Άλλη μία έκπληξη σε μία 5η αγωνιστική όπου αρκετά φαβορί υπέφεραν. Η Ατλάντα πρέπει να θεωρείται εκτός playoff! το 1-4 ρεκόρ δεν αποτελεί μόνο του καταδίκη, αλλά ο συνδυασμός του με την εικόνα της άμυνας και τις 2 συνεχόμενες εντός έδρας ήττες δεν αφήνει περιθώρια για ελπίδες. Αντίθετα οι Jets συνεχίζουν να κερδίσουν τις μονές αγωνιστικές και να χάνουν στις ζυγές. Η ομάδα του Rex Ryan εκμεταλλεύτηκε τις ήττες των 3 υπολοίπων ομάδων της AFC East και πλέον βρίσκεται μόνο 1 νίκη μακριά από την κορυφή.

Ο Αγώνας

Το ξεκίνημα του παιχνιδιού ήταν εντυπωσιακό για τους Jets και αυτό που τελικά τους οδήγησε στην νίκη. Στα 3 πρώτα drives της ομάδας, είχαν σημειώσει πρώτα 1 FG και στη συνέχεια 2 TDs, παίρνοντας αέρα 7 πόντων (17-7). Η D-line των Jets, παρενοχλούσε συνεχώς το pocket του QB Matt Ryan με αποτέλεσμα, αρκετά drives να πάνε χαμένα για τους γηπεδούχους. Στην επίθεση, τα special teams των Jets έδωσαν πολύ καλή field position στην ομάδα για το πρώτο FG ενώ τα δυο TD, τα οποία σημειώθηκαν από τους ΤΕ J.Cumberland και WR Kerley, ήταν προϊόν κυρίως του running game. Το Running game και η τεράστια ποικιλία formation από τον O-coordinator των Jets, Marty Mornhinweg, ήταν εκείνα που άνοιξαν την άμυνα των Falcons και έδωσαν στην ευκαιρία στον QB Geno Smith (199 γιάρδες, 3 TDs) να πασάρει για μεγάλα plays. Το ημίχρονο τελείωσε με σκορ 17-7, καθώς οι Falcons απέτυχαν για άλλη μία φορά φέτος στην endzone. Η απουσία του Jackson, η κυριαρχία της D-line των Jets, ο αντικανονικός τρόπος που οι Jets “κράταγαν” τον TE Tony Gonzalez, όλα συνέβαλαν στο να μείνουν οι γηπεδούχοι ακόμα και χωρίς FG, το οποίο με βάση το τελικό σκορ θα ήταν αρκετό για να τους δώσει τη νίκη.

Στο δεύτερο ημίχρονο, οι Falcons μπήκαν εμφανώς πιο δυνατά. Οι δύο μεγάλες αλλαγές που συνέβαλαν στην επιστροφή της ομάδας στο σκορ ήταν πρώτον η εγκατάλειψη του run στην εσωτερική και η ανάθεση στον Rodgers Cromartie των εξωτερικών runs και η εφαρμογή της άμυνας man-to-man. Η άμυνα ζώνης που εφαρμόστηκε στον 1ο ημίχρονο είχε σαν προϋπόθεση την πίεση στον αντίπαλο QB. Με το pass rush των Falcons εξαφανισμένο, ο Smith είχε την υπομονή να βρεi τους παίκτες στα κενά της ζώνης. Στο δεύτερο όμως ημίχρονο, όπου και σημειώθηκαν τα περισσότερα sacks, ο πρωτοετής QB έμενε πολύ ώρα στο pocket περισσότερο απ΄όσο έπρεπε, ψάχνοντας κάποιον από τους μαρκαρισμένους receivers του. Τα outside runs δούλεψαν αμέσως και οι Falcons σκόραραν TD για το 17-14 στις αρχές του 3ου δεκαλέπτου με τον RB J.Rodgers-Cromartie (43 γιάρδες, 2TDs) .

