
Το ταξίδι στην ιστορία συνεχίζεται με το NFLGreece, και αυτή τη φορά θα σας μεταφέρουμε στις δεκαετίες του 60′ και του 70′, όταν οι Pittsburgh Steelers ξεκίνησαν να χτίζουν την δυναστεία τους. Στον πρώτο γύρο του draft για το 1969 οι Steelers είχαν επιλέξει τον Charles Edward Greene, από το κολλέγιο του North Texas, για την θέση του defensive tackle. Ο Greene, ο οποίος έμεινε γνωστός με το ψευδώνυμο “Mean” Joe Greene, αγωνίστηκε με την φανέλα των Steelers συνολικά 13 χρόνια (1969–1981), κατακτώντας τέσσερα πρωταθλήματα Super Bowl. Θεωρείται ένας από τους καλύτερους defensive linemen στην ιστορία του αθλήματος. Το πάθος που επέδειξε μαζί με τις ηγετικές του ικανότητες ήταν αυτά που έκαναν τους Steelers πρωταθλητές και μια από τις καλύτερες ομάδες όλων των εποχών. Ο Greene αποτελεί έναν από τους βασικούς αθλητές που άλλαξαν την ιστορία των Steelers.

Ο Joe Greene γεννήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου του 1946 στο Temple του Texas. Εκεί αγωνίστηκε στο γυμνάσιο της περιοχής για τους Dunbar Panthers. Εξαιτίας της χαμηλής ανταγωνιστικότητας του πρωταθλήματος, ο Greene δεν δημιούργησε το κατάλληλο “βιογραφικό”, ώστε να αποσπάσει εύκολα μια υποτροφία στα κολλέγια της χώρας. Κατάφερε όμως έστω και δύσκολα να πάρει την υποτροφία για το North Texas State University όπου και φοίτησε από το 1966 έως το 1968. Η παρουσία του στην ομάδα ήταν καθοριστική για το 23–5–1 ρεκόρ που πέτυχε εκείνο το διάστημα. Στα 29 παιχνίδια που αγωνίστηκε ως defensive tackle πρωταγωνίστησε, με την ομάδα του πανεπιστημίου να μένει γνωστή για την καλή της αμυντική της λειτουργία. Η συμμετοχή του στην All-America team ήταν το επιστέγασμα της καλής του παρουσίας στην ομάδα. Ο προπονητής του στο κολλέγιο ο Rod Rust, είχε δηλώσει ότι μπορούσε εύκολα να κάνει ένα μεγάλο defensive play γυρνώντας την ροή ενός αγώνα και η ταχύτητά του σε συνδυασμό με την δύναμη του τον έκανε φόβητρο για κάθε αντίπαλο. Μέσα στον αγωνιστικό χώρο τα δολοφονικά του ένστικτά προκαλούσαν τρόμο, με τις ακραίες αντιδράσεις του να του δίνουν και το ψευδώνυμο του Mean Joe Greene.
Το 1969 ο Greene επιλέχθηκε στην τέταρτη θέση του πρώτου γύρου από τους Pittsburgh Steelers, μια κίνηση που ήταν δυσάρεστη έκπληξη και για τις δύο πλευρές. Εκείνη την εποχή οι Steelers δεν αποτελούσαν ένα σταθερό σύνολο, και κάθε χρόνο απογοήτευαν με τις εμφανίσεις τους. Συγκεκριμένα το 1968 ολοκλήρωσαν την χρονιά με το ισχνό ρεκόρ του 2-11-1. Όσο για τον Joe Greene είχαν γραφτεί διάφορα άρθρα στα οποία ανέφεραν ότι η επιλογή του θα αποτελέσει μια ακόμη αποτυχία για την ομάδα, μιας και κανείς δεν γνώριζε τον παίκτη έως και την ημέρα του draft. Μάλιστα ο Director της ομάδας, Joe Gordon, στην λίστα της προετοιμασίας σημείωσε το όνομα του Greene ώς “Joe Who?”. O ίδιος ο Greene έχει δηλώσει ότι η επιλογή του από τους Steelers τον είχε απογοητεύσει, καθώς θα αγωνιζόταν σε μια ομάδα η οποία δεν είχε άμμεσο στόχο τον πρωταθλητισμό. Μάλιστα τo γνωστό σε όλους μας σήμα κινδύνου SOS, στην πόλη του Pittsburgh δεν σήμαινε το ίδιο, αλλά την φράση Same Old Steelers… Στην πρώτη του προπόνηση κατά την προετοιμασία της ομάδας το καλοκαίρι του 1969, οι βετεράνοι ήθελαν να του κάνουν την ζωή δύσκολη ώστε να αποδείξουν ότι ο κόσμος του NFL είναι πολύ σκληρός για τον Greene. Συγκεκριμένα ο βασικός center της ομάδας προσπάθησε να τον πετάξει στο έδαφος αλλά ο Greene σχετικά εύκολα τον σήκωσε στον αέρα, και στην συνέχεια επιτέθηκε στον running back της ομάδας. Όλοι έμειναν άφωνοι. Στην πρώτη του χρόνια ανακυρήχθηκε NFL Defensive Rookie of the Year δικαιώνοντας την επιλογή του προπονητή της ομάδας, Chuck Noll. Οι Steelers όμως τερμάτισαν την χρονιά με μία μόλις νίκη στα 14 παιχνίδια της regular season. Η εικόνα παρέμενε προβληματική για την ομάδα του Pittsburgh.

