Τελείωσε και η 13
η αγωνιστική! Αυτό σημαίνει ότι μένουν άλλα τέσσερα παιχνίδια για κάθε ομάδα, η βαρύτητα των οποίων θυμίζει playoffs για τις ομάδες που ακόμα κυνηγούν κάτι. Σε κάθε ομάδα λοιπόν υπάρχουν οι παίκτες-βαρόμετρα, στους οποίους οι προπονητές βασίζουν τον τρόπο παιχνιδιού και το playcalling. Είναι όμως η απόδοση 2-3 παικτών αρκετή για να καθορίσει την επιτυχία από την αποτυχία μίας ομάδας? Φυσικά και όχι! Γι’ αυτό λοιπόν θα ρίξουμε μία πιο προσεκτική ματιά στους παίκτες που πρέπει να πιάσουν υψηλά στάνταρ απόδοσης για να βοηθήσουν τις ομάδες τους να πετύχουν τους στόχους τους. Όχι δεν θα αναφερθώ σε QBs και υποψήφιους Hall of Famer, αυτοί συνήθως ανταπεξέρχονται στις απαιτήσεις.
AFC
Houston Texans (11-1):
Οι Texans είναι μία από τις ομάδες που ξεκίνησαν πολύ δυνατά το πρωτάθλημα. Βρίσκονται στην πρώτη θέση της AFC, αλλά δυστυχώς γι’ αυτούς στα τελευταία παιχνίδια έχουν κάνει κοιλιά. Η κοιλιά αυτή συνέπεσε με τον τραυματισμό του ILB Brian Cushing, τυχαίο; Καθόλου. Ο μικρός ηγέτης της ομάδας του Houston έκανε τα πάντα στο γήπεδο. Εκτός από την σπεσιαλιτέ του, την άμυνα απέναντι στο run, ο Cushing μπορούσε να μαρκάρει TE στον κεντρικό χώρο του γηπέδου, δηλαδή εμπόδιζε τις κοντινές και γρήγορες πάσες από τον QB. Ο QB χρειαζόταν περισσότερο χρόνο να πασάρει και ήταν έρμαιο στον ογκόλιθο JJ Watt ο οποίος φέτος είναι ο πρώτος παίκτης με πάνω από 15 sacks και 15 μπλοκαρισμένς πάσες. Το τελευταίο διάστημα η άμυνα του Houston έχει πέσει επίπεδο, είτε λόγω του τραυματισμού του Cushing, είτε επειδή υπάρχει κοιλιά στη φυσική κατάσταση της ομάδας. Αυτό πάντως που πρέπει να απασχολεί τους Τεξανούς είναι το αποτέλεσμα. Καθοριστικός παίκτης για να ανατραπεί η κατάσταση αυτή είναι ο πρωτοετής
Whitney Mercilus που επιλέχθηκε στον 1
ο γύρο του draft για να πλαισιώσει τον Watt στα άκρα της Defensive Line. Ως τώρα, αν και το δείγμα είναι μικρό, ο Mercilus δεν έχει παίξει άσχημα, αλλά σε καμία περίπτωση δεν έχει παίξει ως first round pick. Ειδικότερα με τα τρία τελευταία παιχνίδια του Houston να είναι απέναντι σε QBs όπως ο Tom Brady και ο Andrew Luck (2 φορές), υπάρχει τεράστια ανάγκη το pass rush των Texans να επιστρέψει στο επίπεδο που το έχουμε συνηθίσει τα τελευταία χρόνια.
