Τον λένε Peyton Manning και είναι ο άνθρωπος που από το καλοκαίρι του 1998 ξαναέβαλε τον περίγελο της AFC, Indianapolis Colts στον χάρτη του NFL. Με μοναδική εξαίρεση την πρώτη του χρονιά στην οποία έμεινε στο 3-13, όλες τις υπόλοιπες είχε ρεκόρ πάνω από 50%. Συμμετείχε σε δύο Super Βowl το 2006 και το 2009, κατακτώντας το πρώτο όπου και αναδείχθηκε MVP. Μπορεί να καυχιέται ότι είναι ο αθλητής με τα περισσότερα έσοδα στο χώρο του football, καθώς συμμετέχει σε διαφημίσεις με τον ίδιο ρυθμό που η επίθεση του διασχίζει το γήπεδο. Ο Manning είναι αγαπητός όχι μόνο στην Ιντιάνα και στο Τενεσί, όπου λατρεύεται σαν θεός αλλά και στην υπόλοιπη Αμερική που τον έχει αγαπήσει για το χιούμορ του και το ήθος του στο γήπεδο. Οι Colts χωρίς αυτόν από τους 10+ αγώνες που κέρδιζαν κάθε χρόνο έπεσαν στο 2-14 την περσινή χρονιά, αναγκάζοντας πολλούς να τον χρίσουν υποψήφιο MVP, αφού αποδείχθηκε ο πολυτιμότερος παίκτης του πρωταθλήματος με την απουσία του λόγω του τραυματισμού του στο λαιμό! Τον Peyton Manning όμως θα τον θυμούνται πολλοί και για μία άλλη πρωτιά, υπήρξε το περασμένο καλοκαίρι ο καλύτερος free agent όλων των εποχών. Η φυγή του από την Ιντιάνα, ήταν αναμενόμενη λόγω της στάσης της διοίκησης της ομάδας. Οι Colts είχαν αποφασίσει να αλλάξουν σελίδα, αφήνοντας τον μεγαλύτερο παίκτη που φόρεσε ποτέ τη φανέλα τους, ελεύθερο. Η μη ανανέωση του συμβολαίου του Manning, οδήγησε σε μαζική έξοδο παικτών, προπονητών και του General Manager Bill Polian. Ειδικά η απομάκρυνση του τελευταίου ξενίζει αφού θεωρούνταν ο πλέον επιτυχημένος GM στη λίγκα και είχε τεράστιο μερίδιο στις επιτυχίες και στη σταθερότητα της ομάδας την τελευταία δεκαετία. Αντίθετα η απομάκρυνση του προπονητή Jim Caldwell δεν εξέπληξε κανέναν. Οι οπαδοί των Colts ακόμα θυμούνται ότι το 2010 με ρεκόρ 14-0, είχε ξεκουράσει τους βασικούς εν όψει playoffs στα δύο τελευταία παιχνίδια, χάνοντας το αήττητο και τερματίζοντας στο 14-2. Φυσικά σημαντικότερο ρόλο έπαιξε ότι την περσινή σεζόν, χωρίς τον Manning δεν κατάφερε σε κανένα σημείο να παρουσιάσει μία ανταγωνιστική ομάδα. Η αντικατάσταση του ήρθε φυσικολογικά με  τον Chuck Pagano να αναλαμβάνει πρώτος προπονητής και τον Bruce Arians να αναλαμβάνει Offensive Coordinator ερχόμενος από τους Steelers. Αγωνιστικά, η ομάδα έδιωξε όλους τους βετεράνους παίκτες της που πλαισίωναν τον Manning. Με τον Manning στο τιμόνι δεν υπήρχε διάθεση και υπομονή για την εξέλιξη νέων ταλέντων, οι Colts ήταν φτιαγμένοι να κερδίσουν και για να κερδίσουν έπρεπε να χωρέσουν στο salary cap, μεγάλα συμβόλαια. Τα μεγαλύτερα ονόματα που αποχώρησαν μαζί με τον Manning είναι ο πιο παραγωγικός ΤΕ στο NFL τα τελευταία χρόνια, Dallas Clark, ο εκ των κορυφαίων Center του πρωταθλήματος Jeff Saturday, ο WR