Μία ρεβάνς κι η μάχη των πρώην first overall quarterbacks

Πριν πούμε λίγα λόγια για τα σημερινά ματς, επιτρέψτε μου να ρίξω δύο σχόλια για τα χθεσινά ματς. Τα παρακάτω τα έγραψα στο Discord μας, και τα μεταφέρω σχεδόν αυτολεξεί.

Για το Texans @ Ravens

Πολύ αργό πρώτο ημίχρονο, επιθετικά. Αυτή τη σκουριά φοβόμουν όταν είπα ότι δεν ήθελα την bye week, κι ειδικά κλειδωμένη τόσο νωρίς. Φλασμπακ από το 2019, αδιανόητα υπερβολική χρήση του rushing game ενώ υπήρχε τόσο momentum πριν τη ξεκούραση. Η offensive line κοιμόταν όρθια, το pocket κατέρρεε συθέμελα, κι ο συχνά πολύ καλός Kevin Zeitler σπρωχνόταν με το παραμικρό. Μας χαρίστηκε η διαιτησία σε holdings που έπρεπε να είχαν σφυριχτεί. Οι Texans έκαναν ένα πολύ καλό blitzing με μίξη man to man στον Flowers και τον Beckham, με τους CB Stingley και LB Harris να κάνουν εξαιρετική δουλειά στις θέσεις τους. Υποθέτω ένας συνδυασμός κακής προστασίας, καλής κάλυψης και σκουριάς ήταν ο λόγος που δεν πασάραμε σε προφανείς blitzing καταστάσεις.

Η άμυνα κι η έδρα μίλησαν, όμως. Πλήρως αποσυντονισμένοι οι Texans στη φασαρία και την πίεση, κάνανε καταδικαστικά πέναλτι που χάλασαν το ρυθμό τους. Ήταν και πολλοί άτυχοι με τραυματισμούς. Σε εμάς έλειπε τρομερά ο CB Humphrey σε man to man καταστάσεις, καθώς ο Stephens έκανε μονίμως βλακείες κι ήταν εκτός θέσης. Μας κόστισε αρκετά third down stops. Κάναμε, όμως, αυτό που δε θα κάναμε ποτέ το 2019: half time adjustments. Από ότι είπαν, ο Jackson μοίρασε καντήλια στην o-line, και τον άκουσαν. Η προστασία στο δεύτερο ημίχρονο δεν είχε καμία σχέση. Το playbook άνοιξε, ο Jackson απελευθερώθηκε, οι receivers βρήκαν χώρο και το blitzing δε δούλευε πια.

Εξαιρετικός Roquan Smith, έκανε τάκλιν παντού, κι ο Tucker αλάθητος σε δύσκολες συνθήκες. Το επόμενο ματς θα είναι τελείως διαφορετικό, με βετεράνες ομάδες, αλλά ευελπιστώ ότι η έδρα κι η ψυχραιμία που τα καταφέραμε χθες θα μιλήσουν. Οι Texans έχουν λαμπρό μέλλον, με σωστό drafting & free agency, αν και το φιλμ θα μεγαλώσει.

Για το Packers @ 49ers

Με κάθε ειλικρίνεια, οι Packers άξιζαν κι έπρεπε να είχαν κερδίσει αυτό το ματς. Αν ο Savage δεν είχε μανταλάκια στα χέρια και δεν ξέχναγε ότι έπαιζε, κάνοντας ένα πολύ κακό πρώτο ημίχρονο, κι ο βλάκας ο kicker έκανε τη μία δουλειά που είχε να κάνει, οι 49ers θα έβλεπαν το NFC Championship από τον καναπέ. Mε το που βγήκε ο (πάντα φοβερός) Deebo και μπόρεσαν να σταματήσουν τον McCaffrey, o Purdy δεν ήξερε πού πάνε τα τέσσερα. Μετριότατος κι αυτό είναι χαριστικό, εκτός από την πάρα πολύ καλή πάσα στο τέλος στον αέρα, που η μισή ενέργεια ήταν και του Jennings, που χθες έκανε ό,τι μπορούσε και μπράβο του. Ο Love από την άλλη ήταν πολύ καλός ακόμα κι όταν η προστασία τον πρόδιδε, με scrambles, tight window πάσες κι ελάχιστα λάθη. Δεν σου φαίνεται ότι παίζει πρώτο έτος, εκτός από την τελευταία αχρείαστη ενέργεια, που χρεώνεται στην απειρία του και την καλή αμυντική λειτουργία των 49ers.