New England Patriots (9-3):
Το να ισχυρισθεί κανείς ότι οι Patriots βασίζονται στον Brady και στον Welker είναι σαν να λέει ότι η μπάλα του football δεν είναι στρογγυλή. Ο γερο-Brady βασίζεται στον μικρόσωμο WR του για πολλών ειδών plays, όπως τα slant routes και τα screen plays. Μάλιστα ο συνδυασμός Welker και Gronkowksi, όταν ο τελευταίος ήταν υγιής, ήταν φονικός, αφού καμιά ομάδα δεν μπορούσε να σταματήσει τις κοντινές πάσες του Brady. Ο Lloyd είναι μία σαφώς πιο βελτιωμένη εκδοχή από τον Ochocinco (τώρα πλέον Chad Johnson) που θα παίζει κοντά στις γραμμές και θα ανοίγει την άμυνα, αλλά δεν έχει αποτελέσει ακόμα τουλάχιστον τον καταλύτη που ήλπιζαν στη Νέα Αγγλία. Σ’ αυτά πρέπει να προσθέσουμε και τις απουσίες των WRs Edelman και Branch λόγω τραυματισμού και είναι εύκολο κάποιος να καταλάβει ότι οι Patriots χρειάζονται έναν ποιοτικό receiver επιπλέον. Φυσικά αυτός είναι ο ΤΕ
Aaron Hernandez. Ο πιο ευκίνητος από τους δύο TE των Patriots πρόσφατα υπέγραψε την επέκταση του συμβολαίου του και πολλοί θεώρησαν ότι ο Belichick τον έχρισε αντικαταστάτη του Welker, ο οποίος το πιθανότερο είναι να αποτελέσει παρελθόν το καλοκαίρι. Από το σημείο αυτό και έπειτα, ο Hernandez κάνει τα πάντα για να κρατήσει τον Welker στη Foxboro. Ο τραυματισμός του τη δεύτερη αγωνιστική και η επιδείνωση του στον πρώτο αγώνα απέναντι στους Jets έκανε του Pats να ανησυχούν. Τα ευχάριστα νέα όμως ήταν ότι η επάνοδος του Hernandez συνέπεσε με την απουσία του άλλου ΤΕ, Gronkowski. Στο προηγούμενο παιχνίδι με το Miami, ο Hernandez επανήλθε αλλά φάνηκε σκουριασμένος έχοντας καθοριστικά drops που ανάγκασαν τους Patriots να κάνουν punt (δεν το συνηθίζουν φέτος). Ελπίδα του τεχνικού επιτελείου είναι ο Hernandez να κάνει καλά παιχνίδια απέναντι στο Houston και στο San Francisco τις δύο επόμενες εβδομάδες για να παραμείνουν οι Patriots σε τροχιά κατάκτησης της πρώτης θέσης.
Denver Broncos (9-3):
Βλέποντας το depth chart των Broncos θυμήθηκα τις καλές εποχές του Peyton Manning στην Ιντιανάπολις. Τότε που απέδειξε στο NFL ότι μπορεί να βγάλει όχι μόνο μία χρονιά αλλά μία ολόκληρη δεκαετία χωρίς RB και συνεπώς χωρίς running game. Με τον τραυματισμό του Willis McGahee, πρέπει να αρχίσει στα γεράματα να πετάει περισσότερες πάσες απ’ ότι στις δόξες του. Ειδικότερα όταν οι WRs του είναι οι ταλαντούχοι, αλλά άπειροι Thomas και Decker, η επιλογή της πάσας σε τόσο μεγάλο ποσοστό των επιθετικών plays, κάνει πολύ πιο πιθανά τα λάθη. Σε σχέση με άλλα αθλήματα όπου μία ομάδα μπορεί να ανακάμψει, στο Football είναι ελάχιστες οι περιπτώσεις όπου η ομάδα με τα περισσότερα λάθη νίκησε. Πέρσι υπό τον Tebow, οι Broncos ήταν προβλέψιμοι γιατί επέλεγαν συνέχεια run. Φέτος κινδυνεύουν να γίνουν προβλέψιμοι με την πάσα. Για να αποφευχθεί κάτι τέτοιο, πρέπει ο RB
Knowshon Moreno να πάρει και να αξιοποιήσει προσπάθειες. Εναλλακτικά, οι δύο TE
Dreessen και
Tamme να είναι πολύ πιο αποτελεσματικοί στον κεντρικό χώρο του γηπέδου. Αν καταφέρουν και ανεβάσουν απόδοση, θα μπορεί ο Manning να ξεφορτώνεται σ’ αυτούς γρήγορα την μπάλα όταν το pass rush γίνει ασφυκτικό.
