Είμαστε στη δωδέκατη εβδομάδα, κι ακόμα όλες οι ομάδες έχουν όνειρα συμμετοχής στα playoffs. Όταν λέω όλες, εννοώ όλες. Από τους Arizona Cardinals μέχρι και τους Oakland Raiders. Σε σχέση με πέρσι, που ήδη ξέραμε τους απόντες αλλά και τους πιθανούς first seeders, τώρα υπάρχουν τρεις ανά περιφέρεια που ανταγωνίζονται για τα πολυπόθητα προνόμια της πρώτης θέσης. Και, φυσικά, ο ετήσιος πανικός που γίνεται στην NFC East, και πώς ξανά, μάλλον θα δούμε να αλλάζει χέρια η κτήση της division.

Πάμε να δούμε τους πρωταγωνιστές αυτής της εβδομάδας, που ευτυχώς υπήρχαν πολλοί απο αυτούς, είτε στη μία πλευρά, είτε στην άλλη.

Επίσης, τα συλληπητήρια μας σε όλους τους φιλάθλους των Houston Texans για το χαμό του ιδιοκτήτη Robert McNair, που απεβίωσε σε ηλικία 81 ετών την περασμένη εβδομάδα.

↑ Baker Mayfield: Το παραδέχομαι. Στις Βαθμολογίες του φετινού Draft είχα εκφράσει πολλές αμφιβολίες για την επιλογή του Mayfield με το πρώτο pick του φετινού draft, και μερικές φορές, έβλεπα αυτά που με ανησυχούσαν: πανικόβλητα τρεχάματα, κακά reads, πάσες πολύ μακρινές ή πολύ κοντινές. Περίμενα, ωστόσο, καταλογίζοντας τα παραπάνω ως φυσικά επόμενα ενός rookie quarterback σε μία ομάδα όπως οι Cleveland Browns. Οι οποίοι Browns, με το πέρας του χρόνου, έδειξαν να έχουν εναποθέσει την εμπιστοσύνη τους στο νεαρό, και να είναι εμφανώς ενθουσιασμένοι και πεισμωμένοι κάθε φορά που κατέβαιναν στο γήπεδο.

Η πίστη, αυτή, τους δικαιώνει. Οι Browns, μετά από αμφίβολες εβδομάδες έπειτα από την απόλυση των Hue Jackson και Todd Haley πραγματοποίησαν μία από τις πιο αξιομνημόνευτες εμφανίσεις των τελευταίων τους ετών. Ενάντια στους Cincinnati Bengals, τελείωσαν από νωρίς τον αγώνα, αφού είχαν σκοράρει 28 πόντους στην εκπνοή του ημιχρόνου, με το τελικό σκορ του 35 – 20 να έρχεται αφότου το παιχνίδι είχε ήδη κριθεί. Στο μάτι του κυκλώνα βρισκόταν ο Mayfield, που με μαεστρία και ψυχραιμία που ξεπερνούν την εμπειρία του, σημείωσε 258 γιάρδες και τέσσερα touchdowns, σε μία βραδιά που σήμανε την πρώτη φορά που οι Browns:

• Σημείωσαν τέσσερις νίκες από το 2014
• Είχαν quarterback που σημείωσε 4 touchdowns από το 2009
• Σημείωσαν 28 πόντους στο πρώτο ημίχρονο από το 1991
• Έληξαν ένα αρνητικό σερί 25 εκτός έδρας ηττών

↑ Russell Wilson: Οι Carolina Panthers δεν είχαν χάσει ματς εντός έδρας τη φετινή σεζόν. Δέσποζαν στο 5 – 0, κι ακόμα μετά από δύο απογοητευτικές ήττες, δεν είχαν χάσει το πέμπτο seed στην NFC. Αντιθέτως, οι Seattle Seahawks έτρεχαν κόντρα στο χρόνο, «στριμωγμένοι» στο 5 – 5, κάτω από τους πανίσχυρους Los Angeles Rams, μέλλοντας να ταξιδέψουν στην αφιλόξενη Καρολάινα. Πέραν τούτου, η ομάδα του Σιάτλ δεν είχε πετάξει λευκή πετσέτα στα φετινά της όνειρα, αλλά κανείς δε θα την χαρακτήριζε φαβορί ενάντια στους Πάνθηρες.

Το ματς, αν και ξεκίνησε θετικά για τους Panthers, δεν ξέφυγε ποτέ από τον έλεγχο των Ψαροπουλιών. Κοντράροντας στα ίσα κάθε εμπόδιο, το ματς στεκόταν στο 13 – 10 υπέρ των γηπεδούχων στο τέλος του 1^ου ημιχρόνου. Αν και τα γκάζια άναψαν στο… κάμπριο του Christian McCaffrey, το Σιάτλ είχε το δικό του show, όπως φάνηκε από το φαντασμαγορικό άλμα του Chris Carson. Έπειτα από εσφαλμένη εκτίμηση του Graham Gano, το ματς στεκόταν στα 27 για κάθε ομάδα, κι ο Russell Wilson είχε την κατοχή στις 35 γιάρδες μακριά από την endzone. Σε κομβικό 4^th & 3 ο ίδιος απέδειξε ξανά την αντοχή του, καθώς πάσαρε κοντά στην endzone, μέσα στα χέρια του David Moore, για να δώσει την ευκαιρία στον Sebastian Janikowski να σουτάρει το νικητήριο field goal, και να εκθρονίσουν τους Panthers από τη Wild Card. Με άπειρη άμυνα, τραυματισμούς, μία ανισόρροπη offensive line, και με το ματς να κρέμεται στον αέρα, ο Wilson πήρε ξανά την ομάδα στα χέρια του, αποδεικνύοντας ότι αυτοί οι Seahawks θα παλεύουν για τα playoffs μέχρι να το αποφασίσει ο εικοσιεννιάχρονος πασαδόρος.

