμα” της αίγλης του Eddie Lacy, κι οι τραυματισμοί συσσωρεύονταν. Με διαφορετικό βασικό running back κάθε εβδομάδα, τα πολλαπλά sacks που δεχόταν ο Russell Wilson, τις ήττες σε Green Bay και Tennessee, την ίσα ίσα νίκη ενάντια στους αβυσσαλέους για φέτος 49ers, και με τους Los Angeles Rams να δείχνουν έναν τελείως διαφορετικό εαυτό από πέρσι, αρκετοί ήταν γεμάτοι αμφιβολίες για το αν το Seattle θα έβγαζε πάλι… λαγό από το καπέλο, για να πρωταγωνιστήσει στις επάλξεις της NFC West.

Παρόλα αυτά, τα κατάφεραν. Ο Wilson βρήκε ρυθμό με την επίθεσή του, κι η άμυνα, αν και δε θυμίζει τον παλιό της εαυτό, δείχνει ακόμα γιατί είναι γνωστή ως “Legion of Boom”. Η secondary έχει ακόμα προβλήματα, αλλά στηρίζεται από το αρκετά επιθετικό πλάνο του Pete Carroll, που πλέον στηρίζεται περισσότερο στις πάσες παρά στα τρεχάματα του Wilson. Οι Seahawks κατάφεραν να επιβληθούν των αντιπάλων Rams σε ένα κλειστό παιχνίδι για γερά νεύρα, ξεπάστρεψαν συνοπτικά τους καταρρακωμένους Giants, και πήραν μια σπουδαία νίκη ενάντια στους Texans, σε ένα ματς που σημείωσε 79 συνολικούς πόντους, με ένα touchdown στα τελευταία 28 δευτερόλεπτα. Όντας στο 6 – 2 μαζί με τους Rams, οι Seahawks είναι το τρανό παράδειγμα του ότι δεν έχει σημασία πώς ξεκινάς σε έναν αγώνα, αλλά πώς τελειώνεις.

⇑ Jimmy Garoppolo: Είχαμε δει κάποιες λάμψεις ικανοτήτων από το νεαρό quarterback πέρσι, ελέω τραυματισμού του βασικού quarterback Tom Brady, αλλά η γοργή επιστροφή του τελευταίου κι ο τρόπος με τον οποίο κατέκτησε το πέμπτο του Super Bowl έσβησαν πολλές πιθανότητες για τον Garoppolo να ηγηθεί των Patriots. Στα 26 του πλέον (έχει και γενέθλια σήμερα), και με τον Brady να μη δείχνει σημάδια του προχωρημένου της ηλικίας του, το παράθυρο του Garoppolo άρχιζε σιγά σιγά να κλείνει, κι ειδικά αν σκεφτεί κανείς πόσο “γεμάτη” είναι η τάξη των quarterbacks στο draft που μας έρχεται.

Η τύχη χαμογέλασε στον 26χρονο, στην τελευταία μέρα της διορίας των trades, όταν οι Patriots συμφώνησαν να τον παραχωρήσουν στους San Francisco 49ers για ένα pick του 2ου γύρου για το 2018. Όσο βγήκαν κερδισμένοι οι Patriots από το τόσο ψηλό αντίτιμο για έναν αναπληρωματικό, άλλο τόσο νικάει κι ο Garoppolo, ο οποίος όχι μόνο θα είναι ο αδιαμφισβήτητος βασικός της ομάδας προς το παρόν, αλλά θα έχει την ευκαιρία να εξελιχθεί κάτω από τον άνθρωπο που έκανε τον Matt Ryan τον περσινό MVP. Αν όντως, βέβαια, έχει το “καλούπι” που όλοι στηρίζουν.

Everson Griffen: Το πείραμα “Sam Bradford” ναυάγησε για άλλη μία φορά, από όσο φαίνεται, αφού ο βασικός quarterback των Minnesota Vikings δεν είναι γραφτό να μείνει υγιής. Με τον Case Keenum στο τιμόνι, η επίθεση είναι μια μονάδα που παραμένει ερωτηματική, έστω κι αν μέχρι τώρα δείχνει πολύ καλά σημάδια. Μεγάλο μέρος της σταθερής επιτυχίας των Βίκινγκ, όμως, πρέπει σίγουρα να παραχωρηθεί στην άμυνά της, και συγκεκριμένα στον defensive end της Everson Griffen. O Griffen όχι μόνο αποτελεί σταθερό κορμό για τη γραμμή της Minnesota, αλλά το κάνει και με εντυπωσιακά στατιστικά. Είναι ο μόνος αμυντικός φέτος που έχει σημειώσει τουλάχιστον ένα sack σε κάθε αγώνα που έχει αγωνιστεί, ο τρίτος στην ιστορία του NFL με αυτή τη διάκριση, κι αν το κάνει στον επόμενο αγώνα του, θα ξεπεράσει τους Jared Allen & Jim Marshall για το σερί των περισσότερων sacks από παίκτη των Vikings. Μαζί με τα παραπάνω, είναι υπαίτιος για 2 forced fumbles και 18 tackles, στοιχεία που του δώρισαν το βραβείο του καλύτερου αμυντικού της NFC για το μήνα που μας πέρασε.

