Η μεγάλη ανατροπή των Seattle Seahawks στο μικροσκόπιο του Thursday Bootleg.

Όσοι καθίσαμε να παρακολουθήσουμε τον τελικό της NFC ανάμεσα στους Green Bay Packers και τους Seattle Seahawks, ανταμειφθήκαμε με ένα συγκλονιστικό παιχνίδι που τελείωσε με μια απίστευτη ανατροπή και θα μείνει στην ιστορία ως ένα από τα καλύτερα παιχνίδια του αθλήματος. Μπορεί να ακούγεται υπερβολικό, μπορεί να έχουμε δει ομάδες να καλύπτουν μεγαλύτερες διαφορές στο σκορ και να νικούν στο τέλος, όμως ανατροπή από ομάδα της οποίας ο quarterback είχε τέσσερα interceptions, προσωπικά δε θυμάμαι άλλη. Στο ημίχρονο, οι Packers προηγούνταν στο σκορ με 16-0. O Russell Wilson είχε κάνει τη χειρότερη εμφάνισή του στα τρία χρόνια του ως επαγγελματίας quarterback, με δύο interception και μόλις μια ολοκληρωμένη πάσα, ενώ και η offensive line έμοιαζε να μη μπορεί να συγκρατήσει το pass rush των Packers. Η άμυνα δεν ήταν αλάνθαστη, αλλά ήταν σαφέστατα καλύτερη από την επίθεση. Έκαναν δύο interceptions και κράτησαν το Green Bay στους 16 πόντους, παρά το γεγονός πως τρία drives των Packers ξεκίνησαν στο δικό τους μισό του γηπέδου και άλλα δύο από τη σέντρα. Οποιαδήποτε άλλη άμυνα αντί αυτή των Seahawks θα είχε δεχθεί τουλάχιστον 20 πόντους. Παρ’ όλα αυτά, οι ‘Hawks ανέτρεψαν το εις βάρους τους σκορ και πήραν το παιχνίδι στην παράταση και μαζί το εισιτήριο για το Super Bowl. Τι άλλαξε – ή καλύτερα, τι άλλαξαν οι Seahawks για να φτάσουν τελικά στη νίκη; Οι ανατροπές ξεκινάνε πάντα από τα αποδυτήρια. Τίποτα δε λειτουργούσε σωστά επιθετικά για τo Seattle, βρίσκονταν δύο touchdowns και δύο επιτυχημένα two-point conversions πίσω στο σκορ και μεσολαβούσαν 30 αγωνιστικά λεπτά από τον αποκλεισμό. Κι όμως, οι Seahawks δεν έχασαν την πίστη τους ο ένας στον άλλο, βρήκαν τα ψυχικά αποθέματα να ανασυνταχθούν και να βγουν στον αγωνιστικό χώρο πιο αποφασισμένοι από πριν. Δεν ήμουν στα αποδυτήρια των Seahawks στο ημίχρονο (αν και πολύ θα το ήθελα) για να ακούσω το τι ειπώθηκε, αλλά θα στοιχημάτιζα ότι τα λόγια του Pete Carroll θα ήταν κεντημένα στη γραμμή “δεν έχουμε τίποτα να χάσουμε, ας τα δώσουμε όλα κι αν ηττηθούμε, ας ηττηθούμε σαν ομάδα και με το κεφάλι ψηλά.” Αν και 16 πόντους πίσω, όχι μόνο δεν εγκατέλειψαν το running game, αλλά στηρίχθηκαν ακόμα περισσότερο σε αυτό. Ο Marshawn Lynch είχε μόλις οκτώ rushing προσπάθειες στο πρώτο ημίχρονο. Στο δεύτερο μέρος και στην παράταση, ο Lynch κουβάλησε τη μπάλα 17 φορές, κερδίζοντας 131 γιάρδες και σκοράροντας το πιο καθοριστικό touchdown του αγώνα. Σας παραθέτω τις προσπάθειες του Lynch στο δεύτερο ημίχρονο και στην παράταση: ΔΕΥΤΕΡΟ ΗΜΙΧΡΟΝΟ 3 γιάρδες 5 γιάρδες 1 γιάρδα 11 γιάρδες 12 γιάρδες 11 γιάρδες 1 γιάρδα -1 γιάρδα 13 γιάρδες 11 γιάρδες (3rd down) 11 γιάρδες (3rd down) 14 γιάρδες 4 γιάρδες 3 γιάρδες 24 γιάρδες (touchdown) ΠΑΡΑΤΑΣΗ 4 γιάρδες 4 γιάρδες Ουσιαστικά, ο Lynch κουβάλησε την επίθεση του Seattle στου ώμους του. Δεν είναι μόνο το touchown και τα δύο μεγάλα run σε third down που κράτησαν ζωντανά τα drives των Seahawks. Τη διαφορά την έκανε επειδή έγινε απειλητικός – έδωσε στους Packers κάτι να φοβούνται και τους ανάγκασε να δώσουν έμφαση στο να τον περιορίσουν, αφήνοντας μεγαλύτερα κενά στα μετόπισθεν. Αν δεν ήταν ο Lynch ή αν δεν γινόταν τόσο απειλητικός και σε συνδυασμός με δύο-τρία runs του Wilson που προβλημάτισαν την άμυνα του Green Bay, το παιχνίδι δε θα γυρνούσε. Το γεγονός πως και οι Packers έκαναν λάθη, δεν το αρνείται κανείς. Όμως τα λάθη του αντιπάλου πρέπει να τα εκμεταλλευτείς για να νικήσεις. Οι Seahawks έκαναν περισσότερα λάθη από τους Packers, όμως κατάφεραν να κερδίσουν περισσότερα από τα λάθη των αντιπάλων τους.