Υπερβολές : Ως εδώ οι εκπλήξεις

Έως εδώ ήταν! Κάποια στιγμή έπρεπε να νικήσουν και οι γηπεδούχοι! Εύκολα, δύσκολα, με άνεση, με θρίλερ, ή στην παράταση, οι 4 καλύτερες φετινές ομάδες είναι στους τελικούς των περιφερειών τους.

Γιατί είναι οι καλύτερες;

Στην NFC η απάντηση είναι εύκολη, αρκεί αν κοιτάξει κανείς τις στατιστικές κατηγορίες. Ομαδικά οι Panthers και οι Cardinals ήταν στις καλύτερες επιθέσεις και άμυνες στο πρωτάθλημα, οι προπονητές τους είναι υποψήφιοι για το Coach of the Year και οι δύο QBs τους κάνουν καταπληκτικές χρονιές. Α και κάτι άλλο είναι οι δύο καλύτερες ομάδες στο NFL (όχι μόνο στην NFC) με βάση το ρεκόρ τους. “You are what (your record says) you are” όπως έλεγε και ο Parcells.

Στην AFC τα πράγματα ήταν λίγο πιο αμφίρροπα, κυρίως χάρη στην εντυπωσιακή χρονιά του Dalton και τη φόρα με την οποία μπήκε το Kansas City στα playoffs. Οι Patriots είναι, μέχρι να εκθρονιστούν, ακόμα οι πρωταθλητές του NFL , έχουν σε πολύ καλή κατάσταση κάποιον Tom Brady και η άμυνα τους είναι ευχάριστη έκπληξη. Μπορεί να έχουν προβλήματα τραυματισμών και να τελείωσαν “σβηστά” τη regular season, αλλά κόντρα στους Chiefs το περασμένο Σάββατο έδειξαν ότι έκαναν συντήρηση για τα playoffs τόσο καιρό. Η δεύτερη καλύτερη ομάδα της AFC, είναι οι Broncos. Το Νο1 seed της περιφέρειες πέρασε από χίλια κύματα για να φτάσει πανάξια να φιλοξενεί τον τελικό. Manning-Osweiler και πάλι Manning στη θέση του QB, drops ακόμα και από τους Superstars στην επίθεση και κάμποσα παιχνίδια τα οποία “έκλεψαν”. Αυτή όμως είναι και η δύναμη της ομάδας του Kubiak, μία ομάδα που κέρδιζε χωρίς ουσιαστικά QB, έπαιζε άμυνα, είχε καλά special teams, πάλευε κάθε αγώνα και έχει να περηφανεύεται ότι είχε το πιο δύσκολο πρόγραμμα από τους τέσσερις φιναλίστ.

Για τις υπόλοιπες ομάδες δεν υπάρχει ίχνος λύπησης:

