Νικητές
To rushing των Dallas Cowboys: Το παιχνίδι απέναντι στους Eagles ήταν θεωρητικά ένα από τα δυνατότερα τεστ για τους Cowboys, καθώς η σκληροτράχηλη front seven της Philadelphia, μπορούσε να μπλοκάρει την επιβλητική offensive line των Τεξανών. Κάτι τέτοιο φυσικά έμεινε μόνο στα χαρτιά αφού οι Cowboys με πρώτο τον running back, Ezekiel Elliott έτρεξαν για 187 γιάρδες, έχοντας πολλά μεγάλα runs (+15 γιάρδες) στο παιχνίδι. Η απειλή και μόνο του run άνοιξε τους διαδρόμους και για το passing game των Cowboys, οι οποίοι τελείωσαν με 170 παραπάνω γιάρδες από τους Eagles. Παράσημο για την ομάδα του Jason Garrett, η επιμονή στο δυνατό τους χαρτί, το run, παρά το γεγονός ότι βρέθηκαν στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα πίσω στο σκορ. Πλέον η βαθμολογική τους θέση έχει βελτιωθεί τόσο σε επίπεδο NFC East όπου ξέφυγαν από Redskins και Eagles, όσο και σε επίπεδο NFC όπου οι Seahawks και οι Vikings στραβοπάτησαν.
Ο Matt Ryan και οι Falcons: Οι Packers έκαναν ένα πολύ καλό παιχνίδι επιθετικά, ξεπερνώντας τα προβλήματα των περασμένων αγωνιστικών. Οι receivers έκαναν μερικές εντυπωσιακές υποδοχές, ενώ τόσο ο Aaron Rodgers όσο και η υπόλοιπη επίθεση απέφυγε τα turnovers. Για να νικήσουν λοιπόν οι Falcons αυτούς τους Packers, χρειάζονταν τον Matt Ryan να παίξει στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο. Και το έκανε. Όπως ο Rodgers, απέφυγε κι εκείνος τα turnovers, πάσαρε για 288 γιάρδες και 3 TDs, ενώ είχε και το εντυπωσιακό 80% επιτυχημένες πάσες. Η εμφάνιση του Ryan και γενικότερα της επίθεσης της Αtlanta, έσπασαν το σερί των 2 ηττών και απέτρεψαν μία δεύτερη συνεχόμενη εντός έδρα ήττα. Όσο παίζουν έτσι τόσο πιο πολύ απομακρύνουν τον εφιάλτη μίας παρόμοιας κατάρρευσης με την περσινή.
Η γνωστή άμυνα του Denver: Οι Chargers αποτελούν έναν αντίπαλο που παραδοσιακά δυσκολεύει τους Broncos. Φέτος μάλιστα τους είχαν ήδη κερδίσει στο San Diego. Απέναντι στο ενδεχόμενο να μείνουν πίσω στο κυνήγι της κατηγορίας τους, οι Broncos έπρεπε να κερδίσουν. Όπως και πέρσι λοιπόν, το “πρέπει” αυτό έπεσε πάνω στους ώμους της άμυνας της ομάδας. Πιέζοντας αφόρητα τον Rivers, προκαλώντας 4 sacks, 3 interception και αναγκάζοντας τον σε ένα pick-6. Κερασάκι στην τούρτα το extra point που μπλόκαραν μετά το δεύτερο TD των φιλοξενούμενων. Όπως και πέρσι έτσι και φέτος, οι Broncos απέδειξαν γιατί είναι πάντα υπολογίσιμη δύναμη, διότι η άμυνα τους μπορεί να τους κερδίσει οποιοδήποτε παιχνίδι.