Η κυριαρχία του μέσα στον αγωνιστικό χώρο ήταν αδιαμφισβήτητη, αφού μπορούσε να σταματήσει κάθε επιθετικό πλάνο των αντιπάλων. Oι μάχες με τους αντίπαλους αθλητές έχουν μείνει στην ιστορία, καθώς όπως έχουν δηλώσει αρκετοί συναθλητές του ο Greene παρέμενε ήρεμος αλλά όταν κάποιος τον προκαλούσε γινόταν άλλος άνθρωπος. Τα νεύρα και ο οξύθυμος χαρακτήρας του γινόταν ανεκτός από την ομάδα, μιας και ήλπιζαν ότι τα αθλητικά του προσόντα θα βοηθούσαν την ομάδα να πρωταγωνιστήσει μελλοντικά. Η επιθυμία του για νίκη ήταν αυτή που έσπρωχνε τους υπόλοιπους συναθλητές του να γίνουν καλύτεροι και να ανεβάσουν το επίπεδο τους. Στο παιχνίδι της regular season του 1970 απέναντι στους Eagles, λίγο πριν την λήξη του αγώνα ένα first down ηταν αρκετο να ώστε οι Eagles να κατακτήσουν την νίκη. Oι Eagles κατάφεραν να κερδίσουν τον αγώνα και ο Greene δεν το πήρε ψύχραιμα. Ο Greene εξαγριώθηκε για το γεγονός ότι οι διαιτητές δεν καταλόγιζαν τα holding penalties εις βάρος των αντιπάλων και λίγο πριν το snap αρπάζει την μπάλα από τον αντίπαλο center, και γεμάτος οργή πέταξε με όλη του την δύναμη την μπάλα στις εξέδρες, αποχωρώντας από τον αγωνιστικό χώρο. Κατά την διάρκεια ενός αγώνα απέναντι στους Chicago Bears ο Greene πλησίασε τον αντίπαλο linebacker Dick Butkus, και τον έφτυσε στο πρόσωπο. Ο λόγος; Η άμυνα των Bears είχε μηδενίσει την επίθεση των Steelers. Ο Greene εξαγριωνόταν όταν οι αντίπαλοι offensive linemen τον τραβούσαν και τον κρατούσαν από την φανέλα και συνήθως αντιδρούσε με μπουνιές και κλωτσιές. Όλα αυτά τα κρούσματα απειθαρχίας ίσως ήταν μοιραία σε άλλες ομάδες, αλλά ο ιδιοκτήτης των Steelers σχολίαζε ότι όλα αυτά δείχνουν το πάθος που θα τους οδηγούσε στην κορυφή. Δεν είχε άδικο… Τα επόμενα τρία χρόνια η ομάδα είχε αρνητικό ρεκόρ στην regular season αλλά το μέλλον έμοιαζε ελπιδοφόρο.
Ο Greene αποτέλεσε τον ακρογωνιαίο λίθο της κυριαρχίας των Steelers. To 1972 πέτυχε 11 sack (προσωπικό ρεκόρ) και οι Steelers προκρίθηκαν στα playoff για πρώτη φορά στην ιστορία τους. Στο παιχνίδι απέναντι στους Houston Οilers η νίκη ήταν επιτακτική για την ομάδα, αλλά οι τραυματισμοί δεν τους έκαναν φαβορί. Ο Greene πέτυχε πέντε sack και ένα fumble recovery που επισφράγισε την νίκη της ομάδας του. Απέδειξε ότι είναι ο ηγέτης όχι μονο της άμυνας αλλά και ολόκληρης της ομάδας. Η πορεία όμως των Steelers σταμάτησε στους τρομερούς Miami Dolphins στον τελικό της AFC. Την επόμενη χρονιά οι Steelers ολοκλήρωσαν την regular season με 10-4 ρεκόρ και βρέθηκαν αντιμέτωποι με τους Oakland Raiders για τα Divisional Playoffs. Ηττήθηκαν και το όνειρο του Super Bowl πήρε αναβολή για ακόμη μια χρονιά. Η υπομονή του Greene όμως έφτανε στα όρια της. Στο παιχνίδι απέναντι στους Houston Oilers η επίθεση δεν απέδωσε τα αναμενόμενα και η ήττα εξόργισε τον Joe Greene. Στην πρώτη προπόνηση της ομάδας έπειτα από τον αγώνα, ο αθλητής μάζεψε όλα τα πράγματά του και ήταν έτοιμος να αποχωρήσει. Για καλή τύχη του ίδιου αλλά και των Steelers, στο δρόμο του Greene βρέθηκε ο Lionel Taylor, receiving coach των Steelers. Ο έμπειρος coach συζήτησε μαζί του και τον έπεισε να αλλάξει γνώμη και να παραμείνει στην ομάδα. Εκείνη την χρονιά ο Greene κέρδισε τον τίτλο του defensive player of the year (1974). Η νέα του τακτική στην οποία στεκόταν ανάμεσα