Packers, κι όλες οι ομάδες, όταν βλέπετε ότι ο kicker δε μπορεί σε κανονική διάρκεια της σεζόν, ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ δε θα μπορέσει και στα τέρμα πιεστικά νοκ αουτ ματς, εκτός έδρας. Ήμαρτον. Τόσοι kickers εκεί έξω. Savage επιμένω ότι κρέμασε πολύ την άμυνα των Packers, που χθες της βγήκαν τα εσώψυχα να μαρκάρουν καλά τους πάντες. Aaron Jones is a beast, όπως κι ο McCaffrey. Η δεξιά πλευρά των corners των 49ers είναι ματιασμένη, όλοι γλιστρούσαν χθες εκεί.

Κρίμα για Packers που υπερέβαλαν εαυτόν (όχι όλοι) κι έδειξαν ένα τρομερό πρόσωπο ενάντια σε μία γεμάτη ταλέντα ομάδα.

Συμφωνείτε ή διαφωνείτε, δεν πειράζει. Τώρα, μας καίνε τα αποψινά.

Tampa Bay Buccaneers (4) @ Detroit Lions (3)

Ποιος θα μας έλεγε ότι μία ομάδα που ίσα ίσα κέρδισε τους Carolina Panthers και τους Atlanta Falcons φέτος, κι ηγείτο υπό τον QB Baker Mayfield, θα ξεπάστρεφε τους Philadelphia Eagles, στα μέσα της σεζόν; Οι φετινοί Tampa Bay Buccaneers κατάφεραν να κατακτήσουν την… καταραμένη division της νότιας υποπεριφέρειας της NFC και με την επιμελημένη άμυνα του Todd Bowles περιόρισαν μία αλλοπρόσαλλα αδιάφορη ομάδα των Αετών, προχωρώντας στον επόμενο γύρο. Η άμυνα που πλαισίωσε τον Tom Brady στις τελευταίες σεζόν του φαίνεται να κρατά καλά, τουλάχιστον στο rushing κομμάτι, ενώ η μονάδα των receivers είναι μία από τις πιο παραγωγικές, με τους Mike Evans και Chris Godwin να κάνουν σεζόν των 1.000+ γιαρδών, με 15 touchdowns ανάμεσά τους. Αυτά τα στοιχεία, σε συνδυασμό με το πολύ επιτυχημένο third down conversion, κάνουν την ομάδα της Τάμπα μία που δεν πρέπει να υποτιμηθεί με κανένα τρόπο.

Τη στιγμή, την κατέχεις, μην την αφήσεις να φύγει ποτέ… αυτή η ευκαιρία έρχεται μία φορά στο τόσο,» λέει το γνωστό τραγούδι του οπαδού των Detroit Lions, Eminem, κι η ομάδα τρέχει με αυτό το μοτίβο. Για πρώτη φορά μετά από τρεις δεκαετίες, οι Lions θα φιλοξενήσουν έναν Divisional αγώνα και, σαν τους Buccaneers, το πραγματοποιούν με ένα πρώην first overall pick που όλοι θεωρούσαν ξεγραμμένο. Ο Jared Goff πήρε μία γλυκιά εκδίκηση από την πρώην του ομάδα την περασμένη εβδομάδα, αξιοποιώντας τη φαρέτρα των όπλων που τον πλαισιώνουν όλο το χρόνο. Αυτό θα είναι κι ένα από τα μεγαλύτερα τεστ για την άμυνα των φιλοξενούμενων Κουρσάρων, αφού η επίθεση των Λιονταριών θρύβει από επικίνδυνους playmakers. Από τον ελισσόμενο WR Amon – Ra St. Brown στην αποκάλυψη της θέσης του tight end φέτος, Sam LaPorta, έως το ντουέτο των τρομερών running backs, Jahmyr Gibbs και David Montgomery, η Τάμπα θα πρέπει να εμπιστευτεί πολύ μία man to man κάλυψη και να ελπίζει να πιεστεί επαρκώς ο επιρρεπής στα λάθη Goff. Από την άλλη, οι Buccaneers γνωρίζουν ότι η μπροστινή γραμμή των Lions δε θα είναι σαν των αδιάφορων Eagles. O Aidan Hutchinson κι ο Alex Anzalone θα προσφέρουν ένα πιεστικό δίδυμο που ενδέχεται να ζορίσει πολύ μία offensive line που άφησε τον quarterback της να δεχτεί 40 sacks.

