Πόσες και πόσες φορές έχουμε αναφερθεί στην εξέλιξη του Football. Ένα άθλημα όπου πριν από 2 δεκαετίες η πιο “glamorous” θέση ήταν εκείνη του RB, ενώ πλέον είναι η πιο υποτιμημένη. Οι απαιτήσεις από τους QBs διαρκώς αυξάνονται ενώ το κύρος των βοηθητικών θέσεων της επίθεσης, όπως οι LTs και οι WRs, διαρκώς μεγαλώνει. Όπως όμως είναι φυσικό οι επιθετικές εξελίξεις δε μπορούσαν να αφήσουν ανεπηρέαστες και τις άμυνες. Πλέον οι base defences (4-3 & 3-4) καταγράφουν διαρκώς μειωμένα ποσοστά στα συνολικά αμυντικά snaps κάθε ομάδας. Θέσεις όπως οι DTs και οι ILBs, οι οποίες εξειδικεύονται παλιότερα στην άμυνα κατά του run, έχουν απαξιωθεί ή στην καλύτερη περίπτωση απαιτείται από τους μοντέρνους αθλητές που τις καλύπτουν να έχουν επιπλέον προσόντα για την άμυνα κατά της πάσας. Αναπόφευκτα αφού παραδοσιακές θέσεις με run προσανατολισμό έχουν  εξελιχθεί, οι παραδοσιακές θέσεις με pass – προσανατολισμό έχουν πολλαπλασιάσει την αξία τους. Οι θέσεις αυτές είναι φυσικά οι θέσεις των Cornerbacks (CBs) και Safeties (S’s), δηλαδή οι Defensive Backs (DB’s).

Η προϊστορία

Η αναβάθμιση των θέσεων αυτών δεν είναι τωρινό φαινόμενο. Ο πρώτος “Shutdown Corner”, εμφανίστηκε στη δεκαετία των 90’s, τον έλεγαν Deion “Primetime” Sanders και υπήρξε η διαφορά σε 49ers και Cowboys με τους οποίους και κατέκτησε δύο διαδοχικά πρωταθλήματα. O Sanders δεν ήταν ούτε ο σπουδαιότερος στα tackles (ίσως ο χειρότερος) αλλά η ικανότητα του να ακολουθεί παντού έναν WR και να τον “σβήνει” από το παιχνίδι τον έκανε πλούσιο, διάσημο και φυσικά αλαζόνα. Επόμενο σταθμός στην ιστορία των Defensive Backs, είναι η πρωταθλήτρια ομάδων του 2002 Tampa Bay. Μία ομάδα με καταπληκτική ικανότητα στην άμυνα κατά της με τους DT Warren Sapp και LB Derrick Brooks να βρίσκονται ήδη στο Hall of Fame επειδή ήξεραν να τιμωρούν τους QBs, τον CB Ronde Barber να συστήνεται στο κοινό του NFL και τον SS John Lynch να προσφέρει αρκετά εντυπωσιακά χτυπήματα που πλέον βρίσκονται σε Highlight videos. Η αμυντική καινοτομία της ομάδας αυτής δεν ήταν φυσικά οι καλοί παίκτες, μιας και υπήρχαν και θα υπάρχουν ομάδες με πλούσιο ταλέντο, αλλά το λεγόμενο “Tampa 2”. Το Tampa 2 αναφέρεται στη διάταξη των 2 Safeties της ομάδας, στην προκειμένη περίπτωση του John Lynch και του Dexter Jackson. H διάταξη αυτή χώριζε το γήπεδο στα δύο και έθετε ένα Safety υπεύθυνο για την δεξιά και έναν για την αριστερή πλευρά. Αυτό ερχόταν σε αντίθεση με τον μέχρι τότε συμβατικό διαχωρισμό των Safeties σε Free Safety (FS) και Strong Safety (SS), με τον πρώτο να δίνει βάθος στην άμυνα και τον δεύτερο να πλησιάζει περισσότερο τη line of scrimmage. Αυτός ο διαχωρισμός, άλλαζε τα σωματικά προσόντα που έπρεπε να έχει ένας Safety. Ένας Free Safety έπρεπε να είναι πιο γρήγορος και να έχει καλά ένστικτα ώστε να επεμβαίνει σε κάθε φάση και να διακόπτει τις πάσες, ενώ ένας Strong Safety έπρεπε να είναι πιο δυνατός ώστε όταν πλησιάζει την line of scrimmage να μπορεί να κάνει σωστό tackle στους RBs που φιλοδοξούσαν να ξεφύγουν από το box. Μετά το 2002, οι Safeties έπρεπε να είναι ικανοί να παίζουν και τις δύο θέσεις. Προφανώς και υπάρχει ακόμα ο διαχωρισμός σε FS και SS και η εξειδίκευση που προκύπτει από αυτόν, αλλά όχι στο βαθμό που υπήρχε πριν το 2002. Μετά λοιπόν από αυτές τις εξελίξεις, η ζωή των DBs έγινε πολύ καλύτερη μετά το θρίαμβο των Seahawks στο περασμένο draft. Η Secondary των Seahawks, αποτελούνταν από αθλητές με σπάνιες ικανότητες. Ο συνδυασμός όχι τόσο της δύναμης τους, αλλά του συνδυασμού μεγέθους και ταχύτητας, επέτρεψε στην ομάδα να μαρκάρει τόσο WRs,όσο και TEs. Παράλληλα όσοι γρήγοροι WRs προσπάθησαν να εκθέσουν τους DBs της ομάδας, τιμωρήθηκαν με μερικά από τα πιο εντυπωσιακά χτυπήματα που έχουμε.. ακούσει τα δύο τελευταία χρόνια.