Pierre Garcon που έβγαλε μάτια το 2009, ο βασικός RB Joseph Addai και ο TE που ακολούθησε τον Manning στους Broncos Jacob Tamme. Σωστή παρατήρηση! Όλα τα ονόματα ανήκουν στην επίθεση, εκεί άλλωστε είχαν «φορτώσει» οι Colts. Η επίθεση τους ήταν η καλύτερη στο πρωτάθλημα και νικούσαν απλά βάζοντας περισσότερους πόντους από τον αντίπαλο. Εκεί ήταν τα μεγάλα συμβόλαια, εκεί έπρεπε να γίνει το reset. Μοναδική εξαίρεση ο 34χρονος Reggie Wayne. Η άμυνα από την άλλη πλευρά δεν άλλαξε και πολύ. Μία μέτρια άμυνα με πολλούς νέους παίκτες υπό την ηγεσία των Freeney (DE), Mathis (DE) και Bethea (S), ένα καλό και υπολογίσιμο σύνολο το οποίο δεν αποτελούσε όμως ποτέ φόβητρο. Και το ερώτημα που προκύπτει: Τι μπορεί να οδηγήσει μία διοίκηση να ξηλώσει μία ολόκληρη επίθεση; Η απάντηση είναι τρεις απλές λέξεις: Ο Andrew Luck. Θεωρήθηκε το κορυφαίο ταλέντο στη θέση του QB από την εποχή του Peyton Manning, του ανθρώπου που κλήθηκε να αντικαταστήσει.  Έκανε πολλούς να υποψιάζονται ότι οι Colts έκατσαν κι έχασαν σε όλη την περσινή σεζόν για να τον αποκτήσουν (Suck for Luck). Γαλουχήθηκε από τον πατέρα του για να γίνει ένας Hall of Fame QB. Ο Andrew Luck είναι πλέον από τον Απρίλιο ο ακρογωνιαίος λίθος των Colts. Με δεδομένη την απόκτηση του Luck, αφού είχαν εξασφαλίσει από τις αρχές του έτους την πρώτη επιλογή του πρώτου γύρου του draft (τερματίζοντας τελευταίοι), οι Colts είχαν όλο το χρόνο να αναζητήσουν τα υπόλοιπα κομμάτια του παζλ. Όπως στην περίπτωση των Lions, που χρειάστηκαν δύο συνεχόμενα πολύ καλά drafts για να ξαναγίνουν ομάδα, έτσι και οι Colts είχαν πάρα πολλά κενά για να θεωρούνται ανταγωνιστικοί από φέτος. Εκτός από το πρώτο pick του πρώτου γύρου που ήταν από καιρό προκαθορισμένο, οι Colts έπρεπε να πλαισιώσουν την επένδυση τους με ικανούς και νέους παίκτες. Για την εξέλιξη του Luck και την ωρίμαση του ως QB, ήταν απαραίτητοι ικανοί receivers, νέοι φιλόδοξοι που θα δουλέψουν και θα εξελιχθούν δίπλα του. Ο Jim Irsay λοιπόν απέκτησε στις δύο επόμενες επιλογές στο draft δύο νέους ΤΕ, τους Fleener και Allen, με τον πρώτο να είναι συμπαίκτης και αγαπημένος στόχος του Luck στο Stanford. Ακολούθησε η απόκτηση δύο WRs, του T Y Hilton στο draft και του ελεύθερου Donnie Avery από τους Titans. Τόσοι νέοι όμως παίκτες, δε θα κατάφερναν να κρατήσουν την επίθεση των Colts στο γήπεδο, και να δώσουν τον απαιτούμενο χρόνο και εμπειρίες στον πρωτάρη Luck. Κάθε QB, όχι μόνο οι πρωτοετείς, χρειάζονται ένα καλό running game για να έχει ισορροπία η επίθεση και να μην είναι μονοδιάστατη. Για το λόγο αυτό, οι Colts κράτησαν όλη την offensive line τους χωρίς να κάνουν προσθήκες και την επιλογή του πρώτου γύρου του  draft το 2009, RB Donald Brown. Έχοντας στη διάθεση τους αυτό το έμψυχο δυναμικό, οι Colts