Baltimore Ravens (9-3):
Οι Ravens είναι η μοναδική περίπτωση που πρέπει να ανέβει η απόδοση του προπονητικού τιμ και όχι τόσο των παικτών. Ο Ray Rice παίζει στα γνωστά υψηλά του επίπεδα και ο Joe Flacco παίζει στα γνωστά μέτρια του επίπεδα, αλλά ο offensive coordianator Cam Cameron επιλέγει να δίνει την μπάλα στον τελευταίο στα κρίσιμα σημεία. Από πλευράς έμψυχου δυναμικού οι LBs
Dannell Ellerbe και
Brendon Ayanbadejo πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι ο Ray Lewis θα είναι και του χρόνου στην ομάδα. Από την στιγμή της μετακόμισης της ομάδας στη Βαλτιμόρη και την μετονομασία σε Ravens, δεν έχει υπάρξει άλλος παίκτης στη θέση του ILB εκτός από τον θρυλικό και τρομακτικό ώρες ώρες, Ray Lewis. Για αυτούς τους νεαρούς παίκτες είναι ευκαιρία να ανεβάσουν τις μετοχές τους στο NFL, βοηθώντας την ομάδα τους να πετύχει το στόχο της. Ποιός ξέρει; Ίσως να παίζουν βασικοί αλλού την επόμενη χρονιά…
Indianapolis Colts (8-4):
Κανένας στην Ιντιανάπολις δεν έχει απαιτήσεις από αυτήν την ομάδα. Αυτό νομίζω ήταν το πρώτο που έπρεπε να αναφερθεί. Σε μία ομάδα λοιπόν που έχει ξεπεράσει κατά πολύ τους αρχικούς της στόχους και έχει ήδη πετύχει τέσσερις φορές περισσότερες νίκες από πέρσι, το πρώτο που λείπει είναι το άγχος. Δυστυχώς για τους Colts το δεύτερο που λείπει είναι η εμπειρία. Βετεράνοι υπάρχουν μόνο στην Offensive Line και στην άμυνα. Η άμυνα όμως δεν είναι το δυνατό χαρτί των Colts. Αν κερδίσουν φέτος σε αγώνα playoffs δε θα είναι επειδή έπαιξαν καλή άμυνα, θα είναι επειδή ο Luck κέρδισε το παιχνίδι με την επίθεσή του. Η επίθεση όμως αυτή είναι γεμάτη με νεαρούς παίκτες. Εκτός από κάποιους βετεράνους στην Offensive Line, η ομάδα μπορεί να βασίζεται μόνο στην εμπειρία του WR
Reggie Wayne, ο οποίος είναι πρώτος σε υποδοχές πάσας φέτος. Στόχος του Wayne δεν είναι να κάνει περισσότερα από αυτά που έχει ήδη κάνει έως τώρα φέτος, αλλά να τα επαναλάβει στα κρίσιμα τελευταία ματς και με δυνατές αντίπαλες άμυνες όπως αυτή των Texans. Με τις άμυνες να επικεντρώνονται στον Wayne οι υπόλοιποι νεαροί receivers θα έχουν ευκολότερο έργο. Από τους νεαρούς παίκτες, αυτός που οπωσδήποτε πρέπει να κάνει καλά παιχνίδια είναι ο RB
Brown. Το running είναι απαραίτητο για να κρατάει την άμυνα πίσω. Αν το running δεν προκαλεί απειλή, η άμυνα θα φέρνει περισσότερους παίκτες να πρεσάρουν τον QB και αυτά δεν είναι ποτέ καλά νέα, όχι μόνο για τους Colts αλλά για οποιαδήποτε ομάδα.