Με νούμερα

Το μήνυμα ήταν σαφέστατο. Η μετοχή των DBs είχε εκτοξευθεί. Πως μπορεί λοιπόν κάποιος να παρατηρήσει την αλλαγή στην αλλαγή των αμυντικών προτεραιοτήτων κάθε ομάδας; Μα φυσικά με το salary cap. Όπως σε κάθε επαγγελματικό παιχνίδι και ιδιαίτερα αμερικάνικο, το χρήμα μιλάει. Στην φετινή μάλιστα περίπτωση ουρλιάζει. Η αρχή έγινε στην free agency. Ο ένας μετά τον άλλον οι καλύτεροι DBs του πρωταθλήματος υπέγραφαν συμβόλαια το ένα καλύτερο από το άλλο. Τα πρώτα μεγάλα συμβόλαια ήρθαν τις πρώτες μέρες της free agency με τους Grimes και Davis να υπογράφουν συμβόλαια-έκπληξη με τους Dolphins και τους Colts αντίστοιχα. Ακολούθησαν οι κινήσεις εντυπωσιασμού από τους Broncos που “έκλεψαν” τον Talib από τους Patriots, με τους τελευταίους να απαντούν με την απόκτηση του Revis. Τέλος η πρώτη εβδομάδα της Free Agency ολοκληρώθηκε με τους Saints να διώχνουν τη μισή τους ομάδα για να κάνουν χώρο στο Salary cap για τον Jarius Byrd, τον καλύτερο ελεύθερο Safety. Τα συμβόλαια που υπέγραψαν οι free agents το Μάιο, ανέβασαν την μετοχή των DBs που βρίσκονταν σε διαπραγματεύσεις για ανανέωση. Ο λόγος για τους R.Sherman και E. Thomas στο Seattle και τον Joe Haden στο Cleveland. Οι δύο πρώτοι ήταν οι ηγέτες της άμυνας των πρωταθλητών και ήταν δεδομένο ότι προτεραιότητα της διοίκησης ήταν η ανανέωση τους και ύστερα η περαιτέρω ενίσχυση του roster. Οι Seahawks αναπροσάρμοσαν πολλά συμβόλαια, έκοψαν παίκτες αλλά τουλάχιστον κατάφεραν να κρατήσουν τον κορμό που τους οδήγησε στο φετινό θρίαμβο για τα επόμενα 4 χρόνια. Όσο για το Cleveland, μετά τις κινήσεις στο draft, στο οποίο διαμορφώθηκε η τελική εικόνα του salary cap, προσφέρθηκε στον Joe Haden το μεγαλύτερο συμβόλαιο που έχει δοθεί σε CB. Αναλυτικά τα συμβόλαια: Από τα παραπάνω στοιχεία ξεχωρίζουν δύο στοιχεία. Το πρώτο είναι τα πολυετή συμβόλαια που οδηγούν σε μία πλούσια free agency το 2019 και φυσικά το μονοετές συμβόλαιο του Revis. Η πλειονότητα των παικτών σιχαίνονται τα μονοετή συμβόλαια καθώς σε ενδεχόμενο τραυματισμού ή αδυναμίας προσαρμογής, η αξία τους θα πέσει κατακόρυφα, όχι όμως ο Revis. Οι εμφανίσεις του με τους Jets