Russell Wilson has the highest @pfref Approximate Value of any player since 2012, and if Drew Brees makes the All-Pro team this year, Wilson will be the only one in the top 12 without an All-Pro nod #RobbedIn2015 pic.twitter.com/VwYpSP8wLl
— Sam HawkBadger (@hwkbgr) November 27, 2018

↑ Darius Leonard: 114 tackles, 6 sacks, 4 forced fumbles, 2 fumble recoveries. Αυτή είναι η συγκομιδή του νεαρού defensive lineman των Indianapolis Colts, που φαίνεται να μην έχει φρένο στην καταιγιστική του πίεση. Το 36^ο pick στο φετινό draft έχει αλλάξει σημαντικά την αμυντική εικόνα των Colts, που από περσινοί 30^οι της λίγκας, τώρα ανέβηκαν 13 θέσεις πιο πάνω. Στο χθεσινό ματς, παρόλο που υπήρξε φόβος μετά από ένα μικρό-τραυματισμό στο γόνατο, ο Leonard είχε ήδη αφήσει το στίγμα του, με 9 tackles κι ένα sack, ζορίζοντας τον πρόσφατα επαναταγμένο Ryan Tannehill, και δίνοντας το δικό του μερίδιο στη νίκη των γηπεδούχων. Ο Leonard αποτελεί το ένα σημείο της… «παικτικής» τριάδας που οφείλεται για την αναγέννηση των Colts, μαζί με τον Andrew Luck και τον Quenton Nelson, οδεύοντας προς μία σεζόν που, προσωπικά, του έχει ήδη χαρίσει το βραβείο του Defensive Rookie of the Year.

↓ Mike MaCarthy: Αν είχα προλάβει να γράψω το άρθρο της προηγούμενης αγωνιστικής, υπάρχει περίπτωση να τον είχα συμπεριλάβει δύο σερί εβδομάδες, πράγμα που αποφεύγω. Πέφτοντας θύμα των αποφασισμένων Vikings, ο McCarthy κι οι Packers έχασαν ένα κομβικό divisional ντέρμπι, το οποίο κάλλιστα μπορεί να στοίχισε τη σεζόν στην ομάδα του Green Bay, αλλά και την ίδια του τη δουλειά.

Ας είμαι δίκαιη. Το πρόβλημα της κακής εικόνας του Green Bay δεν είναι εξ’ ολοκλήρου ευθύνη του πενηνταπεντάχρονου προπονητή. O Aaron Rodgers παίζει καλά, αλλά σε καμία περίπτωση στο επίπεδο που ήταν πριν κάτι χρόνια. Λόγω τραυματισμού ή ανεπαρκούς υλικού, ή και των δύο, το πρόβλημα εκτείνεται σε όλες τις πλευρές, και σίγουρα στην αμυντική πλευρά. Ωστόσο, για τις αποφάσεις που παίρνονται σε σημαντικά downs είναι υπαίτιος ο McCarthy, κι αυτή η σεζόν είναι άλλο ένα διαμάντι στο στέμμα των αποτυχιών του. Είναι γνωστή η αβεβαιότητά του αλλά κι η άρνησή του να ρισκάρει σε plays, αλλά όταν είσαι πίσω στο σκορ κι έχεις τον Rodgers στο τιμόνι, τέτοια νωθρότητα μόνο πίσω μπορεί να σε πάει. Και, δυστυχώς για τους Packers, η νωθρότητα του McCarthy κάλλιστα έχει κοστίσει τα τέσσερα τελευταία τους χρόνια, και τους έχει φέρει στο κατώφλι των 8 σερί ηττών για φέτος, πράγμα που δεν είχε συμβεί στους Packers από το 1978.

↓ Adam Gase: Tι κι αν γύρισε ο Ryan Tannehill; Τι κι αν βρίσκοταν μπροστά στο σκορ με δέκα πόντους, ζορίζοντας τους Indianapolis Colts, μετά από καιρό, μέσα στην έδρα τους; H περίεργη προσέγγισή τους στην τέταρτη περίοδο κόστισε το ματς, και πιθανότατα πολλές από τις ελπίδες να συμμετάσχουν στα playoffs. Ας κοιτάξουμε, όμως, την προσέγγιση στην οποία προαναφέρθηκα.