Pittsburgh Steelers (7-5):
Μία ομάδα που έχει τραβήξει αυτά που έγιναν στο Pittsburgh φέτος, θα ήταν ήδη επιτυχημένη. Όχι όμως στο Pittsburgh. Ο Head Coach Mike Tomlin, είδε αρχικά τους Polamalu, Harrison και Woodley να χάνουν τα πρώτα παιχνίδια. Στη συνέχεια τραυματίστηκαν παίκτες στην Offensive Line, στη συνέχεια ο QB Ben Roethlisberger και τέλος ο δεύτερος QB Leftwich. Οι Steelers όμως είναι ακόμα εδώ και με μία νίκη-δήλωση μέσα στην έδρα των Ravens έμειναν ζωντανοί στην διεκδίκηση ενός wild card εισιτηρίου. Αστάθμητοι παράγοντες για την υπολοιπόμενη πορεία του Pittsburgh θα είναι ο WR
Mike Wallace και όποιος από τους τρεις RBs είναι υγιής για να ξεκινήσει βασικός. Ο Wallace παρέμεινε στην Πε
νσυλβάνια το καλοκαίρι αλλά με βραχυχρόνιο συμβόλαιο. Η απόφαση της διοίκησης των Steelers να ανανεώσει τον έταιρο νεαρό WR Antonio Brown, εκνεύρισε τον Wallace. Η απόδοση του έπεσε και ήταν εμφανής η αδιαφορία ως τώρα. Μάλιστα αν δεν είχε τραυματιστεί ο Brown τώρα δεν θα δηλωνόταν βασικός στο depth chart της ομάδας. Στο τελευταίο παιχνίδι των Steelers όμως έπιασε πολύ καλή απόδοση και βοήθησε τον QB Charlie Batch να πάρει την πρώτη του νίκη. Πλέον απομένει να ανεβάσουν την απόδοση τους οι RBs της ομάδας,
Mendenhall, Redman και
Dwyer των οποίων τα fumbles είχαν κοστίσει στην ομάδα στην ήττα απέναντι στους Browns.
Cincinnati Bengals (7-5):
Το Cincinnati φιλοδοξεί φέτος να επαναλάβει την περσινή πορεία του που εξέπληξε όλο το NFL. Τα pick των δύο πρώτων γύρων του draft του 2010, AJ Green (WR, 1
ος γύρος) και Andy Dalton (QB, 2
ος γύρος), συνδυάστηκαν στην πρώτη τους χρονιά για να οδηγήσουν την ομάδα του Οχάιο στα playoffs. Οι Bengals νίκησαν όλες τις πιο αδύναμες από αυτούς ομάδες και έχασαν από όλες τις δυνατότερες. Παρά την ήττα στα Playoffs από τους Texans, η συμμετοχή και μόνο σε τόσο κρίσιμο παιχνίδι ήταν απαραίτητο εφόδιο για την πρόοδο του νεαρού διδύμου. Με τις προσθήκες του φετινού draft να καλύπτουν κενά στην άμυνα και την απόκτηση του Benjarvus Green Ellis οι Bengals έχουν όλα τα κομμάτια για να πρωταγωνιστήσουν τα επόμενα χρόνια. Προς το παρόν όμως, η απειρία του QB συνεχίζει να είναι εμφανής στην ομάδα, αλλά τουλάχιστον οι Bengals έχουν νικήσει δυνατότερες ομάδες και νιώθουν σαφώς πιο έτοιμοι. Με τις μακρινές πάσες να καταλήγουν στον Green, τον Green Ellis να παίζει καλά ως RB και την άμυνα να παίζει σε σταθερά καλά επίπεδα, το μόνο που λείπει στο Cincinnati για να ανέβει επίπεδο είναι οι κοντινές πάσες. Για το ρόλο αυτό οι Bengals είχαν επενδύσει ένα first round draft pick στον ΤΕ
Jermaine Gresham. Τα 3 χρόνια που παίζει στην ομάδα, ο Gresham έχει δείξει σημεία ανωριμότητας και αστάθειας. Τα πολλά πέναλτι και τα πολλά νεύρα τον εμποδίζουν να κερδίσει την εμπιστοσύνη του προπονητή του και να γίνει ο τέταρτος πόλος της νεανικής αυτής επίθεσης. Στα 5 παιχνίδια μετά την bye week όμως, ο Gresham έχει πολύ καλή απόδοση (268y και 3 TDs) και αποτελεί έναν από τους βασικούς παράγοντες του νικηφόρου σερί των Bengals. Στα επόμενα παιχνίδια το Cincinnati έχει να αντιμετωπίσει τους αντιπάλους του εντός της division. Οι ομάδες αυτές έχουν καλούς pass rusher τους οποίους πρέπει να μπολοκάρει στα running plays και γρήγορους LB τους οποίους πρέπει να νικήσει στα passing plays. Η απάντηση στο αν θα τα καταφέρει θα κρίνει κατά πολύ την έκβαση των αγώνων αυτών.