έχουν ανεβάσει, εκτός από το κασέ του και το status του, στον ουρανό. Ο ίδιος δε φοβάται να ρισκάρει να υπογράψει μονοετή συμβόλαια καθώς έχει εμπιστοσύνη στον εαυτό του ότι θα αποδώσει τόσο καλά, ώστε να διατηρηθεί στο top-2 των CBs και θα έχει στα χέρια του μία ακόμα μεγαλύτερη προσφορά τον επόμενο χρόνο. Για να καταλάβει κανείς το μέγεθος της επένδυσης, ένας βασικός QB κερδίζει περίπου 20 εκατ.$ το χρόνο, οι δύο κορυφαίοι WRs Calvin Johnson και Larry Fitzgerald κερδίζουν 16 εκατ και μετά το χάος, ένας βασικός LT κερδίζει κάτι λιγότερο από 10 εκατ. Στην ουσία η αξία των καλών CBs έχει εξισωθεί με εκείνη ενός καλού Pass Rusher. Ενδιαφέρον επίσης προκαλεί ότι η δεύτερη σημαντικότερη θέση της επίθεσης, αυτή του LT, έχει προσπεραστεί στους μισθούς τόσο από τους Pass Rusher και τους Defensive Tackles όσο και από τους Defensive Backs! Το draft αποτέλεσε συνέχεια της free agency. Στον “φαντασμαγορικό” πρώτο γύρο 9 (!!) picks από τα 32 συνολικά ήταν DBs. Η επίδοση αυτή είναι εντυπωσιακή αν κοιτάξει κάποιος το ποσοστό επιλογής τα προηγούμενα χρόνια, αλλά και φυσικά τα scouting reports των νέων παικτών που σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να χαρακτηριστούν εντυπωσιακά για να δικαιολογήσουν έναν τόσο μεγάλο αριθμό επιλογών. Τα 9 picks στον πρώτο γύρο αποτελούν ρεκόρ επιλογών defensive backs στον 1ο γύρο την τρέχουσα δεκαετία, όπως άλλωστε φαίνεται και από τον παρακάτω πίνακα. Ο παραπάνω πίνακας λέει μόνο τη μισή αλήθεια για το draft, η άλλη μισή κρύβεται στον 2ο γύρο. Εκεί όπου επιλέχθηκαν μόλις 2 DBs. Παρόλο λοιπόν που υπήρχε αύξηση των επιλογών στον 1ο γύρο, η συνολική επιλογή στις θέσεις αυτές έμεινε σχεδόν σταθερή με άλλες χρονιές. Το γεγονός αυτό αποδεικνύει ότι οι ομάδες άλλαξαν προτεραιότητες και όχι ότι οι παίκτες του κολεγίου στις θέσεις αυτές έγιναν ξαφνικά μικροί Deion Sanders. Οι ομάδες έτρεξαν να προλάβουν τους καλούς (και όχι πολύ καλούς) DBs στον 1ο γύρο, αφήνοντας παραδοσιακές ανάγκες όπως οι DTs, οι RBs και οι ILBs για τον 2ο γύρο. Με άλλα λόγια, η ανάγκη και όχι το διαθέσιμο ταλέντο ήταν η κινητήρια δύναμη πίσω από τις φετινές αποφάσεις.