  • Οι Seahawks ήταν τυχεροί που έφτασαν έως εδώ, χάρις στον Blair Walsh (και τον holder του). Η ομάδα του Pete Carroll άργησε και φέτος να ξεκινήσει καλά και αυτή τη φορά η Arizona έβγαλε χωρίς τραυματισμούς τη χρονιά, αφήνοντας τους στην 2η θέση και το 6ο seed στην NFC. Η προσπάθεια να γίνει ο Wilson καλός pocket passer και να πλαισιωθεί από ικανούς WRs έδειχνε να οδηγεί κάπου στο τέλος της χρονιάς, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορούσε κουβαλήσει την επίθεση όπως έκανε τα δύο προηγούμενα χρόνια ο Lynch. Ακόμα και το βάθος στην άμυνα που ήταν εμφανές από τις προηγούμενες χρονιές, ήρθε να κοστίσει στην ομάδα.  Τέλος μπορεί η ομάδα να πλησίασε στο 24-31 από το 0-31 στο τελευταίο παιχνίδι κόντρα στους Panthers, αλλά αυτό ήταν κάτι που η επίθεση των Panthers επέτρεψε να συμβεί, καθώς εκούσια έπαιξε συντηρητικά.
  • Ευτυχώς που υπήρχε και η Washington για το Green Bay. Η ομάδα του Rodgers ήταν ένας μύλος φέτος. Η άμυνα δεν συνέχισε τις αρχικές καλές της εμφανίσεις, ενώ οι λύσεις του Rodgers περιορίστηκαν κατά τη διάρκεια της σεζόν. Αποτέλεσμα ήταν η σταθερά κακή εικόνα, που έγινε πιο έκδηλη με τα δύσκολα παιχνίδια που ακολούθησαν τη bye week της 7ης αγωνιστικής. Το 4-6 ρεκόρ που ακολούθησε περιελάμβανε 3 εντός έδρας ήττες στο άλλοτε απόρθητο Lambeau field από τις άλλες ομάδες της NFC North, ενώ μία από τις 4 νίκες ήρθε στο Detroit με το πρώτο από τα δύο φετινά hail Maries του Rodgers. Χαρακτηριστικό είναι ότι στο τελευταίο παιχνίδι, ο Rodgers έπαιζε με κάποιους, Jeff Janis και Jared Abbrederis, τον 4ο και 5ο WR στο ρόστερ δηλαδή. Η διοίκηση των Packers θα πρέπει να κάνει την αυτοκριτική της για τους παίκτες που έχει εμπιστευτεί τόσα χρόνια να πλαισιώσουν τον Rodgers, καθώς μετά το πρωτάθλημα του 2010, δεν του έχουν φτιάξει ανταγωνιστικές ομάδες.
  • Οι ικανοί για το καλύτερο και το χειρότερο, Steelers, έμειναν απέξω, παίζοντας χωρίς τους Antonio Brown και Le’Veon Bell και με τραυματία τον Big Ben Roethlisberger στο τελευταίο παιχνίδι. Παρά την προφανή δικαιολογία, η ομάδα δεν είχε την πληρότητα και τη σταθερότητα ούτε των Bengals, ούτε των Broncos. Άλλωστε δεν είναι φετινό φαινόμενο οι απουσίες των Bell και Roethlisberger. Μόνο το γεγονός ότι χρωστούν στον Rex Ryan και στους Bills, την είσοδο τους στα playoffs, επειδή δεν κατάφεραν (με τον Big Ben και τον Antonio Brown) να νικήσουν οι ίδιοι τους κακούς φέτος Ravens, δείχνει το ποιόν της ομάδας.
  • Τέλος οι Chiefs, απέδειξαν στο Foxborough ότι είναι μεν σταθεροί, αλλά έχουν χαμηλό ταβάνι. Η φετινή τους χρονιά ήταν εντυπωσιακή επειδή κατάφεραν να ξεκινήσουν τις νίκες αμέσως αφού έχασαν τον Jamaal Charles, τον οποίο αντικατέστησαν επάξια οι Spencer Ware και Charcandrick West. Η επιστροφή του Eric Berry, η αποκάλυψη που ακούει στο όνομα Marcus Peters και η αργοπορημένη εμφάνιση του Dee Ford ήταν μερικά από τα θετικά στοιχεία, αλλά όχι αρκετά. Όχι αρκετά, επειδή το υλικό και οι δυνατότητες της επίθεσης ήταν περιορισμένες. Άλλωστε οι Chiefs κέρδιζαν τρέχοντας τη μπάλα και εκμεταλλευόμενοι τα λάθη που προκαλούσε η άμυνα τους. Απέναντι σε προσεκτικές ομάδες που δεν κάνουν λάθη, όπως οι Patriots, οι πιθανότητες των Chiefs ήταν ελάχιστες.