Παρά τις προσαρμογές σε άμυνα και επίθεση, οι Falcons δέχθηκαν 10 αναπάντητους πόντους, εξαιτίας ενός fumble του Matt Ryan ύστερα από πίεση του DE Wilkerson και μίας καλής επιστροφής από τα special teams των Jets. Σε αμφότερες τις δύο φάσεις η επίθεση των Jets είχε πολύ καλή field position, ωστόσο κατάφεραν μόνο στη 2η να σημειώσουν TD με τον TE K.Winslow, ενώ στην 1η βολεύτηκαν με ένα FG. Με το σκορ στο 27-14, οι Falcons χρειάζονταν 2 TDs για να γυρίσουν το παιχνίδι και τα πέτυχαν! Αρχικά, εφαρμόζοντας τη no huddle επίθεση, ο Matt Ryan επέλεξε τα δύο πιο αξιόπιστα του όπλα, Gonzalez και J.Jones, για να διασχίσει το γήπεδο και τον J. Rodgers για να σκοράρει. Στη συνέχεια η άμυνα της ομάδας έκανε ένα sack στον Smith σταματώντας το drive γρήγορα, δίνοντας ξανά την μπάλα στο Ryan και την επίθεση. Η επίθεση των Falcons έφτασε γρήγορα στην αντίπαλη redzone, χάρις στην Α-Π-Ι-Σ-Τ-Ε-Υ-Τ-Η υποδοχή του Julio Jones. Μάλιστα πριν αυτό το καθοριστικό play, o “ήρωας” Jones παραλίγο να καταδικάσει το drive υποπίπτοντας σε Offensive Pass Interfierence. Ακόμα όμως και με την πλάτη στον τοίχο, η άμυνα των Jets έκανε τη ζωή δύσκολη στους Falcons, υποχρεώνοντας τους να ρισκάρουν παίζοντας δύο 4th downs, τα οποία ολοκληρώθηκαν χάρις στον Tony Gonzalez (1 υποδοχή, 1 κερδισμένο flag). Το drive τελείωσε ένας άλλος TE, o L.Toilolo, ύστερα από πολύ καλή πάσα του Ryan.

Όλα έδειχναν ότι η επίθεση είχε ξελασπώσει για άλλη μία φορά τους Falcons. Οι Jets είχαν μόλις 3:46 λεπτά για να διασχίσουν το γήπεδο, αλλά τα κατάφεραν με ευκολία. Η άμυνα των Falcons δεν ήταν ικανή ούτε το χρόνο να καθυστερήσει με τους Jets να ολοκληρώνουν το ένα 1st down μετά το άλλο. O Smith δεν ένιωσε ιδιαίτερη πίεση στο pocket, απ’ όπου πάσαρε με καθαρό μυαλό για να φέρει την ομάδα του σε εμβέλεια για FG. Οι Jets ξόδεψαν το χρόνο, πλησίασαν περισσότερο τη μπάλα και ευστόχησαν σε νεκρό χρόνο με τον Folk στο FG που διαμόρφωσε το τελικό 30-28. Οι Jets έφτασαν το ρεκόρ τους στο 3-2, ενώ οι Falcons βυθίστηκαν στο 1-4.

Οι Ομάδες

New York Jets

Οι φιλοξενούμενοι, έκλεψαν την παράσταση. Μία ομάδα που δεν έχει πολλούς αστέρες στις λεγόμενες “skill positions”, κατάφερε να γεμίσει το ρόστερ της με πολύ καλούς αθλητές, οι καλύτεροι από τους οποίους απαρτίζουν τις δύο γραμμές σε άμυνα και επίθεση. Τόσο η D-line που φέτος παίζει καταπληκτικά όσο και η O-line κυριάρχησαν απέναντι σε αυτές των Falcons, εκεί κερδήθηκε και το παιχνίδι. Μεγάλη συμβολή στην νίκη έχει το τεχνικό επιτελείο του Rex Ryan στους Jets, το οποίο είχε στήσει ένα πολύ καλό game plan περιορίζοντας την αποτελεσματικότητα της επίθεσης των Falcons. Επιπλέον, η ομάδα κέρδισε σ’ αυτό το παιχνίδι και τον Geno Smith ο οποίος έμεινε αλάνθαστος ύστερα από τα 4 turnovers της προηγούμενης αγωνιστικής. O Smith ήταν πολύ αποτελεσματικός απέναντι στην άμυνα ζώνης της Atlanta στο 1ο ημίχρονο, αλλά δυσκολεύτηκε αρκετά απέναντι στο man to man στο 2ο ημίχρονο. Μεγάλη αδυναμία του ήταν το “διάβασμα” της άμυνας πριν από κάθε snap, όπου δεν κατάφερε να αναγνωρίσει τα blitzes των Falcons. Τον rookie QB βοήθησαν οι WR Kerley, RB Bilal Powel και TEs Cumberland και Winslow. Ειδικά οι δύο τελευταίοι, αποτελούν εξαιρετικούς στόχους στην endzone και σ’ αυτούς οφείλονται τα υψηλά ποσοστά αποτελεσματικότητας της ομάδας στη redzone. Ένα άλλο σημείο που θα έκανε σίγουρα τον Rex Ryan να χαμογελάσει είναι τα special teams της ομάδας, τα οποία έδωσαν σε τρεις περιπτώσεις τη μπάλα στην επίθεση κοντά στην αντίπαλη endzone. Αν οι Jets καταφέρουν να έχουν ένα QB που παίζει έστω και μέτρια, η ποιότητα της άμυνας της ομάδας μπορεί να οδηγήσει την ομάδα σε μία νικηφόρα σεζόν. Για άλλο ένα παιχνίδι οι δύο DTs της ομάδας Richardson και Wilkerson ήταν εντυπωσιακοί και άφησαν υποσχέσεις για το μέλλον.