Είσαι με 8 λεπτά στο ρολόι, έχεις απέναντί σου τον Andrew Luck, το play επί εδάφους σου έχει αποφέρει πολλούς καρπούς (ειδικά μετά τον τραυματισμό του Darous Leonard), και γνωρίζεις ότι, για να διατηρήσεις το 24 – 17, καλό είναι να κάψεις χρόνο. Τουλάχιστον, ποντάρεις στη χειρότερη για ισοπαλία, στην καλύτερη να σκοράρεις ξανά. Έχεις στο οπλοστάσιό σου τους Frank Gore και Kenyan Drake, και την πάσα ως δεύτερη λύση. O Adam Gase αποφάσισε να πασάρει δύο φορές, και να τρέξει τη μπάλα σε 3rd & 10, καίγοντας μόλις 43 δευτερόλεπτα, αδυνατώντας να ξεκουράσει την άμυνα και να δώσει ευκαιρία στους Colts να σκοράρουν.

Ξεκινάς πάλι, από τις δικές σου 6 γιάρδες, σε ισοπαλία που δεν έχεις το πάνω χέρι. Πρέπει να διασχίσεις 94 γιάρδες σε κοντινό χρονικό περιθώριο. Ο Adam Gase αποφάσισε να τρέξει τη μπάλα, κι ενώ δοκίμασε την πάσα, εν τέλει την έδωσε πίσω, χωρίς να προσπαθήσει για fourth down. Από την άλλη, οι Colts ρίσκαραν, και χρησιμοποίησαν τον Luck ως receiver, σε μία προσπάθεια να δοκιμάσουν τα πάντα για να νικήσουν το ματς. Ο Tannehill ήταν σίγουρα μακριά από το 100% των ικανοτήτων του, κι αν οι Dolphins ήταν εξαρχής πίσω στο σκορ, θα δικαιολογούσα τη δυσκολία να ξεπεράσουν τους Colts. Αλλά σε μία βραδιά που κατάφεραν να προηγηθούν, αλλά και να έχουν τρία turnovers, το Μαϊάμι πέταξε στα σκουπίδια μία μεγάλη ευκαιρία να βρίσκεται μία ανάσα μακριά από τη Wild Card. Ευκαιρία που σε τέτοιους καιρούς δε βρίσκεις εύκολα.

↓ Jalen Ramsey: Για τον συγκεκριμένο, δε χρειάζεται να αναλύσω πολλά πράγματα. Θα προτιμήσω να αφήσω τις δικές του λέξεις να μιλήσουν για τον ίδιο, τις οποίες είχε εξιστορήσει στο GQ του περασμένου Αυγούστου.

Πιστεύω ότι το draft των Buffalo Bills, Josh Allen, είναι για τα σκουπίδια. Δε με ενδιαφέρει τι λέει ο καθένας. Είναι για τα μπάζα. Και θα φανεί. Είναι ένα ανόητο draft pick, για εμένα. Θα παίξουμε εναντίον τους φέτος, κι είμαι τρομερά ενθουσιασμένος. Ελπίζω να είναι ο βασικός τους quarterback. Έπαιζε στο [πανεπιστήμιο του] Wyoming. Όποτε αγωνίστηκε ενάντια σε μεγάλες σχολές, όπως με την Iowa State, έριξε 5 interceptions, κι έχασαν με 2 touchdowns διαφορά. Ποτέ δεν κέρδισε ενάντια σε μεγάλη σχολή. Δηλαδή, αν είσαι τόσο σπουδαίος, γιατί δεν έπαιζες καλύτερα; Είναι μεγάλος, ψηλός quarterback, ταιριάζει στο καλούπι του. Τρομερό χέρι, και καλά. Εγώ προσωπικά δεν το βλέπω.

Josh Allen's rocket arm to Robert Foster for 75 yards! Foster gets 14.50 FPTS on this play alone.pic.twitter.com/X4V5J8UubZ
— DraftKings (@DraftKings) November 25, 2018

Ας παραθέσω και τα λόγια του για τον δικό του quarterback, Blake Bortles.

O Blake θα κάνει αυτό που πρέπει να κάνει. Πιστεύω ότι σε στιγμές αιχμής, όπως στο περσινό μας παιχνίδι στα playoffs – όχι ως ομάδα, γιατί εμεία τον εμπιστευόμαστε – αλλά πιστεύω ότι, ως οργανισμός, θα έπρεπε να τον εμπιστευτούν περισσότερο και να τον αφήσουν να πασάρει. Κάπως επαναπαυτήκαμε και γίναμε συντηρητικοί. Και για αυτό νομίζω χάσαμε. Τρέχαμε τη μπάλα σε πρώτο και δεύτερο down, την πασάραμε στο τρίτο, κάθε φορά που κατεβαίναμε στο γήπεδο.

https://twitter.com/FirstDownFR/status/1066802905418817537

Οι Jaguars έχασαν την περασμένη αγωνιστική από τους Buffalo Bills, του βασικού Josh Allen, με 24 – 21. Έπεσαν στις εφτά σερί ήττες και στο 3 – 8, ενώ το Μπάφαλο ανέβηκε στο 4 – 7.