Η ρέντα των γηπεδούχων είναι αμφίβολο ότι θα συνεχιστεί και το ερχόμενο Σαββατοκύριακο, μιας και τα παιχνίδια είναι πολύ αμφίρροπα. Το συμπέρασμα όμως από την περασμένη αγωνιστική δεν ήταν απλώς ότι νίκησαν οι καλύτεροι. Νίκησαν οι ομάδες που είχαν bye και ξεκουράστηκαν. Εκείνες που κέρδισαν με το σπαθί τους στο μαραθώνιο της regular season, το ρεπό στη wildcard week και το δικαίωμα να παίξουν εντός έδρας. Μήπως λοιπόν ομάδες που κοιτούν από απέξω όπως οι Bengals, οι Vikings, οι Steelers ή οι αργοπορημένοι Seahawks να θέσουν ως επόμενο τους στόχο μία από τις δύο πρώτες θέσεις στην περιφέρεια;   Στα υπόλοιπα:
  • Έως τώρα τα playoffs μοιάζουν συμμετρικά στις δύο περιφέρειες. Οι δύο τυχερά ολοκληρωμένες πάσες στο τέλος των δύο παιχνιδιών των Νο2 seeds, ύστερα από σπόντα, το αποδεικνύει. Οι μεν Cardinals σκόραραν το TD της ανατροπής και οι δε Patriots πήραν το 1st down που κέρδισε τον αγώνα.
  • Ο Larry Fitzgerald ζει για να παίζει στα playoffs. 100% αφοσιωμένος στην ομάδα και στη νίκη. Άλλωστε αυτό περίμενε από το 2009. Για τέτοια παιχνίδια έμεινε στους Cardinals.
  • Οι εμφανίσεις των Travis Kelce και Greg Olsen το περασμένο Σαββατοκύριακο έκλεισαν τη συζήτηση για το ποιός ακολουθεί τον Gronk στη λίστα των TEs. Αν και δεν έπρεπε να υπάρχει τέτοια συζήτηση, μιας και μόνο ο δεύτερος είναι πλήρης ΤΕ.
  • Μετά και αυτή την εμφάνιση του Νο2 CB των Patriots, Logan Ryan, έχω αρχίσει και αμφιβάλω για την ποιότητα του No1 Malcom Butler. Οι αντίπαλοι QBs δεν δοκιμάζουν τον Butler όχι επειδή έχει εκλάμψεις “shut down” corner, αλλά επειδή ο Ryan είναι πολύ πιο εύκολη λεία.
  • Ο Jeff Janis είχε δύο reception στην rookie του σεζόν με τους Packers και 3 συμμετοχές. Παρά το γεγονός ότι φέτος είχε 16 συμμετοχές, οι υποδοχές του έμειναν σταθερές στις 2, μιας και η συμβολή του περιορίστηκε στα special teams. Όλα αυτά στη regular season, όπου ουσιαστικά εμφανίστηκε μόνο σε ένα παιχνίδι κόντρα στους Chargers όπου έκανε 2 μεγάλα plays. Έκτοτε τίποτα μέχρι την Αριζόνα, μηδέν! Κόντρα στους Cardinals είχε 145 γιάρδες μεταξύ των οποίων ένα hail Mary για 60 γιάρδες! Και το ερώτημα είναι: Πρέπει ο μικρός να αισθάνεται τυχερός για το παιχνίδι της ζωής του ή άτυχος που τελείωσε η σεζόν των Packers  μαζί με τις ευκαιρίες του να δείξει περισσότερα και του χρόνου θα ξαναγυαλίζει τον πάγκο πίσω από τους Cobb και Nelson;
  • ΟΚ στο παιχνίδι κόντρα στους Broncos υπήρχε άνεμος. ΟΚ μπορώ να κατανοήσω την βαθιά πάσα σε ένα 4th & 1 στην 1η περίοδο στην endzone, παρά το γεγονός ότι υπήρχε στις 3 γιάρδες μία απείρως ευκολότερη πάσα για να ανανεωθούν τα downs. Αυτό που με ξεπερνάει είναι το γιατί οι Steelers το κάνουν τόσο συχνά. Τέτοιες στιγμές, όπου χαραμίζονται εύκολοι πόντοι, δεν έχουν αντίκτυπο μόνο στον βαθμολογικό πίνακα, αλλά και στην ψυχολογία. Θα έπαιζε με τον ίδιο τρόπο άραγε ο Manning αν η ομάδα του ήταν πίσω στο σκορ; Κάποιοι κ.Τomlin τα θέλουν και τα παθαίνουν.
  • Συμπάσχω με τους οπαδούς των Cowboys που είδαν το catch του Fitzgerald να νικά το challenge. Πλέον ο κανόνας για το catch έχει δει τόσες ερμηνείες και επεξηγήσεις που επαφίεται στις ορέξεις του διαιτητή κάθε φορά.
  • Ενός λεπτού σιγή για κάθε αδικοχαμένο sack:
           

About The Author: Hyperbolic Comparison

Ιδρυτικό μέλος του site και πηγή γκρίνιας σε κάθε στιγμή της ύπαρξης του. Εργάζεται πρωινές ώρες όταν του επιτρέπει το NFL. Ερασιτέχνης-αποτυχημένος ποδοσφαιριστής πιο αργός από το replay. Έμπλεξε με το football για οικογενειακούς λόγους και δεν είχε δικαίωμα να μη διαλέξει τους Patriots.