NFC
Atlanta Falcons (11-1):
Στην Georgia έχουν αρχίσει να προετοιμάζονται για το Division game. Με τα 3 παιχνίδια διαφοράς από τον δεύτερο , οι Falcons έχουν εξασφαλίσει ουσιαστικά το πλεονέκτημα έδρας σε όλη την διάρκεια των playoffs. Στα τελευταία αυτά παιχνίδια η απόδοση ορισμένων παικτών θα καθορίσει την επιθετική στρατηγική της ομάδας στα playoff παιχνίδια. Στο περσινό wild card παιχνίδι η ομάδα της Atlanta διαλύθηκε από τους μετέπειτα πρωταθλητές Giants. Στο παιχνίδι αυτό φάνηκε ότι το running game της Atlanta έχει ελλείψεις και ο RB Turner δεν είναι πλέον «burner». Η Ατλάντα δεν μπορεί και φέτος να είναι αξιόπιστη στις 3&short περιπτώσεις και αυτό την κάνει μονοδιάσταση. Φυσικά οι καλές ομάδες που έχουν να αντιμετωπίσουν οι Falcons δε θα χαριστούν σ’ αυτά τα μειονεκτήματα. Δυστυχώς για τους Falcons φέτος δεν αντιμετώπισαν τις καλές άμυνες ακόμα. Τα πιο δύσκολα παιχνίδια που έπαιξαν ήταν με τους Broncos στις αρχές και τους Saints, ενώ το μόνο δύσκολο παιχνίδι που απομένει είναι το εντός έδρας εναντίον των Giants. Μπορεί οι αντίπαλοι να μην αποτελούν αξιόπιστο μέτρο σύγκρισης αλλά αν η
Offensive Line και ο
Turner επιβάλουν το ρυθμό τους σ’ αυτά τα τελευταία παιχνίδια, η πίστη όλων στο στρατόπεδο των Falcons για το running game θα επιστρέψει.
San Francisco 49ers (8-3-1):
Οι 49ers δεν διανύουν και την καλύτερη περίοδο τους. Μετά από την ισοπαλία με τους αδύναμους Rams ήρθε η ήττα στον επαναληπτικό μεταξύ τους αγώνα. Αυτό το παιχνίδι απέδειξε ότι μπορεί να έχουν απασχολήσει το NFL με την αμφιλεγόμενη αλλαγή στην θέση του QB και να έκαναν μία εντυπωσιακή νίκη στη Νέα Ορλεάνη, αλλά τα αδύναμα σημεία της ομάδας παραμένουν και είναι ακόμα εμφανή. Δυνατό σημείο της ομάδας είναι η άμυνα, κυρίως απέναντι στο run. Στην άμυνα κατά της πάσας οι 49ers είναι διπρόσωποι αφού από τη μία έχουν τον πρώτο παίκτη σε sacks στο πρωτάθλημα, Aldon Smith και από την άλλη έχουν μία μέτρια secondary defense. Στα επόμενα παιχνίδια οι 49ers θα αντιμετωπίσουν ομάδες που βασίζονται στο τρέξιμο με εξαίρεση στους Patriots. Ζητούμενο είναι η διατήρηση της δεύτερης θέσης που εξασφαλίζει μία σημαντική εβδομάδα ρεπό πριν τα playoffs. Οι παίκτες που θα σηκώσουν το αμυντικό βάρος της ομάδας είναι οι LBs. Όλοι τους. Οι επόμενοι αντίπαλοι θα προσπαθήσουν να τρέξουν την μπάλα, όχι τόσο εσωτερικά ανάμεσα από τους Guards αλλά και στην εξωτερική κερδίζοντας τις μάχες στην άκρη της γραμμής. Ειδικότερα κόντρα στους Patriots οι LBs θα έχουν δύσκολο έργο αφού θα πρέπει να προσέχουν τoν εκάστοτε RB και να ντουμπλάρουν τους Welker και Hernandez, οι οποίοι αρέσκονται να κινούνται κεντρικά. Οι κύριοι
Brooks, Bowman, Willis και Smith θα αντιμετωπίζουν κάθε εβδομάδα και διαφορετική πρόκληση, το αν θα τα καταφέρουν ή όχι θα καθορίσει και το ταβάνι αυτής της ομάδας. Άλλωστε η επιτυχία της ομάδας βασίζεται στην επιτυχία της άμυνας και η επιτυχία της άμυνας στη δική τους απόδοση.