Atlanta Falcons

Είναι μία καλή περίοδος να αναρωτηθούμε αν τα picks που δόθηκαν για τα ταλέντα του WR Julio Jones, άξιζαν τον κόπο γι’ αυτούς τους Falcons. Η, κάτι παραπάνω από εντυπωσιακή, εμφάνιση του τριτοετή WR (99 γιάρδες) συνοδεύτηκε με ήττα. Βασικός λόγος της ήττας από τους μέτριους φετινούς Jets, είναι η απουσία καλών παικτών στις σημαντικότατες θέσεις των δύο γραμμών. Οι Falcons είναι “φορτωμένοι” με πολύ ταλέντο στις “skill positions” (RB, WR, TE), το οποίο φαντάζει με πολυτέλεια κάθε φορά που η O-line δεν μπορεί να κερδίσει τις κοντινές γιάρδες με το run ή όταν η D-line δεν μπορεί να κάνει ένα σωστό tackle σε κρίσιμα σημεία. Η D-line των Falcons μετά την εξαιρετική περσινή της σεζόν έχει αποδυναμωθεί με μόνο αξιόπιστο παίκτη τον DE Osi Umenyiora και αυτός μόνο στα passing plays. Οι επιλογές στο ρόστερ είναι μόνο ένας από τους λόγους που η ομάδα βρίσκεται στο 1-4. H άμυνα αποτελείται από μέτριους παίκτες, χωρίς ηγέτη, με 3 πρωτοετείς παίκτες που δεν έχουν ακόμα προσαρμοστεί και τα special teams δεν αποδίδουν. Τέλος μπορεί οι τραυματισμοί του Roddey White και του Steven Jackson να είναι αρκετά σημαντικοί, αλλά δεν υπάρχει αγωνιστικά εναλλακτική λύση για τις κρίσιμες φάσεις, εκτός του Tony Gonzalez. Όπως έχει ο ίδιος ανακοινώσει αυτή θα είναι η τελευταία του χρονιά στο NFL. Χωρίς τον μελλοντικό hall of fame ΤΕ, ο QB Matt Ryan και οι WRs White και Jones, θα βρίσκονται σε μία ομάδα που τα επόμενα χρόνια θα παλεύει να έχει θετικό ρεκόρ στο τέλος του πρωταθλήματος, χωρίς φιλοδοξίες και βλέψεις. Το μοναδικό θετικό συμπέρασμα από ένα τέτοιο απογοητευτικό παιχνίδι, είναι η εμφάνιση του Matt Ryan, του Julio Jones και του TE Tony Gonzalez, οι οποίοι έπαιξαν σε πολύ υψηλό επίπεδο για να καταφέρουν να γυρίσουν προσωρινά το παιχνίδι. Δυστυχώς τις εμφανίσεις αυτές θα χρειαστεί να επαναλάβουν αρκετές φορές φέτος, μιας και οι Falcons έχουν ένα πολύ δύσκολο πρόγραμμα μπροστά τους.