“Δεν πρόκειται να σταθώ όρθιος και να δείξω περήφανος για τη σημαία μιας χώρας που καταπιέζει μαύρους και έγχρωμους ανθρώπους.” Αυτή ήταν η δήλωση του quarterback των San Francisco 49ers, Colin Kaepernick, μετά το τέλος του αγώνα προετοιμασίας με τους Green Bay Packers. Ο 28χρονος Kaepernick ήταν ο μόνος που έμεινε καθιστός κατά τη διάρκεια της ανάκρουσης του εθνικού ύμνου των Η.Π.Α. πριν την έναρξη του παιχνιδιού. Αν και λίγοι αντιλήφθηκαν το συμβάν την ώρα που αυτό συνέβη (οι περισσότεροι το έμαθαν έπειτα από τις δηλώσεις του Kaepernick), μια από τις κάμερες έπιασε τον QB του San Francisco να κάθεται στον πάγκο τη στιγμή που παίκτες, προπονητές, διαιτητές και θεατές ήταν όλοι όρθιοι ακούγοντας τον εθνικό ύμνο της χώρας τους, ενώ η αστερόεσσα είχε καλύψει απ’ άκρη σ’ άκρη τον αγωνιστικό χώρο. Οι πύλες της Κολάσεως άνοιξαν. Ποιος είναι αυτός ο Kaepernick που δε θα σεβαστεί τη σημαία και τον εθνικό ύμνο των Η.Π.Α; Ξέρετε πόσοι έχουν χύσει το αίμα τους για αυτή τη σημαία, για αυτή τη χώρα και για τους πολίτες της, ακόμα και για αυτούς που έχουν το θράσος να μην τιμούν αυτά τα χρώματα. Αυτά τα χρώματα… These colors don’t run, λένε οι Αμερικάνοι. Αυτά τα χρώματα δεν ξεβάφουν, αυτά τα χρώματα δεν το βάζουν στα πόδια. Ο Kaepernick και ο κάθε Kaepernick θα πρέπει να τα σέβεται και να τα τιμά. Και δε μπορεί κάποιος να μη σέβεται τον ύμνο και τη σημαία μιας χώρας στην οποία βγάζει εκατομμύρια κάθε χρόνο παίζοντας ένα άθλημα και που σπούδασε χωρίς να πληρώσει ούτε ένα δολάριο και να μας μιλάει για αδικίες και καταπίεση, ειδικά αν τον έχει μεγαλώσει ένα ζευγάρι προνομιούχων λευκών (σ.γ. ο Kaepernick είναι υιοθετημένος από λευκούς γονείς). Συγγνώμη που το γράφω, αλλά βαριέμαι να μετρήσω πόσοι έχουν πει τα παραπάνω με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Ανάμεσά τους είναι αθλητές από άλλα αθλήματα (βλ. Curt Schilling), ο πρώην συμπαίκτης του Kaepernick, Alex Boone, ο Drew Brees, αλλά κι ο υποψήφιος πρόεδρος των Η.Π.Α., Donald Trump. Κι έχουν δίκιο. Σαφέστατα υπάρχουν και οι υπέρμαχοι της κίνησης. Νομίζω πως οι περισσότεροι των υποστηρικτών του Kaepernick είναι εκτός συνόρων. Αρκετοί από αυτούς την παραλληλίζουν με τις υψωμένες γροθιές των Tommie Smith και John Carlos στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1968. Αν και υπάρχουν αρκετές διαφορές ανάμεσα στα δύο συμβάντα, δεν μπορεί οι Smith και Carlos να θεωρούνται σύμβολα της πάλης για ίσα δικαιώματα και ο Kaepernick να θεωρείται ασεβής. Υποστηρίζουν πως όλοι έχουν το δικαίωμα της γνώμης και πως όταν πρόκειται για πολύ σημαντικά κοινωνικά και πολιτικά θέματα, έχουν το δικαίωμα της διαμαρτυρίας. Κι έχουν δίκιο. Τα media, ωστόσο, είναι οι πρώτοι και οι καλύτεροι. Έχουν αντιληφθεί πως και οι δύο πλευρές έχουν ένα κάποιο δίκιο και έχουν μοιράσει τους “ειδικούς” των panel τους, ώστε να τροφοδοτούν την διαμάχη και να ανεβάσουν τα νούμερα της τηλεθέασης και τα hits. Κι ο Kaepernick; Τελικά έχει δίκιο; Έπειτα από σχετική ερώτηση που του έγινε, είπε πως αν κάποιος του επιτεθεί στο δρόμο τότε αυτό θα είναι απόδειξη ότι όσα υποστηρίζει περί καταπίεσης ισχύουν. Πρόσθεσε, επίσης, πως αν η κίνηση του έχει δημιουργήσει τόσο μεγάλο θέμα, τότε πέτυχε το σκοπό του. Τίποτα δεν πέτυχε ο Kaepernick. Εδώ και κάτι μέρες παρακολουθούμε κόσμο να κριτικάρει τον quarterback των 49ers για τη στάση του και τους υποστηρικτές του να λένε ότι καλά έκανε. Με το ζήτημα της καταπίεσης των μαύρων και των έγχρωμων δεν ασχολείται κανείς. Δε ζούμε στο 1970. Ο κόσμος πλέον έχει όλα τα μέσα να πληροφορηθεί για τα πάντα. Μπορεί ο Colin Kaepernick να συμβάλει στην περαιτέρω ανάδειξη ενός προβλήματος τόσο σημαντικού όσο η (συστημική;) καταπίεση μιας κοινωνικής/φυλετικής ομάδας, όμως αυτό δεν αποτελεί πλέον παράδειγμα. Χρειάζεται δράση και παρακίνηση. Όταν οι Carlos και Smith ύψωναν τις γροθιές τους, έδιναν κουράγιο σε όλο τον καταπιεσμένο μαύρο πληθυσμό των H.Π.Α. και πληροφορούσαν τον υπόλοιπο κόσμο ότι εκεί υπάρχει ένα πρόβλημα. Πλέον δε χρειάζεται κανείς για να μάθουμε αν υπάρχει πρόβλημα στις Η.Π.Α. Το έχουμε δει στο YouTube, το έχουμε διαβάσει στο Facebook, στο Twitter και σε ειδησεογραφικές ιστοσελίδες. Τίποτα δε θα μάθουμε παραπάνω αν ένας quarterback δε σηκωθεί την ώρα που παίζει ο εθνικός ύμνος στα μεγάφωνα ενός σταδίου και κυρίως, τίποτα δε θα αλλάξει. Η δράση φέρνει την αλλαγή. Χρειάζονται πολλά περισσότερα από συμβολικές κινήσεις. Επιτέλους, ας ασχοληθούμε με την ουσία Το μόνο που πέτυχε ο Kaepernick είναι να δημιουργήσει έναν πόλεμο χρωμάτων, για τα λάθος χρώματα.   Υ.Γ: Για όσους μπορεί να έχουν απορία για την δική μου στάση πάνω στο θέμα, είμαι απόλυτα μαζί με τον Kaepernick. Πολλά πρέπει να αλλάξουν για βγει η πλειοψηφία του μαύρου πληθυσμού των Η.Π.Α από το περιθώριο — ένα περιθώριο αρκετά διαφορετικό από αυτό που υπήρχε κάποιες δεκαετίες νωρίτερα, όμως εξίσου απεχθές. Για το ότι έχει το δίκιο με το μέρος του Kaepernick, νομίζω δεν υπάρχει αμφιβολία. Όπως και για το ότι έχασε τη συμπάθεια πολλών οι οποίοι συμφωνούν μαζί του.