Green Bay Packers (8-4):
Οι Packers στην αρχή της σεζόν είχαν προβλήματα με την Offensive Line τους και στηρίχθηκαν στις επιδόσεις του RB Cedric Benson στο run. Όταν τα ξεπέρασαν ο Benson τραυματίστηκε και ο Rodgers γύρισε και πάλι στο μονοδιάστατο παιχνίδι των Packers όπου σε κάθε play επέλεγαν να πασάρουν. Αρχικά οι Packers έδειχναν να επανέρχονται στην ομάδα της προηγούμενης διετίας αλλά οι τραυματισμοί των Jennings και Nelson στέρησαν τον Rodgers από τα όπλα του. Αν προσθέσει κανείς και την κακή χρονιά του Finley, θα συνειδητοποιήσει ότι ο Rodgers έβγαλε τόσα παιχνίδια με τους Randal Cobb και James Jones ως τους βασικούς του WRs. Φυσικά και το επίπεδο της ομάδας του Green Bay δεν είναι το ίδιο με τα προηγούμενα χρόνια, αλλά με τον Rodgers στο τιμόνι κάθε χρονιά ο στόχος είναι το Super Βowl. Στα επόμενα παιχνίδια οι Packers αντιμετωπίζουν τους αντιπάλους της κατηγορίας τους με εξαίρεση το παιχνίδι απέναντι στο Tennessee. Εκτός από την σημασία της πρωτιάς στην ανταγωνιστική NFC North, σημαντικό ρόλο παίζει και η θέση στην κατάταξη της περιφέρειας. Στην αμφίρροπη κατηγορία την διαφορά για τους Packers μπορεί να κάνει ο
Greg Jennings, χρόνια τώρα ο πιο αξιόπιστος WR της ομάδας και δεξί χέρι του Rodgers. Αν επανέλθει κοντά στα αγωνιστικά του στάνταρ οι Packers ανεβαίνουν επίπεδο αγωνιστικά και ξεχωρίζουν βαθμολογικά από τους Bears και τους Vikings. Αν όχι τότε τα προβλήματα πολλαπλασιάζονται αφού ο δεύτερος WR Jordy Nelson, ξανατραυματίστηκε.
New York Giants (7-5):
Οι πρωταθλητές βρίσκονται σε μία γνώριμη θέση φέτος. Παλεύουν να σώσουν την παρτίδα στις τελευταίες αγωνιστικές αφού από το Νοέμβριο και μετά κάνουν ό,τι μπορούν για να χαραμίσουν το καλό τους ξεκίνημα. Οι γίγαντες ίσως είναι η πιο απρόβλεπτη ομάδα στο NFL. Τη μία αγωνιστική νικάνε τους 49ers και τους Packers και την επόμενη χάνουν από τους Bengals και τους Redskins. Το πρόγραμμα των πρωταθλητών περιλαμβάνει αναμετρήσεις με τους Saints, τους Falcons, τους Ravens και τους Eagles, όχι και τόσο εύκολο λοιπόν. Τουλάχιστον οι ομάδες αυτές έχουν ένα κοινό αδύναμο σημείο, δεν μπορούν να σταματήσουν το run. Καλά μαντέψατε o RB Ahmad Bradshaw πρέπει να πάρει αρκετές προσπάθειες και να τις αξιοποιήσει. Με την απώλεια του Jacobs στην Free Agency, οι Giants δεν έχουν πλέον το υπολογίσιμο running game των προηγούμενων ετών το οποίο λειτουργούσε ως αντίβαρο στο passing game του οποίου ηγείται ο QB Eli Manning. Δεν είναι όμως ευθύνη του Bradshaw που το running game σε κάποιους αγώνες είναι έως και ανύπαρκτο. Η OL των Giants είναι απαράδεκτη φέτος. Το run ποτέ δεν ήταν το φόρτε τους αλλά φέτος έχουν πέσει και εκεί επίπεδο. Επιπλέον έχουν δυσκολίες και στην προστασία του Manning ειδικότερα με την επιστροφή του RT
Diehl, ο οποίος δεν γύρισε στην καλύτερη φόρμα. Ζητούμενο για την
Offensive Line είναι να σφύξει τα δόντια, να αποκτήσει την απαιτούμενη ομοιογένεια και συγχρονισμό και να αντέξει την κούραση, την πίεση και τους τραυματισμούς για να κάνει ένα καλό Δεκέμβρη. Άλλωστε οι Giants έχουν αποδείξει ότι τον Ιανουάριο αλλάζει το κλίμα στο East Rutherford.