χρησιμοποιούν κυρίως δύο πολύ απλά formations. Το πρώτο είναι το «Singleback με δύο ΤΕ. Ο QB βρίσκεται ακριβώς πίσω από τον Center στο snap και πίσω από αυτόν υπάρχει μόνο ένας RB. Αριστερά και δεξιά της OL, βρίσκονται οι δύο ΤΕ, ενώ σε κάθε πτέρυγα βρίσκεται από ένας WR. Το δεύτερο είναι το Shotgun formation με 3 WRs. Αυτή τη φορά ο QB βρίσκεται πιο πίσω από τον Center και έχει δίπλα του, σε θέση συνοδηγού (shotgun) τον RB. Ένας ΤΕ έχει αντικατασταθεί και στη θέση του έχει περάσει ο τρίτος WR. Με αυτά τα δύο formations απλοποιείται το playbook, καθώς οι αρκετοί νέοι παίκτες δεν θα μπορούσαν να απορροφήσουν και να εφαρμόσουν πολυπλοκότερα συστήματα. Σε αυτό το σύστημα ο καταμερισμός των ρόλων είναι σαφέστατα καθορισμένος. Οι δύο νέοι WRs Avery και Hilton κινούνται κυρίως κάθετα, στο βάθος του γηπέδου, εκμεταλλευόμενοι την ταχύτητα τους. Στον κεντρικό χώρο του γηπέδου, μπροστά από την OL, κινούνται οι δύο ΤΕ και κυρίως ο Fleener που είναι ο καλύτερος receiver από τους δύο. Το κλειδί όμως της επιθετικής λειτουργίας, είναι ο Reggie Wayne. Ο βετεράνος WR, απλά δεν βγαίνει από το γήπεδο. Δουλειά του είναι να ξεκολλάει την επίθεση κερδίζοντας τα κρίσιμα downs και δίνοντας περισσότερο χρόνο και φάσεις στην νεαρή επίθεση που χρειάζεται όσο το δυνατόν περισσότερα snaps. Στο Shotgun formation κινείται ως Slot receiver στον κεντρικό χώρο του γηπέδου (εκεί που συμβαίνουν τα πιο δυνατά μαρκαρίσματα) . Στο Singleback κινείται κάθετα, παράλληλα στις πλαϊνές γραμμές του γηπέδου. Το πιο παράξενο και ταυτόχρονα αξιοθαύμαστο είναι πως ο γερόλυκος Wayne, αναλαμβάνει ακόμα και τα screen plays, στα οποία πέφτουν κορμιά.   Την περασμένη Πέμπτη οι Colts αγωνίστηκαν στο Jacksonville, όπου και νίκησαν τους Jaguars 27-10. Το ρεκόρ τους έχει φτάσει στο 6-3. Καθόλου άσχημα για τον Luck αν αναλογιστεί κανείς ότι ο Manning την πρώτη του χρονιά είχε 3 νίκες. Ο Luck έχει 10TD και 9 interceptions όσων αφορά τις πάσες, ενώ έχει και άλλα 5 TD με rushing προσθέτοντας άλλη μία διάσταση στο παιχνίδι του, την οποία κάποιοι υποτιμούσαν όταν έλεγαν ότι δεν είναι αρκετά αθλητικός για να κάνει rushing. Τα στατιστικά όμως εκτός από τις δυνατότητες, αναδεικνύουν και την απειρία του Luck. Αν και η επίθεση των Colts είναι 5η στο πρωτάθλημα σε γιάρδες ανά παιχνίδι, αυτές οι γιάρδες δεν έχουν μετουσιωθεί σε πόντους όπου οι Colts είναι 22^οι στο πρωτάθλημα σε πόντους ανά αγώνα. Επιπλέον έχει ενδιαφέρον να παρατηρήσει κανείς τα νούμερα του Wayne. 