στον guard και τον center της αντίπαλης ομάδας τον οδήγησε στην κορυφή. Οι Steelers για ακόμη μια χρονιά είχαν προκριθεί στα playoff. Ξεπερνώντας εύκολα το εμπόδιο των Buffalo Bills με σκορ 32-14, προκρίθηκαν στον τελικό της AFC. Αντίπαλοί τους οι Oakland Raiders των John Madden, Κen Stabler και Jim Otto. Ο John Madden είχε δηλώσει ότι οι Raiders ήταν η καλύτερη ομάδα, και εύκολα θα κέρδιζαν τους Steelers. Ο προπονητής των Steelers Chuck Noll μάζεψε την ομάδα και τους είπε ότι η καλύτερη ομάδα δεν είναι οι Raiders, αλλά “Είναι αυτή που κάθεται σε αυτό το δωμάτιο”. Αυτός που αντέδρασε με μεγαλύτερο ενθουσιασμό ήταν ο Greene, και πέταξε ένα τραπεζάκι στον αέρα και η γροθιά του στον αέρα γέμισε με πάθος τους συμπαίκτες του. Το κλίμα ήταν άριστο στα αποδυτήρια της ομάδας, και ο Greene ένιωθε πιο σίγουρος από ποτέ. Οι Pittsburgh Steelers κέρδισαν το πρώτο τους τίτλο στον τελικό της AFC και προκρίθηκαν στο Super Bowl IX. Ο Greene είχε ένα sack και ένα tackle απέναντι στους Raiders, με τις μονομαχίες του σε όλη την διάρκεια του αγώνα με την Offensive line να αποτελούν ίσως ένα από τα καλύτερα match up της ιστορίας του αθλήματος. Στον τελικό η νίκη ήταν μονόδρομος για τους Steelers. O Greene ήταν ασταμάτητος και σε εκείνο το παιχνίδι, και με ένα interception και ένα κρίσιμο fumble recovery στις πέντε γιάρδες των Steelers δεν άφησε πολλά περιθώρια στην επίθεση των Vikings. Τελικό σκορ 16-6 υπέρ των Steelers και το πρώτο πρωτάθλημα για την πόλη του Pittsburgh ήταν γεγονός.
H αρχή είχε πραγματοποιηθεί και οι Steelers ήταν ασταμάτητοι για τα επόμενα πέντε χρόνια, καθώς κατέκτησαν το Super Bowl ακόμη τρείς φορές. Συγκεκριμένα κατέκτησαν τα Super Bowl X, Super Bowl XIII και Super Bowl XIV, με τον Greene να σταματά κάθε αντίπαλη επίθεση που βρισκόταν στο διάβα του. Η δυναστεία των Steelers την δεκαετία του 70′ είναι ίσως η κορυφαία στην ιστορία των αθλήματος του NFL. Αγωνίστηκε συνολικά σε 182 από τα 190 παιχνίδια της ομάδας του, έχοντας 91 συνεχόμενα στην αρχή της καριέρας του. Το ψευδώνυμο του “Steel Curtain defense” είναι προς τιμήν της άμυνας των Steelers η οποία χτίστηκε με βάση τον Joe Greene. Η παρουσία του και μόνο ήταν αρκετή για οποιαδήποτε ομάδα για να κερδίσει πολλά παιχνίδια.
Ο ίδιος o αθλητής έχει δηλώσει ότι θα ήθελε να τον θυμούνται όχι ως τον Mean Joe Greene, αλλά ώς έναν αθλητή που προσπάθησε με όλες του τις δυνάμεις για 13 συνεχόμενα χρόνια, και κατάφερε να κατακτήσει τέσσερα πρωταθλήματα. Θα ήθελε να τον θυμούνται ως πρότυπο της αγωνιστικής θέλησης για την κατάκτηση της πρωτιάς. Aποτελεί έναν από τους πιο κυριαρχικούς παίκτες στην ιστορία του παιχνιδιού. Με την δύναμη και τις ικανότητές του δεν άφηνε σχεδόν κανένα περιθώριο αντίδρασης στους αντιπάλους του. To 1987 εισήχθει στο Hall of Fame του NFL και το #75 έχει αποσυρθεί από την ομάδα των Steelers. Η παρουσία του και μόνο ήταν αρκετή για οποιαδήποτε ομάδα να χτίσει μια άμυνα πρωταθλητισμού, αλλά ο ίδιος επέλεξε να να οδηγήσει τους Steelers από την αφάνεια στην δημιουργία της μεγάλης δυναστείας της δεκαετίας του 70′. Επίσης ο Greene έμεινε γνωστός για την διαφήμιση της Coca-Cola το 1979, η οποία είναι μία από τις πιο αναγνωρίσιμες τηλεοπτικές στιγμές όλων των εποχών.
Mean Joe Greene. Ο καλύτερος Defensive Tackle όλων των εποχών.