Chicago Bears (8-4):
Πριν από μερικές εβδομάδες θα έβαζα το Chicago στις ομάδες που θα έχουν αποτύχει αν δεν φτάσουν στο Superbowl. Μετά την καταστροφική γι’ αυτούς προηγούμενη αγωνιστική, οι απαιτήσεις έχουν σαφώς μειωθεί. Με τραυματισμούς 6 (!) βασικών παικτών, είναι δύσκολο να μείνει οποιαδήποτε ομάδα ανεπηρέαστη. Όχι, δεν χάνουν όλοι οι παίκτες την χρονιά, αλλά τα επόμενα παιχνίδια στα οποία θα απουσιάσουν είναι τόσο καθοριστικά που μπορούν ακόμα να στερήσουν από τους Bears το πλεονέκτημα έδρας για το οποίο έκαναν τόσες πολλές υπερβάσεις μέσα στη σεζόν. Την διαφορά στα υπολειπόμενα αυτά παιχνίδια πρέπει να κάνει ο
Lance Briggs, ο ένας από τους δύο ογκόλιθους στη γραμμή των LBs των Bears. Ο έταιρος, Brian Urlacher, MLB και αρχηγός της ομάδας, δεν θα ξαναπαίξει φέτος. Δυστυχώς για τους Bears είναι πολύ αργά για να ψάξουν ηγέτες στην επίθεση, αφού μία ενδεχόμενη αλλαγή στον τρόπο επίθεσης θα σήμαινε επαναπροσδιορισμό όλου του Playbook και αυτό φυσικά δεν γίνεται σε μία μέρα. Το όποιο game plan θα ετοιμάσει ο Lowie Smith για τα υπόλοιπα παιχνίδια και για τα playoffs θα βασίζεται κυρίως στο δυνατό του χαρτί, στην άμυνα.
Seattle Seahawks (7-5):
Σε μία ομάδα που έχει ξεπεράσει τον χαρακτηρισμό «σούπερ έκπληξη», είναι δύσκολο να απαιτήσεις από κάποιο παίκτη να ανεβάσει την απόδοση του. Κι όμως! Υπάρχει ένας που μπορεί ακρετά περισσότερα και ίσως αποτελέσει τον άσσο στο μανίκι του Pete Carrol στα playoffs. Φυσικά δεν είναι αμυντικός αφού η άμυνα του Seattle έχει παίξει καλά και δεν είχε κοιλιά μέσα στη σεζόν. Είναι ο TE
Zach Miller, ο οποίος διανύει τη δεύτερη χρονιά του στους Seahawks και αν πέρυσι ήταν λογικό να έχει μία μέτρια χρονιά με QB τον Tavaris Jackson, φέτος όμως δεν έχει δικαιολογία. Οι Seahawks επικεντρώνονται βέβαια στο run με τον Lynch να κάνει πολύ καλή σεζόν, αλλά πού και πού αναθέτουν στον QB Wilson να πετάξει «βόμβες» 25+ γιαρδών. Αυτό που τους λείπει είναι μία λύση για τις κοντινές πάσες ώστε να ανοίξουν την αντίπαλη άμυνα και να ελευθερώσουν τον κεντρικό χώρο ώστε ο Lynch να σέρνει στο πέρασμα του λιγότερους αντιπάλους απ’ ότι κάνει τώρα.