Χαμένοι

⇓ Adam Gase: Ο coordinator της offensive line του πιάστηκε επ’αυτοφόρω να χρησιμοποιεί ουσίες, η επίθεσή του είναι μία από τις χειρότερες στην AFC, και την περασμένη Πέμπτη η ομάδα του βρέθηκε στο έλεος των Baltimore Ravens, που όχι μόνο νίκησαν με 40 πόντους έναντι 0 των Dolphins, αλλά το έκαναν παίζοντας με τον αναπληρωματικό quarterback τους για το περισσότερο μέρος του αγώνα. Είναι γνωστό πως ο Gase ήταν έξαλλος με την κατάσταση της επίθεσης, αλλά την αντίδρασή του λίγη την περίμεναν: την τελευταία μέρα των trades, o Gase συμφώνησε στην παραχώρηση του Jay Ajayi, περσινού αστέρα running back της ομάδας, στους Philadelphia Eagles, για το πρακτικά αδικαιολόγητο αντίτιμο του χαμηλού pick τέταρτου γύρου.

Υποστηρίζοντας ότι αυτό έγινε για λόγους κακού χαρακτήρα από την πλευρά του Ajayi, δεν παύει να σημαίνει ότι ο Gase μάλλον κακομεταχειρίζεται την ομάδα περισσότερο από όσο θα περίμενε κανείς. Η απώλεια του Ryan Tannehill σίγουρα εκτροχίασε πολλά από τα πλάνα που είχε στο μυαλό της η ομάδα του Miami, αλλά ο χωρισμός με τον Ajayi δεν πρόκειται να φέρει λιγότερα προβλήματα. Όσο περίεργο χαρακτήρα κι αν είχε ο Ajayi, που εν μέρη δικαιολογείται από την απόδοση της ομάδας τελευταία, αυτό δεν τον είχε εμποδίσει να κάνει μια πολύ καλή χρόνια πέρσι. Είναι δουλειά του προπονητή να επιφέρει μια σχετική ηρεμία στους παίκτες, κι αυτό ο Gase φαίνεται να μην το καταφέρνει στο βαθμό που θα έπρεπε.

 Los Angeles Chargers: Μετά από τέσσερις ήττες, οι Chargers φάνηκαν να ανακάμπτουν. Νίκησαν δύο πολύτιμους αγώνες ενάντια σε division rivals, επιδεικνύοντας την αμυντική τους δύναμη πάνω στους Denver Broncos, και με τις δυσκολίες των τελευταίων και των Raiders, βρίσκονταν στη θέση να κοντράρουν για μια καλύτερη θέση στην AFC West. Αντ’ αυτού, στο ταξίδι τους στη New England, οι Chargers έδειξαν πάλι την εικόνα που είχαν στην αρχή της σεζόν. Δεν είναι ότι χάνουν αγώνες (έχουν χάσει 28 παιχνίδια από το 2015), ή ότι δεν έχουν εμφανιστεί σε αγώνα playoff από το 2013, είναι πολλοί από αυτούς τους αγώνες έπρεπε να είχαν παρθεί. Πέρσι, ήταν η μοναδική ομάδα που έχασε από τους εν τέλει 1 – 15 Cleveland Browns, και φέτος κατάφεραν να κάνουν τον αγώνα τους με το άστατο Miami θρίλερ, που έχασαν για 2 πόντους. Οι Chargers πλέον, ακόμα και με τη βοήθεια των πολύτιμων Joey Bosa, Melvin Gordon και Philip Rivers, δείχνουν ότι οι παράγοντες με ταλέντο δε μπορούν να βοηθήσουν μια ομάδα που δεν διαθέτει τη “φωτιά” να κερδίσει.

⇓ Dallas Cowboys: To δράμα με τον Ezekiel Elliott δε φαίνεται να τελειώνει σύντομα, με τις δικαστικές αποφάσεις και τις εφέσεις να αναιρούν η μία την άλλη. Την εβδομάδα που μας πέρασε, το δικαστήριο αρνήθηκε, ξανά, να αφαιρέσει πλήρως τη διαθεσιμότητα των 6 αγωνιστικών για τον Elliott, κι οι Cowboys ενδέχεται, ξανά, να βρεθούν χωρίς τον εκρηκτικό running back τους. Οι λύσεις υπάρχουν στους Alfred Morris και Darren McFadden, αλλά οι δυο τους σίγουρα δεν αντιστοιχούν στο σύνολο του Elliott, ο οποίος τελευταία έχει δει μια σειρά τρομακτικών επιδόσεων, αφού στα τελευταία τέσσερα παιχνίδια έχει μαζέψει 644 γιάρδες κι 7 touchdowns. Βρισκόμενοι στη δεύτερη θέση της NFC East, με το αξιοπρεπές ρεκόρ του 4 – 3, πιθανή απώλεια του Elliott θα κόστιζε μεγάλο έδαφος στο Dallas, ενώ η συνεχή αβεβαιότητα της διαθεσιμότητάς του σίγουρα δεν κάνει καλό στην επίθεση των Cowboys.

About The Author: Στεφανία Λ.

Οπαδός των St. Louis Rams από το 2004 και του αθλήματος, έπειτα από τυχαίο συμβάν. Με τα χρόνια, βρήκε λιμάνι στη Βαλτιμόρη και στους Ravens, αλλά θα θυμάται πάντα το 1999. Λάτρης των underdogs, των nail biting αγώνων, και παικτών που της γεμίζουν το μάτι. Μιλάει πολύ, λατρεύει την έρευνα και το ιδανικό της βράδυ πλαισιώνεται από ζεστή σοκολάτα και έναν καλό αγώνα ή mixtapes από το Κασετόφωνο. H αντικειμενικότητά της πηγαινοέρχεται ανά βδομάδα.