Η επίθεση των Patriots: Για ένα ακόμα παιχνίδι ο Brady έχει rating πάνω από 100, έχει 315 γιάρδες και 4 TDs σε ισάριθμους διαφορετικούς receivers. Ο έμπειρος QB όμως δεν ήταν μόνος. Οι Patriots απολαμβάνουν την πιο ολοκληρωμένη επίθεση από το 2007. Ίσως και πιο ολοκληρωμένη από τότε. Ο Gronkowski έσπασε το ρεκόρ υποδοχής TDs της ομάδας με το αγαπημένο του 69. Ο Edelman επέστρεψε στα TDs. O Amendola είχε το πρώτο TD και μία επιστροφή 73 γιαρδών στο εναρκτήριο kick του B’ ημιχρόνου. Ο Chris Hogan έκαψε την παλιά του ομάδα με ένα TD 53 γιαρδών. Ο Blount συνέχισε να μαζεύει TDs φέτος, τρέχοντας πίσω από την φετινή αποκάλυψη, τον left guard Joe Thuney. Όλα πάνε καλά για την επίθεση της ομάδας, η οποία κουβαλάει μία μέτρια προς κακή άμυνα, η οποία μάλιστα αναμένεται χειρότερη μετά την αποχώρηση του linebacker Jamie Collins μία μέρα μετά τον αγώνα.
Colton Smith: Η Κυριακή δεν ήταν καλή μέρα για τους Bills. Ο Punter της ομάδας όμως κέρδισε επάξια μία θέση στη λίστα με το παρακάτω play.
Run Colton! Run!
Χαμένοι
Η σεζόν των Cardinals: Ήταν μεγάλη ευκαιρία για τους Cardinals να πάρουν εκδίκηση για τον περσινό τους διασυρμό στον τελικό της NFC. Αντ’ αυτού έδωσαν στους απογοητευτικούς φέτος Panthers, τη μόλις δεύτερη νίκη τους. Οι Cardinals ήταν εκείνοι που έκαναν τα λάθη και έμειναν να κυνηγούν το σκορ σε όλη τη διάρκεια του αγώνα. Η άμυνα της ομάδας είχα τσακωθεί με τα σωστά tackles και δεν έκανε τίποτα σωστά στο παιχνίδι. Το δυνατό χαρτί της επίθεσης, το running game με τον David Johnson απέφερε όλες κι όλες 24 γιάρδες σε 10 μόλις προσπάθειες. Ο Palmer πρόσθεσε δύο turnovers, ένα interception και ένα fumble (τουλάχιστον για τους διαιτητές) που κατέληξε σε αμυντικό TD. Η ήττα ήρθε εύκολα και φυσιολογικά και κάπου εδώ οι Cardinals θα πρέπει να αποχαιρετήσουν τα playoffs παρά την ήττα του Seattle. Ο λόγος είναι το πολύ δύσκολο πρόγραμμα της ομάδας σε συνδυασμό πάντα με την εικόνα της ομάδας και τους σημαντικούς τραυματισμούς των LT Jared Veldeer και S Tyrann Mathieu. Η ομάδα της ερήμου έχει να παίξει 5 από 8 εναπομείναντα παιχνίδια της εκτός έδρας απέναντι στους Vikings, Falcons, Dolphins, Seahawks και Rams. Αν υπάρχουν κάποια καλά νέα, αυτά είναι το bye της επόμενης αγωνιστικής και το παιχνίδι με τους αδύναμους 49ers την μεθεπόμενη. Ιδανικό δεκαπενθήμερο ανάκαμψης.
Ο Russell Wilson και η επίθεση των Seahawks: Η έδρα των Saints είναι μία από τις δυσκολότερες στο NFL. H άμυνα όμως των Saints μόνη η καλύτερη δεν μπορεί να χαρακτηριστεί. Μετά από την 8η εβδομάδα είναι 28η άμυνα στο NFL και 29η στην άμυνα στην πάσα. Απέναντι σε αυτή την άμυνα, η επίθεση των Seahawks απέτυχε να σκοράρει πάνω από 13 πόντους. Μάλιστα οι 20 πόντοι είναι η δεύτερη καλύτερη αμυντική επίδοση των Saints φέτος μετά την ήττα με 13-16 από τους Giants. Ο Russell Wilson έμεινε χωρίς passing TD παρά τις 253 γιάρδες του ενώ είχε και ένα interception. Στο drive για το ένα και μοναδικό TD της επίθεσης των φιλοξενούμενων, δεν είχε ο ίδιος μεγάλη συμμετοχή, διότι προήλθε από ένα trick play και πάσα 43 γιαρδών του WR Tanner McEvoy. Επιπλέον μαζί με την υπόλοιπη επίθεση, απέτυχαν να σκοράρουν στην τελευταία κατοχή του παιχνιδιού. Η ήττα αυτή είναι οριακά εντός προγράμματος για τους Seahawks, αλλά είναι ένα δεύτερο συνεχόμενο αρνητικό αποτέλεσμα για την ομάδα του Pete Carroll η οποία φέτος δεν πείθει από την αρχή της χρονιάς.