Washington Redskins (6-6):
Οι Redskins επιτέλους δείχνουν να έχουν βρει καλό QB (όσο είναι ακόμα υγιής). Τον QB όμως πρέπει να τον πλαισιώσουν με το απαιτούμενο ταλέντο στην επίθεση για να μπορεί να παίξει στο 100% των δυνατοτήτων του. Στην περασμένη offseason ξόδεψαν αναμφίβολα πολλά λεφτά και συνεπώς χώρο στο salary cap για να αποκτήσουν WRs για τον πρωτάρη QB. Αυτό που τους λείπει είναι μία πολύ καλή Offensive Line, το «καλή» δεν είναι αρκετό. Ίσως μπορεί να είναι ακρετό απέναντι σε αδύναμες ομάδες, αλλά QB της αξίας του RG3 δεν αρκούνται στα εύκολα παιχνίδια, θέλουν να κερδίσουν και στα playoffs. Αυτός λοιπόν πρέπει να είναι ο στόχος των Redskins στο σχεδιασμό της επόμενης χρονιάς, τη φετινή όμως τι γίνεται; Το φάρμακο στα προβλήματα της OL είναι το play action. Η παραλλαγή ένος passing play, το οποίο φαίνεται να είναι running play. Η άμυνα συνήθως τσιμπάει και ο QB έχει όλο το χρόνο να πασάρει. Η επιτυχία του play action όμως βασίζεται στο running game. Αν το running game προκαλεί ζημιά στην άμυνα, οι αμυντικοί είναι πολύ πιθανότερο να «χάψουν» ένα play action. Αυτός είναι λοιπόν ο λόγος που ο RB έκπληξη
Alfred Morris (5
ο γύρο του draft), είναι ο αστάθμητος παράγοντας για την είσοδο των Redskins στα playoffs. Επιπλέον η παρουσία του RG3 και η ικανότητα του στο τρέξιμο, του δίνει τη δυνατότητα να τρέξει αυτός τη μπάλα στο play action και όχι να πασάρει. Το play αυτό έχει επιλεγεί πολλές φορές από τους Redskins και έχει κερδίσει αγώνες. Φυσικά δεν θα ήταν δυνατόν αν δεν υπήρχε το running game.
Tampa Bay Buccaneers (6-6):
Οι φετινοί Bucs είναι άλλη μία ομάδα έκπληξη που κανένας δεν υπολόγιζε ότι θα βρίσκοταν σε θέση να διεκδικήσει ένα wild card σ’ αυτό το σημείο της σεζόν. Η επιτυχία αυτή οφείλεται σε τέσσερις βασικούς λόγους. Ο πρώτος λέγεται Vincent Jackson, o δεύτερος Doug Martin, ο τρίτος η βελτίωση του Josh Freeman ο οποίος δεν πουλάει τη μπάλα τόσο εύκολα και τέλος η πειθαρχία που έχει επιβάλει ο Head Coach Greg Schiano. Για να μείνουν ζωντανοί οι Bucs πρέπει να κερδίσουν τα μισά τουλάχιστον από τα εναπομείναντα παιχνίδια τους. Οι αντίπαλοι κατά σειρά: Eagles, @Saints, Rams, @Falcons. Έστω ότι κερδίζουν τα εντός έδρας παιχνίδια τους, έχουν να αντιμετωπίσουν πολύ καλές ομάδες εκτός έδρας. Οι Saints και οι Falcons βασίζονται, δυστυχώς για τους Bucs, στην πάσα. Με δεδομένο ότι οι CBs της ομάδας δεν έχουν την απαιτούμενη εμπειρία, τα κάστανα από τη φωτιά πρέπει να βγάλουν οι δύο Safeties. Ο πρώτος είναι ο 37χρονος Ronde Barber, που ήδη έχει κάνει πολύ καλή σεζόν με 4 ΙΝΤs. Μάλιστα την τελευταία αγωνιστική έγινε ο πρώτος παίκτης στην ιστορία των Buccaneers σε Ιnterceptions. Φυσικά το να απαιτήσει κάποιος από τον Barber να παίξει καλύτερα στα γεράματα δεν είναι τόσο ρεαλιστικό. Μπορεί όμως να το κάνει από τον αντικαταστάτη του
Mark Barron, έβδομο φετινό pick στον 1
ο γύρο του Draft. Όχι πως δεν έχει παίξει καλά ως τώρα, αλλά όλοι κρίνουν τον Barron ως rookie. Ο ίδιος πρέπει να είναι πιο αυστηρός με τον εαυτό του και να ανέβει αγωνιστικά επίπεδο γρηγορότερα του αναμενομένου, αν θέλει να επιβεβαιώσει τις διθυραμβικές κριτικές των scouts που του έδωσαν τόσο υψηλή θέση στο draft.