Ο Baker Mayfield κατάφερε να οδηγήσει μία βασανισμένη ομάδα των Cleveland Browns στον Divisional γύρο πριν τρία χρόνια, ενώ ο Jared Goff ξέγραψε τριάντα χρόνια ανομβρίας επιτυχιών σε ένα διψασμένο Ντιτρόιτ. Ποιος από τους δύο περιπλανώμενους quarterbacks θα οδηγήσει την ομάδα του στον ημιτελικό;

Ο κόσμος του Ντιτρόιτ θα δώσει το βροντερό παρόν για άλλη μία φορά

Kansas City Chiefs (3) @ Buffalo Bills (2)

Οι παλιότεροι θυμάστε όταν περιμένατε να δείτε τους Tom Brady και Peyton Manning να κονταροχτυπιούνται, ετησίως, στα πιο κρίσιμα ματς της σεζόν; Κάπως έτσι έχει εξελιχθεί κι «έχθρα» μεταξύ των δύο αυτών ομάδων, με τους Patrick Mahomes και Josh Allen να μετράνε εφτά αναμετρήσεις από το 2018. Το κλου σε αυτές στις μάχες είναι ότι δύο μονομαχίες ήταν στα playoffs· και στις δύο νικητές βγήκαν οι Kansas City Chiefs.

Οι φετινοί Chiefs, όμως, έχουν μία μεγάλη διαφορά από τις πρωταθλήτριες ομάδες που ανέπτυξαν εφιάλτες στους οπαδούς των Buffalo Bills. Η μονάδα των receivers του αποτελείται από ένα νεανικό ρόστερ, άνευ εμπειρίας και τρομερά επιρρεπές σε λάθη. Φέτος, οι dropped πάσες που είχαν αντιστοιχούν σε 363 γιάρδες, τρεισήμιση φορές το μήκος ενός γηπέδου, καθιστώντας ακόμα και τις εξαιρετικές ικανότητες του Mahomes ανίκανες για να γείρουν την πλάστιγγα. Απρόσμενα, αυτό που έχει βοηθήσει φέτος το Κάνσας είναι η άμυνα. Μία άμυνα που σημείωσε τους δεύτερους καλύτερους παθητικούς πόντους (17,3) και γιάρδες (289,8), μαζί με τα δεύτερα περισσότερα sacks (57), κι αποτέλεσε το κυριότερο πρόβλημα ακόμα κι ενάντια σε μία πλουραλιστική επίθεση όπως αυτή των Miami Dolphins. Ενάντια σε έναν Josh Allen που είχε 18 interceptions φέτος, αυτή η άμυνα μπορεί να καταφέρει πολλά και να είναι το κύριο στοιχείο που θα γείρει την πλάστιγγα υπέρ των φιλοξενούμενων.

Θα ήταν ανόητο, ωστόσο, να υποτιμήσουμε τους φετινούς Bills. Μία ομάδα που, παρά το 6 -6 πριν την bye της, κατάφερε να σημειώσει πέντε σερί νίκες με ένα αρκετά απαιτητικό πρόγραμμα, αψηφώντας τους τραυματισμούς και εκθρονίζοντας τους προπορευόμενους Dolphins την τελευταία αγωνιστική. Παίζοντας χωρίς την πίεση μίας από τις καλύτερες ομάδες φαίνεται να ξεμπλόκαρε λίγο την ομάδα του Μπάφαλο, αφού (επιτέλους) αποφάσισαν να βασιστούν περισσότερο στη rushing πλευρά της ομάδας, ανοίγοντας τη δυναμική της επίθεσης. Ο Pro Bowler RB James Cook σημείωσε 1.112 γιάρδες φέτος, κι αποδείχτηκε σημαντικός παράγοντας τόσο με τους Pittsburgh Steelers όσο και στο ματς με τους Chiefs στην κανονική διάρκεια της σεζόν. Ο QB Josh Allen παραμένει ο πυρήνας της επίθεσης, παρόλα αυτά, αφού η δυαδική του φύση αποδεικνύεται διαρκώς αρκετή για να ξεπερνάει κάθε εμπόδιο, εφόσον δεν κάνει ο ίδιος λάθη στις αποφάσεις του.

Ο Peyton Manning χρειάστηκε τρίτη προσπάθεια, κι ένα πλεονέκτημα έδρας, για να εξορκίσει το κακό των New England Patriots και να πάρει την εκδίκηση που του έδωσε και το εισιτήριο για το πρώτο του Super Bowl. Μπορούν αυτά τα παρόμοια στοιχεία να δώσουν στο Μπάφαλο το αβαντάζ να διώξει τον δικό του playoff δαίμονα;

About The Author: Στεφανία Λ.

Οπαδός των St. Louis Rams από το 2004 και του αθλήματος, έπειτα από τυχαίο συμβάν. Με τα χρόνια, βρήκε λιμάνι στη Βαλτιμόρη και στους Ravens, αλλά θα θυμάται πάντα το 1999. Λάτρης των underdogs, των nail biting αγώνων, και παικτών που της γεμίζουν το μάτι. Μιλάει πολύ, λατρεύει την έρευνα και το ιδανικό της βράδυ πλαισιώνεται από ζεστή σοκολάτα και έναν καλό αγώνα ή mixtapes από το Κασετόφωνο. H αντικειμενικότητά της πηγαινοέρχεται ανά βδομάδα.