Minnesota Vikings: Τα προβλήματα των Vikings στη θέση του tackle ήταν γνωστά πριν την έναρξη του παιχνιδιού. Δυστυχώς για τους πρωτοπόρους της NFC North, δεν μπόρεσαν να μπαλωθούν. Η επίθεση της ομάδας δεν έδωσε τη δυνατότητα στον QB Sam Bradford να ξεφορτώνεται γρήγορα τη μπάλα. Αποτέλεσμα ήταν ο τελευταίος να λαμβάνει αποφάσεις υπό πίεση. Τα 5 sacks που είχαν οι Bears “σκότωσαν” αρκετά drives των Vikings. Όσο καλή και να είναι φέτος η άμυνα των Vikings, οι 10 πόντοι ενεργητικό ήταν πολύ δύσκολο να υπερασπιστούν. Ειδικότερα όταν η άμυνα της ομάδας έδινε κάποια τόσο μεγάλα plays όπως οι 69 γιάρδες σε run του Jordan Howard ή δύο φορές 34 γιάρδες σε υποδοχές του Howard και πάλι και τους Alshon Jeffrey. Οι Vikings χρειάζονται ένα trade επειγόντως, αλλά ήδη έχουν δαπανήσει τόσα πολλά στην απόκτηση του Sam Bradford.
H άμυνα των Buccaneers: Οι Buccaneers δεν είναι μία κακή ομάδα επιθετικά. Απέδειξαν όμως ότι είναι πολύ κακοί αμυντικά. Για να καταλάβει κανείς τι συνέβη την Κυριακή, αρκεί να δει τις 626 γιάρδες της επίθεσης των Raiders και το απίστευτο 7,4 γιάρδες ανά επιθετική προσπάθεια. Είτε ήταν ο Jamize Olawale, είτε ο Amari Cooper, είτε ο Michael Crabtree, είτε ο Seth Roberts στην τελευταία φάση του παιχνιδιού, η άμυνα των Bucs δεν έκανε διακρίσεις και έδινε σε όλο το παιχνίδι απλόχερα τα μεγάλα plays. Το πως αυτό το παιχνίδι παραλίγο να λήξει ισόπαλο είναι ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια της αγωνιστικής. Ακόμα και το ρεκόρ που έκαναν οι Raiders στις ποινές, 23 ποινές για 200 γιάρδες ( !!!! ), δεν μοιάζει ικανή δικαιολογία.
Jacksonville Jaguars: Άλλη μία ήττα για τους Jaguars, πιο βαριά από τις υπόλοιπες διότι προήλθε από μία ομάδα εντός της division, που έχει παραπλήσιους στόχους. Το σκορ του ημιχρόνου ήταν 27-0 για τους γηπεδούχους, οι οποίοι έβαλαν το cruise control στο υπόλοιπο του αγώνα. Οι 22 πόντοι που πέτυχε το Jacksonville στο Β’ μέρος μόνο παρηγοριά μπορεί να χαρακτηριστεί. Τόσο επιθετικά όσο και αμυντικά οι Jaguars φάνηκαν λίγοι. Το running game είχε μόλις 48 γιάρδες, ενώ η άμυνα δεν κατάφερε να περιορίσει κανένα από τα αστέρια των αντιπάλων. Αν ο offensive coordinator, Greg Olson ήταν αυτός που πλήρωσε τη νύφη την 8η αγωνιστική, η φετινή εικόνα μίας ομάδας με νιάτα και ταλέντο, είναι σίγουρο ότι θα έχει και πιο υψηλά ιστάμενα θύματα στο μέλλον.