Μόνιμη… μόδα

Ειδικότερα θα μπορούσε κανείς να παρατηρήσει ότι η άλλοτε υποτιμημένη θέση του Safety αποκτά όλο και πιο φανατικό κοινό. Ομάδες όπως οι Saints (Vaccaro-Byrd), οι Bucs (Gholston-Barron), οι Cardinals (Mathieu-Bucannon), οι 49ers (Reid-Ward) και φυσικά οι Seahawks (Thomas-Chancellor) δεν βολεύονται με έναν μόνο high profile Safety, αλλά ποντάρουν πολλά στο δίδυμο. Επιπλέον σε αρκετές ομάδες που είχαν επιτυχημένες σεζόν αλλά δεν κατάφεραν να υπερβάλουν εαυτό, η διάγνωση της αποτυχίας είχα έναν κοινό παρονομαστή: τη θέση των DBs. Οι Patriots αποκλείστηκαν μόλις έχασαν τον Talib. Οι Broncos δύο σερί χρονιές αιμοραγούσαν στις δύο αυτές θέσεις. Οι Packers δεν έχουν βρει αντικαταστάτη του Woodson. Οι Cowboys και οι Eagles δεν είχαν ούτε έναν Safety, άξιο για θέση βασικού. Πληρέστατες άμυνες όπως οι Jets, οι 49ers, οι Bengals, οι Texans, οι Panthers ακόμα και οι πρωταθλητές του 2014 Ravens, δεν κατάφεραν να είναι κυρίαρχες εξαιτίας “κενών” στις δύο αυτές θέσεις.

Τελικά

Οι σύγχρονες Pass-happy επιθέσεις που εφαρμόζουν συστήματα με 4 και 5 WRs, δεν μπορούν πλέον να αντιμετωπιστούν με τις παραδοσιακές base άμυνες και τους 4 DBs. Όσο θα παίζουν οι επιθέσεις με Slot WRs, τόσο οι άμυνες θα χρησιμοποιούν τους slot CBs. Όσο θα αυξάνονται τα επιθετικά snaps με πάσα, τόσο θα αυξάνονται τα αμυντικά snaps σε nickel formation (+1 DB) και όσο θα βασίζονται οι ομάδες στους TEs, τόσο πιο απαραίτητοι θα γίνονται οι μεγαλόσωμοι Safeties. Οι μοντέρνες επιθέσεις οδήγησαν τις άμυνες στον εκσυγχρονισμό, ο οποίος απαιτεί μεγαλύτερο βάθος και περισσότερα αθλητικά προσόντα στη secondary. Επειδή όμως τα αυτά τα αθλητικά προσόντα είναι σπάνια, οι ομάδες αναγκάζονται να πληρώσουν γι’ αυτά με υψηλά συμβόλαια ή/και με υψηλά draft picks. Η μετατόπιση των πόρων επηρεάζει μεν το κασέ άλλων θέσεων όπως αυτές των RBs και των LBs, αλλά δεν σημαίνει αυτόματα ότι η ποιότητα των Defensive Backs αυξήθηκε. Η προσφορά ταλέντου στις θέσεις αυτές παραμένει σταθερή αλλά αυτό που έχει αλλάξει είναι η ζήτηση από την πλευρά των ομάδων. Ως αποτέλεσμα, οι πιθανότητες να αποδειχθεί ο ακριβοπληρωμένος σου DB ανάξιος του συμβολαίου του αυξάνονται και η δουλειά των GM γίνεται ακόμη πιο δύσκολη. Η σωστή κατανομή του budget γίνεται, έτσι, ολοένα και πιο κρίσιμη για την επιτυχία του συλλόγου. Το 2014 είναι η πρώτη από τις σεζόν που μπορούν να κριθούν οι κινήσεις αυτές, στις οποίες έχουν ποντάρει την επιτυχία τους αρκετές ομάδες, ακόμα και πρωτοκλασάτες. Επιπλέον, η free agnecy και τo draft ως τώρα, έχουν δημιουργήσει αρκετό ντόρο και έχουν πολλαπλασιάσει τη σπέκουλα για τις ερχόμενες μάχες. Ο Σεπτέμβρης είναι κοντά!