3 μόλις TD αλλά πρώτος στο πρωτάθλημα έχοντας έναν αγώνα περισσότερο με 69 receptions και πρώτος σε γιάρδες ανά αγώνα με 103,4. Στην άμυνα των Colts σημειώθηκαν επίσης αλλαγές. Ο LB Gary Brackett αποχώρησε μετά από 9 σεζόν με τους Colts, προστέθηκαν αρκετοί νεαροί παίκτες, κυρίως undrafted free agents και τέλος και σημαντικότερο η άμυνα άλλαξε από 4-3 σε 3-4. Η αλλαγή αυτή είναι αρκετά σημαντική καθώς οι αστέρες της άμυνας, Freeney και Mathis, είναι οι δύο πρώην DEs και νυν OLBs. O Pagano δηλαδή απαίτησε από τους δύο βετεράνους, όχι μόνο να πιέζουν τον QB, αλλά και να βοηθήσουν στο μαρκάρισμα των αντίπαλων receivers. Είναι άγνωστο αν η διοίκηση των Colts θα κινηθεί στην ερχόμενη offseason για αμυντικούς κυρίως παίκτες ή θα προσθέσει κι άλλα όπλα στην επίθεση, όπως έκανε την εποχή του Peyton Manning. Η άμυνα προς το παρόν θεωρείται σταθερή και μέτρια (18^η σε γιάρδες, 17^η σε πόντους), αλλά αποτελείται από παίκτες που δεν μπορούν να αλλάξουν τη ροή του παιχνιδιού. Χαρακτηριστικό είναι ότι η άμυνα των Colts είχε ένα μήνα να προκαλέσει turnover στον αντίπαλο μέχρι την αναμέτρηση με τους Jaguars. Στα μέσα της σεζόν η νεαρή αυτή ομάδα, κλήθηκε να αντιμετωπίσει ένα δυσάρεστο γεγονός που τη συσπείρωσε. Ο προπονητής της ομάδας Chuck Pagano, διαγνώστηκε με λευχαιμία και ο OC Bruce Arians, ανέλαβε την προσωρινή ηγεσία. Ο Pagano, ακολούθησε θεραπεία και η κατάσταση του είναι πολύ καλύτερη. Μάλιστα είχε βρεθεί στα αποδυτήρια μετά το νικηφόρο ματς με τους Colts να συγχαρεί τους παίκτες του. Οι νεαροί Colts λοιπόν απέκτησαν άλλο ένα κίνητρο φέτος ή μία πηγή έμπνευσης, πείτε το όπως θέλετε. Το ερώτημα όμως είναι αν η έμπνευση του Jim Irsay για την ανοικοδόμιση των Colts, είναι μία φωτοβολίδα ή κάτι σπουδαίο. Την ερχόμενη περίοδο, οι αντίπαλοι του Luck θα έχουν στα χέρια τους κατασκοπευτικό υλικό ολόκληρης της φετινής  χρονιάς. Στοίχημα για τον πρωτοετή QB, αλλά και γενικότερα για όλους τους QBs, είναι να εξελιχθεί προσθέτοντας νέες πτυχές στο παιχνίδι του, γρηγορότερα απ’ όσο τον μαθαίνουν οι αντίπαλοι του. Αυτός είναι και ο λόγος που ο Cam Newton, το περσινό παιδί θαύμα, αναρωτιέται τι πάει στραβά φέτος με τους Carolina Panthers. Γενικά το φαινόμενο λέγεται “Sophomore Slump” και περιγράφει τις δυσκολίες που έχουν οι δευτεροετείς παίκτες να παραμείνουν σε υψηλό επίπεδο. Ο Irsay λοιπόν, αξιολογώντας το οικοδόμημα του έχει κάθε λόγο να ανησυχεί, ειδικότερα στην περίπτωση που οι Colts τερματίσουν φέτος αρκετά ψηλά και δεν έχει τις επιλογές που θέλει στο draft. Σε κάθε περίπτωση όμως, η απόφαση του να ποντάρει στον Luck και να δράσει με τον ριζοσπαστικό τρόπο που το έκανε φέτος το καλοκαίρι, είναι άξια θαυμασμού, άσχετα με το πώς θα αποδώσει μακροπρόθεσμα το πλάνο του. Ο Manning καλοέμαθε τους Colts και τον Irsay στις επιτυχίες, γι΄αυτό και ο τελευταίος αποφάσισε να μην κάτσει με σταυρωμένα χέρια, σιγουρεύοντας ότι η περσινή καταστροφική σεζόν δε θα επαναληφθεί, αφού όπως έχει πει και ο Vince Lombardi «η νίκη είναι συνήθεια, δυστυχώς  το ίδιο και η ήττα».